ఇది దేముడి గురించి చెప్పినా, ఇది అందరి విశ్వాసాలకూ వర్తిస్తుంది. విశ్వాసం అంటే మనకు చెదురుమదురుగా అన్ని విషయాలపట్లా ఉండే నమ్మకం కాదు. మనజీవన మార్గాన్ని నిర్ణయించుకుని మార్గదర్శకాలుగా ఎంచుకుని ఆచరిస్తున్న కొన్ని విలువలు, నమ్మకాలపై మనకు ఉండే అచంచలమైన విశ్వాసం.

ప్రకృతి ఎంత చిత్రమైనదీ, ఎంత పెంకిదీ అంటే, మనవిశ్వాసాలనూ ఎప్పుడూ పరీక్షకు పెడుతూ, మనం ఓడిపోయినప్పుడల్లా, మన నమ్మకాలకి వ్యతిరేకంగా ఉన్నదే నిజమేమో, మనం పొరబడ్డామేమో అనుకుని మన బలహీన క్షణాల్లో మన ప్రస్తుత విశ్వాసాన్ని విడిచిపెట్టి దానికి వ్యతిరేకమైన అభిప్రాయాన్ని, లేదా నమ్మకాన్ని అక్కునచేర్చుకునేలా చేస్తుంది. పోనీ అక్కడితో ఊరుకుంటుందా? మరుక్షణంలో, మనం విడిచిపెట్టిన విశ్వాసమే సరియైనదని ఋజువుచేస్తూ మనముందు వరుసపెట్టి అనేకమైన దాఖలాలు ఉంచుతుంది మనల్ని tease చేస్తూ, తిరిగి అభిప్రాయాన్ని మార్చుకుంటామేమోనని పరీక్షించడానికి.

ప్రకృతిని మించిన నిర్దాక్షిణ్యమైన శిక్షకుడు ఎవరూ ఉండరు.

.

హుఁ! దేముడికోసం పనిచెయ్యడం మహా కష్టం, 
అతనికోసం నిలబడి, భూమిమీద
అతని తరఫున పోరాడినపుడు
ఒకోసారి ధైర్యం కోల్పోతాం.

అసలు దేముడే లే డనిపించేట్టుగా
ఒకోసారి చాలా చిత్రంగా దాక్కుంటాడు.
దుర్మార్గపు శక్తులన్నీ మనల్నిచుట్టుముట్టినపుడు
కంటికి కనిపించకుండా మాయమైపోతాడు.

లేదా, ఇకమనం ఓడిపోకతప్పదన్న క్షణంలో
మనల్ని ఒంటరిగా విడిచి దిక్కులేనివాళ్లను చేస్తాడు
అతని అవసరం మనకి ఎప్పుడు ఎక్కువనుకుంటామో
అప్పుడే మనలని మన మానాన్న విడిచిపెడతాడు.

అధర్మం ధర్మాన్ని ఓడిస్తుంది. మంచి
అతిసుళువుగా చెడుగా మారిపోతుంది;
అన్నిటికంటే కనికిష్టం, మంచికీ
మంచికీ ఎన్నడూ పొత్తుకుదరదు.

దేముడు మన భావనలకి అతీతుడు;
అతని ఆలోచనలు మన తర్కానికి
అందుబాటులో లేనంత ఉత్కృష్టమైనవి.
పసిపిల్లలంతప్రేమతోనే అందుకోగలం.

ఓ భగవంతుని సేవకులారా! ధైర్యంకోల్పోవద్దు.
దేముడు ఏ రూపంలో ఉంటాడో తెలుసుకోండి;
అప్పుడే మీకు అత్యంత నిస్సహాయ స్థితిలో
అతనికోసం ఎక్కడ వెతకాలో తెలుస్తుంది.

భగవంతుడు కంటికి ఎక్కడా కనరానప్పుడు
మనతోపాటే యుద్ధభూమిలో పోరాడుతున్నాడని
తెలుసుకోగల సహజలక్షణం
కలిగిన వ్యక్తి ముమ్మారు ధన్యుడు.

నిజమైన ధర్మం ఎటు ఉందో
సరిగా కనిపెట్టగలిగినవాడే ధన్యుడు,
అప్పుడే, పొరలుకమ్మిన మనిషి కంటికి
తప్పనిపించినా, ఆ పక్షం చేరి పోరాడతాడు.

దేముడు దేముడే; గనుక ధర్మమెప్పుడూ ధర్మమే;
వర్తమానంలో ధర్మమెప్పుడూ జయించాలి;
శంకించడం అంటే అవిధేయత,
తప్పటడుగువెయ్యడం … పాపంచెయ్యడమే.
.

ఫ్రెడెరిక్ విలియం ఫేబర్

(28 June 1814 – 26 September 1863)

ఇంగ్లీషు కవి.

Frederick William Faber

Photo Courtesy:

By Joseph Brown, engraver – Transferred from en.wikipedia to Commons. Transfer was stated to be made by User: Rdrozd., Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3314896

.

The Right Must Win

.

O, IT is hard to work for God,         

  To rise and take his part      

Upon this battle-field of earth,

  And not sometimes lose heart!       

He hides himself so wondrously,             

  As though there were no God;       

He is least seen when all the powers

  Of ill are most abroad.

Or he deserts us at the hour   

  The fight is all but lost;                

And seems to leave us to ourselves  

  Just when we need him most.        

Ill masters good, good seems to change     

  To ill with greater ease;        

And, worst of all, the good with good               

  Is at cross-purposes.   

Ah! God is other than we think;      

  His ways are far above,        

Far beyond reason’s height, and reached  

  Only by childlike love.        

Workman of God! O, lose not heart,

  But learn what God is like;   

And in the darkest battle-field

  Thou shalt know where to strike.  

Thrice blest is he to whom is given          

  The instinct that can tell       

That God is on the field when he     

  Is most invisible.         

Blest, is he who can divine     

  Where the real right doth lie,        

And dares to take the side that seems        

  Wrong to man’s blindfold eye.      

For right is right, since God is God; 

  And right the day must win; 

To doubt would be disloyalty,        

  To falter would be sin!

.

Frederick William Faber

(28 June 1814 – 26 September 1863)

English Hymn Writer and Theologian

The World’s Best Poetry.

Eds: Bliss Carman, et al. 

Volume IV. The Higher Life.  1904.

VI: Human Experience