అనువాదలహరి

మనందరికీ తెలిసినదే నాలుగు చెలకలైనా వరిపొలం లేని రైతుకి ఎంతశ్రమో నలుగురు పిల్లల్ని పెంచి బడికి పంపించాలంటే. తనకంటూ ఇల్లులేని, నగరంలోని గృహస్థు ఇల్లు సంపాదించుకుందికి జీవితమంతా ఎన్ని కష్టనష్టాలు పడతాడో కూడా తెలుసు. పిల్లల్ని పెంచిన వారందరికీ తెలుసు నలుగురు పిల్లల్ని పెంచాలంటే అందరిలాగే బడికి పంపించాలంటే వాళ్ళకి పెళ్ళిళ్ళు చెయ్యాలంటే ఒళ్ళు తెగకోసుకోవడం లాంటిదని. ఓ పిల్ల పెళ్ళిచెయ్యాలంటే, ఒక ఇంటిస్తంబం మాయమౌతుంది, కుర్రాణ్ణి కాలేజీకి పంపాలంటే ఒక పొలం అమ్మెయ్యాల్సొస్తుంది. రోజుకి ఎనిమిది గంటలు…

ఈ కవితలో గొప్ప సౌందర్యం ఉంది. ఈ కవిత తనప్రియమైన వ్యక్తి గురించి రాసిన స్మృతిగీతం కాదు. ఒక శిధిల సమాధినీ, అక్కడి శిలా ఫలకం మీది తేదీనీ, మృత్యుల్లేఖనాన్నీ చూసిన తర్వాత కవి మదిలో మెదిలిన ఆలోచనల పరంపర. . “ప్రియాతి ప్రియ సఖా! ఎప్పటికీ నీ ప్రేమలో” అని ఆ శిలాఫలకం మీద చెక్కి ఉంది, ఎన్నేళ్ళ క్రిందటో. ఆ ఆప్త వచనాలక్రింద నిద్రిస్తోంది ఒక శరీరం మరీ తొలిప్రాయంలోది, విగతాత్మయై. ప్రతి ఏడూ…

కొత్త సంవత్సరం నాకు ఏ బహుమతి అందించాలా అని గనక ఆలోచిస్తూంటే, అది, కళలపట్ల ఆమెకున్న మక్కువ గురించి కథలుగా చెప్పుకునే మా ముత్తవ్వ వైఖరి లాంటిది కావాలని కోరుకుంటాను. ఎనిమిదిమంది సంతానంతో, పాపం ఆమెకు ఎన్నడూ బొమ్మలు గీయడానికి అవకాశం చిక్కలేదు; ఒక రోజు ఆమె స్విట్జర్లాండు దేశంలో ఒక నది ఒడ్డున చాలా ఎత్తైన కొండగుట్టపై కూర్చుంది. దూరంగా ఆమె రెండో కొడుకు మంచునీటిప్రవాహం మీద తేలుతూ పట్టుతప్పి ప్రవాహదిశలో ఎనభై అడుగుల దిగువన…

నిజమైన ప్రేమికుడికి మతం అంటూ ఏదీ ఉండదు, ఈ సత్యాన్ని గ్రహించుకో. కారణం, ప్రేమే అభిమతమైనవారికి దేని మీదా అటు విశ్వాసమూ ఉండదు, ఇటు అగౌరవమూ ఉండదు. అసలు, ప్రేమలో పడినప్పుడు ఈ శరీరం, బుద్ధి, మనసు, ఆత్మల ఉనికే ఉండదు. ప్రేమలో ఆ స్థితిని చేరుకో. అప్పుడు నీకు వియోగమన్న ప్రశ్నే ఉండదు. . రూమీ 13వ శతాబ్దం పెర్షియను కవి . . True lover . A true Lover doesn’t follow…