Taking a stroll for a while On the shores of Time, He returned Throwing a pebble afar.
The puppy of world Came wagging its tail And looked at the pebble left And tried to take a bite. Never did it see Such a piece of brawn before.
The stone the poet had left Was teasing the puppy … Like an eyeball pulled off its socket It was looking in all directions And even when it was not standing there It seemed to puppy that it was watching only her.
The stone which took shape Between earth and heaven Escaped the nails of the probing sea Rolling round and round And burying itself like a seed It shot green life up on death. .
Ismail
July 1, 1928 – Nov 25, 2003
Indian
.
కీర్తిశేషుడైన కవి
.
కాలసాగర తీరాన కాస్సేపు పచార్లు చేసి గులకరాయొకటి గిరవాటేసి తిరిగి వెళ్ళిపోయాడు.
లోకమనే కుక్కపిల్ల తోకూపుకుంటూ వచ్చి గులకరాయిని చూసి కొరికేందుకు ప్రయత్నించింది. ఇటువంటి రాయి అది ఇదివరకు చూళ్ళేదు.
కవి వదిలిపోయిన రాయి కుక్కపిల్లని బాధిస్తోంది. ఊడపెరికిన కన్నుగుడ్డులా అన్ని దిక్కులూ పరికిస్తోంది. తను లేకపోయినా తనకేసే చూస్తోంది రాయి.
ఆకాశానికీ అరచేతికీ మధ్య ఆకారం తాల్చిన రాయి గుండ్రంగా దొర్లుతూ సముద్రపు గోళ్ళనించి తప్పించుకుంటుంది. గుండ్రంగా విత్తనంలా పాతుకుని మృత్యువుపై పచ్చటి బాకు దూస్తుంది. . ఇస్మాయిల్
July 1, 1928 – Nov 25, 2003
(‘రాత్రి వచ్చిన రహస్యపు వాన’ కవితా సంకలనం నుండి. )
అనువాదలహరి 
స్పందించండి