ఇది షేక్స్పియర్ 400వ వర్థంతి సంవత్సరము

ప్రియ మిత్రమా, నాకు నువ్వెన్నాళ్ళయినా పాతబడవు

నిన్ను మొదటిసారి చూసినపుడెలా ఉన్నావో అలాగే ఉన్నావు

నీ అందం అలాగే ఉంది. అప్పుడే మూడు హేమంతాలు గడిచాయి

అడవి గర్వించే వనసంపదని మూడు వేసవులై హరిస్తూ,

అందమైన మూడు వసంతాలు మూడు పలిత శిశిరాలయేయి,

ఈ నిరంతర ఋతుచక్రభ్రమణంలో నేను గమనించినది:

మూడు వసంతాల సుగంధాలు మూడు మండు వేసవులలో నిందుకోవడం.

నేను మొదటిసారి చూసిన దనం ఇంకా అలానే ఉంది.

ప్చ్! అయినా వాచీలోని సెకన్ల ముల్లు అందాన్ని

శరీరంనుండి చాపకిందనీరులా సంగ్రహిస్తుంది

అందువల్ల, నీలో నేను ఇంకా మిగిలుండనుకుంటున్న అందం

కరిగిపోతోందేమో, నా కళ్ళు భ్రమిస్తున్నాయేమో!

అందుకనే, ముదిమి నీకు చెప్పకముందె ఇది విను

నీ పుట్టువన్నెలరుచులు క్షీణించక ముందె విను.

.

షేక్స్పియర్

ఇంగ్లీషు కవి

Sonnet CIV

.

To me, fair friend, you never can be old,
For as you were when first your eye I ey’d,
Such seems your beauty still. Three winters cold,
Have from the forests shook three summers’ pride,
Three beauteous springs to yellow autumn turned,
In process of the seasons have I seen,
Three April perfumes in three hot Junes burned,
Since first I saw you fresh, which yet are green.
Ah! yet doth beauty like a dial-hand,
Steal from his figure, and no pace perceived;
So your sweet hue, which methinks still doth stand,
Hath motion, and mine eye may be deceived:
For fear of which, hear this thou age unbred:
Ere you were born was beauty’s summer dead.

.

William Shakespeare

English Poet and Dramatist

Poem Courtesy:
http://www.shakespeares-sonnets.com/sonnet/104