.

పరిహాసాలూ, పరాచికాల మాటున

మనం మనకొక జాగా చేసుకుంటాం ఎవరికీ దొరకకుండా…

కానీ ఉద్వేగభరితమైన గుండెచప్పుళ్ళు ఊరుకోవే,

మనల్ని ఎవడో ఒకడు కనిపెట్టెసే దాకా.

.

విచారమేమిటంటే,

చివరికి మనమే బహిర్గతం చేసుకుంటాం,

మన మిత్రుడు మనల్ని పోల్చుకునేలా

(అలా అని మనం అంటాం)

.

దాగుడు మూతలాడుకునే  పిల్లల దగ్గరనుండి,

కనిపించకుండా దాక్కునే దేవుడివరకూ ఇదంతే

ఎవరికీ కనపడకుండా దాక్కునేవారందరూ

ఎప్పుడో ఒకప్పుడు తామెక్కడున్నారో బయటపడవలసిందే.

.

రాబర్ట్ ప్రాస్ట్

.

Revelation

. 

We make ourselves a place apart

Behind light words that tease and flout,

But oh, the agitated heart

Till someone find us really out

.

‘Tis pity if the case require

(Or so we say) that in the end

We speak the literal to inspire

The understanding of a friend

.
But so with all, from babes that play

At hide-and-seek to God afar,

So all who hide too well away

Must speak and tell us where they are

. 

Robert Frost