సాంధ్యమేఘం… జాన్ విల్సన్, స్కాటిష్ కవి
అస్తమిస్తున్న సూర్యుడి సమీపంలో ఒక మేఘం వ్రేలాడుతోంది
మంచుతోపెనవేసుకున్నట్టున్న దాని అంచు పసిడిలా మెరుస్తోంది,
దిగువన స్ఫటికంలా మెరుస్తున్న నిశ్చల తటాకంలో
నెమ్మదైన దాని నడకని అలా గమనిస్తూ ఎంతసేపు గడిపానో!
దాని హృదయం ప్రశాంతతతో నిండే ఉంటుంది, అందుకే అంత నెమ్మది!
అసలు దాని నడకలోనే ఎంత ఠీవి ఉందని.
ఆ సాయంత్రం వీచిన ప్రతి చిన్న గాలి రివటా
ఆ విహాయసవిహారిని పడమటికి తేలుస్తూనే ఉంది.
శరీరబంధాన్ని త్రెంచుకున్న ఆత్మలా, బ్రహ్మానందాన్ని
అలదిన శ్వేతశరీరంలా కనిపించింది నాకు
దాని పుణ్యఫలం వలన స్వర్గలోకపు బంగారు వాకిలి
వరకూ తేలుతూ పోగల అనుగ్రహం సంపాదించుకుందేమో.
ఆ ముంగిట, ప్రశాంతంగా వ్రేలుతూ, నమ్మికగలవారికి
పొందగల దివ్యమైన భవిష్యత్తును సూచిస్తున్నట్టుంది.
.
జాన్ విల్సన్
(18 May 1785 – 3 April 1854)
స్కాటిష్ కవి.
.
The Evening Cloud
.
A cloud lay cradled near the setting sun,
A gleam of crimson tinged its braided snow:
Long had I watched the glory moving on
O’ver the still radiance of the lake below.
Tranquil its spirit seemed, and floated slow!
Even in its very motion there was rest;
While every breath of eve that chanced to blow
Wafted the traveler to the beauteous West.
Emblem, methought, of the departed soul!
To whose white robe the gleam of bliss is given:
And by the breath of mercy made to roll
Right onwards to the golden gates of Heaven,
Where, to the eye of faith, it peaceful lies,
And tells to man his glorious destinies.
.
John Wilson
(18 May 1785 – 3 April 1854)
Scottish Poet
Poem Courtesy: https://archive.org/details/WithThePoets/page/n279
and
https://archive.org/details/WithThePoets/page/n280
కవిత్వం… డాన్ పాటర్సన్, స్కాటిష్ కవి
ఈ గ్రహం రూపుదిద్దుకుంటున్నప్పుడు
దాని అగ్నికీలలోని ఒకానొక మెరుపును,
వజ్రం తన గర్భంలో శాశ్వతంగా పొదువుకున్న చందాన,
కవిత్వం ప్రేమ తర్వాత కలిగే విరహాన్ని కాకుండా
నిశ్శబ్దంగా మనలో అణురూపంలో ఉత్పన్నమయే స్థితినే
ప్రతిబింబిస్తుంది; కనుక, నిప్పుకణికలాంటి అతని ప్రేమ
నివురుగప్పుతున్నపుడు, మధుశాలలోని గాయకుని గొంతులోంచి
అకస్మాత్తుగా వచ్చే పాటలా కవి తన గొంతు తానే వింటాడు:
అతని అనుభూతుల్ని ఉదాత్తమైనవిగా చేసి చెప్పుకుంటూనో,
లేదా, తోడుగా వాయిస్తున్న వయొలిన్ రాగాలలో కరిగిపోతూనో;
కానీ ఆ ప్రేమ నిలకడగా సరియైన త్రోవ చూపిస్తున్నప్పుడు
అతని కవిత్వం, లోనుండి ఎప్పుడు బయటపడినా అతను గ్రహిస్తాడు,
ఎరుగని కొండవాగులా స్వచ్ఛంగా, గంభీరంగా బయటపడుతుందని.
అపుడు, వినీలాకాశం క్రింద గలగలా ప్రవహించే నీటి
మౌన గీతాలలో నీ పేరూ వినిపించదు, నా పేరూ వినిపించదు.
.
డాన్ పాటర్సన్,
(జననం 1963)
స్కాటిష్ కవి.
Don Patterson
Born 1963
.
Poetry
.
In the same way that the mindless diamond keeps
one spark of the planet’s early fires
trapped forever in its net of ice,
it’s not love’s later heat that poetry holds,
but the atom of the love that drew it forth
from the silence: so if the bright coal of his love
begins to smoulder, the poet hears his voice
suddenly forced, like a bar-room singer’s — boastful
with his own huge feeling, or drowned by violins;
but if it yields a steadier light, he knows
the pure verse, when it finally comes, will sound
like a mountain spring, anonymous and serene.
Beneath the blue oblivious sky, the water
sings of nothing, not your name, not mine.
.
Don Paterson
(Born 1963)
Scottish Poet
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/don_paterson/poems/15921
మృత్యువంటే… ఛార్లెస్ సోర్లీ, స్కాటిష్ కవి, సైనికుడు
మృత్యువు రకరకాలుగా ఉంటుంది: అందులో గెలుపూ లేదు ఓటమీ లేదు:
కేవలం ఒక బాల్టీ ఖాళీ అవడం, పలక శుభ్రంగా తుడిచిపెట్టడం లాంటిది,
అప్పటివరకూ ఉనికిగలదానికి దయతో చరమగీతం పాడడం. అంతే!
మనకి తెలిసినది ఇంతవరకే: మృత్యువు జీవనం కాదు, ఒక క్షీణస్థితి,
ప్రాణం చిదిమివెయ్యబడుతుంది, బాల్టీ పగులుతుంది. ఎన్నో గొప్ప
వింతలూ, విశేషాలు చూసినవారికి కూడా ముగింపుమాత్రం ఇంకా తెలీదు.
మరణంలో విజయుడూ, విజితుడూ ఒక్కటిగా కలిసి పోతారు;
పిరికివాడూ, సాహసికుడూ: మిత్రుడూ శత్రువూ, ఒకటే.
బ్రతికున్నపుడు నువ్వు ఏమి సాధించావు? అని భూతపతీ అడుగడు.
కానీ, గడచిన ప్రతి నిన్నలోనూ ఒక కళంకం దాగి ఉంటుంది
స్పష్టమైన మన అపరిపూర్ణతలని అరకొరగా దాస్తూ.
ఎంతో అందంగా ఊహించిన నీ భవిష్యత్తు, ఎన్నడో వాడి వత్తై గతించినదాన్ని,
అందరూ స్పృశించి, తిరగతోడి, నెమరువేసుకుని, గొప్పగా, మధురంగా
అంచనా వేసినపుడు, నీ మరణానంతరం, అది నువ్వుగా తిరిగి వికసిస్తుంది.
.
ఛార్ల్స్ సోర్లీ
(19 May 1895 – 13 October 1915)
స్కాటిష్ కవి .
.
Such, Such Is Death
.
Such, such is Death: no triumph: no defeat:
Only an empty pail, a slate rubbed clean,
A merciful putting away of what has been.
And this we know: Death is not Life, effete,
Life crushed, the broken pail. We who have seen
So marvellous things know well the end not yet.
Victor and vanquished are a-one in death:
Coward and brave: friend, foe. Ghosts do not say,
“Come, what was your record when you drew breath?”
But a big blot has hid each yesterday
So poor, so manifestly incomplete.
And your bright Promise, withered long and sped,
Is touched, stirs, rises, opens and grows sweet
And blossoms and is you, when you are dead.
.
Charles Sorley
(19 May 1895 – 13 October 1915)
Scottish Poet
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/charles_sorley/poems/12016
బహుమానాలు… జేమ్స్ థామ్సన్, స్కాటిష్ కవి
తను స్వారీ చెయ్యగల గుఱ్ఱాన్ని గాని,
నడపగలిగిన పడవనిగాని ఒక మనిషికి ఇచ్చిచూడు;
అతని హోదా, సంపద, బలం ఆరోగ్యం
నేలమీదైనా, నీటిమీదైనా చెక్కుచెదరవు.
ఒకమనిషికి వాడు తాగగలిగిన పొగాకుగొట్టాన్నిగాని,
వాడు చదవగలిగిన పుస్తకాన్నిగాని ఇచ్చి చూడు;
అతని గదిలో పేదరికం తాండవించవచ్చునేమోగాని,
అతని ఇల్లు ప్రశాంతతతో ఆనందంతో కళకళలాడుతుంది.
నేను ఇప్పుడు నిన్ను ప్రేమిస్తున్నట్టు, ప్రేయసీ,
ఒక పురుషుడికి అతనికి మనసైన స్త్రీని ఇచ్చి చూడు
అతని హృదయం అదృష్టస్పర్శతో ఉదాత్తమౌతుంది
ఇంట్లోనూ, నేలమీదా, నీటిమీదా!
.
జేమ్స్ థామ్సన్
11 September 1700 – 27 August 1748
స్కాటిష్ కవి, నాటకకర్త.
.
Gifts
.
GIVE a man a horse he can ride,
Give a man a boat he can sail;
And his rank and wealth, his strength and health,
On sea nor shore shall fail.
Give a man a pipe he can smoke,
Give a man a book he can read:
And his home is bright with a calm delight,
Though the room be poor indeed.
Give a man a girl he can love,
As I, O my love, love thee;
And his heart is great with the pulse of Fate,
At home, on land, on sea.
.
James Thomson
(11 September 1700 – 27 August 1748)
Scottish Poet
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/james_thomson/poems/4083
ఒక కుర్రాడి ఆలోచనలు… రాబర్ట్ లూయీ స్టీవెన్సన్, స్కాటిష్ కవి
ఏడు గంటలకి నేను నిద్రకి ఉపక్రమించేటపుడు
నా బుర్రలో ఎన్నో బొమ్మలు తారాడుతుంటాయి:
పెద్ద పెద్ద భవనాలూ, వాటిని చుట్టుముడుతూ మహాసర్పాలూ
వింత వింత గారడీలు చెయ్యగల పండ్లు పండే తోటలూ,
దుర్గాల్లో బందీలు చెయ్యబడీ, లేదా, మాయాలతాగృహాల్లో
దారితప్పిన అందమైన రాకుమార్తెలూ…
ఒక సాహసిక ఆశ్వికుడు సెలయేటిలో స్వారీచేస్తూ
పోతుంటే నా కలల్లో ఆ దారంతా స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది
నేను ఏడు గంటలకి నిద్రకి ఉపక్రమించేటపుడు.
నేను ఏడు గంటలకి నిద్రలేచే సరికి
నేను వెతుకుతున్న మాయా ప్రపంచం మరి కనిపించదు
కోట ఉన్నచోట ఒక కుర్చీ వెక్కిరిస్తూ కనిపిస్తుంది
తోటలోని అందమైన ప్రదేశాన్నంతటినీ తివాచీ కప్పేస్తుంది
నేలలోంచి పొరపాటున కూడా ఏ దివ్య శక్తులూ బయటకి రావు
గుర్రంస్వారీ చేసిన రౌతుల జాగాలో బూట్లు కనిపిస్తాయి
గలగలమని సెలయేరు పారిన జాగాలో
ఇప్పుడు స్నానపుతొట్టే, నీళ్ళ కూజా ఉంటాయి;
నేను మళ్ళీ ఆ ఇంద్రజాలంకోసం వృధాగా వెతుకుతుంటాను
ఉదయం ఏడుగంటలకి నేను నిద్రలేచిన తర్వాత.
.
రాబర్ట్ లూయీ స్టీవెన్సన్
స్కాటిష్ కవి, నవలాకారుడు, వ్యాసకర్త, సంగీతకారుడు.
.
A Child’s Thought
.
At seven, when I go to bed,
I find such pictures in my head:
Castles with dragons prowling round,
Gardens where magic fruits are found;
Fair ladies prisoned in a tower,
Or lost in an enchanted bower;
While gallant horsemen ride by streams
That border all this land of dreams
I find, so clearly in my head
At seven, when I go to bed.
At seven, when I wake again,
The magic land I seek in vain;
A chair stands where the castle frowned,
The carpet hides the garden ground,
No fairies trip across the floor,
Boots, and not horsemen, flank the door,
And where the blue streams rippling ran
Is now a bath and water-can;
I seek the magic land in vain
At seven, when I wake again.
.
Robert Louis Stevenson
(13 November 1850 – 3 December 1894)
Scottish Poet, Novelist, Essayist, Musician and Travel writer.
Poem Courtesy:
https://www.poetrynook.com/poem/childs-thought
అనుకోని సంఘటన… గెరీ కేంబ్రిడ్జ్, స్కాటిష్ కవి
మనోహరమైన రాత్రి. నేను ఆరుబయటకి నడిచి
శిశిర నిశీధిని తలెత్తి ఆకాశాన్ని పరికిస్తాను
అక్కడ మేఘాలమధ్య తారకలు దివ్యంగా మెరుస్తుంటాయి
అప్పుడు మనసుకి ఏ ఆలోచనతడితే అది ఆలోచించవచ్చు.
నెత్తిన మెరుస్తున్న కృత్తిక దిగువ గొప్ప ఆలోచనలు
గిలకొడుతోంది. నలుప్రక్కలా దట్టంగా పరుచుకున్న ఈ రాతిరి
కిటికీ వెలుతురులోంచి వెతికే కనులకు అందని,
శుష్కమైన పశ్చాత్తాపాలనీ, వీడ్కోళ్ళనీ సులభంగా గుర్తుచేస్తోంది.
కానీ, ఇదేమిటి అకస్మాత్తుగా నా కాళ్ళదగ్గర
పాదాలను నాకుతూ? ఓహ్! ఎప్పుడూ మచ్చికగా ఉండే
బలిష్ఠమైన నా ముసిలి పెంపుడు పిల్లి; నిద్రలో
జడుసుకున్నట్టుంది, చెవులు వేలేసుకుని అరుస్తోంది.
దానికి ఆకలేస్తోందా? లేక నేను దాన్ని చేరదియ్యడం కావాలా?
ఏదయితేనేం, దాని రాకతో ఈ రాత్రి పరిపూర్ణమయింది.
.
గెరీ కేంబ్రిడ్జ్
జననం 1959
స్కాటిష్ కవి.
Photo Courtesy:
courtesy Scottishpoetrylibrary
.
Little Drama
.
A bonny night. I step outside and gaze,
Head back in autumn dark, up into space,
Where stars between the clouds burn with quiet praise,
And think for whatever reason of your face.
Fine thoughts below those glittering Pleiades.
Regrets. Goodbyes. The largeness of the night
Summons easy nostalgia for futilities,
Free from the searching glare of window light.
But what’s this, suddenly, about my feet,
Rubbing my ankles? It’s the old, fat black tom
Unusually affectionate, startling from
Revery, ragged-eared, with his small thunder.
Is it mere food, or love he wants, I wonder?
His presence somehow makes the night complete.
Gerry Cambridge
(Born 1959)
Scottish Poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Little-Drama.htm
అశ్రద్ధచేసిన పూలతోట… రాబర్ట్ క్రాఫర్డ్, స్కాటిష్ కవి
ఆగష్టునెల వచ్చేసరికి నిర్లక్ష్యపుచాయలు గమనించాను
ఇపుడు సెప్టెంబరులో నాకు నైరాశ్యం వచ్చేస్తోంది;
తుప్పుపడుతున్న పనిముట్లు, మాయమవుతున్న వరుసలు,
ఈ ప్రయత్నమంతా తాత్కాలికమని చెప్పకనే చెబుతున్నాయి
ఆశావహంగా ప్రారంభమైన కార్యాచరణ ముగింపుకి వచ్చేసింది
ఇప్పుడిది రాబోయే చెడురోజులను సూచించే కాకిమూకలకీ,
ఏది పడితే అది మొలవడానికి అనుకూలంగా ఎన్నడు
తయారవుతుందా అని ఎదురుచూసే కలుపుమొక్కలకీ నెలవు;
ఈ చక్కని పూలవనాన్ని బీడువారేలా
నిర్లక్ష్యం చేసిన తోటమాలి ఎవరై ఉంటాడు?
నాకు తెలుసని అనుకుంటాను? కొందర్ని కలిసేను కూడా:
అతను సమసమాజం పట్ల పూర్తి విశ్వాసం ఉన్నవాడు…
అటువంటి మనిషి, కొంచెం విపరీతంగా కనిపిస్తాడు,
“ప్రతిదానిపట్లా మనసులో నిజాయితీగా ఉండాలి”
అన్న విశ్వజనీన దృష్టి అతని నినాదం …
కానీ, ఎదుటివాడినుండి పలాయనం అతని ప్రత్యేకత.
.
రాబర్ట్ క్రాఫర్డ్
జననం 1959
స్కాటిష్ కవి
.
An Abandoned Garden
By August I noticed the lack of care,
And now in September I feel the despair;
The rusting tools, the vanished rows,
Reveal an all too brief affair.
The hopeful beginning has come to a close
As a meeting place for sinister crows
And devious weeds planning for when
They’ll make this a plot where anything goes.
What kind of errant husbandman
Would let it fall to field again?
I think I know, I’ve met a few:
A fine egalitarian—
The type of man, a touch askew,
Who holds the universal view,
“To everything, a heart be true,”
But saves desertion just for you.
.
Robert Crawford
(born 1959)
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Abandoned-Garden.htm
ఉత్తరాలు రానపుడు… గెరీ కేంబ్రిడ్జ్, స్కాటిష్ కవి
నేను జీవితాన్ని ఎంచుకోకతప్పదు, ఇక్కడ
నువ్వింత నిర్లక్ష్యంగా ఉంటూ, రహస్యాలేవీ లేనపుడు …
నువ్వు స్టాండుమీదనుండి కొవ్వొత్తి తీసుకుని చీకటి గదుల్లోంచి
దీపంలేని స్నానాలగదిలోకి నడుచుకుంటూ పోతావు
అక్కడ మనిద్దరం మధ్యయుగంనాటి అద్భుతకథలోలా
జంటగా వేడినీటి స్నానం చేస్తాం, ఊసులాడుకుంటూ
సువాసనలు వెదజల్లే ఆవిరిలో స్నానంచేస్తున్నామన్న స్పృహతోనూ…
బయట దట్టంగాకురుస్తున్న రాత్రివర్షానికీ, గీపెడుతున్న
తుఫానుగాలికీ దూరంగా. అన్నిగంటలు కలిసి ఉండడంలో
సంతృప్తి పరచడానికి ఏదీ మిగిలి లేదు; మనిద్దరం
కలుషాలు వీడి, శాంతిపడి, పొడిబారి, సుగంధభరితమైన
శరీరాలతో కలలెరుగని నిద్రలోకి జారుకున్నామని చెప్పడం తప్ప.
అకస్మాత్తుగా,
యేట్స్ మాడ్ గాన్ (Maud Gonne) రాసిన ఉత్తరాలమత్తులో మునిగేడని
నువ్వనడం గుర్తొస్తుంది.
ఎన్ని ఉత్తరాలో! మనిద్దరి మధ్యా, కనీసం ఒకటైనా లేదు.
.
గెరీ కేంబ్రిడ్జ్
జననం 1959
స్కాటిష్ కవి.
Photo Courtesy:
Scottishpoetrylibrary.com
.
The Absence of Letters
I must choose life, and it is here with you
When with a hair-tossed flourish, and all bare,
You take on its stand the candle and walk through
Dark rooms to the unlit bathroom, where we
Like figures from some medieval mystery
Take a hot bath together, whispering, aware
As here we are wreathed in perfumed steam,
Of the whipping night outside and the long scream
Of the gale. There’s nothing else to be satisfied
After our hours together, except we be
Cleansed and calmed and, fragrant, dried,
Then wrapped in dreamless sleep. And suddenly
Poor Yeats, you say, besotted with Maud Gonne!
All those letters! Between us, hardly one.
Gerry Cambridge
(Born 1959)
Scottish Poet
Poem Courtesy:
http://www.scottishpoetrylibrary.org.uk/poetry/poets/gerry-cambridge
రెండు సానెట్ లు… చార్ల్స్ హామిల్టన్ సోర్లీ, స్కాటిష్ కవి
I
సత్పురుషులు ఉదాత్తమైన నీ ఆత్మని శ్లాఘించారు.
మహోన్నతమైన నీ కీర్తిచంద్రికలకు కవులు సిగ్గుపడ్డారు.
నువ్వు చూపిన మార్గంలో నడవడానికి ఉద్యుక్యులైన
అనేకమంది సరసన మేమూ నిరీక్షిస్తూ నిలబడ్డాము.
ఇప్పుడు పేరుబడ్డా, ఒకప్పుడు నువ్వెవరో ఎవరికీ తెలీదు;
నీ ఉనికి గుర్తించకుండా జీవించడానికి ప్రయత్నించాము.
కానీ ఇపుడు ప్రతి వీధిలోనూ, ప్రతి దిక్కునా
నిలకడగా నిశ్చలంగా నీ గుర్తులున్న స్థంబాలు చూస్తున్నాము.
‘కొండలమీదకి ఎక్కడానికి మార్గము ‘అని సూచిస్తూ
మా ఊర్లో ఉన్న పాడుబడ్డ పొడుగాటి రాటని పోలి ఉంది.
కుడివైపున ఉన్న కొండలపై పొగమబ్బులు వేలాడుతుంటాయి
కొండగాలి అరుస్తూ ఈలవేస్తుంటుంది.
ఆదరించే స్నేహితుడుగాని, నాదనుకునే నేలగాని లేవు నాకు
ఈ నేలగురించి నాకు తెలియకపోయినా, తెలుసుకోవాలని ఉంది.
II
మృత్యువు సరిగ్గా అలాంటిదే; గెలుపూ లేదు: ఓటమీ లేదు;
ఒక ఖాళీ కడవ, శుభ్రంగా చెరిపేసిన పలక,
ఒకప్పటి అస్తిత్వాన్ని దయతో ఒకపక్కకి పోగుబెట్టడం.
ఇది మనకి తెలుసు: మృత్యువంటే బలహీనమైన జీవితం కాదు,
జీవితం కాలుకింద నలిప్ర్య్యడం, పగలగొట్టిన కుండ. జీవితంలో
ఎన్నో అద్భుతాలు చూసిన మనకి కథ ముగింపుకి రాలేదని తెలుసు.
గెలిచినవాడూ ఓడినవాడూ, పిరికివాడూ సాహసికుడూ
మిత్రుడూ శత్రువూ, మృత్యువులో అంతా ఒక్కటే. ఆత్మలు మిమ్మల్ని
“ఇలా రా! బ్రతికున్నప్పుడు నువ్వేమిటి సాధించేవో చెప్పు?” అని అడగవు.
కానీ, ప్రతి నిన్ననీ ఒక పెద్ద కళంకం మరుగుపరుస్తుంది.
అది అంత దీనమైనదీ, అంత అసమగ్రమైనదీ.
అంత ఉజ్జ్వలమైన నీ భవిష్యత్తూ, ఎప్పుడో వడలి గతించింది
గుర్తొస్తుంది; మళ్ళీ కదిలి, మారాకు తొడిగి, తియ్యగా మెదిలి,
పుష్పించి నువ్వు మరణించేక నీతోపాటే మరణిస్తుంది.
.
చార్ల్స్ హామిల్టన్ సోర్లీ
(19 May 1895 – 13 October 1915)
స్కాటిష్ కవి
Charles Hamilton Sorley
(19 May 1895 – 13 October 1915)
Scottish Poet
This is copyrighted poem. Please read at the following link:
http://gdancesbetty.blogspot.in/2010/09/two-sonnets-charles-hamilton-sorley.html
అంకితం… రాబర్ట్ లూయీ స్టీవెన్సన్, స్కాటిష్ కవి
ఇదే నీకు నా మొదటిదీ కడసారిదీ బహుమతి
ఈ చిన్ని కవితాగుచ్చాన్ని అంకితం ఇస్తున్నాను.
నా దగ్గర ఉన్న ఒకే ఒక ఆస్తి ఈ కవితలే
వాటిని ఉన్నవున్నట్టుగా నీకు సమర్పిస్తున్నాను.
నేను మత్తులో లేకుండా నిజం చెబుతున్నాను,
నీ దృష్టికి వీటిని ఎప్పుడో తీసుకురావలసింది
తీసుకువచ్చి, నా మనసుతో నింపిన ఈ కీర్తనలని
నువ్వు మెచ్చుకుంటే ఎంతో బాగుండేది
ఈ దయలేని ప్రపంచం అంతా, ముక్త కంఠంతో
నాకూ, నా కవితలకూ,
ఎంతకీ ఆగని కరతాళధ్వనులతో
గొప్ప ప్రశంసలు కురిపించే కంటే.
నా ప్రేమకి ఇక్కడ మంగళం పాడుతున్నాను.
ఇదే నా ప్రేమకి సమాధి, మృత్యుల్లేఖనమూను.
ఇక్కడతో దారి రెండుగా చీలిపోతుంది.
నేను నా త్రోవన, నీకు చాలా దూరంగా నిష్క్రమిస్తాను.
.
రాబర్ట్ లూయీ స్టీవెన్సన్
(13 November 1850 – 3 December 1894)
స్కాటిష్ కవి
అనువాదలహరి 