Make Your Voice Count… Abd Wahed, Telugu, Indian Poet
The foot falls of a black ant
On the black marble
On an Ebony night
Is too faint to hear.
The sound of the canon
Aimed at the heart of a city
Of, course is better audible.
The explosive sound of a bomb
That annihilates the innocent people
Is of a moderate pitch.
The unleashed agony of the head
Separating from torso on the gallows
Is of a higher order.
The cursive sound of the letters
On a white paper
Is considerably high.
The thumping of the heart
Of an injured Poet
Is of a higher order.
The collective cries of
Crows and common Swallows
Is of the highest order.
The ruffle of scared pigeons
Unnerves us more than the
The twang of a hunter’s bowstring.
Once you make your voice count
Even the guts of an arrow shall shake.
.
Wahed Abd
Telugu
Indian
From “Dhuuli Chettu” Anthology
Photo Courtesy: Abd Wahed
గొంతు విప్పు
నల్లరాత్రి
నల్లశిలపై
నల్ల చీమ అడుగుల సవ్వడి
చాలా చిన్నది.
నగరం గుండెలపై
పేలే ఫిరంగి చప్పుడు
కాస్త పెద్దదే
అమాయకజనాన్ని హతమార్చే
బాంబు పేలుడు శబ్దం
ఇంకొంచెం పెద్దది
ఉరికొయ్యపై
విరిగిన మెడచేసే ఆర్తనాదం
ఇంకా పెద్దది.
తెల్లని కాగితంపై
పరుగెత్తే అక్షరాల చప్పుడు
చాలా పెద్దది
గాయపడిన కవి
గుండె చప్పుడు
అన్నింటికన్నా పెద్దది
గోలచేసి అరిచే కాకులు
ఊరపిచ్చుకలఘోష
ఇంకా పెద్దది.
వేటగాడి వింటితాడు చేసే ధ్వనికన్నా
పిట్టలరెక్కల చప్పుడు
గుండెలవిసేలా చేస్తుంది
గొంతు విప్పడం నేర్చుకుంటే
బాణం కూడా భయపడుతుంది.
.
వాహెద్
ధూళిచెట్టు కవితా సంకలనం
ప్రకటనలు
A Fragrant Cloud … Elanaga, Telugu Poet
Ustad Rashid Khan …
Is a towering musical wave.
When that gust of pleasant camphoric fragrance
Wafts in every direction
Oh! What a festival treat it is for all yearning ears!
As the vibrant voice pervades and fills
The environ like a fragrant cloud,
Won’t its daub of celestial music
Heal the wounds of the heart within
And transport the subject to the limits of ecstasy?
That mellifluous rendering of lilting Tarana
In the ‘Desi” Rag,
That peerless natural presentation
Streaming spontaneously
From an unruffled meditative state
Rekindles the latent dormant life-force
And the sonorous voice
Brings to fore eons of quiescent vitality.
O, Future hope of Hindustani classical vocal!
Let more and more Khayals ignite in your voice,
Let the festoons of Taranas
Remind us of the musical festivals.
Let this earth bathe in the gentle winds
That have a touch of your Sweet scented voice.
.
Elanaga
Telugu, Indian
Elanaaga
పరిమళ మేఘం.
ఉస్తాద్ రాషిద్ ఖాన్.
ఒక ఉత్తుంగ సంగీత తరంగం.
గుప్పుమనే ఒక కమనీయ కర్పూర సౌరభం.
అన్నిదిక్కులా అది పరచుకున్నదంటే
ఎన్ని కర్ణేంద్రియాలకు పండుగో!
చుట్టూ పరిమళమేఘంగా
పరివ్యాప్తమయే ఆ స్వరచాలనం
ఆ గంధర్వగానామృత లేపనంతో
గుండెలోపలిగాయాలు మాయమై
పల్లవించదా పారవశ్యం?
‘దేశం‘ (1)లో తళుకులీనిన
ఆ తారళ్యపు తరానా
నిశ్చలసమాధిలో
నిసర్గంగా వెలయించిన అనిరుపమ గానం (2)
పరిమళించే ప్రాణశక్తిని లేపుతూ
యుగయుగాల సుప్త చేతనను
మేల్కొలిపే కంఠమాధుర్యం.
భావిభారత సంగీతరంగపు ఆశాదీపమా! (3)
ఖయ్యాలులు ని కంఠంలో రగులనీ మరింతగా
తరానాల తోరణాలు
తలపించనీ సంగీత వసంతోత్సవాలని.
నీ సుస్వర సమీరాల సుగంధస్పర్శతో
పులకించనీ ఈ పుడమినంతా!
.
ఎలనాగ
-
“దేశ్” రాగంలో తరానా
-
గోరఖ్ కళ్యాణ్ రాగంలో దాదాపు 62 నిముషాల పాటు అద్భుతంగా సాగే ఖయ్యాల్
-
ఉస్తాద్ రాషిద్ ఖాన్ గురించి భారత రత్న పండిత్ భీం సేన్ జోషి చేసిన వ్యాఖ్య.
నీ పరోక్షంలో … షెర్నాజ్ వాడియా, భారతీయ కవయిత్రి
ఇకనుండీ నన్ను వివశను చేసే నీ బుంగమూతీ,
నవ్వితే సొట్టలుపడే నీ చిరునవ్వూ కనరావు కదా!
చుట్టూ ఉన్న రణగొణధ్వనినిసైతం ఛేదించుకుని
దాని ప్రతిధ్వనులు రహస్యంగా నా చెవుల్లో ఊసులాడుతూ
నా ఒంటరి విషాదాశ్రులు తుడిచి నన్నూరడించే
నీ కమనీయ కంఠధ్వని… ఉహూఁ, వినిపించదు.
నీ కరస్పర్శలోని ఇంద్రజాలం నేను పోగొట్టుకున్నాను.
నీ లాలనలో ఎంత మహిమ ఉందంటే
అది నాలో ఇంకా జీవితేచ్ఛని రగిలించేది.
ఉద్వేగభరితమైన నా జీవిత గమకాన్ని
అలవోకగా అర్థంచేసుకుని నన్నలరించే
నీ కనుల దయార్ద్రరుచి … ఇక ఎన్నటికీ కరువే.
అన్నిటినీ మించి, నే నొంటరిగా దిగులుతో పొగులునపుడు
ప్రియాతిప్రియ నేస్తమా!చెంత నీ సాన్నిధ్యం లభించదుకదా!
.
షెర్నాజ్ వాడియా
సమకాలీన భారతీయ కవయిత్రి
Now That You Are No More
.
All the while I miss your alluring smile
the way your mouth crinkled and your cheeks dimpled…
I miss the sound of your comforting voice
its echoes pierce the surrounding noise
and linger softly in my ears
wiping away my tears…
I miss the magic of your touch.
The power of your cares was such
that it imbues in me the will to live…
I miss the sympathy of your soft eyes
and the quiet understanding which discerned
the emotional tumult of my life…
But most of all when I am lonely and blue
Dearest love, I miss sweet you!
.
October 23, 2005
Shernaz Wadia
Contemporary Indian Poetess
కాలవిహంగము… సరీజినీ నాయుడు, భారతీయ కవయిత్రి
ఓ కాల విహంగమా! ఫలభరితమైన నీ పొదరింటినుండి
నువ్వు ఏ రాగాలను ఆలపిస్తున్నావు?
జీవితంలోని ఆనందం, గొప్పతనం గురించా,
పదునైన దుఃఖాలూ, తీవ్రమైన వివాదాలగురించా?
హుషారైన వాసంత గీతాలనా;
రానున్న భవిష్యత్తు గురించి బంగారు కలలనా,
రేపటిఉదయానికి వేచిఉండగల ఆశగురించా?
ప్రాభాత వేళల పరిమళభరితమైన తెమ్మెరలగురించా
మనుషులు మరణమని పిలిచే మార్మిక నిశ్శబ్దంగురించా?
ఓ కాలవిహంగమా! నీ గొంతులో అవిరళంగా మారే
నీ శృతుల గమకాలను ఎక్కడ నేర్చావో చెప్పవూ?
ప్రతిధ్వనించే అడవులలోనా, విరిగిపడే అలలలోనా
ఆనందంతో తృళ్ళిపడే నవవధువుల నవ్వులలోనా?
అప్పుడే పొడచూపుతున్న వసంత నికుంజాలలోనా?
తల్లి ప్రార్థనలకు పులకించే తొలిపొద్దులోనా?
నిరుత్సాహపడిన హృదయానికి ఆశ్రయమిచ్చే యామినిలోనా?
జాలిగా విడిచే నిట్టూర్పులోనా, ఈర్ష్యతో కలిగే రోదనలోనా
లేక విధిని ధిక్కరించిన మనసు ఆత్మవిశ్వాసంలోనా?
.
సరోజినీ నాయుడు
(13 February 1879 – 2 March 1949)
భారతీయ కవయిత్రి
.
The Bird of Time
.
O Bird of Time on your fruitful bough
What are the songs you sing? …
Songs of the glory and gladness of life,
Of poignant sorrow and passionate strife,
And the lilting joy of the spring;
Of hope that sows for the years unborn,
And faith that dreams of a tarrying morn,
The fragrant peace of the twilight’s breath,
And the mystic silence that men call death.
O Bird of Time, say where did you learn
The changing measures you sing? …
In blowing forests and breaking tides,
In the happy laughter of new-made brides,
And the nests of the new-born spring;
In the dawn that thrills to a mother’s prayer,
And the night that shelters a heart’s despair,
In the sigh of pity, the sob of hate,
And the pride of a soul that has conquered fate.
.
Sarojini Naidu
(13 February 1879 – 2 March 1949)
Indian Poet
Poem Courtesy:
https://www.poetrynook.com/poem/bird-time
Retrospection-3… Nanda Kishore, Indian
Some friendships are also such:
Before you are aware of your fledging
They take you to the high skies;
Before you could remember it’s time to nest
They bid adieu … leaving an indecipherable mark behind.
Warning not to raise any questions
They take you around forests and woods, and
Through rills and rivulets. With nothing else to do
One should follow quietly.
Forbidding not to divulge it to anybody
They teach you how to spread out the wings, and
How to identify various flowers.
Being a naïveté,
One must obey without demur.
Be that it is the colors of the trees, the peaks of yonder hills
Or the comeliness of flowers, they insist that only they can tell.
That a rain falls with a slant, what flows in a stream is water,
That the wind is a vagabond… are lessons can only be learnt from them.
My God! There will be no end to the slew of advices
And no one feels like acquiring those skills:
That if a plant bears fruit they would be on the surface,
And if a crop comes to harvest one should thresh the grain;
That one should migrate to green Springs before Autumn
And to brighter days fore flower dropping sets in on trees;
That days are bright and nights are dark,
Not to roam in the sun and not to sing in moonlight,
That water is for drinking, air for breathing,
And in the end, one should drop like a flower from its stem.
The ultimate awakening that dawns however is:
One does not grow wise with age;
Life is too short to learn everything by experience
That one should lead his own life
And die like what one is.
Are you still alive?
And if so, what have you to say Bul Bul?
.
Nanda Kishore
Telugu, Indian
Nanda Kishore is a young engineer (EEE) from Warrangal. He is very prolific on Facebook and particularly active “Kavisangamam” group.
Last year he released his maiden volume of poetry “Neelage okadundevaadu” (There was one like you).
Nanda Kishore has fine sensibilities and has come out with a distinct voice of his own.
His second volume of poetry “YadhecCha” is out this month.
పునర్విమర్శ 3
.
కొన్ని స్నేహాలూ అంతే.
రెక్కలొచ్చాయని తెలిసేలోపే
ఆకాశాలవైపు ఎగరేసుకుపోతాయ్.
గూడుకట్టాలని గుర్తొచ్చేలోపు
కనపడని గుర్తేదో ముద్రించి పోతాయ్.
ఎందుకో అడగొద్దంటూ
కొండకోనలు, వాగువంకలు తిప్పుకొస్తయ్.
ఏ పనీ లేనందుకు
మౌనంగావెళ్ళిపోవాలి.
ఎవరికీ చెప్పొద్దంటూ
రెక్కలెలావిప్పుకోవాలో, పూలనెలాగుర్తుపట్టాలో
నేర్పిస్తయ్.
ఏ తెలివీ లేనందుకు
సడిచేయకుండా అనుసరించాలి.
పచ్చని చెట్ల రంగుని, దూరపుకొండల ఎత్తుని,
పూసేపూల అందాన్ని, అవి చెప్తేనే తెలుసుకోవాలి.
వాలుగాకురిసేది వాననీ, వాగులోపారేది నీరనీ,
వచ్చిపోయేది గాలనీ, అవి నేర్పగా నేర్చుకోవాలి.
చెట్టు కాస్తే పండ్లు పైనే ఉండాలనీ,
చేను పండితే గింజలు రాలాలనీ కోరుకోవాలి.
ఆకురాలేముందు వసంతాలకి
పూతరాలేముందు పూర్వాహ్నాలకీ వలసపోవాలి.
పొద్దుటపూట వెలుగనీ, సాయంకాలం చీకటనీ
ఎండపూటతిరగొద్దనీ, వెన్నెలపూటపాడొద్దనీ
నీరు తాగాలనీ, గాలి పీల్చాలనీ
పువ్వులు రాల్చినట్టు ప్రాణం రాల్చాలనీ
దేముడా!
ఆ ఉపదేశాలకి అద్దూ అదుపూ ఉండదు.
ఆ నేర్పు ఎన్నటికీ చదవాలనిపించదు.
చివరగా వచ్చే అజ్ఞానమేమంటే
వయసుతో అనుభవం రాదనీ
అనుభవిస్తే బతుకు సరిపోదనీ
నీ బతుకు నువ్వే బతకాలనీ
నీలాగే నువ్వు చావాలనీ…
ఇంకా బతికే ఉన్నావా?
ఉంటే ఏమంటావు బుల్ బుల్?!
.
నందకిషోర్
(“నీలాగే ఒకడుండేవాడు!” సంకలనం నుండి.)
A Blade of Grass… Srirangam Narayana Babu, Telugu , Indian
Tread! Trample!
March over me! After all
I am just a blade, a blade of grass!
I’m a flower at the auspicious moment;
And a sacred haulm in the hour of need.
Once the exigency passes
And you encounter me in the open
I am my usual self, a mean, worthless
Blade of grass; a blade of grass.
Tread! Trample!
March over me!
You are the grooms
Stepping out from palanquins
And, I am the silken turf
Tread! Trample!
Walk over me!! After all
I am just a blade, a blade of grass!
A pudding to the hungry beasts
But a crocodile at your feet
I am a blade, a blade of grass
Tread! Trample!
Walk over me!
The motes of dust
Off your golden feet
Are the meteoric showers
On the soul of my heart
Tread! Trample!
Walk over me!
I am just a blade, a blade of grass!
The emerald ring that shines on your finger
Holding the propitiatory food
On your parents’ annual ceremony
Is my matrilineal ancestor
One who slivered the tongues
Of the whole creed of snakes.
We are the means to your final destiny
Just blades of grass
Tread Trample!
Walk over us!
The sanguine flag that the sky has unfurled
Reminded us of the strength of element earth
The sweet aubade of the west wind
Awoke the memories
Of Kaakaasura*
And I now I realized my strength.
Stop! Hold on! No more trampling!
.
(Note:
Kaakaasura*: As per the legend from Ramayana, Kaakaasura, a devilish crow, plays mischief with Sita during their exile, Rama turns a blade of grass into a weapon, infusing power into it with a mantra, to punish him; unable to stand its rigor of the weapon, Kaaakaasura fanally falls at the feet of Rama begging him pardon and trades off an eye for his life.)
Srirangam Narayana Babu
(17 May 1906 – 2 October 1961)
Telugu, Indian
.
గడ్డిపరక
నడవండి, నడవండి!
నామీంచి నడవండి
గడ్డిపరకను! గడ్డిపరకను!
పూజా సమయాల పూవును
దూర్వాంకురాన్ని
అవసరం తీరాక
అవతల కనబడితె
చుల్కనగ చూచేటి
గడ్డిపరకను! గడ్డిపరకను!
నడవండి, నడవండి!
నామీంచి నడవండి!!
పల్లకీ దిగినట్టి
పెళ్ళికొడుకులు మీరు
పట్టుతివాసీని నేను
నడవండి, నడవండి!
నామీంచి నడవండి!!
గడ్డిపరకను! గడ్డిపరకను!
పశువుల నోటికి పాయసాన్ని
మీ సుకుమార పాదాల మకరికను
గడ్డిపరకను! గడ్డిపరకను!
నడవండి, నడవండి!
నామీంచి నడవండి!!
మీపైడి పాదాల
మృదు రజోలేశాలె
నా హృత్‌కుశేయములో
ఉల్కలా పాతాలు
నడవండి, నడవండి!
నామీంచి నడవండి!!
గడ్డిపరకను! గడ్డిపరకను!
మాతృవర్గంవాడు
మా అన్న పన్నగమ్ముల
రసనలుత్తరించిన మిన్న!
నేటికి మీ పితృకార్యంనాడు
పారణమీద మీ చేతిమీద
మరకత అంగుళీకమ్ము!
గతులు కల్పించేటి
గడ్డిపరకలము
నడవండి! నడవండి!
మిన్ను విప్పిన రక్త పతాకం
మన్ను సత్తువె తెలిపింది!
ప్రాభాత పశ్చిమానిలము
పాడినపాట
కాకాసురుని కధ
జ్ఞాపకం తెచ్చింది
నన్ను నే తెలుసుకున్నాను!
ఆగండి! ఆగండి!!
.
శ్రీరంగం నారాయణబాబు
(మే 17, 1906 – అక్టోబర్ 2, 1961)
ప్రముఖ తెలుగు కవి
రుధిరజ్యోతి నుండి
About War… Vadrevu Chinaveerabhadrudu, Telugu, Indian
People who talk about war are very vociferous about war.
They don’t let you sit still, hurry you up, give vent to anger and grief.
They engineer new strategies, clamor at a high pitch and unfurl flags.
People who talk about war, talk nothing else about but war.
But it is a different matter with people who fight war. Every inch
Of their body always at the ready, they neither hail nor howl. Their
Alertness can smell the minutest unfamiliar sound around. You hear
No noise with them sans the silent sieving of life through death.
But the attitude of the people neck-deep in war is of a different kind.
While hiding behind bush and bower, they can still play with a feather;
And caress the falling grey leaf with their fingers. Even if they meet a
Small squirrel, they rejoice as if they have seen their own kinsman.
.
Vadrevu China Veerabhadrudu
Telugu
Indian Poet
From NiiTiramgula chitram 2014
Vadrevu Chinaveerabhadrudu
Vadrevu Chinaveerabhadrudu is a versatile poet, translator, literary critic, and painter apart from being a senior civil servant occupying a key position as Additional Director in Gov. of AP. He has special interest in Chinese poetry. He has several publications to his credit including his poetry collections “కోకిల ప్రవేశించే కాలం” (The Season of Cuckoo) and నీటిరంగుల చిత్రం (A Water Color on Canvas).
యుద్ధం గురించి
యుద్ధం గురించి మాటాడేవాళ్ళు యుద్ధం గురించి మాట్లాడతారు,
నిలబడనివ్వరు, తొందరపెడతారు, ఆగ్రహం, ఆవేదన ప్రకటిస్తారు,
కొత్త వ్యూహాలు రచిస్తారు, గొంతెత్తి నినదిస్తారు, జెండా ఎగరేస్తారు,
యుద్ధం గురించి మాట్లాడే వాళ్ళు యుద్ధం గురించే ప్రసంగిస్తారు.
యిద్ధం చేసే వాళ్ళ సంగతి వేరు. వాళ్ళు దేహంతో, మనసుతో,
సకలేంద్రియాలతో సదా సనద్ధంగా ఉంటారు. అరవరు. మాట్లాడరు.
ఏ అలికిడి అయినా పసిగట్టే మెలకువ వాళ్ళది, మరణం నుంచి జీవితాన్ని
జల్లెడపట్టే గుసగుసతప్ప వాళ్ళదగ్గర అదనంగా మరే శబ్దముండదు.
యుద్ధంలో పీకలదాకా కూరుకుపోయిన వాళ్ళది భలే వైఖరి.
ఏ చెట్టుమాటునో పొంచి ఉంటూనే వాళ్ళొక పక్షి ఈకతో ఆడుకుంటారు
రాలుతున్న పండుటాకుని వేళ్ళతో తడుముతుంటారు . అప్పుడొక
చిన్ని ఉడత కనబడ్డా సొంతమనిషి కనబడ్డాట్టు సంబరపడిపోతారు.
.
వాడ్రేవు చినవీరభద్రుడు
నీటిరంగులచిత్రం నుండి.
Two Poems from Amukta Malyada… Sri Krishnadevaraya, Telugu, Indian
Just as Madhava, occupied the three worlds
To subdue the haughtiness of Virochana’s son
His namesake, the Spring, subdued nether world, earth and ether
With cascades of nectar, flowerscape and their spores.
Under the swarm of bees
Savoring the stream of wafting spores
The trees, at spring time, looked like shadows
Standing still and moving hither and thither.
.
Sri Krishnadevaraya
(16 February 1471 – 1529)
Emperor of Vijayanagar 1509- 1529.
ఆముక్తమాల్యద నుండి రెండు పద్యాలు
1
సాంద్ర మకరంద వృష్టి రసాతలంబుఁ
దొరఁగు పువ్వుల భువియుఁ, బూధూళి నభము
నీక్రమత్రయి మాధవుఁ డాక్రమించె
నురు విరోచన జనిత మహోష్మ మడగ.
[మాధవుడు: విష్ణువు, వసంతుడు
విరోచనుడు: సూర్యుడు, ప్రహ్లాదుని కొడుకు(బలిచక్రవర్తి తండ్రి) ]
2
ఊరుకొనబడు మధూళిక
యోడికలకుఁ గ్రిందఁ గ్రమ్మి యుండెడు తేంట్లన్
నీడలు దిరిగియుఁ దిరుగని
జాడఁ దరుల్వొలిచె నవ్వసంతపు వేళన్
[మధూళిక: పుప్పొడి ; ఓడిక: ప్రవాహము; ]
శ్రీకృష్ణదేవరాయలు…
ఆముక్తమాల్యద నుండి
ఆశ్వాసము 5, పద్యం 136 & 138
Courtesy: https://www.facebook.com/notes/telugu-poetry/srikrishnadevaraya-two-poems/1640616216012031/
The Angst… Ravi Verelly, Telugu Indian.
When the butterflies squiggle poems in their flight for flowers,
Or, the wind and the blades of straw are locked in playing piggy-ride
Or, when spectra open up their pinions full on the tails of sunrays
You enter into my thoughts.
*
After your departure
When I was struggling to find answers to the seething questions…
Sun rose as usual, and
As did the rain after him.
The sapling you planted bloomed so wildly
That it provided enough flowers for a lifetime.
The star you tossed away while leaving
Cast such a brilliance that it illuminated the whole firmament.
Suddenly-
Days — longing for the nights, and
Nights — longing for the days, till then
Stopped singing dirges of lovesickness.
When the value of things lost was completely off my mind;
And it was clear that sunny days
Were banished forever in my life ahead,
At the knell of the parting day
While I was casting feed for young birds
You surfaced
Like a sizzling dagger on the brink of night.
Surprisingly, ingesting all colors
You spewed a trail of infinite darkness.
When I was only searching for questions
My body had turned into a brush in your hands!
I was left wondering what the answer would be;
And anxiously waiting for what its color could be.
.
Ravi Verelly
Mr. Ravi Verelly is a Software Architect with TMEIC. He lives in Roanoke, Virginia.
Ravi is a poet of very fine poetic sensibilities and and a commensurate poetic diction. He is very nostalgic about his village Amudalapalle and his childhood. He brought out his maiden collection of poems in Telugu … Doopa (Thirst) in 2012. He is on the Editorial Board of Telugu Web Magazine Vaakili since its inception in January 2012. This year he brought ot his second collection of Poetry “కుందాపన” (The Angst)”.
కుందాపన
పూలకోసం తుమ్మెదలు గాల్లో పద్యాలు రాస్తున్నపుడో
గాలీ, గడ్డిపరకా ఉప్పుబస్తాట ఆడుకున్నప్పుడో
కిరణాల తోకలమీద నీటిరంగులు పురివిప్పినపుడో
నువ్వే గుర్తొస్తావ్
నువ్వెళ్ళాక-
ప్రశ్నలకు జవాబులు వెదుక్కునే రోజుల్లో-
ఎప్పట్లానే సూర్యుడొచ్చాడు
ఆ తర్వాత వానా వచ్చింది.
నువ్వెళ్తూనాటిన మొక్క
జీవితానికి సరిపడేన్ని పూలని పూసింది.
నువ్వెళ్తూ విసిరిన నక్షత్రం
ఆకాశానికి సరిపడేన్ని వెలుగుల్నీ చిమ్మింది.
హటాత్తుగా-
పగళ్ళకోసం రాత్రులు
రాత్రులకోసం పగళ్ళు
విరహగీతాలు పాడుకోవడం మానేసాయి.
పోగొట్టుకున్నవేమిటో పూర్తిగా మరిచిపోయాక
మిగిలినవన్నీ పగళ్ళని వెలేసిన రోజులే అని తేలిపోయాక
మునిమాపుమూలమలుపులో
పావురాలకోసం గింజలు జల్లుతున్నప్పుడు
చీకటి అంచున పిడిబాకులా తళుక్కుమని
మళ్ళీ నువ్వుకనిపించావ్.
రంగుల్ని మింగేసి
చిత్రంగా చీకటిని ఉమ్మేసావ్.
ప్రశ్నల్ని మాత్రమే వెతుకుతున్నప్పుడు
నా దేహం నీకుంచెగా మారిపోయింది!
సమాధానం ఏమిటా అని చూస్తూ వుండిపోయాను.
దాని రంగేమిటా అని ఎదురు చూస్తూ వుండిపోయాను.
.
రవి వీరెల్లి
కుందాపన (2017) సంకలనం నుండి
The Room… Nyayapati Srinivasa Rao, Telugu, Indian
Because I can’t help it
I enter the room
Saying open sesame
To the lock blocking my way.
If some letters
Slip through the door
I have to pick them up.
Of course,
I may as well ignore and walk in.
The animate,
The inanimate, and I
In this Room are
So familiar to one another
That, even when the doors were closed
We feel as if we were watching
A wonderful attraction
At the City Center.
True!
There were times when I felt
Lonely or Grave yard silence in this Room
But not anymore.
It is in this Room
That I achieved self-control.
Creating my own alter egos
I learnt living in my own company.
(I must acknowledge the yeoman service
Rendered by my Room in this endeavor)
My room saved me
From blaming others like Selkirk.
What more,
Even before I started loving the room
It had started loving me.
This Room’s influence on me
Is not just great;
It is utmost.
Because I live
Away from my home and people
I can cite many examples:
The railway station
No longer looks as invaluable
As the Cashmere Shawl.
Whenever I think of trains
My eyes no longer
Get bleared with swelling tears.
Didn’t I tell you
I achieved self-control in this Room?
If I am the soul of this Room
The Room is my bod.
Just as we come back and
Re-read a sentence
While reading a book…
At times,
While locking the door
I forget what I wanted to do
And, opening the door
I walk in instead
When I stand at the threshold
Of my Room as I lock it,
I look like a follicle of hair
Coming out of an inflated mole.
In that well known fable
Just as the fox and the crocodile
Negotiated friendship on the seashore
The camaraderie between
Me and my Room
Lasts forever.
.
(Nyayapati Srinivasa Rao)
(Born 17 Nov 1964)
Telugu
Indian
Born on 17 Nov 1964 in Berhampur, Odisha, Vasu (Nyayapathi Srinivasa rao) is an IT professional working and living in Bangalore. He wrote mostly during the period 1987-93 and published his collection of poems, titled “కాసేపు” (For A Little While) in 2004 with a fore-word by eminent Telugu poet, critic and litterateur, Vadrevu China Veerabhadrudu. He breathes and lives poetry and adores all great poets of all ages, regardless of genre and political affiliations. He firmly believes – with strong justification – that Sri Sri is the greatest of Telugu poets for without him, Modern Telugu Poetry would not have been as
diverse and rich as it is today. He is active on Facebook.
ది రూమ్
తప్పదు గనుక
అడ్డుపడిన తాళాన్ని తీసేసి
రూమ్‌లోకి వెళతాను.
తలుపు సందులోంచీ
వుత్తరాలు జారిపడితే
వొంగి అందుకోవాలి.
లేదా తిన్నగానే వెళ్ళొచ్చు.
ఈ రూమ్‌లో సజీవులూ,
నిర్జీవులూ, నేనూ
ఒకర్నొకరం ఎరుగుదుం గనక
తలుపులు మూసుకున్నా
మా కందరికీ సిటీ జంక్షన్ లో
చోద్యం చూస్తున్నట్టే ఉంటుంది.
రూమ్‌లో ఏకాంతం, శ్మశాన నిశ్శబ్దం
ఒకప్పుడు కనిపించేవి.
ఇప్పుడు కాదు.
ఈ రూమ్‌లోనే ఆత్మనిగ్రహం సాధించేను.
ఏకోనేకోనమస్మి అనుకుని
సాయం సృష్టించుకోవడం
నేర్చుకున్నాను.
(ఇందులో రూమ్ సహకారం ఎంతైనా ఉంది.)
సెల్కిర్క్ లాగ నేను నిందకి దిగకుండా
రూమే నన్ను సేవ్ చేసింది.
అంతెందుకు?
నేను రూమ్ ని ప్రేమించక ముందే
రూమ్ నన్ను ప్రేమించడం
మొదలుపెట్టింది.
నా మీద రూమ్ ప్రభావం ఎంతైనా కాదు.
ఎంతో ఉంది.
ఇంటికి దూరంగా ఉంటున్నాను గనుక
దీనికి ఉదాహరణలు ఇవ్వగలను.
ఇప్పుడు స్టేషను ఆవరణ
కాశ్మీరు శాలువలా కనిపించడం
మానేసింది.
రెయిళ్ళని తలుచుకుంటే పూర్వంలా
పొగనీళ్ళకళ్ళు ఎర్రబారట్లేదు.
చెప్పానుగా నేనీ రూమ్‌లో
ఆత్మనిగ్రహం సాధించానని.
నేను ఈ రూమ్ ఆత్మని.
ఈ రూమ్ నా శరీరం.
ఒక్కోసారి మనం
పుస్తకం చదువుతూ చదువుతూ
చదివిన వాక్యమే మళ్ళీ
చదవబోయినట్టు
రూమ్ బయటకొచ్చి తాళం వేస్తూ
వేస్తూనే
తాళం తీసి రూమ్ రూమ్‌లో కెళ్ళిపోతాను.
నేను రూమ్
బైట నిలబడి తాళం
వేస్తూ గడపమీద
నించుంటే
ఆ దృశ్యం ఉబ్బిన
పుట్టుమచ్చలోంచీ
వెంట్రుకబైటపడినట్టుంటుంది.
అదేదో కథలో
నక్కకీ మొసలికీ
చెలియలికట్టముందు
చెలిమి కుదిరినట్టు
నాకూ, నా రూమ్‌కీ ఎన్నాళ్ళైనా
పొసుగుతుంది.
.
(25 జూన్ 1987)
వాసు
“కాసేపు” కవితాసంకలనం 2004
