“గొల్లపదం … జాన్ బన్యన్” కి 13 స్పందనలు

1. 

   sujatam

   ఏప్రిల్ 11, 2012 at 9:36 ఉద.

   I spent sometime in Bedford in 2007 and saw the statue of John Bunyan and heard abt him for the first time. Its heartening to read your comparision of his poetry with Bammera Potana. Lovely. Thanks sir.

   మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

   స్పందించండి
   1. 

      sunamu

      ఏప్రిల్ 11, 2012 at 10:46 ఉద.

      sujata garu,

      Thank you for your visit and comments. Hailing from such modest means, perhaps even less than modest, if Bunyan could acquire such literary flair as to contemplate a work like Pilgrim’s Progress, that in itself is a great achievemnet by any standards. Perhaps language aligns itself when you have the ideas coming out, rather pouring out so effusively as in the case of our Bammera Potana. They are poets born with a blessing. Many of the lines from Pilgrim’s Progress have become idioms.

      with very best regards

      మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

      స్పందించండి
2. 

   Phaneendra

   ఏప్రిల్ 11, 2012 at 11:18 ఉద.

   ఎంత గొప్ప తాత్వికతను ఎంత అలతి అలతి పదాల్లో చెప్పాడండీ కవి. మీ అనువాదం హాయిగా ఉంది.

   మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

   స్పందించండి
3. 

   sunamu

   ఏప్రిల్ 11, 2012 at 11:43 ఉద.

   ఫణీంద్రగారూ,
   మీ వ్యాఖ్యకి ధన్యవాదాలు. ఎక్కడోచదివాను. సత్యం ఎప్పుడూ సరళంగానే ఉంటుంది. మనం ఉపయోగించే మాటలే దాన్ని జటిలం చేస్తాయి. ఒకోసారి భావాన్ని కవీత్వీకరించడం లో కవులు పదబంధాల మోజు లేదా mazeలో దాన్ని కప్పెస్తారు. అందుకే సామాన్యపాఠకుడికి అది చిక్కకుండా పోతుంది.
   అభివాదములతో,

   మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

   స్పందించండి
4. 

   kastephale

   ఏప్రిల్ 11, 2012 at 6:30 సా.

   వస్తువేదయినా బంగారం ఒకటే కదా! గొప్ప వాళ్ళంతా ఒక లాగే ఆలోచిస్తారట. మంచి కవిత సరళ అనువాదం.

   మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

   స్పందించండి
   1. 

      sunamu

      ఏప్రిల్ 11, 2012 at 7:00 సా.

      Dear Sarmagaru,

      This is your 100th Comment on my blog. i am so obliged to you for your blessings and continued interest you have shown in my blog through out.
      with very best regards,

      మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

      స్పందించండి
      1. 

         kastephale

         ఏప్రిల్ 11, 2012 at 7:04 సా.

         Really interesting. Thank u

         మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

5. 

   జ్యోతిర్మయి

   ఏప్రిల్ 11, 2012 at 8:00 సా.

   కలకాలం గుర్తుండిపోయే కవిత..మీ అనువాదం చాలా బావుంది. పోతానామాత్యుని పద్యంతో పోల్చడం ఇంకా బావుంది.

   మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

   స్పందించండి
6. 

   sunamu

   ఏప్రిల్ 11, 2012 at 10:35 సా.

   అమ్మా జ్యోతిర్మయీ,
   పోతనగారికీ, జాన్ బన్యన్ కీ మధ్య సుమారు రెండువందల సం వత్సరాల అంతరం ఉంది. కానీ, చిత్రంగా, దేశాలు మారినా, కాలాలు మారినా, నమ్మకాలలో తేడాలున్నా, మనిషి మనుగడలో సంతృప్తి యొక్క ఆవశ్యకత విషయం లో ఎక్కడా తేడా లేకపోవడం దాని గొప్పదనాన్ని నిరూపిస్తుంది. ఇంత చిన్నపాటి సత్యాన్ని గ్రహించి హాయిగా జీవించలేకే, అమాత్యుల ఆడుగులకు మడుగులొత్తి, విద్యుక్త ధర్మాన్ని త్యజించి, తమవిద్యకి న్యాయం చెయ్యక అవమానాలు పాలవడం.
   ఆశీస్సులతో

   మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

   స్పందించండి
7. 

   ఉష

   ఏప్రిల్ 12, 2012 at 5:24 ఉద.

   దేహాంతే తవ సాయుజ్యం = ability to reach your abode after leaving the body అన్న పదం అప్రయత్నంగా గుర్తుకొచ్చింది. సంతృప్తి చాలా పెద్ద ఆశయం, దాన్ని సాధించటానికి ఎందరం కృషి చేస్తున్నామో గాని. ఇక, ఇది ప్రదర్శనాభిలాషగా అనిపిస్తుందని వెరపు ఉన్నా – నావే ఒకానొక పర్వ దినాన రాసుకున్నవి.

   విషయవాసన సంహరించు
   మితభాషణమే నాకు భూషణం
   అనురాగపుజల్లులు కురిపించు
   అదే నాకు కనకధార
   చెరగని చిరునగవు వరమివ్వు
   అదే నాకు ఆభరణం
   సంకల్పసిద్దికి నాలో నెలవుండు
   మోక్షమార్గాన నీవే నాకు తోడు

   * మీ అనువాదాలన్నీ చదువుతున్నానండి. కాస్త సమయాభావం, కానీ ప్రతి సాయంత్రం ఒక 10ని. మీ బ్లాగులో గడపటం చాలా సంతృప్తినిస్తుంది.

   మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

   స్పందించండి
8. 

   sunamu

   ఏప్రిల్ 12, 2012 at 8:51 ఉద.

   ఉషారాణిగారూ,
   “ప్రదర్శనాభిలాష అనిపిస్తుందని వెరపు ఉన్నా” అన్నారు. మీరు అలాంటి వెరపు పెట్టుకోవద్దు. కనీసం నా బ్లాగు విషయం లో. అభిప్రాయాలు కలబోసుకుందికి దాన్ని మించిన సాధనం మరొకటిలేదు.
   ఇక మీరు రాసిన ఆత్మనివేదనకొస్తే, ఎవరో చెప్పినట్టు భగవంతుడుదగ్గరకి మనం mendicant గా వెళ్ళకూడదు. మనకిచ్చినదానితో సంతృప్తిచెందితేనేఇహం లో ఆత్మశాంతి. మనం జీవించినదే సత్యం మిగతాదంతా మిధ్యే. సంకల్పసిద్దికి నాలో నెలవుండు అన్నారే….అదే మన guiding spirit కావాలి. మనచుట్టూ ఉన్నవాతావరణం అప్పుడప్పుడు మనం నడుస్తున్న మార్గం సరియైనది కాదేమో అనే శంకను కలుగజేస్తుంది. ఒకోసారి అదిశృతిమించితే తీవ్రమనోవేదనకు గురిచేస్తుంది. సరిగ్గా అలాంటప్పుడే… ఈ మాటలు…సంకల్పసిద్దికి నాలో నెలవుండు… అని పునశ్చరణ చేసుకోవాలి. మితభాషణం, స్వార్థం లేని అనురాగం, చెరగని చిరునవ్వు కి మించి జీవితంలో కావలసిన వరాలు ఇంకేమిటుంటాయి?
   అభివాదములతో

   మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

   స్పందించండి
9. 

   కొత్తావకాయ

   ఏప్రిల్ 12, 2012 at 1:56 సా.

   “సత్యం ఎప్పుడూ సరళంగానే ఉంటుంది. మనం ఉపయోగించే మాటలే దాన్ని జటిలం చేస్తాయి. ఒకోసారి భావాన్ని కవీత్వీకరించడం లో కవులు పదబంధాల మోజు లేదా mazeలో దాన్ని కప్పెస్తారు. అందుకే సామాన్యపాఠకుడికి అది చిక్కకుండా పోతుంది. ”

   సత్యం!

   పోతనార్యునితో పోలిక చాలా ఆశ్చర్యకరంగా ఉంది. ఎందరో మహానుభావులు!

   మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

   స్పందించండి
10. 

    sunamu

    ఏప్రిల్ 12, 2012 at 3:18 సా.

    కొత్తావకాయగారూ,
    ఇది చదవగానే నాకూ ఆశ్చర్యమేసింది. పోతనగారి భావాలు యధాతథంగా ఉన్నాయి అతని రచనలో. గొప్పవాళ్ళు ఎప్పుడూ ఒక్కలా ఆలోచిస్తారన్న మాట ఉట్టినే పుట్టలేదు.
    అభివాదములతో

    మెచ్చుకోండిమెచ్చుకోండి

    స్పందించండి

స్పామును తగ్గించడానికి ఈ సైటు అకిస్మెట్‌ను వాడుతుంది. మీ వ్యాఖ్యల డేటా ఎలా ప్రాసెస్ చేయబడుతుందో తెలుసుకోండి.