Metaphysical … Bhaskar Kondreddy, Telugu, Indian.
When she is dragged along
the rough gravel and dirt village road
tying her legs to a rope without concern
What bitch can offer her teats
to the pitiful pups following their mother ?
They were by her side till yesterday
vying with one another
and rolling playfully one over the other
Teasing and tasting the motherly love
Blissfully sucking her teats at will, and
snuggling between her legs.
Poor pups! When the dark wintry night
frightens them tomorrow with a spell of snow
how could they chase away their worst fears
and find some cosy roof to coolly sleep under ?
In the endless catechetical enquiry
Of life after death, no answer is firm or final.
But yet, in walking so along,
maybe, the grief drives… to soothe itself.
But then, for their mother
the clear-eyed helpless whelps
that know not how to shed a tear…
why they follow…?
.
Bhaskar Kondreddy
Telugu
Indian.
.
Bhaskar Kondreddy
Mr Bhaskar Kondreddy hails from Kanigiri of Prakasam District Andhra Pradesh. He is a Science Teacher by profession. He is an active blogger (bhaskar321.blogspot.in) and an enthusiastic translator.
.
అధిభౌతికం
1
అలా ఈడ్చుకుపోతున్నప్పుడు
కాలికో తాడు కట్టి, అభావంగా
ఆ మట్టిరోడ్డు, కంకర రాళ్లమీద
వెనుకపడుతున్న ఆ పిల్లల ఆకలి చూపుల
దాహాన్ని తీర్చడానికి, ఏ స్తన్యం సిద్దపడుతుంది.
2
నిన్నటి దాకా మరి ఆ తల్లి పక్కనేకదా,
ఆ తల్లి కాళ్లమధ్యనే కదా అవి
విసిగించి, విసిగించి, మాతృత్వపు ప్రేమపైబడి,
వెచ్చని, రొమ్ముల మధ్యనే కదా, అవి,
అరమోడ్పు కన్నులతో, పాలు కుడిచి,..
మంచుకురుస్తూ చీకటి వణికే వేళ
రేపటి శీతాకాలపు కాళరాత్రి
ఎన్నెన్ని భయాలమూటలను, పారద్రోలి
ఇక ఎలా ప్రశాంతంగా నిద్రిస్తాయో మరి.
3
దేహాంత నిర్జీవత్వాల ప్రశ్నల పరంపరల్లో
దేని సమాధానాలు, దానివే
అయినా సరే, వెంట నడవడంలో,
ఉపశమించే వేదన అలా అనుసరిస్తుందేమో.
నీరు కార్చడం తెలియని
స్వచ్ఛమైన కళ్లుకల ఆ కుక్కపిల్లలు
మరి, అలా ఆ తల్లి కోసం… ?
.
భాస్కర్ కొండ్రెడ్డి
కవిమిత్రుడి మది ఊరుపు… శ్రీనివాస్ వాసుదేవ్, తెలుగు
1
నా నరాల్లో సంగీతం ఉరకలెత్తుతోంది
అయినా, సరియైన స్వరం అందడం లేదు.
నా దగ్గర తీగతెగిన వీణియ ఉంది
దాన్ని సరిచేసి శృతిచేయగల వైణికుడు కనిపించడంలేదు.
2
విషాదభరితమైన గాథ ఉంది చెప్పడానికి
కాని చెవిఒగ్గివినే శ్రోతే కరువైపోయాడు.
పదాల ప్రవాహంతో గొంతు ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతోంది
రసావిష్కారమై పొరలే తీరు మాత్రం కనిపించడం లేదు.
3
నా విశ్వాసాల ప్రపంచం దిగంతాలకి వ్యాపించి ఉంది
అయినా అప్పుడప్పుడు సందేహాలు తలెత్తుతూనే ఉన్నాయి
నా దగ్గర ఎన్నో చిరునామాలున్నా
సత్యాన్ని ఆవిష్కరించగల గడప కనిపించడం లేదు.
4
నా మనసంతా శూన్యం ఆవరించి ఉంది
దాన్ని అనుకంపతో నింపడానికి అనువుగా.
కాలశకలాలని ఏర్చికూర్చాను, గతచరిత్రని కథనం చేద్దామని,
ఎంతప్రయత్నించినా అవి ఉదాత్తమైన చరిత్రగా మలచబడటం లేదు.
5
నా చుట్టూ వర్ణమాలవంటి సుందర స్నేహ వదనాలున్నాయి
కానీ ఏదీ ఓదార్చగల పదంగానీ,
సాంత్వననివ్వగల మాటగానీ పలకడం లేదింకా…
పలకడం లేదింకా…
.
శ్రీనివాస్ వాసుదేవ్
తెలుగు
ఇండియన్
( స్వేచ్చానువాదం. )
.
ఈ కవిత చదవగానే (అందుకే అనువాదంలో కూడా ఆ మాటలే కనిపిస్తాయి) నాకు వేదుల సత్యనారాయణ శాస్త్రిగారి ముచ్చటైన మూడు పద్యాల “ఆశాగానము” అన్న ఖండికలోని మొదటి పద్యం గుర్తొచ్చింది. అందులో సందర్భం ఇక్కడి సందర్భమూ వేరనుకొండి. అక్కడ జీవుడు భగవంతుని ప్రార్థిస్తున్నాడు. ఇక్కడ మిత్రుడికి తన అసహాయత ప్రకటిస్తున్నాడు.
వేదుల వారి పద్యం ఇది:
ఏ సడి లేక ఈ ప్రకృతియెల్ల గభీర నిశానిబద్ధమై
నీ సుకుమార హస్తముల నిద్దురవోయెడిమౌనవేళ, నీ
వే, సరిజేసి ఈ శిధిలవీణను పాడుమటంచు నాపయిన్
ద్రోసెదవేల, తీగ తెగునో, శృతిదప్పునొ, పల్కదో ప్రభూ!
- Image Courtesy: Srinivas Vasudev
.
A Sigh From the Heart of a Poet
1
I have a song in my veins,
Still
Looking for a singer.
I have a lyre, devoid of strings,
Searching for a musician.
2
Have a story of melancholy
Yet to find a listener
I’m choking with a deluge of words
Struggling to become poetry!
3
My world is full of hope
Nevertheless,
Plethora of doubts flow in and out….
I’m still to find an address
That can promise me of veracity.
4
Have a heart, full of emptiness
Waiting to be filled in with compassion
All the shards of Time
Arranged for a tale of past
Yet to knead them into a story of sublime
5
I have letters and words as my confrères
Yet to culminate into words of consolation
Words of consolation….
.
Srinivas Vasudev
Telugu, Indian
(Addressed to Sri HRK)
Market… Abd Wahed, Telugu, Indian
This body is a garden of flowers
And the wounds are just small and big posies
The hum of the bees of political compassion around
Is but the malodor from the abscess… scented apurpose
When life itself becomes so dreadful
Who cares for death but itself?
What abode can a speck of dust have
Than go itinerant with the wind incessantly blowing it?
The firebrand-tongues inflame tongues of fire
Crying out … nay, not to die of thirst!
Meditating Marabou sell faith for a price
Fish swim across to buy pints of water
Well, man! When your mien becomes business-like
Even your passions and compassion reduce to mannequins.
Go! Sell tears to the bawler.
When once you start selling…
Why secrecy?
Sell babies to the umbilical cord…
Sell games of delusion on the slide of equivocacy.
If eyelids close for the glitter of the sword
Don’t confuse it for the weariness of sleep…
The lava under eyes never subsides to swell…
Do you expect the pigeons of the Masjid negotiate peace?
The foundations of these Minars ramify the depths of earth
Now, there is no more fear of earthquakes…
.
Abd Wahed
Telugu
Indian, Freelancer.
.
-
-
Abd Wahed
Photo Courtesy: Abd Wahed
Mr Abd Wahed hails from a small remote village “Gundugolanu” in West Godavari District of Andhra Pradesh. He is a graduate in mathematics and started his career as a freelance reporter for a small eveninger coming from Vijayawada and is presently associated with a Telugu weekly “Geeturaayi” issuing from Hyderabad.
He presented “face-to-face” programmes with Dr. Mangalampalli Balamurali Krishna, Sri Ravuri Bharadwaja etc. on Sanksruthi TV, a sister concern of TV9 under “Atithi Devobhava” and as in-charge, news based programs for HM TV presented a daily feature “Sandarbham”, a documentary presentation of the “Topical Story” of the day. He had also supervised the programmes like “Kashmir … the Burning Ice”, a special programme on Kashmir, in which HMTV Editor Sri Ramachandra Murthy himself interviewed many leaders of Kashmir.
After a brief stint with TV7 and Studio N, he is currently in charge of Publication Division of “Geeturaayi” and has so far translated 10 books from Urdu to Telugu. He wrote many political satires on current events in metrical poetry. He wrote Urdu, Hindi and Telugu scripts for TV Channels. He is particularly happy for the opportunity he got to write the script for the Hindi version of Bapu’s Bhagavatam.
.
Telugu Original:
.
బజారు
దేహం ఒక పూదోటే
చిన్నా పెద్ద గాయాల పూలే అన్ని
వాటిపై సానుభూతి తుమ్మెదల ఝుంకారాలు
సువాసనల రసి కారుతున్న గాయాలు
భయమే ప్రాణమైపోతే…
చావు భయపడక తప్పదు కదా…
ధూళిరేణువుల చిరునామా ఏముంది?
గాలిదెబ్బలు తింటూ తిరగడమే…
నాల్కల కొరివి నుంచి మంటలు కారుతున్నాయి
దాహంతో చావకండని పిలుస్తున్నాయి…
జపం చేసే కొంగలు నమ్మకాన్ని అమ్ముతున్నాయి
చేపలు ఈదుకుంటూ నీళ్ళను కొంటున్నాయి
సరే, చేస్తున్నది వ్యాపారమైనప్పుడు
ప్రేమాభిమానాలు కూడా షోకేసుల్లోనే …
ఏడ్చేవాడికి కన్నీళ్ళు అమ్ముకో
అమ్మడమే మొదలైతే…
దాపరికాలెందుకు…
తల్లిప్రేగుకే పిల్లల్ని అమ్ముకో
మాటల జారుడు బల్లపై భ్రమల ఆటలు అమ్ముకో
కత్తి మెరుపుకు కళ్ళు మూతపడుతుంటే
అది నిద్రమత్తు కాదు…
కనురెప్పల క్రింద లావా ఉబుకుతూనే ఉంది.
మసీదు పావురాళ్ళు శాంతిని కొనుక్కోవాలా?
ఈ మీనారుల పునాదులు నేల లోతుల్ని కావలించుకున్నాయి
భూకంపాల భయం లేదు…
–
వాహెద్
తెలుగు,
ఫ్రీ లాన్స్ జర్నలిస్టు మరియు టీ వీ ప్రోగ్రామర్
what does he do alone?… Nanda Kishore, Telugu, Indian
Suffering the turmoils within
what does he do alone?
Sitting on the sandy shore
He would pen poems on the spurgy tides;
going lyrical at the undulating waves and the swaying froth
he would hum a tune striking a rhythm with their balletic steps.
when the tide overwhelms him
he would be perturbed like a fry
and if life also recedes from him with the tide…
he hides cozily in sands like any other cowry.
He would never reveal to anybody
that the Sea was in love with him;
Nobody would ever make out
that he had longed for the turmoil.
All that would ever be known is…
that he is no more…
.
Nanda Kishore
Telugu,
Indian
- Nanda Kishore
Nanda Kishore is a young engineer (EEE) from Warrangal. He is very prolific on Facebook and particularly active “Kavisangamam” group.
He has just released his maiden volume of poetry “Neelage okadundevaadu” (There was one like you).
Nanda Kishore has fine sensibilities and has come out with a distinct voice of his own.
.
ఒక్కడూ ఏం చేస్తాడు?
.
కల్లోలాన్ని అనుభవిస్తూ
ఒక్కడూ ఏం చేస్తాడు?
తీరాన కూర్చుని
కెరటాల్నిగురించి కవిత్వం రాస్తాడు.
అలలమీదా,నీటితరగల నాట్యం మీదా
పదాలు అల్లుతూ పాటకడతాడు.
ఉప్పెనమీదికి వచ్చి ఊపిరిసలపకుండాచేస్తే
చేపపిల్లలాగా తుళ్ళిపడతాడు.
అలలలతోపాటే ఊపిరికూడాపోతే
ఇసుకలో గవ్వలా దాగిపోతాడు.
సముద్రం వాణ్ణి ప్రేమించిందని
ఎవ్వరికీ చెప్పడు.
కల్లోలాన్ని వాడు కోరుకున్నట్టు
ఎప్పటికీ తెలీదు.
తెలిసేదల్లా
వాడికలేడనే!
.
నందకిషోర్
తెలుగు కవి
After bidding Adieu…Afsar, Telugu, Indian
She walks silently across the bridge…
As if she has caressed a flower with her delicate hands;
Or, has feathered a branch along her rosy cheeks…
The bridge whelms in Spring
Himself becoming a flower
And a greenish sprig…
After she crosses the bridge over
She looks back for a brief moment
And then swiftly marches ahead … her own way.
Enveloping that look around him like a rainbow
And gathering colourful skies around,
Wishing it were the end of his life
The bridge stands alone … resolutely.
.
Afsar
(Note: Bridge is neuter gender in English. But here it is treated as masculine for obvious reasons.)
Afsar is a Faculty with University of Texas at Austin.
.
వీడ్కోలు తరవాత
***
వొక వంతెన మీంచి నడుచుకుంటూ వెళ్ళిపోతుంది ఆమె
ఇంకో పూవుని తన మెత్తని చేతులతో తాకినట్టు
ఇంకో రెమ్మని ఎరుపెక్కిన తన చెంపకి ఆనించుకున్నట్టు-
వొక వసంతంలో మునిగి తేలుతుంది వంతెన
తానే వొక పూవై,
ఆకుపచ్చ రెమ్మయి-
ఆ వంతెన దాటాక
వొక్క క్షణం ఆమె వెనక్కి తిరిగి చూస్తుంది
చకచకా వెళ్ళిపోతుంది తన దారిన తానై!
ఆమె చూపుని తన వొంటి మీద వలయంలా చుట్టేసుకుని
ఆ వలయమ్మీద ఆకాశాన్ని కప్పేసుకుని
ఇక్కడితో జీవితం అంతమైతే చాలని
మొండికేసి అలాగే నిల్చుంది వంతెన.
Solitude or Loneliness? … Manasa Chamarti
Even amidst a large gathering
This loneliness hurts me deep;
Even as I go in search of solitude
A vague idea treads on my trails.
Whole world is asleep… excepting me,
Even the capering stream takes rest, suspending its giggles,
The recent agitation amidst the foliage is absent, and
There is no trace of the warmth of the day… in the air.
The autumnal cloud follows the night-veil
Across the sky-line, and
Flaunting its brilliance under the moonbeams
Laughs in its sleeve, watching me gloomy.
Night melts before my very eyes
The stars disappear to different worlds
As the singular witnesses to the struggle within
Letters stream across the sheet like this.
.
Manasa Chamarti
Indian.
Born and brought up in Vijayawada, Andhra Pradesh, and a student of V R Siddhartha College of Engineering there, Manasa Chamarti is an IT professional with eight years of experience. She is the team-leader now and has moved to Bangalore recently.
“Madhumanasam (http://www.madhumanasam.in/), her blog which she has been running since 22nd March 2010, is a record of her fine poetic sensibilities.
“I never knew when I was drawn to literature or whose poetry had drawn me to it, but I know for sure I became her subject and since been drenched in its showers. As for me, I feel this is one way to cherish every moment of our lives,” she says rather modestly.
ఏకాంతమో…ఒంటరితనమో..
.
వంద మంది నడుమ ఉన్నా
ఒంటరితనమేదో బాధిస్తుంది
ఏకాంతాన్ని వెదుక్కుంటూ వెళ్తున్నా
అస్పష్టమైన ఊహేదో వెన్నాడుతుంది.
నేను తప్ప లోకమంతా విశ్రమిస్తుంది
సెలయేరు గల గలలాపి నిద్రపోతుంది
ఆకుల్లో ఇందాకటి అలజడి కనపడదు
ఈ గాలిలో పగలున్న వేడి జాడ తోచదు
శరన్మేఘం తన నలుపు చీరను
ఆకాశం మీద ఆరేసుకుంటుంది
వెన్నెల వలువల్లో తాను వెలిగిపోతూ
నల్లబడ్డ నన్ను చూసి నవ్వుకుంటుంది
నిశీధి నిశ్శబ్దంగా నా ముందే కరిగిపోతుంది
నక్షత్రాలింకో లోకానికి వెళ్ళిపోతున్నాయి
లోలోని సంఘర్షణకు సాక్షిగా . . . . .
అక్షరాలిక్కడిలా పరుగులిడుతున్నాయి.
.
మానస చామర్తి
The Run Within…Yakoob, Telugu, Indian
Did I forget something back home?
Did I lock the door properly?
Did I put off the geyser and put the milk bowl back in the frig?
Oh, damn it!
The three kittens might make a hell by the time I come home.
Well, maybe the tommy might not allow barking at them
And might even chase them away towards the gate.
But sometimes it sleeps like a log.
Btw did I logout from the laptop or
Left the FB open as it is?
Oh, bloody traffic and bloody traffic signals!
Caught in the jam as usual and resent it as usual.
A vacuous feeling if I didn’t resent.
There are only twelve minutes left for office.
Can I reach office in time? Can I sign in on time?
Awful signal! How long shall I have to vent my anger
On these traffic signals?
*
Poetic diction has changed; the metaphors have changed.
In the confused and confounded life …
The scars of wounds from the run within lay scattered around.
There are traces of my blood
In the flood swelling … breeching the roads.
Like the teething pain of stiff joints…
There are no dialogues between people.
There aren’t any more conversations.
All talk turns out to a rant of credits and debits;
About the life that exists between two pay packets ;
And reduces to a veritable P&L Statement
With its bills payable, liabilities, and net losses.
Occasionally, some books and few people
Like paintings on heart’s canvas
Lend their colour to our lives.
The dream of Sunday recurs for the rest of the six days.
A life… Sans traffic, sans locks, sans run…
A blank serene dreamless dream.
.
Kavi Yakoob
Indian
Dr. Yakoob is working as Associate Professor at Anwarul – Uloom Degree College, University of Hyderabad, Hyderabad, Andhra Pradesh. He runs a blog: http://kaviyakoob.blogspot.in/
లోపలి పరుగు
………………………….
ఏం మర్చిపోయాను ఇంట్లో
తాళం వేశానా ,లేదా ?, గీజర్ స్విచ్ కట్టేశానా, పాలగిన్నె ఫ్రిజ్ లో పెట్టానా ,ఆ మూడు పిల్లులూ ఏం చేస్తాయో ఏమో
టామీ రానీయకుండా మొరుగుతుందిలే,గేటు దాకా తరిమేస్తుందిలే
అదేమిటో దానిదీ మొద్దునిద్రే !
అవునూ- ల్యాప్టాప్ లో logout అయ్యానో లేదో
Facebook అలానే ఉంచేసానా
ఈ ట్రాఫిక్ లో ఇలా చిక్కుకున్నాను,ఇలా రోజూ ఉన్నదే కానీ మళ్ళీ అలానే అనుకోవాలి.అనుకోకపోతే అదో వెలితి.ఇంకో 12 నిమిషాలే మిగిలింది, ఆలోపు ఆఫీసుకు వెళ్ళగలనా ,సంతకం పెట్టగలనా in time లో ,ట్రాఫిక్ సిగ్నల్స్ మీద ఎన్నాళ్ళిలా నన్ను నేనే
ఇలా కోపగించుకోవడం .
కవిసమయం మారింది.
కకావికలమైన జీవితం నిండా లోపలి పరుగుల గాయాల గుర్తులు. రాత్రంతా కురుస్తున్న వర్షం కోసిన రోడ్లమీద పారుతున్నవరదలో ఎక్కడో నావి కొన్ని రక్తపుచారికలు. బిగుసుకున్న రోజుల్లో కీల్లనోప్పుల్లాంటి బాధ.
మాటల్లేవ్..మాట్లాడుకోవడాల్లేవ్.మాటలన్నీ జమాఖర్చు లెక్కల చిట్టాలే. ఒకటవతేదీ నుండి ముప్పై ఒకటి వరకు మాత్రమే ఊహించగలిగిన జీవితం. బిల్లులు,చిల్లులూ ,వెరసి తరుగుదల ఖాతా లాంటి బతుకువాణిజ్య శాస్త్రం.
కొన్ని పుస్తకాలూ,కొందరు మనుషులూ మనసుకు తగిలించుకున్న పెయింటింగ్స్ లా అపుడపుడూ మనసుకు రంగులు పూస్తారు .
వారంనిండా ఆదివారం కల.
ట్రాఫిక్ లేని, తాళం కప్పలేని,పరుగులేని మరుపులాంటి ఒక కల.
*
యాకూబ్
22.7.2013
Evening Perfumes… Ismail, Telugu, Indian
She daubs
Evening perfumes
For my sake every eve.
The scent of thin shadows
Creeps under her chin and ears.
The aroma of a
Steady standing rain
Over a Casuarina plantation
On the sea-shore
Flares in her tresses.
A whiff of the caves
The sun-lion sleeps at night
Sweeps over her body.
And in her eyes reflects
The essence of the blue sky
Where the stars twinkle one after another.
Flying down from everywhere
The crows
Set somber in the Tamarind
Then
From the very Tamarind
The moon
Would stretch his alabaster wing.
.
Ismail.
July 1, 1928 – Nov 25, 2003
.
.
సాయంత్రపు సువాసనలు
.
ప్రతి సాయంకాలం నా కోసం
సాయంత్రపు సువాసనలు
పులుముకుంటుందీమె.
చుబుకం కిందా, చెవుల కిందా
సాగుతున్న పల్చటి నీడల వాసన.
సముద్రపొడ్డున సరుగుడు తోటలో
కురిసే సన్నటి
నిడుపాటి వాన వాసన
ఈమె జుత్తులో.
సూర్య సింహం రాత్రులు పడుకునే
గుహల సువాసన
ఈమె దేహం నిండా.
ఒకటొకటిగా చుక్కలు పొడిచే
ఆకాశపు నీలివాసన
ఈమె కళ్ళల్లో.
ఎక్కడెక్కణ్ణించో
ఎగిరి వచ్చిన కాకులు
చింత చెట్టులో
నల్లగా అస్తమిస్తాయి.
అప్పుడు
ఆ చింతచెట్టులోంచే
చంద్రుడు
తెల్లటిరెక్క చాపుతాడు.
.
Ismail.
July 1, 1928 – Nov 25, 2003
.
Flapping of the Wings … Prasuna Ravindran, Telugu, Indian
As I tune up my heart
With the silence of the night
A Swan flapping its wings
Is heard over the pond.
Childhood
Revisits the lips…
Oh, this moment,
how sweet it breathes!
.
Prasuna Ravindran
Prasuna Ravindran
Prasuna is an engineer by profession and is a resident of Hyderabad, Andhra Pradesh. She is a blogger running her blog :
http://www.blogger.com/profile/01874528803693969871
since 3rd Jan 2010. Poetry, Painting, Reading and Animation are her favorite subjects.
రెక్కల సవ్వడి
రాత్రి నిశ్శబ్దంతో
మనసుని శ్రుతి చేస్తున్న వేళ
కొలనులో హంస
రెక్కలు విదిల్చిన సవ్వడి
పెదాలపై
తిరిగొచ్చిన పసితనం…
ఈ క్షణం
ఎంత హాయిగా శ్వాసించిందో …
