పొద్దు పోయింది… తూ-ఫూ, చీనీ కవి
ఆలమందలూ, జీవాలూ ఎప్పుడో ఇల్లు చేరాయి,పసులదొడ్డి
ద్వారాలు మూయబడ్డాయి. స్పష్టమైన ఈ రేయి,
తోటకి దూరంగా పర్వతాలమీదా నదులమీదా
గాలి ఎగరగొట్టినట్టు చంద్రుడు పైకి లేస్తున్నాడు.
ఎత్తైన, నల్లని చీకటి కొండగుహల్లోంచి సెలయేళ్ళు
పలచగా జారుతున్నాయి, కొండ అంచున పచ్చిక మీద మంచు
మెల్లగా పేరుకుంటోంది. లాంతరు వెలుగున నా జుత్తు ఇంకా తెల్లగా
మెరుస్తోంది. పదే పదే అదృష్టాన్ని సూచిస్తూ దీపం ఎగుస్తోంది… ఎందుకో?
.
తూ- ఫూ
712- 770
చీనీ కవి
.
Day’s End
.
Oxen and sheep were brought back down
Long ago, and bramble gates closed. Over
Mountains and rivers, far from my old garden,
A windswept moon rises into clear night.
Springs trickle down dark cliffs, and autumn
Dew fills ridgeline grasses. My hair seems
Whiter in lamplight. The flame flickers
Good fortune over and over — and for what?
.
Tu Fu
(712- 770)
Chinese Poet
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/tu_fu/poems/2188
ప్రకటనలు
