House of Yellow Curtains – Sikhamani

Image Courtesy: http://www.travelrepublic.co.uk

.

One summer morning

when day was breaking on the orient

I visited a house draped with yellow curtains

overlooking the garden,

Over that towering knoll.

.

No sooner  had I stepped in

I felt it must be the very house

Peddana* was talking about…

A secret  silent secluded spot.

.

Cool white marble under feet

white-faced whitened walls

with windows  open on all the four sides.

.

While the curtains screened off the baby sun rays

a light orange glow filled and coated the interior.

.

And in one corner, on the tripod

Over the black earthen pot

Green creepers in Fevicril stretch their tendrils.

The plumes of peacock in the pot

Nod their heads for a feathery whiff of air.

Garlands of speechless red and green parrots

Adorning  either side of the door

And the fine jingle of hanging bells

Heard within, under a light weave of breeze…

Like the secret whispering of sweet nothings by a mistress.

.

Perhaps. some poet

Who finished a great poem in trance

Might just have gone in, 

Leaving his pen on paper.

.

The cane chair he rocked in, till now

Is still rocking as if someone was swinging it

Like a good poem that rocks a discerning reader.

.

Telugu Original:  Sikhamani.

* Peddana  (probably  1475- 1535) is a famous Telugu Poet of 16th century, One of the  renowned AshtaDiggaja  in the Court of Srikrishna Devaraya of Vijaynagar. He prescribed and certain things required for writing of good poetry, one of which is a Secret Silent Secluded Spot.

పసుపు రంగు కర్టెన్ల ఇల్లు

.

.

ఒక వేసవి ఉషోదయపువేళ

ఎత్తైన గుట్టమీద

ఉద్యానవనం ఎదురుగా

పసుపురంగు కర్టెన్లు వేలాడుతున్న

ఒక ఇంటికి వెళ్ళాను.

.

లోపలికి అడుగుపెట్టానో  లేదో

పెద్దన చెప్పిన నిరుపహతిస్థలం

తప్పకుండా ఇదే అయి ఉంటుందనిపించింది.

.

కాళ్ళకింద చల్లని పాలరాయి

తెల్లమొహాల వెల్లగోడలు

నలువైపులా బార్లా తెరుచుకున్న కిటికీలు

.

లెలేత సూర్యకిరణాలను

పరదాలు అడ్డుకోగా

లోపలంతటా అలుముకున్న

లేత నారింజ రంగు కాంతీ

.

ఆ మూలగా

ముక్కాలిపీట మీద

నల్లని మృణ్మయపాత్రమీద

పచ్చపచ్చగా తీగలుసాగిన

ఫెవిక్రిల్ రంగుల లతలు.

.

పాత్రలో చిరుగాలికే

తమ శిఖిపింఛాలను

సుతారంగా ఊపుతున్న నెమలి ఈకలు

ద్వారానికి ఇరువైపులా పలకని పచ్చని ఎర్రని చిలకల దండలు

ప్రియురాలి రహస్య సంభాషణలా

చిరుగాలి మృదు వీవనకు

లోపలికి వినిపించే

లోహపుకడ్డీల చిరుమువ్వల సవ్వడి.

.

బహుశ ఒక కవి ఎవరో

గొప్ప సమాధిలో కవితను రాయడం ముగించి

కలాన్ని కాగితం మీదే ఉంచి

అప్పుడే లోపలికి వెళ్ళి ఉంటాడు.

.

అంతసేపు అతను ఊగిన

పేము కర్రల తూగుటుయ్యాల

ఎవరో ఊపుతున్నట్టు

వూరకనే ఊగుతోంది

మనుషుల్ని పట్టి ఊపేసే మంచి కవిత్వం లా.

.

తెలుగు మూలం: శిఖామణి

(“తవ్వకం”  కవితా సంకలనం నుండి)