What does it matter to me now

where the clouds come from?

 

When I am severed from this soil

And bade goodbye to farming,

What if it rains on time or, untimely?

 

Once the chord between me and water snapped

what matters if it my barren fields are overcast with nimbus.

let it rain 

wherever it pleases… in brambles, bushes, rills and ponds.

 

it can no longer help a seed sprout in my field. 

let it thunder in hailstorms or hurricanes

it can neither quenches my thirst any more

nor, shall wash off my sweat from my back.

it is just the same if it rains in concrete jungles

or over the land I was alienated from.

 

The rain that drowns now 

could no longer solve the hardened sod of my life.

And it failed to refill verdure in the dried up crop

waiting relentlessly during that summer season. 

And the idling agricultural tools became food for white ants.

 

let it rain

it no longer concerns me

when the pal had long parted his ways.

when it is destined to meet the sewage drains 

it matters little wherever it rains. 

When the whole farm had become barren,

and the land is traded throwing currency across

even a seasonal rain becomes a belated rain. 

 

When rain can’t sink into the soil

to regenerate as life once more,

wherever it rains  or whenever it rains

it is just a downpour of water  but not rain.

 

When once my connection with the soil was snapped

my relation with water had also snapped.

Now, the only link that’s left between me and water is

to quench my thirst. That’s all!.

.

Bandla Madhava Rao

First published 18.10. 2015, Andhra Jyothi

From Kavitvam 2015

Edited with permission from the poet.

.

 

అకాల వర్షం

ఇక్కడకురుస్తున్న మేఘం ఎక్కడిదైతే నాకేంటి

అకాలంలో కురుస్తుందో సకాలంలో కురుస్తుందో
మట్టినాది కాకుండా పోయాక
రైతుపదానికి నేను రాజీనామాచేశాక
నా ముచ్చబోడుమీద మొగులు కమ్మితే ఏంటి

నీటికీనాకూ ఉన్న జీవం తెగిపోయాక
కురిసిన మేఘం డొంకల్లో వాగుల్లో చెరువుల్లో
ఎక్కడ ప్రవహించినా ఎక్కడ నిలిచినా
నా చేలో విత్తనానికి మొలకనివ్వదని తెలిసాక

కురవనీ
వడ్సగళ్ళుగానో, తుఫాన్లుగానో,
ఎలా కురిస్తేనేం
నా చెమటలో కలవనప్పుడు
నా దాహం తీర్చనప్పుడు
ఏ సిమెంటు కాంక్రీటు వనాల్లో కురిసినా ఒక్కటే

ఇక్కడ కురిసిన వాన
నా జీవన మట్టిబెడ్డను కరిగించలేదు
ఒకానొక గ్రీష్మకాలాన ఎండిన
నా పచ్చదనాన్ని చిగురింపజెయ్యలేదు
వానకోసం పరితపించిన పనిముట్లు
చెదలుపట్టి మట్టిలో కలిసిపోయాయి.

కురవనీ
ఎలా కురిసినావానకూ నాకూ
బంధం తెగిపోయాక
డ్రైనేజీ కాలవల్లో కలవబోయేవాన
ఎక్కడ కురిస్తే నాకేంటి
పొలం మొత్తం శాశ్వతంగా ఈడుపడిపోయాక
మట్టిలోంచి పుట్టిన కాగితపునోట్లు
భూమి మొత్తం పరుచుకున్నాక
అకాలంలో కురిసినా సకాలంలో కురిసినా
అది అకాల వర్షమే

కురిసిన నీరు
మట్టిగర్భంలో కలిసి మొలకెత్తలేనపుడు
ఎక్కడకురిసినా ఎప్పుడు కురిసినా
అది వాన కాదు
నేలతో బంధం తెగినప్పుడే
నీటితోనూ బంధం తెగిపోయింది

ఇప్పుడు నీటికీ నాకూ ఉన్న ఒకే ఒక అనుబంధం
శరీరదాహం తీర్చుకోవడమే.
.
బండ్ల మాధవ రావు