-
నే నొక గొర్రెల కాపరిని. … ఫెర్నాండో పెసో
. నే నొక గొర్రెల కాపరిని. ఆలోచనలే నా మందలు, నా ఆలోచనలన్నీ ఇంద్రియానుభూతులే. నేను కళ్ళతో, చెవులతో, చేతులతో, కాళ్ళతో, నాసికతో, నాలుకతో ఆలోచిస్తాను. . ఒక పువ్వు గురించి ఆలోచించడమంటే దాన్ని చూసి ఆహ్రాణించడమే ఒక పండుని ఆశ్వాదించడమంటే, దాని అర్థాన్ని గ్రహించడమే . కనుకనే బాగా వేడిగా ఉన్న రోజున దాన్ని అనుభవించలేక బాధగా ఉన్నప్పుడు గడ్డిమీద నిలువుగా బార్లాజాచుకుని పడుక్కుని వేడీకి మండుతున్న నా కళ్ళు మూసుకుని నా శరీరం విశ్రమిస్తోందన్న…
-
నువ్వు నన్ను ప్రేమించదలుచుకుంటే … ఎలిజెబెత్ బారెట్ బ్రౌనింగ్
. నువ్వు నన్ను ప్రేమించదలుచుకుంటే, నీ ప్రేమకు కారణం ప్రేమే తప్ప మరేదీ కాకూడదు “ఆమె నవ్వుకి ఆమెను ప్రేమిస్తున్నాననీ– ఆమె చూపులకు ప్రేమిస్తున్నాననీ– ఆమె సౌమ్యంగా మాట్లాడే తీరుకనీ, — మా ఇద్దరి ఆలోచనలూ ఆ విషయం లో ఆశ్చర్యం గా ఒక్కలా ఉన్నందుకనీ, ఫలానా రోజు నిజంగా నాకు ఎంతో ఉపశమనాన్నీ సంతృప్తినీ ఇచ్చిందనీ…” చెప్పకు. ప్రియతమా! ఎందుకంటే అలాంటి ప్రవర్తనలు స్వతహాగా మారేవి… నీకోసం మారొచ్చు. అంతే కాదు, అలా కలిగిన…
-
పిల్లలు … ఖలీల్ జీబ్రాన్
. బిడ్డను తన గుండెకు హత్తుకున్న ఒకామె అడిగింది, ‘”పిల్లల గూర్చి చెప్పండి “ అతను ఇలా అన్నాడు: ‘మీ పిల్లలు’— ‘మీ’ పిల్లలు కారు వారు తన కోసం తపించే జీవితం యొక్క కొడుకులూ, కూతుళ్ళూ. . వాళ్ళు మీ ‘లోంచి’ వస్తారు కానీ, మీ ‘వలన’ రారు, వాళ్ళు మీతో ఉన్నప్పటికీ, మీకు చెందరు. వాళ్లకు మీరు మీ ప్రేమనివ్వగలరేమో గాని, మీ ఆలోచనలివ్వలేరు ఎందుకంటే వాళ్ళ ఆలోచనలు వాళ్ళకుంటాయి. వాళ్ళ శరీరాలను మీరు…
-
పంజరంలోని పిట్ట ఎందుకుపాడుతుందో నాకు తెలుసు —మాయా ఏంజెలో
. ఒక స్వేఛ్ఛావిహంగము గాలి మూపున పైకెగురుతూ ప్రవాహ దిశలో గతి మందగించేదాకా తేలియాడి, సూర్యుని స్వర్ణారుణ కిరణాలలో రెక్కలల్లార్చి ఆకసం పై తన హక్కును ప్రకటించ సాహసిస్తుంది… . కాని పంజరం ఇరుకులో ఒయ్యారపు నడలు పోయే పిట్ట పంజరపు మోజులో తన రెక్కలుత్తరించబడడం గాని, తన కాళ్ళు బంధింపబడడం గాని గుర్తించలేదు. అందుకే దాని గొంతుని పాటలాలపించడానికి విప్పుతుంది. పంజరం లోని పిట్ట భయద నిస్వనంతో ఆలపిస్తుంది… తనకి తెలియనివీ, అయినా ఆకాంక్షించే…
-
పుస్తకం … ఎమిలీ డికిన్సన్
. మనల్ని అపూర్వ తీరాలకు తీసుకెళ్ళడానికి పుస్తకాన్ని మించిన నౌక లేదు. పద్యకావ్యాన్ని* పోలిన, మనోవేగంతో దూకుతూ పరుగులిడే జవనాశ్వమూ ఉండదు. ఈ ప్రయాణం సుదీర్ఘమై ఉండొచ్చు అయితేనేం! ఇందులో హింస, పీడన ఉండవు. మానవాత్మను మోసుకుపోయే రధము ఎంత పోడిమి గలది! . * ఇక్కడ పద్యకావ్యం (A Page of Poetry) అన్నమాట కవిత్వం మొత్తానికి పర్యాయపదంగా వాడబడింది తప్ప కవిత్వం లో ఒక్క పద్య విభాగానికి సూచనగా కాదు అని గమనించ మనవి……
-
అయినా, నేను పైకి లేస్తాను… మాయా ఏంజెలో
. నువ్వు కసిగా, వక్రీకరించిన అబధ్ధాలతో, చరిత్రలో నన్ను విలువలేనట్టు చిత్రీకరించ వచ్చు నన్ను బురదలో తొక్కి అణగార్చ వచ్చు, అయినా, నేను ఆ ధూళిలాగ పైకి లేస్తాను. . నా ఎదురుసమాధానం నిన్ను కలవరపెడుతోందా? నువ్వెందుకు దుఃఖం లో ములిగి ఉన్నావు? నా ఇంట్లో చమురుబావులు తోడుతున్నంత ధీమాగా నే నడుగువేస్తున్నాననా? . సూర్య చంద్రుల్లాగా అలుపెరుగని కడలి తరంగాల్లాగా ఎగసిపడే ఆశల్లా విరజిమ్ముకుంటూ నేనింకా పైకి ఉబుకుతాను. . నేను క్రుంగిపోతే చూడాలనుకున్నావుకదూ? శిరసు…
-
మేం ఏడుగురం … వర్డ్స్ వర్త్
(బహుశా వర్డ్స్ వర్త్ రాసిన కవితలన్నింటిలో అత్యంత ప్రాచుర్యం పొందినదీ, అత్యంత హేళనకు గురి కాబడిందీ కూడా ఈ కవితేననుకుంటాను. ఇందులో కవిత్వం లేదని సమకాలీన విమర్శకులు గేలి చేసినా, కవిత్వీకరణలేదని ఈసడించినా, ఈ కవితలోని సౌందర్యం సంభాషణ మాధ్యమంలో అందజేసిన అపురూపమైన ఆధ్యాత్మిక చింతనా సరళిగా తర్వాతి తరం వారు ఎంతో మెచ్చుకున్నారు. అంతర్యుధ్ధాలూ, మతయుధ్ధాలూ, ఫ్రాన్సుతో వందేళ్ళ యుధ్ధం, సింహాసనం వారసత్వం కోసం పోరాటాలూ, అనైతిక వర్తనకి రోజుకి కనీసం ఇద్దరికి బహిరంగ మరణ…
-
ప్రపంచమొక నాటక రంగం — షేక్స్పియర్
. ప్రపంచమొక నాటక రంగం స్త్రీ పురుషులందరూ కేవల పాత్ర ధారులు. ఎవరి ప్రవేశ నిష్క్రమణలు వారివి తనజీవిత కాలంలో మనిషి బహుపాత్రాభినయం చేస్తాడు అతని ఏడు దశలూ ఏడు అంకాలు. . మొదటిదశ శైశవం దాది చేతుల్లో పసికూనై మూలుగుతూ, కక్కుకుంటూ . తర్వాతదశ బడికి మారాం చేసే పిల్లాడు… ఉదయాన్నే కళకళలాడే ముఖంతో, సంచి భుజాన్నేసుకుని నత్తలా కాళ్ళీడ్చుకుంటూ అయిష్టంగా బడికి కదులుతూ… . తర్వాతదశ ప్రేమికుడు కొలిమిలా వేడి ఊర్పులు విడుస్తూ, ప్రేయసి …
-
నేనున్నాను … జాన్ క్లేర్
See Video: I Am — By John Clare. . నేనున్నాను. కానీ నేనెవరో, ఏమిటో ఎవరికీ తెలీదు… లక్ష్యపెట్టరు. నా మిత్రులు నన్నొక స్మృతిపథంలోలేని విషయంలా వదిలేస్తారు. నా బాధలు నేనే అనుభవిస్తున్నాను. అవి గుంపులు గుంపులుగా ఎగసిపడి మాయమవుతుంటాయి ప్రేమ ఛాయలు మృత్యువులో మరణించినట్టు… అయినా నేనున్నాను. కోలాహలం, అలక్ష్యాల శూన్యం లోకి పగటికలల చైతన్య సముద్రం లోకి, నీడలతో బాటు విసిరివేయబడినప్పటికీ, బ్రతికే! అక్కడ బ్రతుకు పట్ల స్పృహ గాని, హర్షాతిరేకాలుగాని…
-
కిటికీ పక్కన… కార్ల్ శాండ్బర్గ్
. నన్ను ఆకలితో అలమటివ్వనిండి. హాయిగా కూచుని సృష్టికి ఆదేశాలిచ్చే దేవతలారా! నాకు ఆకలీ, బాధా, లేమి అన్నీ ఇవ్వండి, కీర్తికీ, సిరులకూ నెలవైన మీ ద్వారాలను అవమాన, వైఫల్యాలతో కొట్టుకునే నాకు శాశ్వతంగా మూసివేయండి. మీరు ఎంత దుర్భరమైన దుస్సహమైన ఆకలికి నన్నుగురిచెయ్యాలనిపిస్తే, అంతగా శపించండి. ఫర్వాలేదు . కానీ, నాకు కొంచెం ప్రేమని మాత్రం మిగల్చండి … రోజు ముగియగానే నాతో సంభాషించడానికి ఒక గొంతునీ చీకటి గదిలో సుదీర్ఘమైన ఏకాంతాన్ని ఛేదిస్తూ సాదరంగా…