-
వాళ్ళు… సీ ఫ్రై ససూన్, ఇంగ్లీషు కవి

మొదటి ప్రపంచ యుద్ధం కాలంలో వచ్చిన గొప్ప కవితలలో ఇదొకటి. యుద్ధంలో స్వయంగా పాల్గొని, మృత్యువుని దగ్గరగా చూసిన అనుభవంతో యుద్ధం ఎంత నిష్ప్రయోజనమో ససూన్ చాలా చక్కగా వివరించడంతో పాటు, అందులో పాల్గొనకుండా, యుద్ధాన్ని గొప్పగా కీర్తించే వాళ్ళ ఆత్మవంచన స్వభావాన్ని ఎండగడుతుంది ఈ కవిత. . బిషప్ మాతో ఇలా అన్నాడు: “వాళ్ళు యుద్ధం నుండి తిరిగొచ్చేక మునపటిలా ఉండరు; కారణం వాళ్ళు క్రీస్తుకి వ్యతిరేకులపై చిట్టచివరి ధర్మ యుద్ధం చెయ్యడానికి వెళ్ళేరు; వాళ్లు…
-
మళ్ళీ వానలు పడతాయి… సారా టీజ్డేల్, అమెరికను కవయిత్రి

(యుద్ధసమయం) మళ్ళీ వానలు పడతాయి, నేల మంచి వాసన వేస్తుంది. పిచ్చుకలు ఎప్పటిలా కిచకిచమంటూ తిరుగుతుంటాయి. రాత్రిపూట చెరువుల్లో కప్పలు బెక బెక మంటాయి నిగ నిగ మెరుస్తూ చెట్లకు పళ్ళు కాస్తాయి రాబిన్ లు ఎప్పటిలా అగ్నిశిఖలాంటి ఈకలతో వాలిన దండెం మీద నచ్చిన ఊసులాడుకుంటాయి. ఒక్కడికికూడా యుద్ధం గురించి తెలియదు; చివరకి అదెప్పుడు ముగిసిందోకూడా ఏ ఒక్కడికీ పట్టదు. మానవజాతి సమూలంగా నాశనమైనా చెట్టుకిగాని, పిట్టకుగాని ఏ దిగులూ ఉండదు. అంతెందుకు, తెల్లవారుతూనే అడుగుపెట్టిన…
-
అదే పాట… థామస్ హార్డీ , ఇంగ్లీషు కవి
ఓ పక్షి ఎప్పుడూ అదే పాట పాడుతుంది ఆ పాటని ఎన్నేళ్ళనుండో ఇక్కడే వింటున్నాను. అయినా, ఆ రసప్రవాహంలో ఎక్కడా చిన్న తేడాకూడా కనిపించదు. ఆనందంతో పాటు ఆశ్చర్యకరమైన విషయం అంత మైమరపించే సంగీతంలోనూ ఇన్నేళ్ళవుతున్నా ఒక్క అపస్వరమూ దొర్లకుండా ఎలా కొనసాగించగలుగుతున్నదన్నదే! … ఓహ్! పాడుతున్న పిట్ట మాత్రం ‘ఒక్కటి ‘ కాదు. అది ఏనాడో కాలగర్భంలో కలిసిపోయింది. దానితో పాటే నా కంటే ముందు ఆ పాటని విన్నవాళ్ళు కూడా. . థామస్ హార్డీ…
-
తొలకరి జల్లు… ఏంటొనెట్ డి కూర్సే పాటర్సన్, అమెరికను కవయిత్రి
నులివెచ్చని తొలకరి వర్షమా! సన్నగా మృదువుగా రాలే నీ జల్లుకై పులకరిస్తూ నా ముఖాన్ని ఎదురొడ్డుతున్నాను. అవ్యాజమైన నీ ప్రేమనీ, సామర్థ్యాన్నీ నా మనసు గ్రహించాలనీ మంచుసోనలవంటి స్వచ్ఛమైన కలలు కనాలనీ కోరుకుంటున్నాను. కలలు దారితప్పినా, మంచుతెరలలో చిక్కిన ప్రేమలా అందంగా, చక్కగా, తారకలంత సన్నని మెరుపుతోనో; రాజమార్గంమీదా, సెలయేటిగట్లమీది దట్టమైన చెట్లమధ్యా, ఎక్కడపడితే అక్కడ అడవిపూలతీగలా అల్లుకుని చామంతిపూలంత పచ్చని వెలుగులు వెదజల్లాలనీ కోరుకుంటున్నాను… లేకపోతే వాటికి అంత మెరుపు ఎక్కడనుండి వస్తుంది? నీ అమృతవృష్టి…
-
ఆశాంతి … సిసీలియా బొరోమియో, ఫిలిప్పీన్ కవయిత్రి

చావుకీ, బ్రతుకుకీ మధ్య వేలాడే శూన్యంలో ఎవరికీ కనపడకుండా ఉండాలని దొరికిన ఆధారాన్ని పట్టుకుని ఒకమూలకి ఒదుక్కుని ఉంటాము; మన మాటలకీ, చేతలకీ మధ్యనున్న సంబంధం మనం అర్థం అయిందనుకున్నంతమట్టుకు, ఒక సాలెగూడు అల్లుకుంటాం చివరకి అపార్థాలే మిగిలినా; వెంటనే దృష్టిపెట్టవలసిన అవసరాలూ, మనం ఆవేశంతో జరిపే చర్చల … సందిగ్ధ జారుడుతలం మీద నడుస్తూ నన్ను నేను ప్రశ్నించుకుంటుంటాను “ఇంతకీ నేను ఇక్కడ ఏం చేస్తున్నట్టు?” . సిసీలియా బొరోమియో, సమకాలీన ఫిలిప్పీన్ కవయిత్రి Cecilia_Borromeo…
-
ఒక పొద్దుగ్రుంకిన వేళ … ఏంటొనెట్ డి కూర్సే పాటర్సన్, అమెరికను కవయిత్రి
సూర్యాస్తమయాన్ని చూడడానికి ఒకరోజు పరుగెత్తి ఒక కొండ శిఖరానికి చేరాను. ఎగసిపడుతున్న సముద్రపుటలల్లా, దిక్కుల చివరవరకూ రక్తవర్ణంతో కొన్నీ, పసిడి అంచులతో కొన్నీ, రకరకాల కాంతులతో మండుతున్న మంటల్ని అదుపుచెయ్యడానికి తూర్పునుండి పడమరకీ, ఉత్తరంనుండి దక్షిణానికీ మేఘాలు ఎలా దొర్లుకుంటూ వెల్లువెత్తాయని! అయినా కీలలు ఆరలేదు సరికదా, భూమ్యాకాశాలు అంటుకుని వెర్రిగా హాహాకారాలు చేస్తున్నట్టు పైపైకి విజృంభించి లేస్తున్నాయి. ఒక్క క్షణం ఏమీపాలుపోక భయంతో అక్కడే నిలబడిపోయాను. “దాడి” అని అరుస్తూ రెండు ఆదిమ వైరి వర్గాలు…
-
అడవిలో ఒక దృశ్యం… ఏంటొనెట్ డికూర్సే పాటర్సన్, అమెరికను కవయిత్రి
ఒహ్! ఎంత అద్భుతమైన దృశ్యం! పాపం ఇరుకైన నగర సీమల్లో కమ్మని కలలకికూడా కరువే. చుక్కల్ని తలలో తురుముకుంటున్న ఈ ‘ఫర్ ‘ చెట్లముందు చర్చి గోపుర శిఖరాలుకూడా అంత పవిత్రత నోచుకో లేకున్నాయి. . ఏంటొనెట్ డి కూర్సే పాటర్సన్ 17 Sep 1866 – 30 Apr 1925 అమెరికను కవయిత్రి . In the Forest Ah, the forest visions! Poor and lowly Are the dreams within a…
-
వీడ్కోలూ- స్వాగతమూ… ఏంటొనెట్ డి కూర్సే పాటర్సన్, అమెరికను కవయిత్రి
గొంతులో కమ్మని పాటతో, రంగురంగుల నీ రెక్కలు ఎండలో తళుకులీనుతున్నప్పుడు నన్ను విడిచి వెళ్లిపోయావు. రెక్కలు విరిగి, రంగులన్నీ తమ తళుకు కోల్పోయి గొంతులో పాట గొంతులో ఇంకి, ఇపుడు తిరిగి వచ్చావు. అయినా సరే, నీకు స్వాగతం. ఇల్లు నీకోసం తెరిచే ఉంటుంది. కళ్ళు కన్నీరు చెమర్చవచ్చు, పెదాలు నవ్వుతూనే పలుకరిస్తాయి నేను కన్న కలలకి ఎన్నటికీ మరుపు అన్నమాట ఉండదు అప్పటి నీ తియ్యని పాట ఇంకా గుండెలో ప్రతిధ్వనిస్తూనే ఉంది. . ఏంటొనెట్…
-
బహుమతి… ఏంటొనెట్ డి కూర్సే పాటర్సన్, అమెరికను కవయిత్రి
ఉదయ సంధ్య తన విమలకంతో తూర్పున రంగులద్దుతుంది, మధ్యాహ్నం తన పుష్యరాగంతో బంగారపు తళుకులీనుతుంది, సాయం సంధ్య కెంపులూ, కురువిందలతో మెరుగు పెడుతుంది, కానీ, రవ్వలాంటి చుక్కతో, రేయి ఆ బహుమతిని ఎగరేసుకుపోతుంది. . ఏంటొనెట్ డి కూర్సే పాటర్సన్ 17 Sep 1866 – 30 Apr 1925 అమెరికను కవయిత్రి . The Award . The dawn’s lovely opal lights the eastern skies, Noon brings a topaz all…
-
అశాంతి… ఏంటొనెట్ డి కూర్సే పాటర్సన్, అమెరికను
ఓ సరంగూ! నన్ను రేవు దాటించు. అవతలి గట్టున పూలు అందంగా కనిపిస్తున్నాయి ఆ గట్టున రాళ్ళుకూడా సూదుగా గరుకుగా కనిపించటం లేదు, అక్కడ పిట్టలుకూడా బాగా పాడతాయని అందరూ అంటున్నారు. ఓ సరంగూ! నన్ను రేవు దాటించవూ. ఓ సరంగూ! నన్ను రేవు దాటించు. ఇక్కడ అన్నీ ఎప్పుడూ ఉండే పాత వెతలే, కాకపోతే, నేను మరికొన్ని సరికొత్తవాటితో సతమతమౌతున్నాను. గాలివాటూ, కెరటాలూ ప్రతికూలంగా ఉంటే ఉండనీ, బాబ్బాబు, ఓ సరంగూ! నన్ను ఎలాగైనా రేవు…