Tag: Spanish Poet
-
మృత్యుఘంటికలు (సానెట్)… ఫ్రాన్సిస్కో దె కెబెదో, స్పానిష్ కవి
ఈ కవితలో కవి రెండు అవసాన దశకు వచ్చిన వస్తువులు తీసుకుని (స్వంత ఊరులో ఉన్న తన ఇల్లు, తన శరీరం) శిధిలమౌతున్న మొదటి వస్తువు ద్వారా, రెండవ దాని (తన శరీర) స్థితిని గ్రహించడం చక్కగా చూపిస్తాడు. మనం రోజూ చనిపోతున్న వాళ్ళనీ చూస్తుంటాం, శిధిలమైపోతున్నవీ చూస్తుంటాం. కానీ, రోజు రోజుకీ మనంకూడా తెలియకుండనే శిధిలస్థితికి చేరుకుంటున్నామన్న ఎరుక మనకి కలుగదు. 18వ శతాబ్దం వరకూ, మనదేశంలో కూడా ప్రతి ఊరుచుట్టూ, పెద్ద పెద్ద నగరాలకీ ఊరి/ […]
-
సానెట్ 2 … లూయిజ్ వాజ్ ది కమోజ్, స్పానిష్ కవి
నా పెదవినుండి వెలువడిన మధుర గీతాల్లారా, నను విడిచిపొండి, సంగీతానికి శృతిబద్ధమైన వాద్యపరికరాల్లారా, నను వీడిపొండి, మైదానాల్లోని రమణీయమైన ఎగిసే నీటిబుగ్గలారా, నను వీడిపొండి కొండకోనల్లోని మంత్రముగ్ధుణ్ణిచేసే తరు, లతాంతాల్లారా, నను వీడిపొండి, అనాదిగా వేణువునుండి వెలువడుతున్న రసధునులారా, నను విడిచి పొండి, జనపదాల్లోని విందు, వినోద, జాతర సమూహాల్లారా, నను విడిచిపొండి, రెల్లుపొదలలోదాగిన జంతు, పక్షి సమూహాల్లారా, నను వీడిపొండి, శీతలతరుచాయలలో హాయిగా విశ్రమించే గోపకులారా, నను వీడిపొండి, నాకిపుడు ఏ సూర్య చంద్రులూ ఉదయించి […]
-
సానెట్… లూయిజ్ వాజ్ ది కమోజ్, స్పానిష్ కవి
కాలమూ మనిషీ ఎన్నడూ స్థిరంగా ఉండరు; అదృష్టం దూరమైన మనిషి ధైర్యమూ దూరమౌతుంది; సరి కొత్త స్వభావాన్ని సంతరించుకున్న ప్రకృతితో ఈ ప్రపంచమంతా “తిండిపోతు మార్పు” ఆహారంలా కనిపిస్తోంది. ఏ దిక్కు చూసినా అంతులేని సరికొత్త చిగుళ్ళు కనుపిస్తున్నాయి ఎంతగా అంటే, ఈ భూమి ఇంత భరించగలదని ఊహించలేనంత. బహుశా గతాన్ని గురించిన శోకమే నిలకడగా ఉంటుంది, గతంలో చేసిన మంచికై వగపూను, అది నిజంగా మంచి అయితే. కాలం పచ్చదనంతో మొన్నటిదాకా ఈ మైదానాన్ని ఉల్లాసం […]
-
నా హృదయం నిద్రపోయిందా?… ఆంటోనియో మచాడో, స్పానిష్ కవి
నా హృదయం నిద్రపోయిందా? నా కలల తేనెటీగలు పనిచెయ్యడం మానేసాయా? నా కోరికల ఏతాము అడుగంటిందా? కంచాలు ఖాళీయై అందులో నీడలుమాత్రమే మిగిలాయా? ఏం కాదు. నా హృదయం నిద్రపోలేదు. మేలుకునే ఉంది, పూర్తి మెలకువలో ఉంది. నిద్రపోనూ లేదు, కలలుగనడమూ లేదు… కళ్ళు గచ్చకాయల్లా తెరిచి దూరాననున్న సంకేతాలు పరిశీలిస్తున్నాయి. అనంతనిశ్శబ్దపు నేమిపై చెవి ఒగ్గి వింటోంది. . ఆంటోనియో మచాడో 26 July 1875 – 22 February 1939 స్పానిష్ కవి . […]
-
నీ కోసం నేను వదులుకున్నవి… రఫేల్ ఆల్బెర్టి, స్పానిష్ కవి
నీ కోసం నా తోటా, నా ఉద్యానమూ, నిద్రపోక ఎదురు చూసే పెంపుడు కుక్కలూ, నా జీవితాన్ని ముందే హేమంతంలోకి నెట్టిన నా వసంతంలాంటి వయసూ… ఒక భయాన్నీ, ఒక అదురుపాటునీ, ఆరని మంటలాంటి ప్రతిభనీ, నిస్సహాయంగా వీడ్కోలుపలికే రక్తపుజీరల కన్నులలో నా ప్రతిబింబాన్నీ వదిలిపెట్టేను. నది ఒడ్డున విషణ్ణలైన పావురాయిల్నీ, మైదానంలో గుర్రాలనీ, నిన్ను చూడడానికి కమ్మని సముద్రపు సుగంధాన్ని వదిలిపెట్టేను. నీ కోసం నాదనుకున్న ప్రతీదీ విడిచిపెట్టేను. ఓ రోము మహానగరమా! నా బాధలకీ, […]
-
ఉన్నదున్నట్టుగా … జార్జ్ లూయిస్ బోర్హెస్, అర్జెంటీనా కవి
తోట వాకిలి తెరుచుకుంటుంది, సేవకుడికుండే విధేయతతో బహుకాల సేవన ఇచ్చే చనవుతో అడిగే ప్రశ్నలా; తోటలోకి ప్రవేశించిన తర్వాత అక్కడ ఉండే ప్రతి వస్తువూ యథాతథంగా మనసులో ముద్రవేసి ఉండడంతో వాటిని ఏకాగ్రతతో పరిశీలించవలసిన అవసరం లేదు. నాకు అన్ని సంప్రదాయాలూ, ఆలోచనలూ ప్రతి జనసమూహమూ అల్లే పలుకుబడుల అంతరార్థాలూ తెలుసు; వాటిగూర్చి ప్రత్యేకంగా చెప్పనక్కరనూ లేదు, లేని హక్కులూ, అధికారాలూ కోరదలుచుకోనూ లేదు. నా చుట్టూ ఉన్నవాళ్ళకి నా గురించి బాగా తెలుసు నా మానసిక […]
-
స్పెయిను కి… జోస్ జొరిల్ల, స్పానిష్ కవి
ఓ నా దేశమా! నీకోసం ఎన్ని కన్నీళ్ళు కారేయి! ఎంతమంది సోదరుల రక్తం ఏరులై ప్రవహించింది! ఎంతమంది వీరులు అపురూపమైన నీ నేలమాళిగల్లో ప్రశాంతంగా నిద్రిస్తున్నారు ! ఎనాళ్ళనుండో మా కళ్ళు కవోష్ణ బిందువులతో నిండేయి… ఎన్నిసార్లో అవి బయటకి ఉబుకుదామని ప్రయత్నించేయి! కాని, ప్రతి సారీ మరో యుద్ధభూమికి మొగ్గుతూ విపత్తులకీ, రక్తానికీ జారి పడడం మానుకున్నాయి. చూడు! అదిగో అల్లంత దూరాన ఉన్న అడవులూ, నేలగుండెమీద నిద్రిస్తున్న పంటచేలూ, ఈ లోయలపై తమ పచ్చని […]
-
సుప్రభాత నామావళి … రఫేల్ ఆల్బర్టీ, స్పానిష్ కవి
లేకావి కిరణాల ప్రభాతమా! నీకు కొన్ని పేర్లు పెడుతున్నాను. నువ్వొక పొరబడ్డ కలవి, వీడని దేవకన్యవి, చెట్లమీది వర్షపు ఆభాసవి నదీప్రవాహాల్ని గుర్తుచేసుకునే నా ఆత్మాంచలాల సందిగ్ధంగా, వెనకాడుతూ, చివరకి స్థిరంగా ఉంటావు. నువ్వొక తారా విస్ఫోటనానివనీ, వేవెలుగుల ఆనందానివనీ, చప్పుడుచెయ్యని పారదర్శకతవనీ అందునా? కాదు, నువ్వు నీటిమీదిమంచుకి అపభ్రంశానివి. . రఫేల్ ఆల్బర్టీ 16 December 1902 – 28 October 1999 స్పానిష్ కవి Rafael Alberti Naming The Dawn […]