All through my youth…!… Mohan Rushi, Telugu Poet
Some people are such:
They enliven our lives,
Bring the rhythmic beat of our heart to a standstill;
Culture new dreams in us with their mock anger;
Pass on wisdom of books through their silence;
And bare our impoverishment of vocab to us, when we try to speak.
Does it really matter where they are? Who they belong to?
Or, flutter in the skies like a pennon of pleasure?
Just a look at their photo freezes us; and,
We fall head over heels listening to them over phone
And search for Nostradamus’ predictions of magical charms
That might seize us should we meet them face to face.
*
Only thereafter, life has turned interminable by degrees,
And unfathomably busy. A disquieting ache used to rattle every chance encounter.
And whenever I felt that I might not see you again
Life seemed to cease with tremors of unknown whelming fears.
.
Mohan Rushi
From “Square One” Anthology.
నీ కోసం యవ్వనమంతా…!
మరి అట్లా ఉంటారు కొందరు. జీవితాన్ని ఆనందభరితం చేసేందుకు.
హృదయం లయను స్టాండ్ స్టిల్ చేసేందుకు.
కసురుతూకూడా లోలోపల కొత్త కలల్ని మొలిపించేందుకు.
మాట్లాడకుండానే పుస్తకాలు చెప్పేందుకు.
మరి, మాట్లాడుతున్నప్పుడు మాటలకరువు వచ్చేలా చేసేందుకూ.
ఎక్కడ ఉంటేనేం? ఎవరికి దక్కితేనేం? వాళ్ళకి వాళ్ళు
ఏ నిజమైన ఆనందపుబావుటాయై నింగిలో రెపరెపలాడితేనేం?
ఫోటో చూసినా ఫోటో అయిపోతాం. ఫోన్లో మాట్లాడినా
పొంగిపొర్లే సంతోషంతో పల్టీలు కొడ్తాం.
ఎదురుపడితే ఏం మాయ జరుగుద్దోనని ఏ నోస్ట్రడామస్ నో ఆరాలు తీస్తాం.
*
తర్వాత్తర్వాతే జీవితం అంతుచిక్కనిదయ్యింది.
చిక్కని జీవితమయ్యింది. కనపడ్డప్పుడల్లా ప్రాణం
అతలాకుతలమయ్యింది. నువు కనిపించవేమోనని అనిపించినప్పుడల్లా
జీవితం మునుపెరుగని వణుకుతో ఆగిపోతుందేమోనని అనిపించింది!
.
మోహన్ రుషి
తెలుగు కవి
స్క్వేర్ వన్ నుండి.
ప్రకటనలు
Hallucination… Wahed, Telugu Poet
Before I met you
Everything was so unnatural.
And, “Two Two’s” were just Four!
…
I met you
‘Two Two’s ‘ had become Two Lakhs.
I could understand the logic behind Maths.
And my feet floated in the seventh Heaven
Even Darkness had appeared in its splendid Spectral hues.
The Rosebud-Heart blossomed.
And the fatigued life
Comforted under the shades of eyelids
And the yearning Jasmine-looks
Wafted their incense all around.
…
I could get you.
Again, like the ox of an oil ghanni
‘Two Two’s are Four’ started ringing in my mind.
My feet were firm on the ground;
The sky was beyond my reach.
While blood streams through my veins
It fails to swell in my eyes as tears
Nor burns sweating through my pores.
.
Abd Wahed.
Telugu Poet
From “Dhuli Chettu” Anthology
Photo Courtesy: Abd Wahed
హాల్యూసినేషన్
నిన్ను కలవకముందు
అంతా కృత్రిమమే
రెండురెళ్ళు నాలుగే
…
నువ్వు కలిసావు
రెండు రెళ్ళు రెండు లక్షలయిపోయాయి
లెక్కలు బుర్రకెక్కాయి
నేల ఆకాశాన్ని తాకింది
చీకటి సప్తవర్ణాల్లో మెరిసింది.
గుండె గులాబీ పూచింది
కనురెప్పనీడలో
ప్రాణం సేదదీరింది.
కనుచూపుల సన్నజాజులు
హాయిపరిమళాలు పరిచాయి
…
నువ్వు నాకు దక్కావు
బుర్రలో మళ్ళీ
రెండురెళ్ళు నాలుగే తిరుగుతుంది గానుగెద్దులా.
నేల నేలమీదే ఉంది, ఆకాశం అందడం లేదు.
రక్తం శరీరంలో ప్రవహిస్తానంటోందేకాని
కంటినీరుగా ఉబకటంలేదు
వంటి చమటగా మండడం లేదు.
.
వాహెద్
ధూళిచెట్టునుండి
Make Your Voice Count… Abd Wahed, Telugu, Indian Poet
The foot falls of a black ant
On the black marble
On an Ebony night
Is too faint to hear.
The sound of the canon
Aimed at the heart of a city
Of, course is better audible.
The explosive sound of a bomb
That annihilates the innocent people
Is of a moderate pitch.
The unleashed agony of the head
Separating from torso on the gallows
Is of a higher order.
The cursive sound of the letters
On a white paper
Is considerably high.
The thumping of the heart
Of an injured Poet
Is of a higher order.
The collective cries of
Crows and common Swallows
Is of the highest order.
The ruffle of scared pigeons
Unnerves us more than the
The twang of a hunter’s bowstring.
Once you make your voice count
Even the guts of an arrow shall shake.
.
Wahed Abd
Telugu
Indian
From “Dhuuli Chettu” Anthology
Photo Courtesy: Abd Wahed
గొంతు విప్పు
నల్లరాత్రి
నల్లశిలపై
నల్ల చీమ అడుగుల సవ్వడి
చాలా చిన్నది.
నగరం గుండెలపై
పేలే ఫిరంగి చప్పుడు
కాస్త పెద్దదే
అమాయకజనాన్ని హతమార్చే
బాంబు పేలుడు శబ్దం
ఇంకొంచెం పెద్దది
ఉరికొయ్యపై
విరిగిన మెడచేసే ఆర్తనాదం
ఇంకా పెద్దది.
తెల్లని కాగితంపై
పరుగెత్తే అక్షరాల చప్పుడు
చాలా పెద్దది
గాయపడిన కవి
గుండె చప్పుడు
అన్నింటికన్నా పెద్దది
గోలచేసి అరిచే కాకులు
ఊరపిచ్చుకలఘోష
ఇంకా పెద్దది.
వేటగాడి వింటితాడు చేసే ధ్వనికన్నా
పిట్టలరెక్కల చప్పుడు
గుండెలవిసేలా చేస్తుంది
గొంతు విప్పడం నేర్చుకుంటే
బాణం కూడా భయపడుతుంది.
.
వాహెద్
ధూళిచెట్టు కవితా సంకలనం
A Fragrant Cloud … Elanaga, Telugu Poet
Ustad Rashid Khan …
Is a towering musical wave.
When that gust of pleasant camphoric fragrance
Wafts in every direction
Oh! What a festival treat it is for all yearning ears!
As the vibrant voice pervades and fills
The environ like a fragrant cloud,
Won’t its daub of celestial music
Heal the wounds of the heart within
And transport the subject to the limits of ecstasy?
That mellifluous rendering of lilting Tarana
In the ‘Desi” Rag,
That peerless natural presentation
Streaming spontaneously
From an unruffled meditative state
Rekindles the latent dormant life-force
And the sonorous voice
Brings to fore eons of quiescent vitality.
O, Future hope of Hindustani classical vocal!
Let more and more Khayals ignite in your voice,
Let the festoons of Taranas
Remind us of the musical festivals.
Let this earth bathe in the gentle winds
That have a touch of your Sweet scented voice.
.
Elanaga
Telugu, Indian
Elanaaga
పరిమళ మేఘం.
ఉస్తాద్ రాషిద్ ఖాన్.
ఒక ఉత్తుంగ సంగీత తరంగం.
గుప్పుమనే ఒక కమనీయ కర్పూర సౌరభం.
అన్నిదిక్కులా అది పరచుకున్నదంటే
ఎన్ని కర్ణేంద్రియాలకు పండుగో!
చుట్టూ పరిమళమేఘంగా
పరివ్యాప్తమయే ఆ స్వరచాలనం
ఆ గంధర్వగానామృత లేపనంతో
గుండెలోపలిగాయాలు మాయమై
పల్లవించదా పారవశ్యం?
‘దేశం‘ (1)లో తళుకులీనిన
ఆ తారళ్యపు తరానా
నిశ్చలసమాధిలో
నిసర్గంగా వెలయించిన అనిరుపమ గానం (2)
పరిమళించే ప్రాణశక్తిని లేపుతూ
యుగయుగాల సుప్త చేతనను
మేల్కొలిపే కంఠమాధుర్యం.
భావిభారత సంగీతరంగపు ఆశాదీపమా! (3)
ఖయ్యాలులు ని కంఠంలో రగులనీ మరింతగా
తరానాల తోరణాలు
తలపించనీ సంగీత వసంతోత్సవాలని.
నీ సుస్వర సమీరాల సుగంధస్పర్శతో
పులకించనీ ఈ పుడమినంతా!
.
ఎలనాగ
-
“దేశ్” రాగంలో తరానా
-
గోరఖ్ కళ్యాణ్ రాగంలో దాదాపు 62 నిముషాల పాటు అద్భుతంగా సాగే ఖయ్యాల్
-
ఉస్తాద్ రాషిద్ ఖాన్ గురించి భారత రత్న పండిత్ భీం సేన్ జోషి చేసిన వ్యాఖ్య.
In Front of More Supermarket…
When friends reunite
After twenty years
Sometimes words find their bearing
And sometimes, not.
Hand literally the shakes.
The embrace reduces the gap by half.
Some forgotten melodies, some current affairs,
And some future shock!
Memories of missed pals unsettle for a while,
And the mad race for life
That left no time for meeting frightens…
Two Tea… in three rounds
Slowly sip them.
“Let’s meet occasionally,”
“Call me when you find time,”
When they part bidding goodbye
Only the two knew
How much they carried off with them
And how much they shook off.
.
Mohan Rushi
Telugu Poet
మోర్ సూపర్ మార్కెట్ ముందు…
ఉండీ ఉంటాయి,
లేకుండానూ ఉంటాయి మాటలు.
ఇరవై ఏండ్ల తర్వాత
మిత్రులు కలుసుకున్నప్పుడు.
అక్షరాలా షేకింగ్ హ్యాండ్.
సగం గాప్ తగ్గించిన అలై బలై.
భూలే బిస్రే గీత్ కొంత. నడుస్తున్న చరిత్ర కొంత.
ఫ్యూచర్ షాక్ కొంత.
మాయమైన దోస్తుల జ్ఞాపకాలు మెలిపెట్టాయి.
మనిషినీ మనిషినీ కలవనివ్వని
పరుగు పందాలు భయపెట్టాయి.
రెండ్రెండు చాయ్ లు… మూడు విడతలుగా
ఇద్దర్నీ చప్పరించేసాయి.
“కలుద్దాం, అప్పుడప్పుడు”
“ఫోన్ చేస్తూ వుండు–“
వీడ్కోలుతో విడివడుతున్నప్పుడు
వాళ్ళకు మాత్రమే
తెలుసు. ఏం ఎత్తుకున్నారో,
ఏం దించుకున్నారో.
.
మోహన్ రుషి
స్క్వేర్ వన్ సంకలనం. జులై 2018
టెలిఫోను సంభాషణ … వోలె సోయింకా, నైజీరియన్ కవి
అద్దె సబబుగానే ఉన్నట్టనిపించింది, ఆ ఇల్లున్న చోట
మనని ఎవరూ పట్టించుకోరు. యజమానురాలు చూడబోతే
అక్కడ ఉండటం లేదని ఖరాకండీగా చెప్పింది.
ఇక మిగిలిందల్లా నా అభిప్రాయం చెప్పడం ఒక్కటే.
“మేడం, మీకు ముందుగా చెప్పడం మంచిది
ఊరికే వృధాగా తిరగడం కంటే; నేను ఆఫ్రికనుని,” అన్నాను.
ఒక్కసారి అంతా నిశ్శబ్దం. మంచి పెంపకం
అదుపులో పెడుతున్న ఆవేశపు ఒత్తిడి నిశ్శబ్దంగా ప్రవహిస్తోంది.
చాలా సేపటికి పెగిలిన ఆ స్వరం, లిప్ స్టిక్ అద్దుకుని,
పొడవాటి గోల్డ్ రోల్డ్ సిగరెట్టు వాసన వేస్తోంది.
నాకయితే, గొప్ప కంపుకొట్టింది.
“ఎంత నలుపేమిటి?”… తప్పు విన్నానా? లేదు, నేను తప్పు వినలేదు…
“అంటే, మీరు చామనచాయా లేక కారు నలుపా? అని.”
‘చామనచాయైతే -1, కారునలుపైతే -2 నొక్కండి’ అన్నట్టుంది.
ఒక్కసారి మాటలవెనకనున్న దుర్గంధం గుప్పుమంది.
నేను నిల్చున్న పబ్లిక్ బూత్ “ఎరుపు”, ఈ స్తంభానికున్న పెట్టె “ఎరుపు”,
అయినా, రెండంతస్థుల “ఎర్ర” బస్సు నల్లని పొగకక్కుతూపోతోంది.
నిజం!!! సభ్యతలేని నా మౌనానికి సిగ్గుతో అవాక్కయి,
ఇంకా సులభంగా అడగాలనుకుందేమో. అందుకని ఆమె పునరాలోచించి
విషయం మీద ఊనిక మారుస్తూ మళ్ళీ అడిగింది :
“మీరు బాగా నలుపా లేక లేత నలుపా?” అని. నాకు జ్ఞానోదయం అయింది.
“మీ ఉద్దేశ్యం నలుపా లేక చాకొలేట్ నలుపా అనేగదా?” ఆమె “ఔ”ననడంలో
నైశిత్యం నన్నుగూర్చికాదేమోనన్న (కాకతాళీయంగా అడిగిందేమోనన్న)
సందేహాన్ని పటాపంచలు చేసింది. త్వరలోనే ఆమె స్థాయిలో
మాటాడడానికి రాజీపడిపోయాను. “అది పశ్చిమ ఆఫ్రికను గోధుమ” అన్నాను.
మరికొంచెం ఆలోచించి, “నా పాస్ పోర్ట్ లో ఉన్నట్టుగానే,” అన్నాను.
ఆ రంగు ఏమిటో ఆలోచనల వర్ణపటలంలో పరిక్షించుకుందికి మౌనం వహించి,
చివరకి అది అర్థాం కాలేదన్న సత్యం గ్రహించడంతో
ఆమె మాటాడుతున్న మాటల్లో ఆ అసహనం తొంగిచూసింది. “ఇంతకి ఏమిటా రంగు?”
” అదేమిటో నాకు అర్థం కాలేదు,” అని అంగీకరించింది.
“మీ పరిభాషలో “బ్రూనెట్” అంటారే అదీ.” అన్నాను.
అంటే నలుపే, అవునా?” “అంటా నలుపుకాదు నిజానికి.
ముఖం చూస్తే నల్లగా ఉంటుంది. కానీ మేడమ్, మీరు
నా తక్కిన శరీరాన్ని చూడాలి. నా అరచేతులు, అరి పాదాలు
ఉతికినట్టు తెల్లగా ఉంటాయి. రాపిడి, తెలివి తక్కువగా
అలా కూచుని కూచుని నా పిర్రలు బొంతకాకిలా నల్లబడిపోయాయి.
అవతలి అంచున ఫోను ఫోనుపెట్టబోతున్న చప్పుడూ వినబడుతుంటే,
ఆగండి ఆగండి, ఒక్క క్షణం ఆగండి మేడమ్ అని బతిమాలుతూ,
“పోనీ మీరే ఒక సారి నన్ను చూసి నిర్ణయించుకోకూడదూ?”
.
వోలె సోయింకా
Born: 13 July 1934
నైజీరియన్ కవి
.
.
Telephone conversation
Wole Soyinka
The price seemed reasonable, location
Indifferent. The landlady swore she lived
Off premises. Nothing remained
But self-confession. “Madam,” I warned,
“I hate a wasted journey—I am African.”
Silence. Silenced transmission of
Pressurized good-breeding. Voice, when it came,
Lipstick coated, long gold-rolled
Cigarette-holder pipped. Caught I was, foully.
“HOW DARK?” . . . I had not misheard . . . “ARE YOU LIGHT
OR VERY DARK?” Button B. Button A. Stench
Of rancid breath of public hide-and-speak.
Red booth. Red pillar-box. Red double-tiered
Omnibus squelching tar. It was real! Shamed
By ill-mannered silence, surrender
Pushed dumbfoundment to beg simplification.
Considerate she was, varying the emphasis—
“ARE YOU DARK? OR VERY LIGHT?” Revelation came.
“You mean—like plain or milk chocolate?”
Her assent was clinical, crushing in its light
Impersonality. Rapidly, wavelength adjusted,
I chose. “West African sepia”—and as an afterthought,
“Down in my passport.” Silence for spectroscopic
Flight of fancy, till truthfulness clanged her accent
Hard on the mouthpiece. “WHAT’S THAT?” conceding,
“DON’T KNOW WHAT THAT IS.” “Like brunette.”
“THAT’S DARK, ISN’T IT?” “Not altogether.
Facially, I am brunette, but madam, you should see
The rest of me. Palm of my hand, soles of my feet
Are a peroxide blonde. Friction, caused—
Foolishly, madam—by sitting down, has turned
My bottom raven black—One moment madam!”—sensing
Her receiver rearing on the thunderclap
About my ears—“Madam,” I pleaded, “wouldn’t you rather
See for yourself?”
.
Wole Soyinka
Born 13 July 1934
Nigerian Poet
కవిత్వ పరిచయం… బిల్లీ కాలిన్స్, అమెరికను
వాళ్లని ఒక కవితని తీసుకోమని చెబుతాను.
తీసుకుని, దాన్ని ఒక రంగుటద్దాన్ని చూసినట్టు
వెలుతురుకి ఎదురుగా నిలపమని చెబుతాను.
లేకుంటే, దాని గూటికి చెవి ఒగ్గి వినమంటాను.
లేదా, కవితలోకి ఒక ఎలుకని జార్చి
అది బయటకి ఎలా వస్తుందో గమనించమంటాను.
కవిత చీకటి గదిలోకి ప్రవేశించి
దీపపు స్విచ్చి ఎక్కడుందో గోడలు తడవమని చెబుతాను.
కవిత ఉపరితలం మీద
నీటిమీద స్కీయింగ్ చేసినట్టు నడుస్తూ
ఒడ్డునున్న కవిపేరుకి చెయ్యి ఊపమని చెబుతాను.
కానీ, ఇన్ని చెప్పినా, వాళ్లు మాత్రం
కవితని కుర్చీకి తాళ్ళతో కట్టి
దానినుండి ఒక నిజాన్ని కక్కించడానికి ప్రయత్నిస్తారు.
దాన్ని ఒక గొట్టంతో కొడుతుంటారు
దాని అర్థం ఏమిటా అని తెలుసుకుందికి.
.
బిల్లీ కాలిన్స్
జననం: 22 మార్చి 1941
అమెరికను
Happy Birthday Billy Collins!
Introduction To Poetry –
.
I ask them to take a poem
And hold it up to the light
Like a color slide
or press an ear against its hive.
I say drop a mouse into a poem
And watch him probe his way out,
Or walk inside the poem’s room
And feel the walls for a light switch.
I want them to waterski
Across the surface of a poem
Waving at the author’s name on the shore.
But all they want to do
Is tie the poem to a chair with rope
And torture a confession out of it.
They begin beating it with a hose
To find out what it really means.
.
Billy Collins
(Born March 22, 1941)
American
(On the eve of World Poetry Day 21st March)
అవిశ్వాసం… ఆల్బెర్టో పిమెంటా, పోర్చుగల్
పూర్వం రోజుల్లో
పళ్ళూ
కాయధాన్యాలూ
పూలమొక్కలూ, చేపలూ
అమ్ముకునే వ్యాపారులు
సంతలోని
గుడారాల్లో
తమ వస్తువులు పరుచుకుని
నిర్భయంగా
ఒకరికొకరు
వ్యాపారం
బాగుండాలని
ఆకాంక్షలు
అందించుకునే వారు.
.
ఇప్పుడందరూ
ఆ సంప్రదాయం
పాటించడం లేదు
కానీ
వాళ్ళందరికీ తెలుసు
తమ మనుగడ
ఒకరిమీద ఇంకొకరికి
ఉండే విశ్వాసం మీద
ఆధారపడిందని.
.
ఇప్పుడు
ప్రతి శనివారం
ఒకరి ముఖాలు ఒకరు
చూసుకోవడం మానేశారు.
వాళ్ళ కళ్ళల్లో
అపనమ్మకం స్పష్టంగా
కనిపిస్తోంది.
ఇప్పుడు వాళ్ళ మధ్య తిరుగుతూ
వాళ్ళని కలిపి ఉంచేవి
ఒక్క ఊరకుక్కలు మాత్రమే.
.
ఆల్బర్టో పిమెంటా
(జననం 26 డిశంబరు 1937)
పోర్చుగల్
Portuguese Poet
Mistrust
.
In former times
The sellers
Of fruit
Cereals
Plants and fish
Laid out their merchandise
Under the market
Tents
And then
Visited
And greeted
One another
With wishes for
Good business.
Not all of them
Followed
The same sect,
But they knew
That to exist
Always depends on a contract.
Nowadays
On Saturdays
They have their backs turned
To each other,
In their eyes
Can be read mistrust and,
Uniting them,
Walking in their midst
There are stray
Dogs.
.
Alberto Pimenta
(Born 26th Dec 1937)
Portugugal
Retrospection-3… Nanda Kishore, Indian
Some friendships are also such:
Before you are aware of your fledging
They take you to the high skies;
Before you could remember it’s time to nest
They bid adieu … leaving an indecipherable mark behind.
Warning not to raise any questions
They take you around forests and woods, and
Through rills and rivulets. With nothing else to do
One should follow quietly.
Forbidding not to divulge it to anybody
They teach you how to spread out the wings, and
How to identify various flowers.
Being a naïveté,
One must obey without demur.
Be that it is the colors of the trees, the peaks of yonder hills
Or the comeliness of flowers, they insist that only they can tell.
That a rain falls with a slant, what flows in a stream is water,
That the wind is a vagabond… are lessons can only be learnt from them.
My God! There will be no end to the slew of advices
And no one feels like acquiring those skills:
That if a plant bears fruit they would be on the surface,
And if a crop comes to harvest one should thresh the grain;
That one should migrate to green Springs before Autumn
And to brighter days fore flower dropping sets in on trees;
That days are bright and nights are dark,
Not to roam in the sun and not to sing in moonlight,
That water is for drinking, air for breathing,
And in the end, one should drop like a flower from its stem.
The ultimate awakening that dawns however is:
One does not grow wise with age;
Life is too short to learn everything by experience
That one should lead his own life
And die like what one is.
Are you still alive?
And if so, what have you to say Bul Bul?
.
Nanda Kishore
Telugu, Indian
Nanda Kishore is a young engineer (EEE) from Warrangal. He is very prolific on Facebook and particularly active “Kavisangamam” group.
Last year he released his maiden volume of poetry “Neelage okadundevaadu” (There was one like you).
Nanda Kishore has fine sensibilities and has come out with a distinct voice of his own.
His second volume of poetry “YadhecCha” is out this month.
పునర్విమర్శ 3
.
కొన్ని స్నేహాలూ అంతే.
రెక్కలొచ్చాయని తెలిసేలోపే
ఆకాశాలవైపు ఎగరేసుకుపోతాయ్.
గూడుకట్టాలని గుర్తొచ్చేలోపు
కనపడని గుర్తేదో ముద్రించి పోతాయ్.
ఎందుకో అడగొద్దంటూ
కొండకోనలు, వాగువంకలు తిప్పుకొస్తయ్.
ఏ పనీ లేనందుకు
మౌనంగావెళ్ళిపోవాలి.
ఎవరికీ చెప్పొద్దంటూ
రెక్కలెలావిప్పుకోవాలో, పూలనెలాగుర్తుపట్టాలో
నేర్పిస్తయ్.
ఏ తెలివీ లేనందుకు
సడిచేయకుండా అనుసరించాలి.
పచ్చని చెట్ల రంగుని, దూరపుకొండల ఎత్తుని,
పూసేపూల అందాన్ని, అవి చెప్తేనే తెలుసుకోవాలి.
వాలుగాకురిసేది వాననీ, వాగులోపారేది నీరనీ,
వచ్చిపోయేది గాలనీ, అవి నేర్పగా నేర్చుకోవాలి.
చెట్టు కాస్తే పండ్లు పైనే ఉండాలనీ,
చేను పండితే గింజలు రాలాలనీ కోరుకోవాలి.
ఆకురాలేముందు వసంతాలకి
పూతరాలేముందు పూర్వాహ్నాలకీ వలసపోవాలి.
పొద్దుటపూట వెలుగనీ, సాయంకాలం చీకటనీ
ఎండపూటతిరగొద్దనీ, వెన్నెలపూటపాడొద్దనీ
నీరు తాగాలనీ, గాలి పీల్చాలనీ
పువ్వులు రాల్చినట్టు ప్రాణం రాల్చాలనీ
దేముడా!
ఆ ఉపదేశాలకి అద్దూ అదుపూ ఉండదు.
ఆ నేర్పు ఎన్నటికీ చదవాలనిపించదు.
చివరగా వచ్చే అజ్ఞానమేమంటే
వయసుతో అనుభవం రాదనీ
అనుభవిస్తే బతుకు సరిపోదనీ
నీ బతుకు నువ్వే బతకాలనీ
నీలాగే నువ్వు చావాలనీ…
ఇంకా బతికే ఉన్నావా?
ఉంటే ఏమంటావు బుల్ బుల్?!
.
నందకిషోర్
(“నీలాగే ఒకడుండేవాడు!” సంకలనం నుండి.)
స్వీట్ ఛారియట్ అంత్యక్రియల సంఘం ప్రకటన… మెరిలీన్ టేలర్, అమెరికను
[ముందుగా ఊహించినట్టు సమాధులలో ఖాళీజాగా కొరత కారణంగా ఒక సరికొత్త సేవ అందుబాటులోకి తీసుకువచ్చాము. ఇందులోని ప్రత్యేకత వ్యక్తుల భౌతిక అవశేషాలను జాగ్రత్తగా ఒక అంతరిక్ష నాళికలో ప్రోదిచేసి, భద్రపరచి చివరకు భూకక్ష్యలో శాశ్వతంగా ఉండేటట్టు ప్రవేశపెట్టడం…. డిస్కవర్ మేగజీన్ ]
***
మిత్రమా!
మేము మా సామర్థ్యాన్ని
మించి పనిచేస్తున్నాం.
ఇక మేము మీ సమాధికై
పచ్చని పచ్చిక స్థలాన్ని
కేటాయించలేము.
ఖాళీ జాగా అలభ్యం.
మా ఖాతాదారులకు వినతి: బదులుగా,
మీరు మీ చితా భస్మాన్ని
మాదగ్గర భద్రపరచే అవకాశం ఇస్తున్నాం
ఈ ఆధునిక అంతరిక్షయుగ ‘ఉత్తరక్రియల నిర్వాహకులు’
దానిని తుప్పుపట్టని ఉక్కు గొట్టాల్లో భద్రపరుస్తారు
(న్యూటను తదనంతర ఖగోళ విజ్ఞాన ఫలితం)
ఆ పైన మీరూ
(మీతో పాటు మీ ఆత్మీయులందరూ కూడా)
ప్రత్యేకంగా ఎర్పాటుచేసిన వ్యోమనౌకను
అధిరోహించి
స్వర్గానికి అతిసమీపంలో
చిరస్థాయిగా ఉండవచ్చు.
.
మెరిలీన్ టేలర్
జననం అక్టోబరు 2, 1939
అమెరికను.
.
.
Notice from the Sweet Chariot Funeral Parlor
.
(Due to predicted overcrowding in or cemeteries, a new service is available which will see to packing and storing one’s remains in a space capsule for eventual launching into Earth’s orbit.
—Discover Magazine)
Dear Friend: we
are operating at capacity
and cannot
supply a green and grassy spot
for your tomb,
as there is no more room.
Instead, you are invited to entrust
your dust
to our space-age morticians, who seal
in stainless steel
(thanks to post-Newtonian science)
our clients.
Whereupon you
(and all your shiny loved ones, too)
shall ascend
via chartered rocketship, to spend
eternity
very near where Heaven used to be.
.
Marilyn L. Taylor
Born 2 October 1939
American
