మన ఆలోచనలు అవి పుట్టినప్పటి మన ఆవేశాల వన్నెల్ని

ఎలా సంతరించుకుంటాయో, అలాగే మన కృతులు కూడా

మన అంతరాంతరాలలోని అశాంతిని ప్రతిఫలిస్తూ

ముందటిదాన్ని విడిచిపెట్టి కొత్తది అందుకుంటాయి.

మానవ నిర్మితాలైన గర్వించదగిన మహత్తర కళాఖండాలు

వాటి సృష్టికర్తలు వాటితో సంతృప్తి చెందలేదని సూచిస్తుంటాయి.

కారణం, తన కృతుల సోపానాలని అధిరోహించి క్రిందకి చూసినపుడు

పూర్ణవృత్తాలుకూడా సన్నగా కనిపిస్తాయి; అసలు తను చేసిన సృష్టి

అంతా కళాకారుడికి లోపభూయిష్టంగా కనిపిస్తుంది; గుండె రక్తమోడుతుంది;

పశ్చాత్తాపం తెరలు తెరలుగా కన్నీరై పెల్లుబికి వస్తుంది,

తను అందుకోగలననుకున్న ఉత్కృష్టసామర్ధ్యతాప్రమాణాలముందు

తన అత్యుత్తమసృష్టి పేలవం, నిష్ఫలమైనందుకు విచారమేస్తుంది.

.

హెన్రీ ఏబీ

(July 11, 1842 – June 7, 1911)

అమెరికను కవి.

.

Faciebat *

.

As thoughts possess the fashion of the mood

That gave them birth, so every deed we do

Partakes of our inborn disquietude

Which spurns the old and reaches towards  the new.

The noblest works of human art and pride

Show that their makers were not satisfied.

For, looking down the ladder of our deeds

The rounds seem slender; all past work appears

Unto the doer faulty; the heart bleeds,

And pale Regret comes weltering in tears,

To think how poor our best has been, how vain,

Beside the excellence  we would attain.

.

*( Latin :  nearest meaning  Passive voice of Do)

Henry Abbey

(July 11, 1842 – June 7, 1911)

American Poet

Poem Courtesy:

https://archive.org/details/bookofpoetrysong00bate/page/2