మాస్కోలోని జంతుప్రదర్శన శాల… ఎ. ఎమ్ జస్టర్. అమెరికను
మాస్కోలోని జంతుప్రదర్శనశాలలో ఒక సామూహిక సమాధి చూశాం
విషణ్ణవదనుడైన ఒక వ్యక్తి అందులోంచి ఒక పుర్రె తవ్వి తీశాడు.
దాన్ని విలేఖరులందరికీ కనిపించేలా ఎత్తి చూపించేడు
న్యాయవైద్యనిపుణులు వచ్చేరు ఉపేక్షించబడ్డ ఆ సమాధిలోని
అవశేషాలను పోగుచేసి ఆధారాలను గుర్తించడానికి; కారణం
ఇప్పటికీ ఆ జాగాలో ఎలుగుకి ఒక బోను నిర్మించే ఆలోచనలో ఉన్నారు.
నిపుణులు ఇక్కడి సమాధిలోని వ్యక్తుల్ని ఏవో ప్రత్యేక కారణాలవల్ల
కాల్చి చంపేరని నిర్ధారించేరు; కానీ సమానాంతరంగా నగరాల్లో
అటువంటి సమాధులు ఉన్న దాఖలాలు ఎవరికీ తెలీదు.
ఈ ఎముకలు గూఢచారులవో, యూదులని అనుమానించిన వారివో
లేదా సమసమాజంకోసం గట్టిగా పోరాడినవారివో తెలీదు.
అందుకని, అధికారులు హాయిగా ప్రశాంతంగా కార్లలో దిగి
“అది బహుశా జార్ చక్రవర్తులు చేయించిన పని అయి ఉండొచ్చు”
అనగానే, మా కెవ్వరికీ అది అనుమానించదగినదిగా కనిపించలేదు.
.
ఏ. ఎమ్ . జస్టర్
జననం 1 అక్టోబరు 1956
అమెరికను కవి, విమర్శకుడు
.
.
Moscow Zoo
We saw the mass grave at the Moscow Zoo.
A sullen man dug up a human skull
Then held it high for journalists to view.
Forensic specialists arrived to cull
Remains and clues from this forgotten plot
On which the zoo still plans to cage a bear.
The experts guessed these prisoners were shot
For special reasons; no one was aware
Of comparable scenes at urban sites.
No one knew if these bones belonged to spies,
Suspected Jews or zealous Trotskyites,
So none of us displayed the least surprise
When bureaucrats emerged from quiet cars
To hint this might have been the work of czars.
A.M. Juster
Born 1st October 1956
American
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/MoscowZoo.htm
ప్రకటనలు
తాగుబోతు… జడ్సన్ జెరోమ్ , అమెరికను కవి
మా నాన్న తాగేవాడు (అందరి నాన్నలూ తాగరూ?)-
ఆ తరానికి చెందిన గొప్ప చెడు అలవాటది
అతను మమ్మల్ని చితకబాది పడిపోతుంటే, చాలా ఓపికగా
అతన్ని అర్థంచేసుకుందికి ప్రయత్నించేవాళ్ళమి
అందరం క్షమించే వాళ్లమి (జీవితమనగా ఎంత, క్షణికం!)
అది తప్పో ఒప్పో చెప్పడానికి అందరం నిరాకరించే వాళ్ళమి.
మాకు తెలుసు, నోరార్చుకుపోయే ఈ వేడి ఓక్లహామా నగర వాతావరణంలో
తాగుడుకి ఒకే ఒక్క విరుగుడు ఆప్యాయతా, ప్రేమా మాత్రమే.
ఈ శరీరము దుర్బలమూ, శ్వాస బలహీనమూ అని తెలుసు
అందుకే అందరూ కోరికలకి దాసులై మృత్యువాతపడుతుంటారు.
కానీ అతను నన్ను తిడుతూ, దబాయిస్తూ సవాలు విసిరినపుడు,
నా ఆలోచనల, జ్ఞాపకాల్లోంచి సన్నగా జారుకుంటున్నపుడు,
దవడ క్రిందకి జారిపోయి నాలిక తడబడుతూ మాటాడుతున్నపుడు
అతనికి అవగాహనతోనే సమాధానం ఇచ్చిఉండవలసిందేమో?
అతను ఏంచేస్తున్నా అది అతని బలహీనత అని అనుకునే వాళ్లం.
(నవ్వుతూ, లాక్కున్న ఒక పదిని ఊపుతూ అతను పారిపోయే వాడు)
అతని హృదయం నిష్కల్మషం, అతని బుర్రే తిన్ననైనది కాదు
అనుకునే వాళ్లం. (తర్వాత అరుస్తూ ఆయాసపడడం చూసేవాడిని)
అతను గతించిన చాలా సంవత్సరాలకి వెనుతిరిగి చూసుకుంటే
మేం అతన్ని ఎంతగా అవమానించేవాళ్లమో, దిగజారేలా చేశామో తెలుస్తోంది.
అతనికి ఆత్మవిశ్వాసం లేదనీ, ఎప్పుడూ తప్పులు చేస్తాడనీ అంటూ,
అతనికిగల తప్పుచేసే హక్కుని నిరాకరించాం.
పాపం లం.కొ. (దేముడు అతన్ని క్షమించుగాక!) తాగి తాగి చనిపోయాడు
ఎందుకంటే అతని స్వాభిమానాన్ని మేము అర్థంచేసుకోలేకపొయాం.
.
జడ్సన్ జెరోమ్
(8 February 1927 – 5 August 1991)
అమెరికను కవి
Alcoholic
My father (didn’t everybody’s?) drank—
The Dread Disease, plague of his generation—
And we were patient, swallowed down his spite,
And understood him as he thrashed and sank,
And all forgave (oh, life means brief duration!)
And all refrained from saying wrong or right.
We knew, in dry, bright Oklahoma City,
The only cure for drink was love and pity.
We knew the flesh was frail, with delicate breath,
And so indulged each other into death.
But when he dared me—cursing me, demanding—
And shuffling scrawnily down halls of my mind,
Sagging his jaw, speaking with tongue gone blind,
Should I have answered him with understanding?
He cannot help the things he does, we said.
(He grinned and snitched a ten and drove off, weaving.)
His heart, we said, is spotless—but his head
Disturbed. (Late I would hear him, racketing, heaving.)
Years after he was gone I think I saw
How we insulted him, drove him along:
His spirit we called nerves, said nerves were raw,
Denied his holy sanction to be wrong.
The sonofabitch (God bless him) drank and died
Because we understood away his pride.
.
Judson Jerome
(8 February 1927 – 5 August 1991)
American poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Alcoholic.htm
నాన్న… జెఫ్ హోల్ట్, అమెరికను కవి
అతను మా అమ్మ మాతోఉండనిచ్చిన అతిథిలా కనిపించే వాడు
కారు నిండా ఏవో కాగితాల కట్టలు నింపుకుని ఎప్పుడో గాని
మాతో మాటాడేవాడు కాదు; అయితే ప్రమాదం లేని వ్యక్తి.
ఒకరోజు అతను తను చదువుకుంటున్న గది ఓరువాకిలిగా విడిచిపెడితే
సగం గాలికొట్టిన నా బంతిని గట్టిగా తన్నేను
సగంతెరిచిన తలుపుసందులోంచి వస్తున్న వెలుగులోకి.
తలుపు అన్నేళ్ళుగా మూసి ఉంచినందుకు నిరసన ప్రకటిస్తున్నట్టు
గోడకేసి గట్టిగా దభాలున చప్పుడుచేస్తూ కొట్టుకుంది
అతను బయటకి పరిగెత్తుకొచ్చాడు, నాలా కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుంటూ
అతని ఆగ్రహానికి ఎదురుచూస్తూ అతని ముందు నిలబడ్డాను.
ఒక్కడినీ ఆడుకుంటూ ఎందుకతన్ని తన గుహలోంచి
బయటికి రప్పించేనో అతనికి చెప్పదలుచుకోలేదు.
కోపం తెచ్చుకోడానికి బదులు గట్టిగా ఒక నవ్వు నవ్వి పేరుపెట్టి పిలిచాడు
ఆటలో ఓడిపోయానని తెలుసుకుని నేనే వెనకడుగువేసి పారిపోయాను.
.
జెఫ్ హోల్ట్
జననం 1971
అమెరికను కవి.
.
Dad
.
He seemed a stranger Mom let stay with us,
The man with stacks of papers in his car
Who rarely spoke, but wasn’t dangerous.
One day he left his study door ajar
And I drop-kicked my half-inflated ball
Into the crack of light he’d left exposed.
The door flew back, crashing against the wall
As if protesting years of staying closed.
He hurried out, his eyes wide as my own.
I stood before him, waiting for his rage.
I couldn’t tell him why, playing alone,
I’d broken in and drawn him from his cage.
Rather than roar, he smirked and mouthed my name.
I shrank away knowing I’d lost the game.
.
Jeff Holt
Born 1971
American
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Dad.htm
మరో చిత్రప్రదర్శనశాలకు మార్గసూచి …డేనా జోయ్ యె
ఇది విరిగిపోయిన అవయవాలుంచే గది.
ఇక్కడ దేవదూతల చేతుల చెంతనే
ముక్కలైన పాలరాతి క్రీడాకారుల విగ్రహాలున్నాయి.
ఇక్కడ ఏవీ బయటపారవేయబడవు.
ఈ తుమ్మెదలు వరుసలో పేర్చబడి ఉన్నాయి.
చిన్నగా, లోపలి పదార్ధం ఎంత రంగువెలిసి ఉన్నాయంటే
అవన్నీ ఒక్కలాగే కనిపిస్తున్నాయి. బహుశా, మృత్యువు
అన్నిజీవుల్లోనూ సారూప్యత తీసుకువస్తుందేమో!
మూడు వరుసలలో అజ్ఞాత వ్యక్తుల చిత్తరువులు
ఒకదానిమీద ఒకటి ఇక్కడ వేలాడదీసి ఉన్నాయి.
పాపం, పేరుకోసం తపించిన ప్రతి ఆత్మా
అనామకంగా ఇక్కడ చిరస్థాయిగా పడిఉండవలసిందే.
ఇక్కడ ఇవిగో ఎన్నడూ చదవని పుస్తకాల అలమరలు.
లక్షలకొద్దీ పేజీలు రంగువెలిసిపోయి ఉన్నాయి.
సందర్శకులందరూ వీటిని చూస్తూ పోతుంటారు
గాని, ఒక్కరూ ఒక పుస్తకమూ వెంట తీసుకుపోరు.
నేను మెరుగైన మార్గదర్శకుడినయితే బాగుండును.
మీరిక్కడ చూడవలసిన వెన్నో ఉన్నాయి.
ఉత్త ఖాళీ సీసాలు ఎన్నో వరుసల్లో ఉన్నాయో!
ప్రదర్శనలో తాళాలులేని కప్పలు అనేకం ఉన్నాయి.
మీకు చూడాలని ఉందా? చూస్తే బాగుంటుంది.
ఈ గదిలో ఎంత ప్రశాంతత ఉంటుందో చెప్పలేను.
చూడండి అతి పురాతనమైన కర్రతో చేసిన ఆ పెట్టె
దానిమీద ఏమీ రాసి లేదు. అది మీ కోసమే.
.
డేనా జోయ్ యె
Born December 24, 1950
అమెరికను కవి.
.
Guide to the Other Gallery
.
This is the hall of broken limbs
Where splintered marble athletes lie
Beside the arms of cherubim.
Nothing is ever thrown away.
These butterflies are set in rows.
So small and gray inside their case
They look alike now. I suppose
Death makes most creatures commonplace.
These portraits here of the unknown
Are hung three high, frame piled on frame.
Each potent soul who craved renown,
Immortalized without a name.
Here are the shelves of unread books,
Millions of pages turning brown.
Visitors wander through the stacks,
But no one ever takes one down.
I wish I were a better guide.
There’s so much more that you should see.
Rows of bottles with nothing inside.
Displays of locks which have no key.
You’d like to go? I wish you could.
This room has such a peaceful view.
Look at that case of antique wood
Without a label. It’s for you.
.
Dana Gioia
Born December 24, 1950
American
Poem Courtesy: http://www.poemtree.com/poems/GuideToTheOtherGallery.htm
ఉచితానుచితాలు… రాబర్ట్ ప్రాన్సిస్, అమెరికను కవి
సౌందర్యం ఉచితంగా ఉంటుంది. న్యాయమూ ఉచితంగానే ఉంటుంది.
కానీ ఏం లాభం? ఒకటి అతిసామాన్యమైతే రెండోది అత్యంత అపురూపం.
ఒకటి అన్నిటా కనిపిస్తే, రెండోది కలికానికికూడా కనరాదు.
ఈ ప్రపంచం ఉచితానుచితాలమయం. మనకే వివేకం ఉంటే,
అతివేలమయినదానితో, అరుదైనదాన్ని భర్తీచేసి
ఈ ప్రపంచాన్నీ ఎంతో యోగ్యమైనదానిగా చేసి ఉండేవాళ్ళం.
.
రాబర్ట్ ఫ్రాన్సిస్
(12 August 1901 – 13 July 1987)
అమెరికను కవి
Fair and Unfair
The beautiful is fair. The just is fair.
Yet one is commonplace and one is rare,
One everywhere, one scarcely anywhere.
So fair unfair a world. Had we the wit
To use the surplus for the deficit,
We’d make a fairer fairer world of it.
Robert Francis
(12 August 1901 – 13 July 1987)
American
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/FairAndUnfair.htm
ఉరుములూ మెరుపులూ….సుజేన్ డోయిల్, అమెరికను కవయిత్రి
(మాత్యూ డోయిల్ జాకోబస్ కి)
నువ్వు నా బిడ్డవి కావు; నా సోదరి బిడ్దవి.
పాలచారికలుకట్టిన నీ మెత్తని పెదాలు అమ్మ కమ్మని
తలపులతో తియ్యగా నవ్వుతున్నప్పుడు, నువ్వు ఊపిరి
తీసినపుడల్లా పువ్వులా కదులుతూ విచ్చుకుంటున్నాయి.
నాకూ ప్రేమంటే తెలుసు, కానీ ఇలా కాదు; ఈ విషాదమయ
ప్రపంచంలోకి ఇంత అందాన్ని నా సోదరి ఎలా తీసుకురాగలిగింది?
రాత్రి తుఫాను హోరుకి అలల్లా ఎగుస్తున్న కిటికీ పరదాలు
ఎక్కడో దూరానున్న ఒంటరి కుక్క భీకరమైన అరుపు మోసుకొస్తున్నాయి.
అందాలభరిణా, నా తండ్రీ! కాలం నీ కెటువంటి భవిష్యత్తు తెస్తుందిరా?
ఏ రాత్రి ఏ ప్రేమ నీ గుండె కోతకోస్తుందిరా?
ఇప్పటికే అక్కరలేని భయాలకీ, కోరికలకీ ఆటబొమ్మవైన నువ్వు
ఆనందాన్ని ఎలా దక్కించుకోవాలో ఎలా తెలుసుకుంటావురా?
నీకు ఏ జ్ఞానాన్ని, ఆశీస్సుని, రక్షరేకుని కట్టగలను?
ఇక్కడ సర్ప-గంధి, నాభివంటి విషాలతో పాటు,
అడుగంటుతున్న నీ అమాయకత్వాన్ని, క్షీణిస్తున్న ఆరోగ్యాన్నీ
నిలబెట్టడానికి తిరుగులేని ఆశీస్సులూ, అమృతజలాలూ ఉన్నాయి.
ఏటవాలుగా పడుతున్న చినుకులమధ్యనుంచి ఉరుములూ మెరుపులూ
ఆకశాన్ని చీలుస్తున్నాయి; భారమితిలో పడిపోతున్న పాదరసమట్టం
నాకు తలపోటు తెస్తున్న గడ్డురోజులకి ప్రతీక.
నాదంటూ ఒక వస్తువును నీకు వారసత్వంగా విడిచిపెట్టనీ.
ఈ కవితలు ఎంతో కష్టపడి భద్రంగా దాచుకున్నవిరా తండ్రీ!
ఎందుకంటే సమాధానం చెప్పలేనురా నాన్నా! నన్ను గుర్తుంచుకో.
నేను సగంలో విడిచిపెట్టిన పనులు నువ్వయినా పూర్తి చెయ్యి.
.
సుజేన్ డోయిల్
జననం 1953
అమెరికను కవయిత్రి.
.
Wild Lightning
(for Matthew Doyle Jacobus)
You are not mine; you are my sister’s child.
Your soft mouth blossoms as you breathe and move
Your lips, just souring with milk, to smile
In sweet maternal dream. I have known love,
But not like this. How can my sister dare
To risk such beauty in a world so dark?
Billowing curtains in the night storm air
Admit some feral bitch’s lonely bark.
What will time leave you, Beauty, Oh my boy?
What love will cut your heart out in the night?
Already blind fear and desire’s toy,
What will you learn to salvage of delight?
What knowledge, blessing, charm might I dispense?
Here’s snake-root, wolf’s-bane, holy water, Word
To hold against your crumbling innocence
And cruel attrition, of which you are assured.
Wild lightning scores the sky through this slant rain.
The plummeting barometer’s a sign
Of these sharp times that needle at my brain,
And I would leave you something that was mine.
I have these hard won pages and no son,
For reasons I don’t know. Remember me,
And do not leave what I have left undone.
Suzanne Doyle
Born 1953
American
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/WildLightning.htm
ఒడంబడిక … రాబర్ట్ క్రాఫర్డ్, స్కాటిష్ కవి
దా, నా దగ్గర కూర్చో! నీ అభిప్రాయంలో
ప్రేమంటే ఏమిటో, ఏది ప్రేమకాదో వివరించు.
మనం అదనుకోసం నిరీక్షిస్తున్నంతసేపూ మాటాడు
మనం కాలహరణం చేస్తున్నంతసేపూ మాటాడుతూనే ఉండు.
తార్కికశక్తిపై నాకు తిరుగులేని,దృఢమైన నమ్మకమున్నా
పణంగా ఉంచిన ప్రాణాల లెక్కలు వచ్చినపుడు
ప్రతిసంకోచం, అనిశ్చితి వెనకా తారాడే
నర్మగర్భమైన మాటలు వినడానికి ఇష్టమే;
అది బెరుకుగా చూసే చూపు కావచ్చు,
దీర్ఘంగా బిగబట్టి విడిచిన నిట్టూర్పు కావచ్చు;
లేదా అసంకల్పితంగా, సమయాన్ని మించి
చేతిలో ఉంచిన మరో చేతి సంస్పర్శ కావచ్చు;
నువ్వు చెప్పింది ప్రేమా, కాదా అన్నదానితో నిమిత్తం లేకుండా
నేను నీతో గడపడానికి నిశ్చయించుకున్నాను.
.
రాబర్ట్ క్రాఫర్డ్
జననం 1959
స్కాటిష్ కవి
.
Abiding
Come sit with me and tell me of
Your sense of what is and isn’t love.
Keep talking as we bide our time;
Keep talking; wile away the hours.
Though certain, sure, of reason’s powers,
I’ll listen for the slanted rhyme
That every hesitation makes
When calculating mortal stakes;
It is the lingering of an eye,
Or maybe the lingering of a sigh,
Or the lingering of a careless touch
That lingers there a bit too much.
I think I’ll stay regardless of
What you say is and isn’t love.
Robert Crawford
(Born 1959)
Scottish Poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Abiding.htm
పగిలిన అద్దం… డేవిడ్ బెర్మన్, అమెరికను కవి
నా జీవితం చివరకు వచ్చేసింది; గణాంకశాస్త్ర
రీత్యా అది రాబట్టిన సత్యమైనా, అది నిజమే;
నేను అద్దంలో చూసుకోబోతే, అది పగిలి ఉంటుంది.
అందుకని అది ఒకటి, రెండు, మరెన్నో పొంతనలేని ప్రతిబింబాలు
చూపిస్తుంది; వాటిలో దేని లక్ష్యాన్నని నేను అందుకో ప్రయత్నించను?
నా జీవితమా చరమాంకానికి వచ్చేసింది. అది సత్యం.
ఇక మిగిలిన సమయంలోనంటావా? సామాను చాలవరకు సర్దేశాను.
కట్టలుగట్టి పెట్టెల్లో పెట్టేశాను; చెయ్యడానికింకేమీ లేదు;
నేను అద్దంలోకి చూసుకుంటే, అది పగిలి కనిపిస్తుంది.
దాన్ని బాగుచెయ్యలేం. అదెప్పుడూ దానిముందున్న
రూపాన్ని కనీసం రెండు రూపాలుగా చూపిస్తుంది.
నా జీవితం ముగింపుకొచ్చింది; అది మాత్రం సత్యం.
అయినా, జీవితాన్ని ఎవరూ నైరూప్యంగా జీవించలేరు,
దానికి తెలిసిన వాస్తవాల్ని అదెప్పుడూ కోరుకుంటుంది;
నేను అద్దంలోకి చూద్దును గదా! అది పగిలి ఉంటుంది.
నేను ఖచ్చితత్వంకోసం వెతుకుతుంటాను;
రాత్రుళ్ళు నాకళ్ళముందునుండి ప్రతిబింబాన్ని కరిగిస్తుంటాయి;
నేను అద్దంలోకి చూడబోతే అది పగిలి ఉంటుంది.
నా జీవితం అయిపోవచ్చింది; అది ఖచ్చితం.
.
డేవిడ్ బెర్మన్
జననం 4 జనవరి 1967
సమకాలీన అమెరికను కవి .
.
.
The Broken Mirror
.
My life is almost over; that’s a fact
Statistically derived but simply true;
I look into the mirror, but it’s cracked
And so reflects two, three, or more, that lack
Cohesion. Which one’s goal shall I pursue—
My life is almost over; that’s a fact—
In time remaining? Luggage largely packed,
Past boxed and crated, little left to do,
I look into the mirror, but it’s cracked
And won’t be fixed and always did refract
The one before it into at least two.
My life is almost over; that’s a fact,
But life cannot be lived in the abstract
And begs for certainties that it once knew:
I look into the mirror, but it’s cracked;
I look away in search of the exact;
Nights melt the shadow shrinking from my view;
I look into the mirror, but it’s cracked.
My life is almost over; that’s my fact.
David Berman
Born 4 Jan 1967
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/BrokenMirror.htm
మంచు పలకలు … H W లాంగ్ ఫెలో, అమెరికను
మోడువారి, నగ్నంగా ఉన్న అటవీ సీమల మీంచి
కోతల తర్వాత ఉపేక్షించబడిన పంటభూములమీంచి
గాలి గుండె లోతుల్లోంచి,
దాని మొయిలు ఉడుపుల కదలికలలలోంచి,
నిశ్శబ్దంగా, నెమ్మదిగా, మెత్తగా
మంచు జాలువారుతోంది.
చిత్రమైన ఆకారాలు ధరించే ఈ మేఘాలు
అకస్మాత్తుగా దివ్యాకృతుల్లో కనిపించినా,
పాలిపోయిన వదనంతో కలతచెందిన మనసు
తన తప్పిదాలను ఒప్పుకుని మన్నించమని వేడుకుంటుంటే
ఉద్విగ్నమైన ఆకాశ శకలం
తన మనసులోని బాధను వ్యక్తం చేస్తుంది.
ఈ కవిత గాలి అంతరంగ వ్యధ
మౌనంగా సడిలేని శబ్దవర్ణాలతో లిఖించబడింది;
మేఘాలగుండె లోతుల్లో చిరకాలంనుండీ
పదిలంగా దాచుకున్న నిరాశా రహస్యం;
ఇన్నాళ్లకి అది వనభూములకీ, మైదానాలకీ
గుసగుసలువోతూ చెప్పుకొస్తోంది.
.
H W లాంగ్ ఫెలో
(February 27, 1807 – March 24, 1882)
అమెరికను.
.
Snow-flakes
.
Out of the bosom of the air,
Out of the cloud-folds of her garments shaken,
Over the woodlands brown and bare,
Over the harvest-fields forsaken,
Silent, and soft, and slow
Descends the snow.
Even as our cloudy fancies take
Suddenly shape in some divine expression,
Even as the troubled heart doth make
In the white countenance confession,
The troubled sky reveals
The grief it feels.
This is the poem of the air,
Slowly in silent syllables recorded;
This is the secret of despair,
Long in its cloudy bosom hoarded,
Now whispered and revealed
To wood and field.
.
Henry Wadsworth Longfellow
(February 27, 1807 – March 24, 1882)
American Poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Snow-flakes.htm
కర్తవ్యం… సారా టీజ్డేల్, అమెరికను కయిత్రి
వెర్రివాడా! పనికిమాలిన చేతులతో
గాలిని చెదరగొట్టడానికి ప్రయత్నించకు—
జరగవలసిన పొరపాటు జరిగిపోయింది; బీజం పడింది.
చేసిన నేరం స్థిరమైపోయింది.
ఇప్పుడు నీ కర్తవ్యం
చేసిన పొరపాట్ల వలలోనుండి
చేసిన దుష్కార్యాల అల్లికలోనుండి
ఒక రాగాన్ని సృష్టించగలవేమో చూడడం.
.
సారా టీజ్డేల్
(August 8, 1884 – January 29, 1933)
అమెరికను కవయిత్రి
.
Duty
Fool, do not beat the air
With miserable hands—
The wrong is done, the seed is sown,
The evil stands.
Your duty is to draw
Out of the web of wrong,
Out of ill-woven deeds,
A thread of song.
Sara Teasdale
(August 8, 1884 – January 29, 1933)
American
Poem Courtesy: http://www.poemtree.com/poems/Duty.htm
