.

ఒక్కోసారి

క్రిందకి వాలి ఉన్న కొమ్మలమీదనుండి 

బంగారు పిచ్చుకలు ఒకటొకటిగా వచ్చి వాల్తాయి;

ఒక్క క్షణం ఆగి, రెండుచుక్కలు నీళ్ళు తాగి,

కిచకిచమంటూ తమ నిగారింపుఈకలని

ఒకసారి ముక్కులతో దువ్వుకుని,

తుంటరి పిల్లల్లా మూకుమ్మడిగా ఎక్కడికో ఎగిరిపోతాయి;

లేదా, ఆగి ఆగి రెక్కలల్లార్చుకుంటాయి, 

తమ నల్లని, బంగారు రంగుల రెక్కలు చూపించడానికో యేమో అన్నట్లు. 

.

నేనే గనుక అటువంటి చోట ఉంటే,

నేలమీద విరిసిన అడవిపూలమీద తేలియాడే

అందమైన అమ్మాయి పరికిణీ మెత్తని రెపరెపల చిరుగాలి వంటివేవో తప్ప

నా ఆలోచనలను

అటునుంచి ఇంకేదీ మరలించకూడదని కోరుకుంటాను. 

.

జాన్ కీట్స్.

Goldfinches

.

Sometimes goldfinches one by one will drop

From low-hung branches; little space they stop,

But sip, and twitter, and their feathers sleek,

Then off at once, as in a wanton freak;

Or perhaps, to show their black and golden wings,

Pausing upon their yellow flutterings.

Were I in such a place, I sure should pray

That naught less sweet might call my thoughts away

Than the soft rustle of a maiden’s gown

Fanning away the dandelion’s down.

.

John Keats.

(Text Courtesy: http://www.gutenberg.org/files/34237/34237-h/34237-h.htm#Page_65)