ఈ నిశ్శబ్ద నిశీధిని, ప్రేమికులు

తమ దుఃఖాలని కాగలించుకు నిద్రించేవేళ

బయట స్వచ్ఛంగా వెన్నెల విరజిమ్ముతుంటే

లోపల రెపరెపలాడుతున్న దీపం ప్రక్కన

నేను సాధనచేస్తున్న ఈ నైపుణ్యమూ,ఈ కళా

పేరుప్రఖ్యాతులకోసమో, జీవికకో

బ్రహ్మాండమైన వేదికలపై వాటిని

దర్పంతో ప్రదర్శించడానికో కాదు;

వాటి అంతరాంతర రహస్యాలు ఇచ్చే

అతి సహజమైన ఆనందంకోసం.

 

గాలికి రెపరెపలాడుతున్న కాగితాలపై

అందమైన వెన్నెలనుండి దూరంగా బ్రతికే

అహంభావి మనిషికోసం కాదు నేను రాస్తున్నది;

వాళ్ళ కోయిలలతోనూ,వాళ్ల స్తుతిగీతాలతోనూ

అమరులైన కవిశ్రేష్ఠులకోసమూ కాదు;    

ఏ ప్రశంసలూ, ఏ పారితోషికాలూ ఇవ్వలేక

అసలు నా కౌశలంతో,కళతో నిమిత్తంలేకుండా

అనాదిగా వస్తున్న బాధల భుజాలపై

చెయ్యివేసి నడిచే కవిత్వ ప్రేమికులకి.

 

డిలన్ థామస్

(27 October 1914 – 9 November 1953)

వెల్ష్ కవి 

Hear the poem in Dylan’s Voice here

.

In my craft or sullen art
.
In my craft or sullen art
Exercised in the still night
When only the moon rages
And the lovers lie abed
With all their griefs in their arms,
I labour by singing light
Not for ambition or bread
Or the strut and trade of charms
On the ivory stages
But for the common wages
Of their most secret heart.

Not for the proud man apart
From the raging moon I write
 On these spindrift pages
Not for the towering dead
With their nightingales and psalms
But for the lovers, their arms
Round the griefs of the ages,
Who pay no praise or wages
Nor heed my craft or art.

Dylan Thomas

(27 October 1914 – 9 November 1953)

Welsh Poet