నేను పెద్దవాణ్ణవుతున్న కొద్దీ… లాంగ్స్టన్ హ్యూజ్, అమెరికన్ కవి
చాలాకాలం క్రిందటి మాట.
నేను నా కలని పూర్తిగా మరిచేపోయాను.
కానీ అప్పుడు ఆ కల
నా కళ్ళముందు కదలాడేది
సూర్యుడిలా ప్రకాశవంతంగా
అందమైన నా కల!
తర్వాత ఒక గోడ లేచింది
నెమ్మది నెమ్మదిగా
నాకూ నా కలకీ మధ్య
ఒక అడ్దుగోడ
ఆకాశాన్ని తాకేదాకా లేస్తూనే ఉంది
ఆ గోడ.
పెద్ద నీడ.
నేను నల్లగా.
నేను ఆ నీడలో పరున్నాను.
ఇపుడు నా కళ్ళకెదురుగా నా కల వెలుగు లేదు.
నా మీదా ప్రసరించడం లేదు.
బలమైన పెద్దగోడ.అంతే!
నిండుగా పరుచుకున్న నల్లని నీడ.
ఓ నా చేతులారా!
నల్లని నా చేతులారా!!
ఈ గోడని పదగొట్టి ముందుకు సాగండి.
నా కలని అందుకోండి.
ఈ చీకటిని పారద్రోలేందుకు నాకు సహకరించండి.
ఈ రాత్రిని ఎలాగైనా పారద్రోలాలి …
ఈ నీడని ఎలాగైనా విడగొట్టాలి…
వేల సూర్యుల కాంతిపుంజాలుగా
పదేపదే పునరావృతమయే
వెలుగురేని అలల కలలుగా.
.
లాంగ్స్టన్ హ్యూజ్
(February 1, 1901 – May 22, 1967)
అమెరికను కవి
.
As I Grew Older
.
It was a long time ago.
I have almost forgotten my dream.
But it was there then,
In front of me,
Bright like a sun—
My dream.
And then the wall rose,
Rose slowly,
Slowly,
Between me and my dream.
Rose until it touched the sky—
The wall.
Shadow.
I am black.
I lie down in the shadow.
No longer the light of my dream before me,
Above me.
Only the thick wall.
Only the shadow.
My hands!
My dark hands!
Break through the wall!
Find my dream!
Help me to shatter this darkness,
To smash this night,
To break this shadow
Into a thousand lights of sun,
Into a thousand whirling dreams
Of sun!
.
Langston Hughes
(February 1, 1901 – May 22, 1967)
American Poet Poem Courtesy:
https://www.poemhunter.com/poem/as-i-grew-older/
ప్రేమ ఒక జ్వాల… జార్జి మేరియోన్ మెక్లీలన్, అమెరికను కవి
ప్రేమ అతి పవిత్రంగా జ్వలించే ఒక జ్వాల
దాని పాల బడిన వ్యక్తిని తీయని కోరికతో నింపుతుంది.
ఒకసారి ప్రేమ వేడి నిట్టూర్పులకు శరీరం ఎరయైతే
నాటినుండి ఆ గుండె మరణించేదాకా మండే “మూస”యే
ప్రేమే జీవితం అను; అది పొరపాటు కాదను,
అది పరమానందానికి పర్యాయపదం అను,
నీకు తోచింది ఏదైనా “ఇదీ ప్రేమ” అను ఎన్నిసార్లైనా
కానీ, గుండెకి తెలుసు… ప్రేమంటే ఒక వేదన అని.
.
జార్జి మేరియోన్ మెక్లీలన్
(1860- 1934)
అమెరికను కవి.
Picture Courtesy:
https://poets.org/poet/george-marion-mcclellan.
Love Is a Flame
.
Love is a flame that burns with sacred fire,
And fills the being up with sweet desire,
Yet, once the altar feels love’s fiery breath,
The heart must be a crucible till death.
Say love is life; and say it not amiss,
That love is but a synonym for bliss,
Say what you will of love— in what refrain,
But knows the heart, ‘tis but a word for pain.
.
George Marion McClellan
(1860-1934)
African-American Poet, teacher and a man of rare gifts.
Poem Courtesy:
https://archive.org/details/africanamericanp00joan/page/427
Read the bio of the poet here:
నన్ను స్వతంత్రదేశంలో సమాధిచెయ్యండి… ఫ్రాన్సెస్ ఎలెన్ వాట్కిన్స్ హార్పర్, అమెరికను కవయిత్రి
ఎత్తైన కొండశిఖరం మీదనో, సమతలపు బయలులోనో
మీకు ఎక్కడ వీలయితే అక్కడ నన్ను సమాధి చేయండి
భూమ్మీద అది ఎంత సామాన్యమైన సమాధి అయినా ఫర్వా లేదు
కానీ, మనుషులు బానిసలుగా ఉండే ఏ నేలమీదా సమాధి చెయ్యొద్దు.
నా సమాధి చుట్టూ భయం భయంగా నడిచే
బానిస అడుగులు వినిపిస్తే నాకు ప్రశాంతత ఉండదు;
నా నిశ్శబ్దపు సమాధిమీద అతని నీడ కనిపించినా
ఆ చోటు నాకు భయంకరంగా, బాధాకరంగా ఉంటుంది.
అమ్మకానికి నిర్దాక్షిణ్యంగా, మందలుగా తోలుకుపోతున్న బానిసల
తడబడుతున్న అడుగులసడి వింటే, నాకు మనశ్శాంతి ఉండదు.
నిరాశా నిస్పృహలతో ఒక తల్లి చేసే ఆక్రందన
గడగడలాడుతున్న ఆకాశంలోకి శాపంలా ఎగస్తుంది.
చేసిన ప్రతి భయంకరమైన గాయంనుండీ కారుతున్న ఆమె రక్తాన్ని
కొరడా తాగుతున్న చప్పుడు విన్నప్పుడూ, బెదురుతున్న పావురం పిల్లల్ని
గూటినుండి దొంగిలించినట్టు, తల్లి రొమ్మునుండి పాలుతాగుతున్న బిడ్దలని
లాక్కుని పోవడం చూసినప్పుడూ నాకు నిద్రపట్టదు.
రక్తపిపాసులైన వేటకుక్కలు తమ మానవ లక్ష్యాన్ని అందుకుని చేసిన
మొఱుగులు వినిపించినపుడూ, తిరిగి పట్టుబడిన ఆ బానిస బందీకి
బాధాకరమైన సంకెలలు తొడుగుతున్నప్పుడు అతను చేసే ప్రార్థనలు
విన్నప్పుడూ, నేను త్రుళ్ళిపడి, భయంతో గడగడలాడిపోతాను.
వస్తు మర్పిడిక్రింద జమకో, వాళ్ళ పరువాల వ్యాపారానికో,
తల్లి కౌగిలినుండి చిన్నారి యువతుల్ని లాక్కెళ్ళడం చూసినపుడు
శోకభరితమైన నా కళ్ళు మండి ఎరుపెక్కుతాయి
మృత్యువుతో తెల్లబారిన నా చెక్కిళ్ళు సిగ్గుతో ఎర్రనౌతాయి.
ప్రియ మిత్రమా! ఎక్కడ అధికార దర్పం మనిషినుండీ
ప్రాణప్రదమైన అతని హక్కుని లాక్కోదో అక్కడ నిద్రించగలను.
తన తోబుట్టువుని “బానిస”గా ఎక్కడ భావించరో
ఆ సమాధి ఎక్కడ ఉన్నా ప్రశాంతంగా ఉండగలను.
ప్రక్కనుండి నడిచిపోయేవారి దృష్టి నాకట్టుకునేలా
గర్వంగా నెలకొల్పే ఏ ఎత్తైన స్మారక చిహ్నాలూ కోరను;
వేదనతో పరితపించే నా మనసుకోరుకునేదల్లా
బానిసలున్న ఏ దేశంలోనూ సమాధి చెయ్యొద్దనే.
.
ఫ్రాన్సెస్ ఎలెన్ వాట్కిన్స్ హార్పర్
(September 24, 1825 – February 22, 1911)
అమెరికను కవయిత్రి
.
.
Burry Me in a Free Land
.
Make me a grave where’er you will,
In a lowly plain, or a lofty hill,
Make it among earth’s humblest graves,
But not in a land where men are slaves.
I could not rest if around my grave
I heard the steps of a trembling slave;
His shadow above my silent tomb
Would make it a place of fearful gloom.
I could not rest if I heard the tread
Of a coffle gang to shambles led,
And the mother’s shriek of wild despair
Rise like a curse on the trembling air.
I could not sleep if I saw the lash
Drinking her blood at each fearful gash,
And I saw her babes torn from her breast,
Like trembling doves from their parent nest.
I’d shudder and start if I heard the bay
Of bloodhounds seizing their human prey,
And I heard the captive plead in vain
As they bound afresh his galling chain.
If I saw young girls from their mother’s arms
Bartered and sold for their youthful charms,
My eye would flash with mournful flame,
My death-paled cheek grow red with shame.
I would sleep, dear friend, where bloated might
Can rob no man of his dearest right;
My rest shall be calm in any grave
Where none can call his brother a slave.
I ask no monument, proud and high,
To arrest the gaze of passersby;
All that my yearning spirit craves,
Is bury me not in a land of slaves.
Frances Ellen Watkins Harrer
(September 24, 1825 – February 22, 1911)
African-American Abolitionist Poet
Read the bio of the poet here
Poem Courtesy:
https://www.poemhunter.com/poem/i-would-be-free-2/
నాకు స్వేచ్ఛ వస్తుంది!… ఆల్ఫ్రెడ్ గిబ్స్ కాంప్ బెల్, అమెరికను కవి
నాకు స్వేచ్ఛ వస్తుంది! నేనూ స్వతంత్రుణ్ణి అవుతాను.
లోకం నన్ను చూసి నవ్వితే నా కేమిటి లక్ష్యం?
దాని నవ్వులూ, ఈసడింపులూ అన్నీ ఒకటే నాకు ఇపుడు,
డబ్బున్నదన్న దాని అహంకారాన్ని కాలితో నలిపి పారెస్తా,
కిరీటాలూ, వాటిని ధరించే శిరస్సులూ రెంటికీ విలువివ్వను.
అబ్బ! మానవాళి ఎలా వాటిని భరించగలుగుతోంది?
నాకు స్వేచ్ఛ వస్తుంది! నేనూ స్వతంత్రుణ్ణి అవుతాను.
నాకు స్వాతంత్య్రమేమిటని లోకం నవ్వినా, ఇక నేను స్వేచ్ఛాజీవిని.
దాని వెకిలినవ్వుల్ని చూసి నవ్వుకుంటా, దాని అధికారాన్ని తిరస్కరిస్తా,
దాని శృంఖలాలకి నా మనసుని ఎన్నడూ తలవంచుకునేలా చెయ్యను;
ఎవరికి యజమాని అవసరం ఉందో వాళ్లని భరిస్తే భరించమను,
నా మనసు ఇక ఎంతమాత్రం వాళ్ళని భరించలేదు.
నాకు స్వేచ్ఛ వస్తుంది! నేనూ స్వతంత్రుణ్ణి అవుతాను.
నిజం ఒక్కటే ఇపుడు నాకు ముందుండి నన్ను నడిపేది,
ఎక్కడికి తీసుకుపోతే, అక్కడికి ఆమె అడుగుజాడల్లో
ఆనందంగా నా కాళ్ళు అడుగులేసుకుని పోతాయి.
ఆకలితో అలమటిస్తున్న మనసుకి ఆమె చెప్పిందే ప్రాణం,
ఆకలితో, దాహంతో విలవిలలాడే నా ఈ మనసుకి.
నాకు స్వేచ్ఛ వస్తుంది! నేనూ స్వతంత్రుణ్ణి అవుతాను.
నా త్రోవ ఎంత వేడిగా కాళ్లు పొక్కులెక్కిపోనిచ్చేదైనా;
నేను ఎంతో ఆనందంతో ఆ శిలువని మోయడమే కాదు,
నేను ఎంచుకున్న నాయకుల్ని చెయ్యవేసే సాహసం చెయ్యమంటాను;
ఆ శిలువ నాకు ఇపుడు గాలికంటే తేలికైపోతుంది,
ఎందుకంటే, ఇపుడు సత్యం నా మార్గదర్శీ, చేదోడూను!
.
ఆల్ఫ్రెడ్ గిబ్స్ కాంప్ బెల్
(11th May 1826- 9th Jan 1884)
ఆఫ్రికను- అమెరికను కవి
.
I Would Be Free
.
I would be free! I will be free!
What though the world laugh at me?
To me alike are its smiles and its frowns,
I trample in scorn on its riches; and crowns
Are worthless to me as the heads which wear them.
O! How can humanity bear them?
I would be free! I will be free!
Free, though the world laugh at me!
I smile at its jeers and spurn its control,
And ne’er to its fetters shall bend my soul;
Let those who have need of a master wear them,
But never can my spirit bear them.
I would be free! I will be free!
And Truth shall my leader be!
Yea, whither she leads shall my willing feet
Joyfully tread in her footprints; and sweet
Shall her lessons be to my hungering soul!
To my thirsting and hungering soul.
I would be free! I will be free!
Though scorching my pathway be;
I can cheerfully bear the cross, and dare
The lot of my chosen leader to share;
And the cross shall be lighter than air to me,
For Truth shall my guide and helper be!
.
Alfred Gibbs Campbell
(11th May 1826 – 9th Jan 1884)
African-American
Poem Courtesy:
https://www.poemhunter.com/poem/i-would-be-free-2/
అవిశ్వాసి అని ముద్ర వేయండి!… ఆల్ఫ్రెడ్ గిబ్స్ కాంప్ బెల్, అమెరికను
మీరు నేర్చిన, నమ్మిన సిద్ధాంతాలను వినడానికీ,
నమ్మడానికీ ఇష్టపడని వ్యక్తి ఎవరైనా ఎదురైతే
అతన్ని విడిచిపెట్టవద్దు, “అవిశ్వాసి” అని ముద్రవెయ్యండి!
మీరు కట్టిన దైవమందిరాల్లో పూజచెయ్యడానికి నిరాకరించినా,
మీ మీ పుణ్యదినాల్లో జరిపే విందులకి హాజరుకాకపోయినా,
“అవిశ్వాసి” అని ముద్రవెయ్యండి.
పాపుల్నీ, పేదల్నీ, బాధితులనీ, చూసినపుడు
అతని మనసు కరుణతో పొంగిపొరలవచ్చు గాక,
అతన్ని విడిచిపెట్టవద్దు, “అవిశ్వాసి” అని ముద్రవెయ్యండి!
చిరకాలంనుండీ జరుగుతున్న మంచికీ చెడ్డకీ మధ్య యుద్ధంలో
అతను ఎప్పుడూ మంచి పక్షాన్నే నిలబడితే నిలబడుగాక,
“అవిశ్వాసి” అని ముద్రవెయ్యండి.
అతను కనిపించిన ప్రతి వ్యక్తిలోనూ
భగవంతుడిని చూస్తున్నానంటే ఎవడికి కావాలి
ఎంతమాత్రం వదలొద్దు, “అవిశ్వాసి ” అని ముద్రవెయ్యండి.
అతను ప్రతివ్యక్తినీ అతనుచేసే భయంకరమైన తప్పుడు
పనులనుండి, పాపాలనుండి మరలించడానికి ప్రయత్నించినా సరే,
“అవిశ్వాసి” అని ముద్రవెయ్యండి.
అతనికి మీ కన్నా భిన్నంగా ఆలోచించే హక్కు ఎక్కడిది?
ఏది నిజమో ఏది అబద్ధమో నిర్ణయించే హక్కు ఎక్కడిది?
అతన్ని విడిచిపెట్టవద్దు, “అవిశ్వాసి” అని ముద్రవెయ్యండి.
మిమ్మల్ని ఎందుకు సువార్తబోధించడానికి నియమించేరు?
మీరు బోధించే నిబంధనలని ప్రశ్నిస్తే ఎలా?
“అవిశ్వాసి” అని ముద్రవెయ్యండి.
వెలుతురుచూపించే మార్గపు తాళాలు మీదగ్గరే ఉన్నాయనీ,
మీరు మాత్రమే ఒప్పు అని అతను ఒప్పుకునేట్టు చెయ్యండి,
అతన్ని విడిచిపెట్టవద్దు, “అవిశ్వాసి” అని ముద్రవెయ్యండి.
అతను మీరు వేసే సంకెళ్ళు వేయించుకుందికి అంగీకరించేదాకా,
అతని వివేకాన్నీ, ఆత్మనీ విడిచిపెట్టేదాకా,
“అవిశ్వాసి” అని ముద్రవెయ్యండి.
.
ఆల్ఫ్రెడ్ గిబ్స్ కాంప్ బెల్.
(11th May 1826- 9th Jan 1884)
అమెరికను కవి
.
I am sorry I could not provide the photo of the Poet.
.
Cry “Infidel”
.
If you find a man who does not receive
The doctrines you have been taught to believe,
Spare him not! Cry “Infidel!”
If he worships not at the shrines you raise,
Joins not in your feasts on your holy days,
Cry “Infidel!”
What though his heart with love overflow
To the victims sin and want and woe,
Spare him not! Cry “Infidel!”
What though, in the long-waged fearful fight,
He is ever found on the side of the Right,
Cry “Infidel!”
What though in each fellow-man he see
An image of Him of Calvary,
Spare him not! Cry “Infidel!”
What though he endeavour each soul to win
From the fearful paths of folly and sin,
Cry “Infidel!”
What right has he to think other than you?
To judge for himself what is false or true?
Spare him not! Cry “Infidel!”
Wherefore have you been commissioned to preach,
If any may question the dogmas you teach?
Cry “Infidel!”
Make him acknowledge you only are right,
That you hold the keys of the portals of light;
Spare him not! Cry “Infidel!”
Until he consent your fetters to wear,
And conscience and reason both forswear,
Cry “Infidel!”
.
Alfred Gibbs Campbell
(11th May 1826- 9th Jan 1884)*
*Courtesy: https://www.findagrave.com/memorial/37797560/alfred-gibbs-campbell
African -American Poet
Read the interesting bio of the poet https://archive.org/details/africanamericanp00joan/page/102
Poem Courtesy:
https://archive.org/details/africanamericanp00joan/page/111
నన్ను చావనీయండి, బ్రతిమాలుకుంటా… జార్జ్ మోజెస్ హార్టన్, అమెరికను కవి
నన్ను చావనీయండి, మృత్యువుకి భయపడానికి బదులు,
నా కథ ముగిసినందుకు ఆనంద పడనీయండి,
నా చివరి ఊపిరి నన్ను విడిచిపోగానే
ప్రాభాత వసంత వేళ కూసే కోకిలలా
పాడుతూ నిష్క్రమించనీయండి.
మృత్యువంటే ఏ భయం లేకుండా పోనివ్వండి,
నన్నిక ఏ యమశిక్షలూ భయపెట్టలేవు,
నా తలక్రింద విశ్వాసపు దిండుతో,
శిధిలమయే శరీరం పట్ల తిరస్కారంతో
నన్ను హాయిగా ఆలపిస్తూ వెళ్ళిపోనీయండి.
నా శౌర్య పతకాలను ప్రదర్శిస్తూ
నన్నొక వీరపుత్రుడిలా మరణించనీయండి;
సమాధి అన్న ఆలోచనకే భయపడడమా?
ఎన్నటికీ లేదు, మట్టిలోకైనా చిరునవ్వుతో
పాడుతూ నిష్క్రమించనీయండి.
నేను ఎన్ని కష్టాలు అనుభవించినా ఆనందంగా పోనీయండి,
ఈ ప్రపంచంపట్ల నాకు ఏ ఆరోపణలూ లేవు,
ఈ చర్మపంజరం పట్ల అసహ్యంతో
ఆత్మ దాని చెరనుండి తప్పించుకుని
పాడుతూ నిష్క్రమిస్తుంది.
మృత్యువు తన ముసుగుతో ఆఖరిప్రాణాన్నికూడా కప్పేటపుడు
బద్ధశత్రువునికూడా క్షమిస్తున్నా, నన్ను చావనీయండి,
నాకు మిగిలింది ఇక ఒక్క క్షణమే గనుక,
నా ఆఖరి ఋణంకూడా తీర్చుకున్న పిదప,
హాయిగా పాడుకుంటూ నిష్క్రమించనీయండి.
.
జార్జ్ మోజెస్ హార్టన్,
(1798–1884)
అమెరికను కవి
.
Imploring to Be Resigned to Death
.
Let me die and not tremble at death,
But smile at the close of my day,
And then at the flight of my breath,
Like a bird of the morning in May,
Go chanting away.
Let me die without fear of dead,
No horrors my soul shall dismay,
And with faith’s pillow under my head,
With defiance to mortal decay,
Go chanting away.
Let me die like the son of the brave,
And martial distinction display;
Nor shrink from a thought of the grave,
No, but with smile from the clay,
Go chanting away.
Let me die glad, regardless of pain,
No pang to this world betray,
And the spirit cut loose from its chains,
So loath in the flesh to delay,
Go chanting away.
Let me die, and my worst foe forgive,
When death veils the last vital ray;
Since I have but a moment to live,
Let me, when the last debt I pay,
Go chanting away.
.
(1865)
George Moses Horton
(1798–1884)
African-American Slave Poet
Read an excellent intro about the poet here
Poem Courtesy:
https://archive.org/details/africanamericanp00joan/page/36
ఒంటరిగా…. మాయా ఏంజెలో, అమెరికను కవయిత్రి
నిన్న రాత్రి
అలా పడుక్కుని ఆలోచిస్తున్నాను
నీరు దాహాన్ని తీర్చగలిగేదిగానూ
రొట్టి రాయిలాకాకుండా రొట్టిలా ఉండగలిగే
ప్రశాంతమైన చోటు ఏదైనా
ఈ మనసుకి సాధించగలనా అని.
నాకు ఒక్కటే సమాధానం దొరికింది
నేను పొరబడలేదనే అనుకుంటున్నాను:
ఇక్కడ
ఒంటరిగా, ఏకాకిగా
ఏ మినహాయింపులూ లేకుండా
ఏ ఒక్కడూ ఏదీ సాధించలేడు.
ఒంటరిగా, ఏకాకిగా
ఏ మినహాయింపులూ లేకుండా
ఏ ఒక్కడూ ఏదీ సాధించలేడు.
చాలా మంది కోటీశ్వరులున్నారు
వాళ్ల డబ్బు వాళ్ళకు ఎందుకూ కొరగాదు
వాళ్ల భార్యలు దెయ్యం పూనినట్లు అన్ని చోట్లకీ పరిగెడతారు
పిల్లలు ఏ ఉత్సాహమూ లేక, ఎప్పుడూ విచారంగా ఉంటారు.
రాతిగుండెలుగల వాళ్లని
ఖరీదైన వైద్యులు సేవిస్తుంటారు
ఒంటరిగా, ఏకాకిగా
ఏ మినహాయింపులూ లేకుండా
ఏ ఒక్కడూ ఏదీ సాధించలేడు.
మీరు జాగ్రత్తగా వింటానంటే
నాకు తెలిసిన మాటొకటి చెబుతాను మీకు
తుఫాను మేఘాలు కమ్ముకుంటున్నాయి
పెనుగాలులు వీచే సూచనలు కనిపిస్తున్నాయి
మానవజాతి కష్టాల్లో చిక్కుకుంది
ఆ మూలుగులు నాకు వినిపిస్తున్నాయి.
‘ఎందుకంటే, ఒంటరిగా,
ఏకాకిగా, ఏ మినహాయింపులూ లేకుండా
ఏ ఒక్కడూ ఏదీ సాధించలేడు.
ఒంటరిగా, ఏకాకిగా
ఏ మినహాయింపులూ లేకుండా
ఏ ఒక్కడూ ఏదీ సాధించలేడు.
.
మాయా ఏంజెలో
April 4, 1928 – May 28, 2014
అమెరికను కవయిత్రి.
.
Alone
.
Lying, thinking
Last night
How to find my soul a home
Where water is not thirsty
And bread loaf is not stone
I came up with one thing
And I don’t believe I’m wrong
That nobody,
But nobody
Can make it out here alone.
Alone, all alone
Nobody, but nobody
Can make it out here alone.
There are some millionaires
With money they can’t use
Their wives run round like banshees
Their children sing the blues
They’ve got expensive doctors
To cure their hearts of stone.
But nobody
No, nobody
Can make it out here alone.
Alone, all alone
Nobody, but nobody
Can make it out here alone.
Now if you listen closely
I’ll tell you what I know
Storm clouds are gathering
The wind is gonna blow
The race of man is suffering
And I can hear the moan,
‘Cause nobody,
But nobody
Can make it out here alone.
Alone, all alone
Nobody, but nobody
Can make it out here alone.
.
Maya Angelou
April 4, 1928 – May 28, 2014
American
Poem Courtesy:
https://100.best-poems.net/alone.html
అప్పచెల్లెళ్ళు… ల్యూసియో క్లిఫ్టన్, అమెరికను కవయిత్రి
నువ్వూ నేనూ అప్పచెల్లెళ్ళం
ఇద్దరం ఒక్కలా ఉంటాం.
నువ్వూ నేనూ ఇద్దరం
ఒకతల్లి బిడ్డలం.
నువ్వూ నేనూ
ఒకరితప్పులు మరొకరు సరిదిద్దుతూ
ఒకరికొకరు సహకరించుకుంటాం.
నీకూ నాకూ
పోకిరీవాళ్ళన్నా
మాదకద్రవ్యాలన్నా గొప్ప భయం.
నువ్వూ నేనూ
ఒకసారి పర్డీ స్ట్రీట్ నుండి తుళ్ళుతూ తేలుతూ వచ్చినప్పుడు
నిన్నూ నన్నూ చూసి
అమ్మ నవ్వుతూనే తలతాటిస్తూ మందలించింది.
నువ్వూ నేనూ
ఇద్దరం పిల్లల్ని కన్నాం
ఇద్దరికీ ముప్ఫై ఐదేళ్ళు పైబడ్డాయి
కొంచెం నల్లబడ్డాం
మన జుత్తు కూడా పలచబడింది
ఇద్దరికీ ఒకరంటే ఒకరికి ఇష్టం
మనిద్దరం అప్పచెల్లెళ్ళం
కానీ, నువ్వు పాట ఎత్తుకుంటే చాలు
నేను కవయిత్రినైపోతాను.
.
ల్యూసియో క్లిఫ్టన్
(27 June 1936 – 13 February 2010)
అమెరికను కవయిత్రి.
.
.
Sisters
.
Me and you be sisters.
We be the same.
Me and you
Coming from the same place.
Me and you
Be greasing our legs
Touching up our edges.
Me and you
Be scared of rats
Be stepping on roaches.
Me and you
Come running high down Purdy Street one time
And mama laugh and shake her head at
Me and you.
Me and you
Got babies
Got thirty-five
Got black
Let our hair go back
Be loving ourselves
Be loving ourselves
Be sisters.
Only where you sing,
I poet.
.
Lucille Clifton
(27 June 1936 – 13 February 2010)
American
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/lucille_clifton/poems/5168
సానుభూతి… పాల్ లారెన్స్ డన్ బార్, అమెరికను కవి
పాపం! పంజరంలోని పిట్టకి ఎలా ఉంటుందో నాకు తెలుసు.
మిట్టలమీది వంపుల్లో సూర్యుడు బాగా ప్రకాశిస్తున్నప్పుడు
లేలేత గడ్డిమొలకల్లో గాలి మెత్తగా కదులుతున్నపుడు,
గాజుప్రవాహంలా నది తరళంగా పరిగెత్తుతున్నపుడు,
తొలిపికము పాడినపుడు, తొలిమొగ్గ విరిసినపుడు
దాని కలశంలోని మంద్రపరిమళం అంతరించినపుడు
పాపం, పంజరంలోని పిట్టకి ఎలా ఉంటుందో నాకు తెలుసు.
ఎర్రని తన రెక్కల రక్తం జాలిలేని తీగలపై గడ్డకట్టేదాకా
పంజరంలోని పిట్ట ఎందుకురెక్కలు కొట్టుకుంటుందో నాకు తెలుసు.
అది తిరిగి తనకొమ్మపైకి ఎగిరి వాలాలి, తను ఆనందంతో
ఊగుతున్నపుడు పడిపోకుండా గట్టిగా పట్టుకోవాలి;
పాతగాయాల మచ్చల్లో నొప్పి ఇంకా సలుపుతూనే ఉంటుంది —
అది సరికొత్తగా, మరింతసూదిగా పొడిచినట్టుంటుంది.
అది రెక్కలెందుకు కొట్టుకుంటుందో నాకు తెలుసు.
ఆహ్! పంజరంలోని పిట్ట ఎందుకు పాడుతుందో నాకు తెలుసు.
తను స్వేచ్ఛగా బయటపడడానికి పంజరం గోడలు కొట్టికొట్టి
దాని రెక్కకి గాయమై, గుండె ఒరిసిపోయినపుడు,
అది ఆనందంతోనో, పట్టలేని సంతోషంతోనో కాదు,
దాని హృదయాంతరాళాలనుండి వినిపిస్తున్న ప్రార్థన అది
పైన స్వర్గంలో ఉన్నవానికి అది పెట్టుకుంటున్న మొర.
నాకు తెలుసు పంజరంలోని పిట్ట ఎందుకు పాడుతుందో!
.
పాల్ లారెన్స్ డన్ బార్
(June 27, 1872 – February 9, 1906)
ఆఫ్రికన్- అమెరికను కవి, నాటక కర్త, నవలాకారుడు.
Paul Laurence Dunbar
.
Sympathy
I know what the caged bird feels, alas!
When the sun is bright on the upland slopes;
When the wind stirs soft through the springing grass,
And the river flows like a stream of glass;
When the first bird sings and the first bud opes,
And the faint perfume from its chalice steals—
I know what the caged bird feels!
I know why the caged bird beats his wing
Till its blood is red on the cruel bars;
For he must fly back to his perch and cling
When he fain would be on the bough a-swing;
And a pain still throbs in the old, old scars
And they pulse again with a keener sting—
I know why he beats his wing!
I know why the caged bird sings, ah me,
When his wing is bruised and his bosom sore,—
When he beats his bars and he would be free;
It is not a carol of joy or glee,
But a prayer that he sends from his heart’s deep core,
But a plea, that upward to Heaven he flings—
I know why the caged bird sings!
.
Paul Laurence Dunbar
(June 27, 1872 – February 9, 1906)
American Poet, Novelist, Playwright
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Sympathy.htm
సాయంస్తుతి… ఫిల్లిస్ వ్హీట్లీ, ఆఫ్రికను అమెరికను కవయిత్రి
సూర్యుని చివరి వెలుగులు తూరుపుని విడిచిపెట్టగానే
రోదసి ఒక్క సారి ఘంటరావాలతో నిండిపోయింది
అద్భుతమైన దృశ్యం! అప్పుడే వికసిస్తున్న వసంతపు
సుగంధాలని చిరుగాలి నలుదిక్కులా మోసుకొస్తోంది.
సెలయేళ్ళు గలగలమంటున్నాయి; పక్షులు నవరాగాలాలపిస్తున్నాయి;
గాలిలో వాటి సమ్మిళిత సంగీతం తెరలు తెరలుగా తేలియాడుతోంది.
ఆహ్! ఆకాశంనిండా ఎన్ని అందమైన రంగులు అలముకున్నాయి.
పడమరమాత్రం ముదురు ఎరుపురంగును అద్దుకుంది
నల్లని చీకటి తెరలను దించడంతో పాటు
వెలుగులనూ విరజిమ్మే సృష్టికర్త సంకీర్తనలతో నిండి
అవనిమీద ప్రాణంతో స్పందించే దేవాలయాలైన మా హృదయాలు
సకల సద్గుణలతోనూ భాసించు గాక!
దివ్యమై, సంస్కారవంతమై ఉదయాన్నే మేల్కొనుగాక.
నిత్యనైమిత్తికాల జంజాటము పునః ప్రాంభమయినపుడు
వాటి ప్రలోభాలనుండి దూరంగా స్వచ్ఛంగా ఉండుగాక.
రాత్రి పదముద్రల భారానికి నా కళ్ళు బరువెక్కుతున్నాయి.
గీతమా! ఇక చాలు. తిరిగి ప్రభాతమయే దాకా శలవు.
.
ఫిల్లిస్ వ్హీట్లీ
1753 – December 5, 1784
ఆఫ్రికను అమెరికను కవయిత్రి
.
ఫిలిస్ వ్హీట్లీ (1753 – 5, డిశెంబరు, 1784)
మొట్టమొదటి ఆఫ్రికన్- అమెరికన్ కవీ/ కవయిత్రి
ఫిలిస్ వ్హీట్లీ జీవితం చాలా చిత్రమైనది. తన ఏడవయేట నేటి సెనెగల్/ జాంబియాప్రాంతాలనుండి అపహరింపబడి “ఫిలిస్” అన్న నావలో అమెరికాలోని బోస్టను నగరానికి తరలింపబడింది. అదృష్టవశాత్తూ ఒక ధనిక వర్తకుడు, ఆదర్శభావాలు కల జాన్ వ్హీట్లీ అన్న అతను తన భార్యకు సేవకురాలిగా ఆమెను కొనుక్కున్నాడు. అయితే వాళ్ళింట్లోనే ఆమె నేర్చుకున్న చదువులో అపురూపమైన ప్రతిభకనబరచడంతో ఆమెకు ఎక్కువ అవకాశాలు కల్పించాడు. బానిసత్వం ప్రబలంగా ఉన్నరోజుల్లో, బానిసకు విద్యావకాసాలు కల్పించడమంటే, అందులోనూ ఒకస్త్రీకి, అది అపూర్వమే. 12 ఏళ్ళ వయసువచ్చేసరికి ఆమె ఇంగ్లీషుభాషే కాకుండా, గ్రీకు, లాటిను భాషల్లోని కావ్యాలను చదవనూ, బైబిలోని క్లిష్టమైన భాగాలను చదవనూ నేర్చుకుంది. ఆమె మీద పోప్, మిల్టన్, హోమర్, వర్జిల్ ల ప్రభావం బాగా ఉంది. ఆమె త్వరలోనే కవిత్వ రాయడం ప్రారంభించింది. ఆరోజుల్లో ఒక తెల్ల కుర్రవాడు కూడ ఆ వయసులో సాధించలేని భాషా పాండిత్యానికీ, కవిత్వానికీ ఒక పక్క ఆశ్చర్యమూ, ఇంకొక పక్క అసూయతో కొందరు ఆమె రాసిన కవిత్వం ఆమెది కాదని కోర్టులో వ్యాజ్యం వేస్తే, ఆమెను పండితులు పరీక్షించి ఆమె రాసినవే అని నిర్థారణ చెయ్యడంతో బాటు ఒక ధృవీకరణపత్రం కూడా ఇచ్చారు. అంత నమ్మశక్యం కానిది ఆమె ప్రతిభ.
ఆమె కథనే బానిసత్వ నిర్మూలనకు నడుము కట్టుకున్న వాళ్ళంతా, బానిసత్వానికి అనుకూలంగా మాటాడేవాళ్ళు చెప్పే “నీగ్రోలకు స్వంత తెలివితేటలు ఉండవు” అన్న వాదనను ఖండించడానికి వాడుకున్నారు.
విధి ఎంత దాఋణంగా ఉంటుందో చెప్పడానికి కూడా ఆమె జీవితం ఒక ఉదాహరణే. 1778 లో జాన్ వ్హీట్లీ తను వ్రాసిన వీలునామాలో తన మరణానంతరం ఆమెకు బానిసత్వం నుండి విముక్తి ప్రసాదిస్తే (అప్పటికే ఆమె యజమానురాలు మరణించింది) తను స్వాతంత్ర్యముగల ఇంకొక నీగ్రోను పెళ్ళిచేసుకుంది. అయితే వ్యాపారం లో దెబ్బతిని అతను జైలుపాలయితే, ఉదరపోషణార్థం తను బానిసగా ఉన్నప్పుడు ఏ పనులయితే చేయనవసరం లేకపోయిందో, స్వతంత్రురాలుగా ఉన్నప్పుడు అదే పనులుచెయ్యవలసి వచ్చింది. చివరకి తన 31 వ ఏట దారిద్ర్యం లో మరణించింది.
.
An Hymn to Evening
.
Soon as the sun forsook the eastern main
The pealing thunder shook the heav’nly plain;
Majestic grandeur! From the zephyr’s wing,
Exhales the incense of the blooming spring.
Soft purl the streams, the birds renew their notes,
And through the air their mingled music floats.
Through all the heav’ns what beauteous dies are spread!
But the west glories in the deepest red:
So may our breasts with ev’ry virtue glow,
The living temples of our God below!
Fill’d with the praise of him who gives the light,
And draws the sable curtains of the night,
Let placid slumbers sooth each weary mind,
At morn to wake more heav’nly, more refin’d;
So shall the labours of the day begin
More pure, more guarded from the snares of sin.
Night’s leaden sceptre seals my drowsy eyes,
Then cease, my song, till fair Aurora rise.
.
Phillis Wheatley
1753 – December 5, 1784
First African- American Poetess
Poem Courtesy:
అనువాదలహరి 