Long long ago
I stashed
a star
in a small chest
And in my
heart’s glasscase
my mother’s
tear

In my childhood
the extra digit
of my last brother

the tooth, recovered
from the accident site,
of Venkatarao…
our male servant
in my childhood.

A sapphire-studded
ring my mother
bought me in an exhibition

A cowry I gleaned
on the sands of Gopalapuram
seashore know not when

A glass globule
I played with
my street friends
in the military lines.

The notes of Kalman
rendered by the Maulana
from Bhapur Bazaar Masjid.

The sound of hammer
as father tried to bend
the galvanized iron sheet

Oh! I collected a lot more.
But now the chest is restive.
Did it fledge, by any chance?
.
Vijay Chandra Rokkam

Telugu Poet, Berhampur

భరిణ

చాలాకాలం క్రిందట
కుంకుమ భరిణలో
నక్షత్రం ఒకటి
దాచాను
మనస్సు సీసాలో
తల్లి అశ్రువొకటి

చిన్నతనంలో
మా ఆఖరితమ్ముడి
ఆరోవేలొకటి

బాల్యంలో ఎత్తుకుతిప్పిన
వెంకట్రావు
ప్రమాదంలో చనిపోతే
రోడ్డుమీద దొరికిన
దంతమొకటి

ఎగ్జిబిషన్ లో
అమ్మ కొనిచ్చిన
నీలిపొడి ఉంగరమొకటి

ఎప్పుడో గోపాలపురం
సముద్రతీరంలో
దొరికిన గవ్వ ఒకటి

మిలట్రీ లైనులో
వీధిమిత్రులతో
ఆడుకున్న
గోళీకాయ ఒకటి

భాపూర్ బజార్
మస్జీద్ లో
మౌలానా అరిచే
కల్మాన్ స్వరమొకటి

రేకును వంచుతూ
నాన్నకొట్టిన
సుత్తి శబ్దం ఒకటి

చాలా చాలా దాచాను.
ఇప్పుడు భరణి కదులుతోంది
రెక్కలొచ్చాయేమో!
.

విజయచంద్ర
తెలుగు కవి