Untiring Faith … Ravii Verelly, Telugu, Indian
That the Sky
Is my close pal, no doubt;
But I amn’t sure
If he would
Give me way … parting.
That the Sun
Is my master who taught me
To be pragmatic, for sure;
But, there is no assurance
That he would travel with me
Unto the last.
Yet,
Like the deciduous leaf
To keep its promise to the Fall,
One can drop down dead
Anytime
With untiring faith on the Earth.
.
Ravi Verelly
Telugu, Indian
భరోసా
.
ఆకాశం
నాకు ఆప్తమిత్రుడే కావొచ్చు
అయినా
పగిలి దారిస్తాడన్న
నమ్మకం లేదు.
సూర్యుడు
నాకు బ్రతుకునేర్పిన గురువే కావొచ్చు
అయినా
ఎప్పటికీ తోడుంటాడన్న
భరోసా లేదు.
కానీ
శిశిరానికిచ్చిన మాటకోసం
చెట్టు చెయ్యిని విడిచిన ఆకులా,
భూమ్మిదున్న భరోసాతో
ఎప్పుడైనా
నిర్భయంగా నేలరాలొచ్చు.
.
రవి వీరెల్లి
తెలుగు, భారతీయ కవి
Gravity… Ravi Verelly, Telugu, Indian Poet
The drop of water
That silently dissolves into earth
After planting a kiss on its forehead,
Shall well up as spring someday.
A leaf
that vises the melting seasons
Rising its head from a mother branch
Shall rustle animated only after its fall.
A flower, cynosure of all eyes
Meditating on its stalk,
Surrenders to a gentle draft
To prostrate before the feet of soil.
The Moon, who plants stars galore
Ploughing the vast firmament,
Caresses the crests of tides
For springs of rain to water them.
Shuttling between ideation and words
Eyes flaring with dreamy desires,
Like … the drop,
The leaf,
The flower, and
The moonlight over the tide
I long to embrace you.
.
Ravi Verelly
Telugu
Indian Poet
(From Kundapana)
Ravi Verelly
గ్రావిటీ
భూమి నుదుట తడిముద్దు పెట్టి
గుట్టుచప్పుడుకాకుండా ఇంకిన చినుకు
ఏదో ఒకరోజు ఊటనీరై ఉవ్వెత్తున ఉబుకుతుంది
తల్లికొమ్మలోంచి తల పైకెత్తి
కరుగుతున్న కాలాలన్నిటినీ ఒడిసిపట్టిన ఆకు
నేల రాలేకే గలగలా మాట్లాడుతుంది.
తొడిమెపై తపస్సుచేసి
లోకాన్ని తనచుట్టూ తిప్పుకున్న పువ్వు
మట్టిపాదాలు తాకడానికి
ఏ గాలివాటానికో లొంగిపోతుంది.
అనంతమైన ఆకాశాన్ని సాగుచేసి
చుక్కల మొక్కలు నాటిన చంద్రుడు
చిన్న నీటిబిందువు కోసం కిందికి చేతుకు సాచి
అలల తలను దువ్వుతాడు
ఎప్పుడూ కళ్ళనిండా కలల వత్తులేసుకుని
ఆలోచనకీ అక్షరానికీ మధ్య తచ్చాడే నాకు
ఆకులా
పువ్వులా
చినుకులా
అలను తాకే వెన్నెలలా
నిన్నుహత్తుకోవడమే ఇష్టం.
.
రవి వీరెల్లి
తెలుగు కవి
(“కుందాపన” నుండి)
The Angst… Ravi Verelly, Telugu Indian.
When the butterflies squiggle poems in their flight for flowers,
Or, the wind and the blades of straw are locked in playing piggy-ride
Or, when spectra open up their pinions full on the tails of sunrays
You enter into my thoughts.
*
After your departure
When I was struggling to find answers to the seething questions…
Sun rose as usual, and
As did the rain after him.
The sapling you planted bloomed so wildly
That it provided enough flowers for a lifetime.
The star you tossed away while leaving
Cast such a brilliance that it illuminated the whole firmament.
Suddenly-
Days — longing for the nights, and
Nights — longing for the days, till then
Stopped singing dirges of lovesickness.
When the value of things lost was completely off my mind;
And it was clear that sunny days
Were banished forever in my life ahead,
At the knell of the parting day
While I was casting feed for young birds
You surfaced
Like a sizzling dagger on the brink of night.
Surprisingly, ingesting all colors
You spewed a trail of infinite darkness.
When I was only searching for questions
My body had turned into a brush in your hands!
I was left wondering what the answer would be;
And anxiously waiting for what its color could be.
.
Ravi Verelly
Mr. Ravi Verelly is a Software Architect with TMEIC. He lives in Roanoke, Virginia.
Ravi is a poet of very fine poetic sensibilities and and a commensurate poetic diction. He is very nostalgic about his village Amudalapalle and his childhood. He brought out his maiden collection of poems in Telugu … Doopa (Thirst) in 2012. He is on the Editorial Board of Telugu Web Magazine Vaakili since its inception in January 2012. This year he brought ot his second collection of Poetry “కుందాపన” (The Angst)”.
కుందాపన
పూలకోసం తుమ్మెదలు గాల్లో పద్యాలు రాస్తున్నపుడో
గాలీ, గడ్డిపరకా ఉప్పుబస్తాట ఆడుకున్నప్పుడో
కిరణాల తోకలమీద నీటిరంగులు పురివిప్పినపుడో
నువ్వే గుర్తొస్తావ్
నువ్వెళ్ళాక-
ప్రశ్నలకు జవాబులు వెదుక్కునే రోజుల్లో-
ఎప్పట్లానే సూర్యుడొచ్చాడు
ఆ తర్వాత వానా వచ్చింది.
నువ్వెళ్తూనాటిన మొక్క
జీవితానికి సరిపడేన్ని పూలని పూసింది.
నువ్వెళ్తూ విసిరిన నక్షత్రం
ఆకాశానికి సరిపడేన్ని వెలుగుల్నీ చిమ్మింది.
హటాత్తుగా-
పగళ్ళకోసం రాత్రులు
రాత్రులకోసం పగళ్ళు
విరహగీతాలు పాడుకోవడం మానేసాయి.
పోగొట్టుకున్నవేమిటో పూర్తిగా మరిచిపోయాక
మిగిలినవన్నీ పగళ్ళని వెలేసిన రోజులే అని తేలిపోయాక
మునిమాపుమూలమలుపులో
పావురాలకోసం గింజలు జల్లుతున్నప్పుడు
చీకటి అంచున పిడిబాకులా తళుక్కుమని
మళ్ళీ నువ్వుకనిపించావ్.
రంగుల్ని మింగేసి
చిత్రంగా చీకటిని ఉమ్మేసావ్.
ప్రశ్నల్ని మాత్రమే వెతుకుతున్నప్పుడు
నా దేహం నీకుంచెగా మారిపోయింది!
సమాధానం ఏమిటా అని చూస్తూ వుండిపోయాను.
దాని రంగేమిటా అని ఎదురు చూస్తూ వుండిపోయాను.
.
రవి వీరెల్లి
కుందాపన (2017) సంకలనం నుండి
The Silent Horizon… Ravi Verelly, Telugu, Indian
Even the tree that blossoms wild and loquacious
Turns taciturn sometimes.
Dabbing leaves with the hues of heart
It drops them as epistles to the earth.
Even that clamorous and eloquent chatterer with directions…
The sky… suffers silently within.
The few words that shuttle in the gullet,
Like thunder and lighting,
It writes with the brush of drizzle in the foreyard.
Just for the heck of dying
As a message on the tip of earth’s lip
A wingless clouds commits hara-kiri.
To convey the heart burn of the cliffs to the plains
The nascent novice whirlwind learns dancing.
But,
Somehow,
When they come between you and me
All languages become introverts
And all phonemes make somersaults.
So it be!
However
A faint feeble memory
Like a silent streak of horizon
Joins us, the parallels, as a transversal.
.
Ravi Verelly
Telugu
Indian
Ravi Verelly
Mr. Ravi Verelly is a Software Architect with TMEIC. He lives in Roanoke, Virginia.
Ravi is a poet of very fine poetic sensibilities and and a commensurate poetic diction. He is very nostalgic about his village Amudalapalle and his childhood. He brought out his maiden collection of poems in Telugu … Doopa (Thirst) in 2012. He is on the Editorial Board of Telugu Web Magazine Vaakili since its inception in January 2012.
.
నిశ్శబ్ద తిర్యగ్రేఖ
———————–
నిండా పూసి, గలగలా మాట్లాడే చెట్టు కూడా
అప్పుడప్పుడు మూగవోతుంది.
ఆకులకు మనసురంగులద్ది
భూమ్మీదికి ఉత్తరాల్లా వదులుతుంది.
దిక్కులతో అరిచి ముచ్చట్లు చెప్పే ఆకాశం కూడా
అప్పుడప్పుడు మౌనంగా కుమిలిపోతుంది.
ఉరిమీ మెరిసీ చెప్పలేని మాటల్ని
కాసిన్ని నీటి వాక్యాలతో వాకిట్లో రాసి వెళ్తుంది.
నేల పెదవంచున సందేశమై వాలేందుకే
దేహాన్ని ముక్కలు చేసుకుంటుందో రెక్కల్లేని మేఘం.
శిఖరాల గుండె నొప్పిని మైదానాలకు విప్పిచెప్పటానికే
నాట్యం నేర్చుకుంటుందో
అప్పుడే పుట్టిన సుడిగాలి.
కానీ,
ఎందుకో
నీకూ నాకూ మధ్య
అన్ని భాషలూ మొహం తిప్పుకుంటాయి
అన్ని లిపులూ అక్షరాల్ని తిరగేసుకుంటాయి
పోన్లే,
సమాంతర రేఖల్లా సాగిపోయే మనల్ని
నిశ్శబ్ద తిర్యగ్రేఖలా అడ్డంగా కలుపుతూ
సన సన్నటి జ్ఞాపకం ఒకటి మాత్రం
సర్రున కోసుకుంటూ వెళ్తుంది.
.
Ravi verelly
On the camber of the night –bridge… Ravi Verelly, Telugu, Indian
There will be nothing left
Once the war ceases.
The bleeding swords nestle
Cozily in their dark sheaths.
Like a lonely cloudlet on a gloomy canvas
The welkin swims across the infinite vacuum
With the vermillion on her forehead sullied…
The heralding peaks standing tall
Turn to vales all of a sudden;
And all the spectral hues
Pulvered in the fist of eyelids
Dissolve into the streaming darkness.
Hoisting the sails, the yacht-eyes of the bod,
cruise on the ripples of dreams
But,
As usual
She would be inventing strategies
To barbeque the world
On the embers of tomorrow
Spiking it with darkness
.
Ravi Verelly
Telugu
Indian
Ravi Verelly
చీకటి వంతెన చివర
యుద్ధం ముగిసింతర్వాత
అక్కడేం మిగిలుండదు.
నెత్తురోడిన కత్తులు చీకటి ఒరల్లోకి
ఒద్దికగా ఒదిగిపోతాయి.
నుదుటి కుంకుమ చెరిపేసుకున్న ఆకాశం
దిగులు కాన్వాసుపై గీసిన ఒంటరి మేఘంలా
తీరం లేని శూన్యాన్ని ఈదుతూ ఉంటుంది.
మోరలెత్తి నుంచున్న శిఖరాలన్నీ
అదాటున లోయలుగా మారుతుంటాయి.
రెప్పల పిడికిట్లో చూర్ణం అయిన రంగులన్నీ
చీకటి ప్రవాహంలో కలిసిపోతుంటాయి.
ఒంటిమీద కంటి పడవలన్నీ తెరచాపలెత్తి
కలల అలల్లో తునిగిపోతుంటాయి.
ఆమె మాత్రం
ఎప్పట్లాగే
చీకటి పుల్లకు లోకాన్ని గుచ్చి
రేపటి నిప్పుకణికలమీద కాల్చడానికి
వ్యూహరచన చేస్తూంటుంది.
.
రవి వీరెల్లి
An Open-ended Poem… Ravi Verelly, Telugu, Indian
Under the
Unwinking sky…
Drips beautiful vitriolic spangles
Occasionally
Through its leafy canoes…
The cocoanut
As if it quenches the thirst
of the whole village…
croons lazily like a well-lubed cart
the pulley.
With the airs of
pulling the hiding sky by its tresses
and siphoning it off from the bottom
Looks arrogant
the insolent pail.
Looking at its reflection in the puddle-mirror
preens leisurely its feathers
the little sparrow.
Letting grace to lend a helping hand
To hold the pot in the sickle of her arm
Poor me, breathes heavy
The new bride.
As if to replay the sounds
of bubbling springs to the sky,
like the open-ended poem of Ismail,
stands there
our village well!
.
Ravi Verelly
తెరుచుకున్న పద్యం
.
రెప్పవేయని
ఆకాశం క్రింద
ఆకు దోనెల నుంచి
అప్పుడప్పుడు
అద్దాల బొట్టుబిళ్ళలు రాల్చే
కొబ్బరిచెట్టు
ఊరి దాహాన్నంతా తనే మోస్తున్నట్టు
కందెనేసిన నిండు బండిలా
మెత్తగా మూల్గే
గిలక
అట్టడుగునదాగున్న
ఆకాశం జడలుపట్టుకుని
పైకితోడిపోసినంత గర్వంగా
బొక్కెన.
జాలారు అద్దం అంచున
సింగారించుకుంటూ
ఊరపిచ్చుక.
వయ్యారాన్ని ఓ చెయ్యి వెయ్యమని
బిందెను చంకనెత్తుకోడానికి
ఆపసోపాలు పడుతూ
కొత్తకోడలు
అదిగో—
నీటి ఊట నిశ్శబ్దాన్ని
ఆకాశానికి వినిపించడానికన్నట్టు
ఎప్పుడూ తెరుచుకునే ఉండే
ఇస్మాయిల్ పద్యంలా
మా ఊరి గంగబావి.
(తలకు ఆకాశం పగిడీ చుట్టుకుని, వేళ్ళకి భూమిని తొడుక్కున్న చెట్టు…
ఇస్మాయిల్ గారి కోసం. 25 నవంబరు ఆయన వర్ధంతి )
.
రవి వీరెల్లి
Gravity… Ravi Verelly, Telugu, Indian
That silently dissolving drop of rain
planting a wet kiss on earth’s forehead
gushes out like a fountain high someday
Peeping through mother twigs
and catching at the melting seasons
the rustling leaf speaks only after … Fall.
The cynosure of all eyes, the flower
meditating on one leg over the stalk
surrenders to the ripples of wind
to pay its respects to mother earth.
Cultivating the expansive field of firmament
and planting the seeds of stars, the Moon
stretches his hands below to caress the crests of waves
to sprinkle a few drops of water
For me
shuttling between thought and theme
with dream-filled eyes
It’s a pleasure to hug you
Like the leaf
The flower
The drop
And the moonshine over the wave
.
.
Ravi Verelly
Telugu
Indian
Ravi Verelly
Mr. Ravi Verelly is a Software Architect with TMEIC. He lives in Roanoke, Virginia. He is very nostalgic about his village Amudalapalle and his childhood. He brought out his maiden collection of poems in Telugu … Doopa (Thirst) in 2012.
.
Gravity
1
భూమి నుదుట తడిముద్దు పెట్టి
గుట్టుచప్పుడు కాకుండా ఇంకిన చినుకు
ఎదో ఓ రోజు ఊటనీరై ఉవ్వెత్తున ఉబుకుతుంది.
2
తల్లికొమ్మలోంచి తలపైకెత్తి
కరుగుతున్న కాలాలన్నీటినీ ఒడిసిపట్టిన ఆకు
నేల రాలాకే గలగలా మాట్లాడుతుంది.
3
తొడిమెపై తపస్సు చేసి
లోకాన్ని తన చుట్టూ తిప్పుకున్న పువ్వు
మట్టి పాదాలు తాకడానికి
ఏ గాలివాటానికో లొంగిపోతుంది.
4
అనంతమైన ఆకాశాన్ని సాగు చేసి
చుక్కల మొక్కలు నాటిన చంద్రుడు
చిన్న నీటిబిందువు కోసం కిందికి చేతులు సాచి
అలల తలలను దువ్వుతాడు.
5
ఎప్పుడూ
కళ్ళనిండా కలల వత్తులేసుకుని
ఆలోచనకీ అక్షరానికీ మధ్య తచ్చాడే నాకు
ఆకులా
పువ్వులా
చినుకులా
అలను తాకే వెన్నెలలా
నిన్ను హత్తుకోవడమే ఇష్టం.
.
Ravi Verelly
Severally…. Ravi Verelly, Telugu, Indian
In the absence of whiffs of breeze
that punctuate the air with fragrances,
two flowers blooming to the same sprig
shall experience impassable reaches
like the two detached gold discs hanging severally
to the thrice knotted sacred thread, sagging
under the weight of diverging lateral thoughts.
Like the light and darkness
lying like Siamese children
under the sheet of firmament,
we remain two perfectly sundered halves
when the yarns of necessities
fail to conjugate us double hard
Though we are pieces of the same cloth
We retain our identity intact
In the quilt of rags that Time mends.
Like the Longitudes and Latitudes
which notionally join a world
divided at its very natal hour,
Come; let us revolve round and round
Along with the earth, severally.
.
Ravinder Verelly
Indian
.
Mr. Ravi Verelly is a Software Architect with TMEIC. He lives in Roanoke, Virginia. He is very nostalgic about his village Amudalapalle and his childhood. He published his maiden collection of poems in Telugu … Doopa (Thirst) recently.
.
విడివిడిగానే…
పరిమళపు వాయనాలిప్పించే
పిల్లగాలి సడి లేనపుడు
ఒకే కొమ్మకు పూసిన రెండు పువ్వులు కూడా
అందుకోలేని దూరాల్ని మోస్తాయి
ముడుపుగా మూడు ముళ్ళేసిన దారానికి
జతకూడని ఆలోచనల్ని మోస్తున్న
రెండు విడివిడి బిళ్ళల్లా .
ఆకాశం దుప్పటి కింద
అటూ ఇటూ పడుకునే చీకటి వెలుగుల్లా
అవసరాల దారాలు కటికముడి పడనపుడు
నువ్వూ నేనూ
ఎప్పుడూ మట్రంగా విడిపోయిన
రెండు సగాలే
నువ్వూ నేనూ ఒకే రంగు నుంచి వచ్చినా
కాలం మనిద్దరిని కలిపి కుట్టే చరిత్ర బొంతలో
ఎవరి గుడ్డపేలిక రంగు వారికే ఉంటుంది
పుట్టుకతోనే విడిపోయిన ఈ ప్రపంచాన్ని
ఉత్తుత్తిగా కలిపినట్టుంచే ఊహా అక్షాంశ రేఖాంశాల్లా
విడివిడిగానే
కలిసి భూమితో తిరుగుదాం.
.
Ravi Verelly
An Earthen Pot … Ravi Verelly
Someone is walking away
sacking the clay
sedimented
on the banks
abraded and
shoved by Time.
*
Wetting the heap of argil
on the potter’s wheel occasionally,
The Moment is
Pressing it to shape.
Separating it from the wheel in a trice
like a midwife who snaps the umbilical,
Youth harmonizes it
tapping it with a spatula.
Manhood is the brittle,
shapely, unburnt pot
dried up in the sun.
It is time to burn it
in the kiln of life.
*
Sir !
Putting your ears to it
and tapping it with your knuckles
you test my quality.
Am I sound?
*
O, my dear son!
You circle around the pyre
With potful of water
Without looking back.
Child!
Hold the pot rather carefully!
.
Ravi Verelly.
Mr. Ravi Verelly is a Software Architect with TMEIC. Currently, he lives in Roanoke, Virginia. He went to US 15 years ago. He is very nostalgic about his village Amudalapalle and his childhood memories. He published his maiden collection of poems in Telugu … Doopa (Thirst) recently.
.
