.

That night…

when failures banished sleep

to the eves of eyelashes;

when this wounded bod sang blues

all night with darting pain;

Death, escorted by rain,

entered the dark room and said:

“Friend! Look here!

Your grief is a ceaseless torrent!

Life is but a bout of grief… nothing more;

Come! hug me!

Let me anoint your wounds in my embrace!”

Some harsh words

emanated through the wounds:

“This soil of my motherland

was steeped in the blood of my heroes;

where even ploughs were turned

into weapons on occasion, 

this is my abode, I am a man that adore people that fight;

Fie! I can’t be timid now as to embrace Death.

I can’t insult the sacrifices of my martyrs.”

.

There was a rumbling of thunder somewhere.

The doors were thrown open with a clatter.

There was neither rain… nor Death.

The room was filled with sudden brilliance.

.

Koduri Vijayakumar.

.

Koduri Vijayakumar

Mr. Vijayakumar is an Engineer  with APSEB and is presently living in Hyderabad.  He has 3 Volumes of poetry to his credit. The above poem is taken from ” Aquarium lo Bangaru Chepa” (A Goldfish in an Aquarium).

.

చీకటిగదిలో

ఓటమి కంటిచివరి కునుకై జారిన రాత్రి
దేహం గాయాలకూడలిగా మారి అలమటించిన రాత్రి
తలుపులు మూసి వున్న చీకటిగదిలో వర్షాన్ని వెంటేసుకొచ్చిన
మృత్యువు ఇలా అంది:

“మిత్రుడా… ఇటుచూడు! ఎడతగని వర్షం నీ దుఃఖం!
… జీవితంలో దుఃఖం తప్ప మరేమీ లేదు.
రా!…. నన్న్ ప్రేమించు…
నా కౌగిలి నీ గాయాలకి లేపనం!!”

దేహపు గాయాలను చీల్చుకుని మాటలుకొన్ని కర్కశంగా వెలువడినాయి:

“వీరుల రక్తంతో తడిసిన మట్టి నాదేశం! నాగళ్ళు సైతం
ఆయుధాలుగా మారిన నేల, నా చిరునామా! మనుషుల
పొరాటాన్ని ప్రేమించే మనిషిని; మృత్యువుని ప్రేమిమంచలేను
అమరవీరుల త్యాగాలను అవమానించలేను.”

బయటెక్కడో ఉరిమిన శబ్దం
గదితలుపులు తెరుచుకున్నాయి
వర్షమూ లేదు… మృత్యువూ లేదు
గదినిండా గొప్ప వెలుగు!
.

కోడూరి విజయకుమార్.