An Open-ended Poem… Ravi Verelly, Telugu, Indian

Under the

Unwinking sky…

Drips beautiful vitriolic spangles

Occasionally

Through its leafy canoes…

The cocoanut

As if it quenches the thirst

of the whole village…

croons lazily like a well-lubed cart

the pulley.

With the airs of

pulling the hiding sky by its tresses

and siphoning it off from the bottom

Looks arrogant

the insolent pail.

Looking at its reflection in the puddle-mirror

preens leisurely its feathers

the little sparrow.

Letting grace to lend a helping hand

To hold the pot in the sickle of her arm

Poor me, breathes heavy

The new bride.

As if to replay the sounds

of bubbling springs to the sky,

like the open-ended poem of Ismail,

stands there

our village well!

.

Ravi Verelly

 

తెరుచుకున్న పద్యం

.

రెప్పవేయని

ఆకాశం క్రింద

 

ఆకు దోనెల నుంచి

అప్పుడప్పుడు

అద్దాల బొట్టుబిళ్ళలు రాల్చే

కొబ్బరిచెట్టు

ఊరి దాహాన్నంతా తనే మోస్తున్నట్టు

కందెనేసిన నిండు బండిలా

మెత్తగా మూల్గే

గిలక

 

అట్టడుగునదాగున్న

ఆకాశం జడలుపట్టుకుని

పైకితోడిపోసినంత గర్వంగా

బొక్కెన.

 

జాలారు అద్దం అంచున

సింగారించుకుంటూ

ఊరపిచ్చుక.

 

వయ్యారాన్ని ఓ చెయ్యి వెయ్యమని

బిందెను చంకనెత్తుకోడానికి

ఆపసోపాలు పడుతూ

కొత్తకోడలు

 

అదిగో—

నీటి ఊట నిశ్శబ్దాన్ని

ఆకాశానికి వినిపించడానికన్నట్టు

ఎప్పుడూ తెరుచుకునే ఉండే

ఇస్మాయిల్ పద్యంలా

మా ఊరి గంగబావి.

(తలకు ఆకాశం పగిడీ చుట్టుకుని, వేళ్ళకి భూమిని తొడుక్కున్న చెట్టు…

ఇస్మాయిల్ గారి కోసం. 25 నవంబరు ఆయన వర్ధంతి )

.

రవి వీరెల్లి