Love in a Hospital… Ismail, Telugu Poet, Indian
.
It was not yet time for your visit
I was watching the cityscape through the window
earth had stretched its sharp nails of shadows
Tearing open the sky, it swallowed the Sun.
And the Bacilli were sweeping through every corner,
drawing the last trace of hope from the moans.
It was time for your visit
suddenly, tubelights-syrenges started injectimg
Light into the veins of ashen city.
At last, windows opened their eyes.
I could hear your shoes on the steps
You enter like a WBC then.
.
Ismail
(26 May 1928 – 25 November 2003)
Telugu Poet
Ismail
హాస్పిటల్లో ప్రేమ
.
నువ్వొచ్చేవేళ కాలేదింకా
గవాక్షంలోంచి చూస్తున్నాను ఊరివంక
నీడల వాడిగోళ్ళని చాచింది ధరణి
నింగి పొట్టని చీల్చి మింగింది రవిని
మూలమూలలా ” బేసిలై “ తోడుకుంటున్నాయి
మూలుగుల్లోని వెలుగుల్నికూడా తోడేస్తున్నాయి.
నువొచ్చే వేళైంది
చివాల్న ట్యూబ్లైట్ల ఇంజక్షను మొదలైంది
పట్టణం నరాల్లోకి కాంతులు ప్రవహించాయి
కట్టకడకు కిటికీలు కళ్ళుతెరిచాయి
మెల్లగా మెట్లపై నీ బూట్ల చప్పుడు
తెల్ల జీవకణంలా ప్రవేశిస్తావప్పుడు.
.
ఇస్మాయిల్
(26 May 1928 – 25 November 2003)
తెలుగు కవి
Evening Perfumes… Ismail, Telugu, Indian
She daubs
Evening perfumes
For my sake every eve.
The scent of thin shadows
Creeps under her chin and ears.
The aroma of a
Steady standing rain
Over a Casuarina plantation
On the sea-shore
Flares in her tresses.
A whiff of the caves
The sun-lion sleeps at night
Sweeps over her body.
And in her eyes reflects
The essence of the blue sky
Where the stars twinkle one after another.
Flying down from everywhere
The crows
Set somber in the Tamarind
Then
From the very Tamarind
The moon
Would stretch his alabaster wing.
.
Ismail.
July 1, 1928 – Nov 25, 2003
.
.
సాయంత్రపు సువాసనలు
.
ప్రతి సాయంకాలం నా కోసం
సాయంత్రపు సువాసనలు
పులుముకుంటుందీమె.
చుబుకం కిందా, చెవుల కిందా
సాగుతున్న పల్చటి నీడల వాసన.
సముద్రపొడ్డున సరుగుడు తోటలో
కురిసే సన్నటి
నిడుపాటి వాన వాసన
ఈమె జుత్తులో.
సూర్య సింహం రాత్రులు పడుకునే
గుహల సువాసన
ఈమె దేహం నిండా.
ఒకటొకటిగా చుక్కలు పొడిచే
ఆకాశపు నీలివాసన
ఈమె కళ్ళల్లో.
ఎక్కడెక్కణ్ణించో
ఎగిరి వచ్చిన కాకులు
చింత చెట్టులో
నల్లగా అస్తమిస్తాయి.
అప్పుడు
ఆ చింతచెట్టులోంచే
చంద్రుడు
తెల్లటిరెక్క చాపుతాడు.
.
Ismail.
July 1, 1928 – Nov 25, 2003
.
Rembrandt… Ismail, Telugu, Indian
How to capture on the canvas
the golden hues that hop
on the cheeks, on the shoulders,
on the jewellery adorning a neck
and on the borders of silver-laced saris?
First, captivate darkness…
one that’s very fat and robust;
Then, on its skin
make indentures with knife.
Be merciless!
Through those indents
tawny blood juts out
only to coagulate
under the cheeks,
under shoulders,
under the jewellery adorning a neck
and under the borders of silver-laced saris.
.
Ismail
(July 1, 1928 – Nov 25, 2003)
Indian
.
.
.
రెంబ్రాంట్
బుగ్గల మీదా, బుజాల మీదా
మెళ్ళో ఆభరణాల మీదా
వస్త్రాల జరీ అంచుల మీదా
గెంతే బంగారు కాంతిని
కాన్వాసుపై పట్టటం ఎలా?
ముందు చీకటిని ఆహ్వానించు.
బాగా బలిసిన చీకటి.
దాని చర్మం మీద
కత్తితో గాట్లు పెట్టు.
కనికరించక.
ఆ గాయాల్లోంచి
బంగారు రంగు రక్తం ఉబికి
బుగ్గల కిందా, బుజాల కిందా
మెళ్ళో ఆభరణాల కిందా
వస్త్రాల జరీ అంచుల కిందా
ఘనీభవిస్తుంది.
.
Ismail
July 1, 1928 – Nov 25, 2003
Poet Immortal…… Ismail, Telugu, Indian
Poet Immortal…
.
Taking a stroll for a while
On the shores of Time,
He returned
Throwing a pebble afar.
The puppy of world
Came wagging its tail
And looked at the pebble left
And tried to take a bite.
Never did it see
Such a piece of brawn before.
The stone the poet had left
Was teasing the puppy …
Like an eyeball pulled off its socket
It was looking in all directions
And even when it was not standing there
It seemed to puppy that it was watching only her.
The stone which took shape
Between earth and heaven
Escaped the nails of the probing sea
Rolling round and round
And burying itself like a seed
It shot green life up on death.
.
Ismail
July 1, 1928 – Nov 25, 2003
Indian
.
కీర్తిశేషుడైన కవి
.
కాలసాగర తీరాన
కాస్సేపు పచార్లు చేసి
గులకరాయొకటి
గిరవాటేసి
తిరిగి వెళ్ళిపోయాడు.
లోకమనే కుక్కపిల్ల
తోకూపుకుంటూ వచ్చి
గులకరాయిని చూసి
కొరికేందుకు ప్రయత్నించింది.
ఇటువంటి రాయి అది
ఇదివరకు చూళ్ళేదు.
కవి వదిలిపోయిన రాయి
కుక్కపిల్లని బాధిస్తోంది.
ఊడపెరికిన కన్నుగుడ్డులా
అన్ని దిక్కులూ పరికిస్తోంది.
తను లేకపోయినా
తనకేసే చూస్తోంది రాయి.
ఆకాశానికీ అరచేతికీ మధ్య
ఆకారం తాల్చిన రాయి
గుండ్రంగా దొర్లుతూ సముద్రపు
గోళ్ళనించి తప్పించుకుంటుంది.
గుండ్రంగా విత్తనంలా పాతుకుని
మృత్యువుపై పచ్చటి బాకు దూస్తుంది.
.
ఇస్మాయిల్
July 1, 1928 – Nov 25, 2003
(‘రాత్రి వచ్చిన రహస్యపు వాన’ కవితా సంకలనం నుండి. )
Treescape in a Storm … Ismail
