అనువాదలహరి

పట్టీ: Russian

ఆఖరి ఆకు… అలెగ్జాండర్ పూష్కిన్, రష్యను కవి

నా బ్రతుకు కోరికల పరిధి దాటింది
నా వ్యామోహాలుతలుచుకుంటే విసుగేస్తోంది;
శూన్యహృదయ జనితాలైన
దుఃఖాలొక్కటే చివరకి మిగిలేది.

నా అధికార తీరాలపై
విధి రేపే క్రూరమైన తుఫానుల నీడలో
నా తుది ఘడియకోసం ఎదురుచూస్తూ
దుఃఖభరితమైన ఒంటరి బతుకు ఈడుస్తున్నాను.

ఆవిధంగా, శీతగాలి ఊళలేస్తూ
చలితో కోతపెడుతుంటే
ఆఖరిఆకు మాత్రమే మిగిలి మోడుబారిన
కొమ్మ … గజగజా వణుకుతోంది.
.
అలెగ్జాండర్ పూష్కిన్
6 జూన్ 1799 – 10 ఫిబ్రవరి 1837
రష్యను కవి

.

Image Courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/File:A.S.Pushkin.jpg

.

The Last Leaf

.

I ’ve overlived aspirings,        

  My fancies I disdain;   

The fruit of hollow-heartedness,      

  Sufferings alone remain.       

’Neath cruel storms of Fate            

  With my crown of bay,        

A sad and lonely life I lead,    

  Waiting my latest day.

Thus, struck by latter cold     

  While howls the wintry wind,                

Trembles upon the naked bough      

  The last leaf left behind.

.

Alexander Pushkin

(6 June 1799 – 10 February 1837)

 Russian

Tr. From the Russian by John Pollen

Poem Courtesy:  http://www.bartleby.com/360/3/110.html

వాళ్ళిచ్చిన ఈ శరీరాన్ని నేనేం చేసుకోను? … ఓసిప్ మాండెల్ స్టామ్, రష్యను

ఇంత స్వంతమై, నాతో ఇంత ఆత్మీయంగా మసిలే

ఈ శరీరాన్ని నేనేం చేసుకోను?

బ్రతికున్నందుకూ, ప్రశాంతంగా ఊపిరిపీలుస్తున్నందుకూ,

తెలిస్తే నాకు చెప్పు, ఎవర్ని స్తుతించాలో?

నేనే పువ్వునీ, తోటమాలిని కూడా

ఈ అఖండ భూగృహంలో నేను ఒంటరివాణ్ణి కాను.

నేను విడుస్తున్న ఈ వెచ్చని ఊపిరి

కాలమనే నిర్మలమైన అద్దంమీద నువ్వు చూడగలవు.

అందులో ఇప్పటిదాకా కనీకనిపించని

ఒక ఆకారం స్పష్టంగా రూపుకట్టి ఉంది.

ఈ ఊపిరి దాని జాడ మిగల్చకుండా ఎక్కడికో నిష్క్రమిస్తుంది

కానీ, ఈ రూపాన్ని ఎవ్వరికీ చెరుపశక్యం కాదు.

.

ఓసిప్ మాండెల్ స్టామ్

15 January 1891 – 27 December 1938

రష్యను

.

Osip Mandelstam Photo Courtesy: Wikimedia Commons
Osip Mandelstam
Photo Courtesy: Wikimedia Commons

.

‘What shall I do with this body they gave me,’

.

What shall I do with this body they gave me,

so much my own, so intimate with me?

For being alive, for the joy of calm breath,

tell me, who should I bless?

I am the flower, and the gardener as well,

and am not solitary, in earth’s cell.

My living warmth, exhaled, you can see,

on the clear glass of eternity.

A pattern set down,

until now, unknown.

Breath evaporates without trace,

but form no one can deface.

.

Osip Mandelstam

15 January 1891 – 27 December 1938

Russian

Poem Courtesy:

http://www.poetryintranslation.com/PITBR/Russian/Mandelstam.htm

 

ఎవరికీ అప్పగించవద్దు… అలెగ్జాండర్ బ్లోక్, రష్యను కవి

నువ్వు అనుసరించదలుచుకున్న మార్గాలని
కృతజ్ఞతలేని జనసమూహానికి అప్పగించవద్దు.
నీ అందమైన హర్మ్యాన్ని పశుబలంతో కూలదోస్తారు.
నువ్వు గర్వంగా ఆరాధించేదాన్ని  చులకనచేస్తారు.

భారమైన తన శిలువను ఈడ్చుకుపోయేవాడు ఎప్పుడూ ఒంటరే.
ఋజుమార్గంలో నడిచే అతని మనోబలం ఎన్నడూ సడలదు
అతన్ని స్ఫూర్తిని ఎత్తైన కొండలమీద వెలిగిస్తూ
దట్టంగా పరుచుకున్న చీకటితెరలను చీలుస్తుంటాడు.
.
అలెగ్జాండర్ బ్లోక్
28 November 1880 – 7 August 1921
రష్యను కవి

 

Aleksandr Blok Photo courtesy: http://russiapedia.rt.com/prominent-russians/literature/aleksandr-blok/
Aleksandr Blok
Photo courtesy: http://russiapedia.rt.com/prominent-russians/literature/aleksandr-blok/

 

.

Do not entrust…

.

Do not entrust all roads yours

To the unfaithful, immense crowd:

It’ll smash your castle with rough force,

And quench light of your temple, proud.

He’s single to bear his hard cross

Whose spirit is unmoved in rightness,

His fire on high hills he burns,

And breaks a curtain of the darkness.

.

(1900)

Aleksandr Blok

28 November 1880 – 7 August 1921

Russian Poem

Courtesy:

http://www.poetryloverspage.com/yevgeny/blok/do_not_entrust.html

నేను అతిసామాన్యంగా జీవించడం నేర్చుకున్నాను… అనా అఖ్మతోవా, రష్యను కవయిత్రి

నేను వివేకంగా, అతిసామాన్యంగా జీవించడం నేర్చుకున్నాను:
ఆకాశం వంక చూడడం, దేవుణ్ణి ప్రార్థించడం,
అతివేలమయిన నా కష్టాలు మరిచిపోడానికి
చీకటిపడకముందే ఎక్కువదూరం అలా నడవడం.
కొండవాలులో అంట్రింత చెట్లు గలగలలాడుతున్నపుడూ,
సంజెరంగులోని బెర్రీపళ్ళు గుత్తులుగా వాలినపుడూ
నేను ఆనందంగా కవితలు అల్లుకుంటాను…
నశ్వరమైన జీవితంగురించీ, సౌందర్యం, మృత్యువుగురించీ.

నేను ఇంటికి తిరిగి వస్తాను. మెత్తని బొచ్చుగల పెంపుడుపిల్లి
నా అరచేతిని నాకుతుంది. ముద్దుగా కులుకుతుంది.
చెరువుగట్టుననున్న రంపపు మిల్లు పొగగొట్టం కొస
క్రింద పొయ్యిలో చెలరేగుతున్న మంటలకి ఎర్రగా కనిపిస్తోంది.
విశాలంగా పరుచుకున్న నిశ్శబ్దాన్ని, ఉండీ ఉడిగీ
మిద్దెమీద వాలుతున్న కొంగల అరుపులు భంగపరుస్తున్నాయి.
మీరు అప్పుడు నా తలుపు తట్టినా
నాకు వినిపించకపోవచ్చు.
.
అనా అఖ్మతోవా

(23 June  1889 – 5 March 1966)

రష్యను కవయిత్రి

Anna Akhmatova

I taught myself to live simply…

.

I taught myself to live simply and wisely,
to look at the sky and pray to God,
and to wander long before evening
to tire my superfluous worries.
When the burdocks rustle in the ravine
and the yellow-red rowan berry cluster droops
I compose happy verses
about life’s decay, decay and beauty.
I come back. The fluffy cat
licks my palm, purrs so sweetly
and the fire flares bright
on the saw-mill turret by the lake.
Only the cry of a stork landing on the roof
occasionally breaks the silence.
If you knock on my door
I may not even hear.

.

Anna Akhmatova

(23 June  1889 – 5 March 1966)

Russian Modernist Poetess

 

కామన… పూష్కిన్, రష్యను కవి

రోజులు సాగుతూ ఉంటాయి; ప్రతిక్షణమూ

విఫలప్రేమ వల్ల గాయపడ్డ నా మనసులోని

బాధనీ దుఃఖాన్ని ఇనుమడింపజేస్తూ చీకటి మిగిల్చి

నిద్ర పోనీని కలలకీ, వెంటాడే కోరికలకీ దారితీస్తుంది;

అయినా, నేను ఫిర్యాదు చెయ్యను; బదులుగా, శోకిస్తాను;

కన్నీళ్ళు నాకు మనశ్శాంతి నిస్తాయి, ఇచ్చి శలవుతీసుకుంటాయి.

గాఢమైన దుఃఖానికి బందీ అయిన  నా మనసుకి,

నా మాటనమ్మండి, చెప్పలేని  ఆనందం కలుగుతుంది.

జీవితమా! సాగిపో! రిక్తాత్మా! రా, ముందుకి ఎగిరిపో,

నిశ్శబ్ద తమోశూన్యంలోకి అంతర్థానమైపో!

నా ప్రేమ గురించి అంతులేని మనోవేదన నాకు ఇష్టం.

ప్రేమిస్తూ మరణించగలిగితే, దయచేసి నన్ను మరణించనీండి.

.

అలెగ్జాండర్ సెర్గెవిచ్ పూష్కిన్

6 జూన్ 1799 – 10 ఫిబ్రవరి 1837

రష్యను కవి.

.

Image Courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/File:A.S.Pushkin.jpg
Image Courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/File:A.S.Pushkin.jpg

.

A Wish

.

The days drag on, each moment multiplies

Within my wounded heart the pain and sadness

Of an unhappy love and, dark, gives rise.

To sleepless dreams, the haunting dreams of madness

But I do not complain – instead, I weep;

Tears bring me solace, comforted they leave me.

My spirit, captive held by grief, a deep.

And bitter rapture finds in them, believe me.

Pass, life! Come, empty phantom, onward fly.

And in the silent void of darkness vanish.

Dear it to me my love’s unending anguish;

If as I die I love, pray let me die.

.

Alexander Sergeyevich Pushkin

6 June  1799 – 10 February  1837

http://www.poemhunter.com/i/ebooks/pdf/alexander_sergeyevich_pushkin_2012_6.pdf

పేరు… అలెగ్జాండర్ పుష్కిన్, రష్యను కవి

నా పేరుతో నీ కేమిటి అనుబంధం? అది సమసిపోతుంది
దూర తీరాలలో ఎక్కడో ఏకాంతంగా
దొర్లుకుంటూ వెళ్ళి ఒడ్డున పగిలైన అలలా…
లేదా, చీకటి కీకారణ్యంలో ఒక కేకలా.

నీ వాళ్ళ సమాధులమధ్య
ఒక స్పందనలేని గీతగా మిగులుతుంది;
అర్థం కాని భాషలో గజిబిజిగా
అల్లుకున్న ఒక సమాధి లిపిలా

అదేమిటి మరి? ఎప్పుడో గతించిన కాలం,
ఎన్నో పిచ్చి కలలమధ్య తప్పిపోయిన ఒక కల,
జ్ఞానదేవత కటాక్ష వీక్షణాలు
జ్ఞాపకాలుగా నీ ఆత్మపై ప్రసరించవులే.

ఒకవేళ నీకు బాధకలిగితే
నా పేరు నిట్టూరుస్తూ, ఆవరించిన
నిశ్శబ్దానికి చెప్పు, “జ్ఞాపకం నిజమే!
నాకోసం కొట్టుకునే గుండె ఒకటుండేది.”
.
అలెగ్జాండర్ పుష్కిన్
రష్యను కవి.

Image Courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/File:A.S.Pushkin.jpg
Image Courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/File:A.S.Pushkin.jpg

.

The Name

.

What is my name to you? ‘T will die:

a wave that has but rolled to reach

with a lone splash a distant beach;

or in the timbered night a cry …

 

‘T will leave a lifeless trace among

names on your tablets: the design

of an entangled gravestone line

in an unfathomable tongue.

 

What is it then? A long-dead past,

lost in the rush of madder dreams,

upon your soul it will not cast

Mnemosyne’s pure tender beams.

 

But if some sorrow comes to you,

utter my name with sighs, and tell

the silence: “Memory is true –

there beats a heart wherein I dwell.”

.

Alexander Pushkin

 6 June 1799 – 10 February 1837

Russian Poet

 

Poem Courtesy:

http://wonderingminstrels.blogspot.in/2001/04/name-alexander-pushkin.html

ఎక్కడికో దూరంగా… అలెగ్జాండర్ సెర్గేవిచ్ పుష్కిన్, రష్యను కవి

ఎక్కడో దూర దేశంలో ఉన్న

ఇంటికి నువ్వు ప్రయాణమయ్యావు.

ఇంతకుముందెన్నడూ ఎరుగనంత

దుఃఖంతో నీ చేతుల్లో ఏడ్చాను

నా చేతులు చల్లబడి తిమ్మిరెక్కాయి.

అయినా నిన్ను వెళ్ళకుండా ఆపడనికి

ప్రయత్నించేను; ఈ బాధకి

అంతంలేదని గాయపడ్ద నా ఆత్మకి తెలుసు.

మన గాఢమైన చుంబనం నుండి

నీ పెదాల్ని అదాత్తుగా దూరం చేశావు.

ఇలాంటి ఏకాంతప్రదేశానికి బదులు

మరో అందమైన చోటు గురించి చెబుతూ

“మేఘాచ్ఛాదనలేని అనంతాకాశం క్రింద

ఆలివ్ చెట్టు నీడల్లో మళ్ళీ

మనం ఇద్దరం కలుసుకున్నప్పుడు

ఏ బాధలూ లేని ప్రేమతో మనం

ముద్దుపెట్టుకుందాం” అని మాటిచ్చావు.

కానీ, ఏం లాభం,

ఎక్కడ ఆకసం నీలంగా మెరుస్తుందో

ఎక్కడ ఆలివ్ చెట్ల నీడలు

తళతళలాడే నీటిపై నర్తిస్తుంటాయో

అక్కడ నీ అందమూ, బాధలూ

శాశ్వతత్వంలోకి సమసిపోతాయి.

అయినా, తిరిగి కలిసుకున్నప్పుడు బాకీపడ్డ

నీ తియ్యని ముద్దుకై ఎదురుచూస్తాను.

.

అలెగ్జాండర్ సెర్గేవిచ్ పుష్కిన్

(6 June 1799 – 10 February 1837)

రష్యను కవి

.

.

Bound for your distant home

.

Bound for your distant home

You were leaving alien lands.

In an hour as sad as I’ve known

I wept over your hands.

My hands were numb and cold,

Still trying to restrain

You, whom my hurt told

Never to end this pain.

But you snatched your lips away

From our bitterest kiss.

You invoked another place

Than the dismal exile of this.

You said, ‘When we meet again,

In the shadow of olive-trees,

We shall kiss, in a love without pain,

Under cloudless infinities.’

But there, alas, where the sky

Shines with blue radiance,

Where olive-tree shadows lie

On the waters glittering dance,

Your beauty, your suffering,

Are lost in eternity.

But the sweet kiss of our meeting……

I wait for it: you owe it me…….

.

Alexander Sergeyevich Pushkin

(6 June 1799 – 10 February 1837)

Russian Poet

Poem courtesy

http://www.poemhunter.com/i/ebooks/pdf/alexander_sergeyevich_pushkin_2012_6.pdf

 

 

హాప్స్… బోరిస్ పాస్టర్ నాక్, రష్యను కవి

ఐవీ లత చుట్టుముట్టిన ఈ విల్లో చెట్టు నీడన,

నీనడుముచుట్టూ నే చేతులువేసి, పొడవుకోటు

మన భుజాలపై కప్పుకుని, ఇప్పటివరకు ఎరగని

పెద్ద తుఫానుబారినుండి రక్షణ తీసుకుంటున్నాం.

అది ఐవీ లత అనుకున్నాను, నాది పొరపాటు.

పొదలన్నిటా వ్యాపించి ఈ అడవిని చుట్టింది

ఐవీ లత కాదు, హాప్స్. నీ సామీప్యం మత్తెక్కిస్తోంది!

నెచ్చెలీ! పద. ఈ పొడుగుకోటుని నేలపై పరుద్దాం.

.

బోరిస్ పాస్టర్ నాక్

(10 February 1890 – 30 May 1960)

రష్యను కవి, నవలాకారుడు, అనువాదకుడు.

ఈ కవితలోని సౌందర్యం ‘హాప్స్’అన్నపదం. దాని అర్థం గుర్తుపెట్టుకున్నపుడు, సందర్భంలోని ఔచిత్యం అవగతమౌతుంది.

Boris Pasternak

 

Hops*

 

Beneath the willow wound round with ivy

we take cover from the worst

of the storm, with a greatcoat round

our shoulders and my hands around your waist.

I’ve got it wrong. That isn’t ivy

entwined in the bushes round

the wood, but hops. You intoxicate me!

Let’s spread the greatcoat on the ground.

.

(Note:

*Hops are the female flowers (also called seed cones or strobiles) of the hop plant, Humulus lupulus. They are used primarily as a flavoring and stability agent in beer, to which they impart a bitter, tangy flavor)

.

Boris Pasternak

(10 February 1890 – 30 May 1960)

Russian Poet, Novelist, and Literary Translator.

Poem Courtesy: http://allpoetry.com/poem/8506721-Hops-by-Boris-Pasternak

 

 

బుల్లిపిట్ట… అలెగ్జాండర్ సెర్గెవిచ్ పూష్కిన్, రష్యను కవి

నేను  పరదేశంలోనైనా

సంప్రదాయపు అలవాట్లూ, విధులూ నిర్వర్తిస్తాను.

నేను సంతోషంగా ఒక బుల్లి పిట్టను

వసంతోత్సవాల్లో స్వేచ్ఛగా విహరించమని వదుల్తాను. 

ఇప్పుడు నాకు ఎంతో ఊరటగా ఉంది. అందుకు

సర్వశక్తిమయుడైనదేముడికి ఎంతైనా ఋణపడి ఉన్నాను.

అతని సృష్టిలో కనీసం ఒక జీవికైనా

నేను స్వాతంత్ర్యాన్ని ఇవ్వగలిగేను.

.

అలెగ్జాండర్ సెర్గెవిచ్ పూష్కిన్

6 జూన్ 1799 – 10 ఫిబ్రవరి 1837

రష్యను కవి.

.

 

Image Courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/File:A.S.Pushkin.jpg
Image Courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/File:A.S.Pushkin.jpg

.

A Little Bird

.

In alien lands I keep the body

Of ancient native rites and things:

I gladly free a little birdie

At celebration of the spring.

I’m now free for consolation,

And thankful to almighty Lord:

At least, to one of his creations

I’ve given freedom in this world!

 

.

Alexander Sergeyevich Pushkin

6th June 1799 –  10th Feb 1837

Russian Poet

Poem Courtesy: http://www.poemhunter.com/i/ebooks/pdf/alexander_sergeyevich_pushkin_2012_6.pdf

నన్ను మంత్రముగ్ధుణ్ణి చేసిన క్షణం… పుష్కిన్, రష్యను కవి

నన్ను మంత్రముగ్ధుణ్ణి చేసిన ఆ క్షణం ఇంకా గుర్తే:

నా కళ్ళు అప్పుడే అలా ఎత్తి చూశాను, నువ్వు అక్కడ ఉన్నావు,

అపురూపమూ అరుదూ ఐన సౌందర్య రహస్యం

లిప్తకాలం కళ్ళముందు కదిలివెళిపోయిన అనుభూతి…

మూగ పరివేదనతో, నిరాశతో లోపలే ప్రార్థించుకున్నాను.

ప్రపంచమెప్పుడూ వృధా జీవిత ప్రయాసలనే గౌరవిస్తుంది.

ఊరడించే నీ పలుకులని చాలకాలం  మనసులో భావించుకున్నాను,

నీ రూపం నా కలలని చాలకాలం వేధించింది.

కాలం గడిచిపోయింది. ఒక భయంకరమైన తుఫాను

నాకై నేను పదిలంగా చాచుకున్న స్మృతుల్ని చెదరగొట్టింది,

మనసుకి ఉపశాంతికూర్చగల నీ మాటల్నీ

సౌందర్యభరితమైన నీ దివ్యరూపాన్నీ మరిచిపోయాను.

దుఃఖభరమైన ఈ బలవంతపు ఒంటరి జీవితంలో

నాకోసం బ్రతికేవాళ్లుగాని, ఏడ్చేవాళ్లుగాని, నన్ను ప్రేమించేవాళ్లుగాని,

జీవితంపై ఉత్సాహాన్ని రగిలించగల ఆదర్శాలు గాని లేక

అలా ఆకాశం వంక నిరాశగా చూస్తున్నాను.

నన్ను పునర్జీవితుణ్ణి చేసిన క్షణం తటస్థించింది.

నేను కళ్ళెత్తి మళ్ళీ పైకి చూశాను. నువ్వు అక్కడ ఉన్నావు.

అపురూపమూ అరుదూ ఐన సౌందర్య రహస్యం

లిప్తకాలం కళ్ళముందు కదిలివెళిపోయిన అనుభూతి…

.

అలెగ్జాండర్ సెర్గెవిచ్ పుష్కిన్

6 జూన్ 1799 – 10 ఫిబ్రవరి 1837

రష్యను కవి.

.

Image Courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/File:A.S.Pushkin.jpg
Image Courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/File:A.S.Pushkin.jpg

.

A Magic Moment I Remember

 

.

 

A magic moment I remember:

I raised my eyes and you were there,

A fleeting vision, the quintessence

Of all that’s beautiful and rare

I pray to mute despair and anguish,

To vain pursuits the world esteems,

Long did I hear your soothing accents,

Long did your features haunt my dreams.

Time passed. A rebel storm-blast scattered

The reveries that once were mine

And I forgot your soothing accents,

Your features gracefully divine.

In dark days of enforced retirement

I gazed upon grey skies above

With no ideals to inspire me

No one to cry for, live for, love.

Then came a moment of renaissance,

I looked up – you again are there

A fleeting vision, the quintessence

Of all that’s beautiful and rare

.

Alexander Sergeyevich Pushkin

6 June 1799 – 10 February 1837

Russian Poet

 

%d bloggers like this: