2 poems of Dasarathi Krishnamacharya , Telugu Poet, Indian
Today is Dr. Dasarathi’s 95th Birth Anniversary
My life, a garden that reaches out its hands for few jasmines,
My mind, a babe that pricks out its ears for a sonorous song,
My heart, a lotus that is all eyes for a streak of light
My age, an innocence that carts heels over head for a small tribute
I laughed when you laughed, and when
you cried your eyes out, was swept away
to the bourns of the worlds by the tears,
never able to swim through the oceans of grief.
ఒక కొన్ని జాజిపూవులకు కేలుసాచెడి వనము వోలినది జీవనము నాది
ఒక కొంత గానమ్మునకు వీను నిక్కించు నిసువు బోలినది మానసము నాది
ఒక చిన్ని వెల్గురేకకు నేత్రపుటినిచ్చు తమ్మివోలినది యంతరము నాది
ఒక కొద్ది తీపి మాటలకు ఉబ్బి తబ్బిబ్బులయిపోవు చిరుతప్రాయమ్ము నాది
నీవు నవ్విన నవ్వితి, నీవు కంట
నీరు వెట్టిన ఆ నీటి ధారలందు
కొట్టుకొనిపోతి లోకాల కొట్ట కొసకు
తిరిగి రానైతి దుఃఖసాగరము నుండి.
No quilts are there to keep warm the new-born baby-bud,
Asleep in the lap of its just-labored mother, being drenched
In rain in the tamarind grove; let me strum on my ‘Fiery Lyre’
Lays of fire to keep the tad cozy, lest it should freeze in the cold.
చింతలతోపులో కురియు చిన్కులకున్ తడిముద్దయైన బా
లింత యొడిన్ శయించు పసిరెక్కల మొగ్గనువోని బిడ్డకున్
బొంతలు లేవు కప్పుటకు; బొంది హిమం బయిపోవునేమొ సా
గింతును రుద్రవీణపయి నించుక వెచ్చని అగ్నిగీతముల్
Dasarathi Krishnamacharya
(22 July 1925 – 5 Nov 1987)
Telugu Poet, Indian
Poems Courtesy: Facebook page of Sri Parimi Sri Ramanath https://www.facebook.com/itisivam/posts/1001565506928457?notif_id=1595383570193179¬if_t=close_friend_activity
పచ్చికబయళ్ళలో లార్క్ పక్షి… సారా టీజ్డేల్, అమెరికను కవయిత్రి
https://www.youtube.com/watch?v=OsMSC3pkoDU
వానవెలిసిన తర్వాత మిగిలే వెండివెలుగులో
ఇంకా చినుకులు రాలుస్తున్న మెరుగు పచ్చ పొదలమధ్యనుండి
పచ్చికబయళ్ళలోని లార్క్ పక్షుల కుహూరవాలు వినడానికి
ఒంటరిగా, మహారాణిలా, ఎంతో ఉత్సాహంతో కాలిబాటపట్టేను.
బ్రతుకన్నా, చావన్నా నాకు భయపడడానికి ఏముంది?
అసలు ఈ మూడూ తెలిసినవారు లోకంలో ఎవరున్నారని:
రాత్రి ముద్దూ, గొంతులో పాట పలుకేటప్పుడు రెక్కతొడిగే ఆనందం,
ఈ వెండి వెలుగుల ప్రకృతి హేలలో లార్క్ పక్షుల రసధునీ?
.
సారా టీజ్డేల్
(August 8, 1884 – January 29, 1933)
అమెరికను కవయిత్రి
Meadow Larks
.
In the silver light after a storm,
Under dripping boughs of bright new green,
I take the low path to hear the meadowlarks
Alone and high-hearted as if I were a queen.
What have I to fear in life or death
Who have known three things: the kiss in the night,
The white flying joy when a song is born,
And meadowlarks whistling in silver light.
.
Sara Teasdale
(August 8, 1884 – January 29, 1933)
American Poet
వాలిపోతున్న బార్లీ పంటలా… సారా టీజ్డేల్, అమెరికను కవయిత్రి
Image Courtesy: https://www.farmingindia.in/barley-crop-cultivation/
సముద్రతలానికి దిగువన
గాలివాటుకి తలవాల్చినా
నిరంతరాయంగా కూని రాగాలు
తీసుకునే బార్లీపంటలా
తలను వాల్చినా, మళ్ళీ
తలెత్తుకునే బార్లీపంటలా
నేనుకూడా, బీటలువారకుండా
ఈ బాధనుండి బయటపడతాను.
నేనూ అలాగే, నెమ్మదిగా
ప్రతి పగలూ, ప్రతిరాత్రీ
దిగమింగుతున్న దుఃఖాన్ని
గేయంగా మలుచుకుంటాను.
.
సారా టీజ్డేల్
(August 8, 1884 – January 29, 1933)
అమెరికను కవయిత్రి
.
.
Like Barley Bending
.
Like barley bending
In low fields by the sea,
Singing in hard wind
Ceaselessly;
Like Barley bending
And rising again,
So would i, unbroken,
Rise from pain;
So would I softly,
Day long, night long,
Change my sorrow
Into song.
.
Sarah Teasdale
(August 8, 1884 – January 29, 1933)
American Poet.
From:
Sara Teasdale Poems Published by PoemHunter.com – The worlsd’s Poetry Archive, 2004 under Clessic Poetry Series.
కరెంటు తీగలు… ఫిలిప్ లార్కిన్., ఇంగ్లీషు కవి
ఈ కవితలో గొప్ప సౌందర్యం ఉంది. ఒకలా చూస్తే నిరాశావాదంలా కనిపిస్తున్నా, అది కవి లక్ష్యంకాదు. ఇక్కడ తీగెలు
నిజం తీగెలు కానక్కరలేదు. అవి ప్రతీకలు మాత్రమే. సమాజంలో పాతుకు పోయిన మూఢనమ్మకాలూ, ఆచారాలూ,
సంప్రదాయం పేరిట చలామణీ అయే ఏ అలవాట్లైనా కావచ్చు. ఇవి మానసికంగా ఒక గోడను, ఒక బలహీనతను
యువతలో సృష్టిస్తాయి. అంతేకాదు, ఈ రకమైన ఆచరణలకీ, జీవితంలో మనంచేసే కృషికి లభించే ఫలితాలకీ ఏ రకమైన
సమసంబంధ సామ్యం లేకపోయినా, ఏదో రకంగా ఈ రెండింటికీ ముడివేసి కోడెవయసులో ఉన్నవాళ్లని తెగువ/ సాహసం
లేనివారిగా చేస్తాయి. ఈ విషయాన్నే కవి చాలా అందంగా చెప్పాడు తక్కువమాటల్లో. నిజానికి జీవితంలో వచ్చే
సమస్యలకంటే, మానసికంగా ఇవి సృష్టించే అడ్దుగోడలను ఎదుర్కోవడం చాలా కష్టం.
* * *
సువిశాలమైన ప్రెయిరీల్లో పొలాలచుట్టూ కరెంటు తీగలుంటాయి
అక్కడ ఉన్న ముసలి పశువులకి ఆ హద్దు దాటకూడదని తెలిసినా
కోడె వయసులో ఉన్నవి ఇక్కడే కాదు ఎక్కడ మంచినీళ్ళున్నా
ఇట్టే పసిగడతాయి, ముఖ్యంగా ఆ తీగలకి ఆవల ఉన్నవి.
ఆ నేర్పు ఆ హద్దుల దగ్గర తప్పుచెయ్యడానికి ప్రేరేపిస్తుంది.
తమ కండలు చీరుకున్నా దాటాలని చేసే ప్రయత్నం ఫలించదు.
ఆ రోజునుండీ ఆ కోడె దూడలు ముసలిదూడలైపోతాయి.
కరెంటు వాటి ఆవేశపూరితమైన ఆశలకి అడ్డుకట్ట వేస్తాయి.
.
ఫిలిప్ లార్కిన్
(9 August 1922 – 2 December 1985)
ఇంగ్లీషు కవి.
.
.
Wires
.
The widest prairies have electric fences,
For though old cattle know they must not stray
Young steers are always scenting purer water
Not here but anywhere. Beyond the wires
Leads them to blunder up against the wires
Whose muscles-shredding violence gives no quarter.
Young steers become old cattle from that day,
Electric limits to their widest senses.
.
Philip Larkin
(9 August 1922 – 2 December 1985)
English poet, novelist, and librarian.
Poem Courtesy:
http://wonderingminstrels.blogspot.com/search/label/Submitted%20by%3A%20Vikram%20Doctor
మరణం అనివార్యమైతే… క్లాడ్ మెకే, జమైకన్ కవి
మరణం అనివార్యమైనపుడు, మనం పందుల్లా చావొద్దు.
వాళ్ళు మనల్ని హేళనచేస్తూ, పిచ్చికుక్కల్లా, ఆకలిగొన్న
వేటకుక్కల్లా నాల్గుపక్కలా చుట్టుముట్టి ఏ లజ్జాకరమైన చోటుకో,
పందులదొడ్లోకో వెంటతరుమినపుడు, శాపగ్రస్తుల్లా మనం చావొద్దు.
మరణం అనివార్యం అయినపుడు, మనం చిందించిన
పవిత్రరక్తం వృధాపోనివ్వకుండా, ఉదాత్తంగా మరణిద్దాం;
అపుడు, మనం మరణించినా, మనం ఎదిరించిన దుర్మార్గులు
తప్పనిసరిగా మనల్ని గౌరవించవలసి వస్తుంది.
ఓ నా బంధులారా! మనం మన శతృవుని సమిష్ఠిగా ఎదుర్కోవాలి!
సంఖ్యాబలంలో సాటి రాకున్నా ధైర్యంలో వాళ్లకి దీటని చూపించాలి,
ఎదురుగా మృత్యువు చేతులుచాచి మనకై ఎదురుచూస్తే చూడనీండి,
వాళ్ళు కొట్టే వెయ్యిదెబ్బలకు ప్రతిగా మనం ఒక్క చావుదెబ్బ తియ్యాలి!
పౌరుషమున్న మనుషులుగా ఆ పిరికిపందల్ని, కిరాతకులని ఎదిరిద్దాం,
మరణం అనివార్యమై, ప్రాణాలు పోతున్నా, తిరగబడి పోరాటం సాగిద్దాం.
.
క్లాడ్ మెకే
(September 15, 1889 – May 22, 1948)
జమైకన్ కవి
.
.
If We Must Die
.
If we must die, let it not be like hogs,
Hunted and penned in an inglorious spot,
While round us bark the mad and hungry dogs,
Making their mock at out accursed lot.
If we must die, O let us nobly die,
So that our precious blood may not be shed
In vain; then even the monsters we defy
Shall be constrained to honor us though dead!
O kinsmen! We must meet the common foe!
Though far outnumbered let us show us brave,
And for their thousand blows deal one deathblow!
What though before us lies the open grave?
Like men we’ll face the murderous, cowardly pack,
Pressed to the wall, dying, but fighting back!
.
Claude McKay
(September 15, 1889 – May 22, 1948)
Jamaican Poet
Poem courtesy:
https://archive.org/details/blackpoetrysuppl00rand/page/4
నే నెవర్ని?… కార్ల్ సాండ్బర్గ్, అమెరికను కవి
నా తల నక్షత్రాలకి తగులుతుంది.
నా పాదాలు మహాపర్వతాల శిరసుల్ని తాకుతాయి.
నా చేతి కొసలు విశ్వజీవన తీరాల్లో, లోయల్లో తిరుగాడుతాయి
ఆదిమ పదార్థాల తొలిశబ్దప్రకంపనల హేలలో చేతులు సారించి
గులకరాళ్లవంటి నా విధివ్రాతతో ఆడుకుంటాను.
నేను నరకానికి ఎన్నిసార్లు పోయి వచ్చానో!
నాకు స్వర్గంగురించి క్షుణ్ణంగా తెలుసు,
ఎందుకంటే నేను స్వయంగా దేముడితో మాటాడేను.
జుగుప్సాకరమైన రక్తమాంసాదులని చేతులతో కెలికాను.
అందం ఎంతగా సమ్మోహపరుస్తుందో కూడా తెలుసు
“ప్రవేశం లేదు” అన్న బోర్డు చూసిన ప్రతి మనిషి
హృదయంలో రగిలే అద్భుతమైన ధిక్కారధోరణీ నాకు ఎరుకే.
నేను సత్యాన్ని. సృష్టిలో ఎవరికీ అందకుండా
తప్పించుకు తిరిగే దొంగని నేనే.
.
కార్ల్ సాండ్బర్గ్
(January 6, 1878 – July 22, 1967)
అమెరికను కవి
Who Am I
.
My head knocks against the stars.
My feet are on the hilltops.
My finger-tips are in the valleys and shores of
universal life.
Down in the sounding foam of primal things I
reach my hands and play with pebbles of destiny.
I have been to hell and back many times.
I know all about heaven, for I have talked with God.
I dabble in the blood and guts of the terrible.
I know the passionate seizure of beauty
And the marvelous rebellion of man at all signs
reading “Keep Off.”
My name is Truth and I am the most elusive captive
in the universe.
.
Carl Sandburg
(January 6, 1878 – July 22, 1967)
American Poet
Poem Courtesy:
https://100.best-poems.net/who-am-i.html
ఆనందానుభూతి… రేమండ్ కార్వర్, అమెరికను కవి
అప్పటికింకా పూర్తిగా తెల్లారలేదు.
బయట చీకటిగానే ఉంది. కాఫీ కప్పు
పట్టుకుని కిటికీ దగ్గరకి వెళ్ళాను
సాధారణంగా వేకువనే ముసురుకునే ఆలోచనలతో
రోడ్డు మీద నడుచుకుంటూ
వార్తాపత్రికలు పంచే కుర్రాడూ
వాడి స్నేహితుడూ కనిపించారు.
ఇద్దరూ స్వెట్టర్లు వేసుకుని నెత్తిమీద టోపీపెట్టుకున్నారు
ఒక కుర్రాడి భుజానికి సంచీ వేలాడుతోంది.
వాళ్ళు ఎంత ఆనందంగా కనిపించారంటే
ఈ కుర్రాళ్ళసలు ఏమీ మాటాడుకోడం లేదు.
వాళ్ళకే గనుక చెయ్యాలనిపిస్తే
ఇద్దరూ చెట్టపట్టాలేసుకునే వారు
ఇది ప్రశాంత ప్రభాత సమయం.
వాళ్ళు ఇద్దరూ కలిసి పనిచేస్తున్నారు.
ఇద్దరూ మెల్లగా నడుచుకుంటూ వస్తున్నారు.
ఆకాశం ఇప్పుడిప్పుడే తెల్లబడుతోంది,
చంద్రుడింకా నీటిలో పాలిపోయి కనిపిస్తున్నాడు.
ఆ సౌందర్యం క్షణికమైనా
ఆ సమయంలో మృత్యువూ, ఆశలూ, చివరకి
ప్రేమకూడ ఆలోచనల్లోకి చొరబడదు.
అసలు ఆనందానుభూతి
అకస్మాత్తుగా కలుగుతుంది. అక్కడితో ఆగిపోదు.
మీరు ఏ ఉదయాన్నైనా మాటాడ్డానికి ప్రయత్నించి చూడండి.
.
రేమండ్ కార్వర్
(May 25, 1938 – August 2, 1988)
అమెరికను కవి
.
Happiness
.
So early it’s still almost dark out.
I’m near the window with coffee,
and the usual early morning stuff
that passes for thought.
When I see the boy and his friend
walking up the road
to deliver the newspaper.
They wear caps and sweaters,
and one boy has a bag over his shoulder.
They are so happy
they aren’t saying anything, these boys.
I think if they could, they would take
each other’s arm.
It’s early in the morning,
and they are doing this thing together.
They come on, slowly.
The sky is taking on light,
though the moon still hangs pale over the water.
Such beauty that for a minute
death and ambition, even love,
doesn’t enter into this.
Happiness. It comes on
unexpectedly. And goes beyond, really,
any early morning talk about it.
.
Raymond Carver
(May 25, 1938 – August 2, 1988)
American Poet
Poem Courtesy:
https://100.best-poems.net/happiness.html
భర్తలకో మాట… ఓగ్డెన్ నాష్, అమెరికను కవి
మీ వైవాహిక జీవితం ప్రేమపాత్రలో
నిండుగా అనురాగంతో పొంగిపొరలాలంటే,
మీరు తప్పుచేసినప్పుడల్లా, ఒప్పుకోండి,
మీది ఒప్పైనప్పుడు, నోరుమూసుకోండి.
.
ఓగ్డెన్ నాష్
(August 19, 1902 – May 19, 1971)
అమెరికను కవి
.
Ogden Nash
.
A Word for Husbands
.
To keep your marriage brimming
With love in the loving cup,
Whenever you’re wrong, admit it;
Whenever you’re right, shut up.
.
Ogden Nash
(August 19, 1902 – May 19, 1971)
American Poet
Poem Courtesy:
https://100.best-poems.net/word-husbands.html
చివరకి… గవిన్ ఏవార్ట్, బ్రిటిష్ కవి
ఎన్నటికీ ముగింపు ఉందదనుకున్న ప్రేమ
గడ్డకట్టిన మాంసపు ముక్కలా చల్లారుతోంది.
కూరలా వేడి వేడిగా ఉన్న ముద్దులు
ఇప్పుడు తొందరలో తీసుకునే చిలక్కొట్టుడులు.
విద్యుచ్ఛక్తిని పట్టుకున్న ఈ చేతులు, నాలుగుదిక్కులా
లంగరు వేసిన నావలా అచేతనంగా పడి ఉన్నాయి
ప్రేమికను కలవడానికి పరిగెత్తిన కాళ్ళు
ఇప్పుడు నెమ్మదిగా, ఆలశ్యంగా నడుస్తున్నాయి
ఒకప్పుడు మెరుపులా మెరిసి, నిత్యం విచ్చుకున్న కళ్ళే
ఇప్పుడు అశక్తతకు బానిసలు.
ఎప్పుడూ ఆనందాన్ని వెదజల్లిన శరీరం
ఇప్పుడు బిడియంతో, సిగ్గుతో, ఉదాసీనంగా ఉంది
కడదాకా తోడుంటుందనుకున్న ఊహాశక్తి
“టా…టా” అని చీటీపెట్టి నిష్క్రమించింది.
.
గవిన్ ఏవార్ట్
4 February 1916 – 25 October 1995)
బ్రిటిష్ కవి
Gavin Ewart
Ending
The love we thought would never stop
Now cools like a congealing chop
The kisses that were hot as curry
Are bird-pecks taken in a hurry
The hands that held electric charges
Now lie inert as four moored barges
The feet that ran to meet the date
Are running slow and running late
The eyes that shone and seldom shut
Are victims of power cut.
The parts that then transmitted joy
Are now reserved and cold and coy
Romance, expected once to stay
Has left a note saying GONE AWAY.
.
(From ‘The Collected Ewart’ Century New Editions, 1982)
Gavin Ewart
(4 February 1916 – 25 October 1995)
British Poet
Poem Courtesy: https://www.poetryarchive.org/poem/ending
ప్రాణంతో చెలగాటం… రిఛర్డ్ కానెల్, అమెరికను కథా రచయిత
ఈ మాట అక్టోబరు 2019 సంచికలో ప్రచురితం
