అది లేని వాడు ఎంత అదృష్టవంతుడో కదా! … బెర్తోల్ట్ బెహ్ట్, జర్మను కవి
సాలమన్ రాజు ఎంత కుశాగ్రబుద్ధో చూసే ఉంటారు
అతనికేమయిందో మీరు గ్రహించే ఉంటారు.
అతనికి ఎంట జటిలసమస్యలైనా స్పష్టంగా కనిపించేవి
అంత తెలివైన వాడిగా ఎందుకు పుట్టేనా అని విచారించేవాడు
ఈ సృష్టిలో అన్నీ వృధా అని అతని భావన.
సాలమన్ రాజు ఎంత గొప్పవాడు, తెలివైనవాడు!
అయినా ప్రపంచం అతన్ని సహించలేదు
తర్వాత అతని జీవితంలో వచ్చిన మార్పు చూస్తూ ఊరుకుంది!
దీనికంతటికీ కారణం సాలమన్ రాజు తెలివితేటలే
అవి లేని వాడు ఎంత అదృష్టవంతుడో కదా!
రెండవది, మీరు సీజరు గురించి చదివే ఉంటారు
అతనెంత గొప్పవాడయ్యాడో మీకు తెలిసిందే.
అతని జీవితకాలంలో దేముడిగా కొలిచారు
అయినప్పటికీ నిర్దాక్షిణ్యంగా హత్యచేశారు.
అతన్ని పొడవడానికి కత్తిదూసినపుడు బ్రూటస్ ని చూసి
ఎంత గాఢంగా విలపించేడు: ‘నువ్వుకూడానా తండ్రీ’ అంటూ!
అయినా ప్రపంచం అతన్ని సహించలేదు
తర్వాత అతని జీవితంలో వచ్చిన మార్పు చూస్తూ ఊరుకుంది!
అతని పరాక్రమమే అతన్ని ఈ స్థితికి తీసుకు వచ్చింది
అది లేని వాడు ఎంత అదృష్టవంతుడో కదా!
మీరు సచ్ఛీలుడైన సోక్రటీసు గురించి వినే ఉంటారు
ఆ వ్యక్తి ఎన్నడూ అబద్ధం ఆడి ఎరుగడు.
అప్పటి పాలకులు మీరనుకుంటున్నంత కృతజ్ఞులు కారు
బదులుగా, అతనిపై నేరం మోపి, విచారణకి ఆదేశించారు.
తీర్పుగా చేతికి విషకలశం అందించారు.
ఆ పౌరు లభిమానించే వ్యక్తి ఎంత నిజాయితీపరుడని!
అయినా ప్రపంచం అతన్ని సహించలేదు
తర్వాత అతని జీవితంలో వచ్చిన మార్పు చూస్తూ ఊరుకుంది!
అతని నిజాయితీయే అతన్ని ఈ స్థితికి తీసుకు వచ్చింది
అది లేని వాడు ఎంత అదృష్టవంతుడో కదా!
ఇక్కడ మీరు గౌరవప్రదమైన వ్యక్తులు
దేముని ఆదేశాలను తప్పకుండా ఆచరించడం చూశారు.
అయినా అతనేమీ పట్టించుకో లేదు.
హాయిగా ఇంట్లో వెచ్చగా క్షేమంగా కూర్చుని
నిత్యం అవసరాలని తీర్చుకోవడం మీకు తెలుసు.
మనం ఎన్ని ఆదర్శాలతో జీవితాన్ని ప్రారంభించేం!
అయినా ప్రపంచం మనల్ని లక్ష్యపెట్టదు,
మనజీవితంలో రాబోయే మార్పుల్ని నిర్లిప్తంగా చూస్తుంటుంది!
దేముడిమీద మనకున్న భయమే ఈ స్థితికి తీసుకు వచ్చింది
అది లేని వాడు ఎంత అదృష్టవంతుడో కదా!
.
బెర్తోల్ట్ బెహ్ట్
(10 February 1898 – 14 August 1956)
జర్మను కవి.
.
How Fortunate The Man With None
.
You saw sagacious Solomon
You know what came of him,
To him complexities seemed plain.
He cursed the hour that gave birth to him
And saw that everything was vain.
How great and wise was Solomon.
The world however did not wait
But soon observed what followed on.
It’s wisdom that had brought him to this state.
How fortunate the man with none.
You saw courageous Caesar next
You know what he became.
They deified him in his life
Then had him murdered just the same.
And as they raised the fatal knife
How loud he cried: you too my son!
The world however did not wait
But soon observed what followed on.
It’s courage that had brought him to that state.
How fortunate the man with none.
You heard of honest Socrates
The man who never lied:
They weren’t so grateful as you’d think
Instead the rulers fixed to have him tried
And handed him the poisoned drink.
How Fortunate The Man With None
The world however did not wait
But soon observed what followed on.
It’s honesty that brought him to that state.
How fortunate the man with none.
Here you can see respectable folk
Keeping to God’s own laws.
So far he hasn’t taken heed.
You who sit safe and warm indoors
Help to relieve our bitter need.
How virtuously we had begun.
The world however did not wait
But soon observed what followed on.
It’s fear of god that brought us to that state.
How fortunate the man with none.
.
Bertolt Brecht
(10 February 1898 – 14 August 1956)
German Poet
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/bertolt_brecht/poems/3833
ప్రకటనలు
జైలులో ఒక సాయంత్రం… ఫైజ్ అహ్మద్ ఫైజ్, పాకిస్థానీ కవి
సర్పిలాకారపు సాయంత్రమనే నిచ్చెన మీంచి
ఒక్కొక్క నక్షత్రపు మెట్టూనీ దిగుతూ
రాత్రి భూమిమీదకు దిగుతుంది.
పిల్లగాలి చెవులకి ఎంతదగ్గరనుండి పోతుందంటే
చెవిలో ఎవరో రహస్యప్రేమభాషణ చేసినట్టనిపిస్తుంది.
జైలు ముందరి ఆవరణలోని చెట్లు
ఆకాశపు పటం మీద ఇంటికి తప్పించుకు పారిపోయే దారిని
అల్లుకుంటున్న కాందిశీకులు.
డాబామీద చంద్రుడు
ప్రేమతో, ఔదార్యంతో
నక్షత్రాలనన్నిటినీ
తళుకులీనే పొడులుగా మారుస్తున్నాడు.
అన్ని దిక్కులనుండీ, దట్టమైన ఆకుపచ్చని నీడలు
తెరలు తెరలుగా నా వైపు కమ్ముకొస్తున్నాయి.
నా ప్రేమిక నుండి ఏడబాటు గుర్తుచేసుకున్నప్పుడల్లా
నన్ను ఎదను ముంచెత్తే బాధా తరంగాల్లా,
అవి ఏ క్షణంలోనైనా నన్ను ముంచెత్తవచ్చు.
అయితే, ఇప్పటికీ ఈ ఒక్క ఆలోచనే నన్ను రక్షిస్తోంది:
ప్రేమికులు రహస్యంగా కలుసుకుందికి ప్రణాళికలు వేసుకునే మందిరాల్లో
లాంతర్లనన్నిటినీ ఛిద్రం చెయ్యమని నిరంకుశపాలకులు ఆజ్ఞ జారీ చెయ్యవచ్చు,
కానీ, చంద్రుణ్ణి ఆపడం వాళ్ళ తరమా? ఈ రోజు కాదు,
రేపు కాదు, భవిష్యత్తులో ఎన్నడూ ఏ నిరంకుశుడూ ఆ పని చెయ్యలేడు.
ఏ చిత్రహింసల విషపానమైనా నన్ను పశ్చాత్తాపంలోకి నెట్టలేదు
భూమి మీద ఏ ప్రదేశంలోనైనా ఎంత హాయిగా గడపగలనో
అంత హాయిగానూ జైలులో ఒక్క సాయంత్రమైనా
మరపురానంత తీయగా గడపగలిగితే చాలు!
.
.
ఫైజ్ అహ్మద్ ఫైజ్
(February 13, 1911 – November 20, 1984)
Pakistani Poet
ఫైజ్ అహ్మద్ ఫైజ్, వామపక్ష మేధావి, ఉర్దూకవి, అభ్యుదయ కవితోద్యమంలో ప్రముఖపాత్రవహించినవాడూ. అతనికి ఉర్దూతోపాటు ఇంగ్లీషు, పార్శీ, అరబ్బీ భాషలపై మంచి పట్టు ఉంది. కొంతకాలం ఇంగ్లీషు లెక్చరర్ గానూ, ఎకనామిక్సు లెక్చరర్ గానూ పనిచేశాడు. సజ్జాద్ జహీర్, జలాలుద్దిన్ అబ్దుర్ రహీం లతో కలిసి 1947లో పాకిస్తాన్ కమ్యూనిస్టుపార్టీని స్థాపించేడు. అతను atheistగా ముద్ర పడినప్పటికీ, మతానికీ, ముఖ్యంగా ఇస్లాంకీ అతనికీ ఒక సంక్లిష్టమైన సంబంధం ఉంది. అతనిమీద సూఫీ తత్త్వవేత్తలప్రభావం చాలవరకు ఉంది. అతనికి లాహోరుకి చెందిన సూఫీ సన్యాసి Baba Malang Sahib తో పాటు, Wasif Ali Wasif, Ashfaq Ahmad, Syed Fakhruddin Balley మొదలైన ప్రఖ్యాతి వహించిన సూఫీ సన్యాసులతో అనుబంధాలున్నాయి.
పాకిస్తానీ కళలకు, నాటకరంగానికి అతను చేసిన సేవ అపారం. 1962 లో నొబెల్ పురస్కారానికి దీటైన Lenin Peace Prize అందుకున్న ఆసియాఖండపు తొలి కవి. 1984లో అతని పేరు నోబెలు పురస్కారానికి పరిగణించబడింది కూడా. రష్యను ప్రభుత్వం నుండి లెనిన్ శాంతి బహుమతి అందుకుంటున్నప్పుడు అతను చెప్పిన మాటలు అమూల్యమైనవి:
మానవ మేధస్సూ, నైపుణ్యం, శాస్త్ర విజ్ఞానమూ పరిశ్రమా మన అందరికీ అన్నీ అందుబాటులో ఉండేలా చేశాయి. కానీ, ఈ అంతులేని సంపదనంతటినీ ఏ కొద్దిమంది దురాశాపరుల స్వంత ఆస్థిగాకాక సమస్తమానవాళికీ ఉపయోగించాలి. అయితే ఇది మానవసమాజపు పునాదులు దురాశా, స్వంత ఆస్థి, దోపిడీతనం మీద గాక, న్యాయం సమానత్వం, స్వేచ్ఛ, సమిష్టి శ్రేయస్సు మీద నిలబడినపుడే సాధ్యపడుతుంది. ఇంతవరకు ఓటమి ఎరుగని మానవత్వం ఇకముందుకూడా ఓడిపోదని నాకు విశ్వాసం ఉంది. చివరకి యుద్ధాలూ, ద్వేషం, క్రూరత్వం మీద కాకుండా, పెర్షియను కవి హఫీజ్ షిరాజ్ చెప్పిన”మీరు ఎన్నిపునాదులు చూసినా ఏదో ఒకలోపం కనిపిస్తుంది ఒక్క ప్రేమ పునాది తప్ప” అన్న ప్రేమ సందేశం మీద నిలబడుతుందని ఆశిస్తున్నాను… అతని కవిత్వం అనేక భాషలలోకి అనువదింపబడడమేగాక, ఫైజ్ కూడా స్వయంగా చాలా కవుల అనువాదాలు చేశాడు.
.
A Prison Evening
.
Each star a rung,
night comes down the spiral
staircase of the evening.
The breeze passes by so very close
as if someone just happened to speak of love.
In the courtyard,
the trees are absorbed refugees
embroidering maps of return on the sky.
On the roof,
the moon – lovingly, generously –
is turning the stars
into a dust of sheen.
From every corner, dark-green shadows,
in ripples, come towards me.
At any moment they may break over me,
like the waves of pain each time I remember
this separation from my lover.
This thought keeps consoling me:
though tyrants may command that lamps be smashed
in rooms where lovers are destined to meet,
they cannot snuff out the moon, so today,
nor tomorrow, no tyranny will succeed,
no poison of torture make me bitter,
if just one evening in prison
can be so strangely sweet,
if just one moment anywhere on this earth.
.
Faiz Ahmed Faiz
(13 February 1911 – 20 November 1984)
Pakistani Poet
Poem Courtesy:
http://wonderingminstrels.blogspot.com/search/label/Poet%3A%20Faiz%20Ahmed%20Faiz
మృత్యువంటే… ఛార్లెస్ సోర్లీ, స్కాటిష్ కవి, సైనికుడు
మృత్యువు రకరకాలుగా ఉంటుంది: అందులో గెలుపూ లేదు ఓటమీ లేదు:
కేవలం ఒక బాల్టీ ఖాళీ అవడం, పలక శుభ్రంగా తుడిచిపెట్టడం లాంటిది,
అప్పటివరకూ ఉనికిగలదానికి దయతో చరమగీతం పాడడం. అంతే!
మనకి తెలిసినది ఇంతవరకే: మృత్యువు జీవనం కాదు, ఒక క్షీణస్థితి,
ప్రాణం చిదిమివెయ్యబడుతుంది, బాల్టీ పగులుతుంది. ఎన్నో గొప్ప
వింతలూ, విశేషాలు చూసినవారికి కూడా ముగింపుమాత్రం ఇంకా తెలీదు.
మరణంలో విజయుడూ, విజితుడూ ఒక్కటిగా కలిసి పోతారు;
పిరికివాడూ, సాహసికుడూ: మిత్రుడూ శత్రువూ, ఒకటే.
బ్రతికున్నపుడు నువ్వు ఏమి సాధించావు? అని భూతపతీ అడుగడు.
కానీ, గడచిన ప్రతి నిన్నలోనూ ఒక కళంకం దాగి ఉంటుంది
స్పష్టమైన మన అపరిపూర్ణతలని అరకొరగా దాస్తూ.
ఎంతో అందంగా ఊహించిన నీ భవిష్యత్తు, ఎన్నడో వాడి వత్తై గతించినదాన్ని,
అందరూ స్పృశించి, తిరగతోడి, నెమరువేసుకుని, గొప్పగా, మధురంగా
అంచనా వేసినపుడు, నీ మరణానంతరం, అది నువ్వుగా తిరిగి వికసిస్తుంది.
.
ఛార్ల్స్ సోర్లీ
(19 May 1895 – 13 October 1915)
స్కాటిష్ కవి .
.
Such, Such Is Death
.
Such, such is Death: no triumph: no defeat:
Only an empty pail, a slate rubbed clean,
A merciful putting away of what has been.
And this we know: Death is not Life, effete,
Life crushed, the broken pail. We who have seen
So marvellous things know well the end not yet.
Victor and vanquished are a-one in death:
Coward and brave: friend, foe. Ghosts do not say,
“Come, what was your record when you drew breath?”
But a big blot has hid each yesterday
So poor, so manifestly incomplete.
And your bright Promise, withered long and sped,
Is touched, stirs, rises, opens and grows sweet
And blossoms and is you, when you are dead.
.
Charles Sorley
(19 May 1895 – 13 October 1915)
Scottish Poet
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/charles_sorley/poems/12016
పరుగు పందెం … వాస్కో పోపా సెర్బియన్ కవి
కొందరు మనుషులు అవతలివాడిది కాలో,
చెయ్యో, ఏది దొరికితే ఒక ముక్క కొరికేస్తారు
దాన్ని పళ్ళ మధ్య దొరకబుచ్చుకుని
ఎంత వీలయితే అంత జోరుగా అక్కడినుండి ఉడాయించి
దాన్ని గోతిలో కప్పెట్టి దాచుతారు.
తక్కినవాళ్ళు నాలుగుపక్కలా కమ్ముకుని
భూమంతా, వాసనచూడ్డం – తవ్వడం
వాసనచూడ్డం – తవ్వడం చేస్తారు.
వాళ్ళకి అదృష్టం కలిసొస్తే
ఒక చెయ్యో, కాలో దొరుకుతుంది.
ఇప్పుడు దాన్ని కొరికి పరిగెత్తడం వాళ్ళ వంతు.
చేతులు దొరికినంత కాలం,
కాళ్ళు అందినంతకాలం,
చివరికి ఏదో ఒకటి దొరికినంత కాలం
ఈ ఆట చక్కని గతితో కొనసాగుతూ ఉంటుంది.
.
వాస్కో పోపా
(June 29, 1922 – January 5, 1991)
సెర్బియన్ కవి.
.
Race
.
Some bite from the others
A leg an arm or whatever
Take it between their teeth
Run out as fast as they can
Cover it up with earth
The others scatter everywhere
Sniff look sniff look
Dig up the whole earth
If they are lucky and find an arm
Or leg or whatever
It’s their turn to bite
The game continues at a lively pace
As long as there are arms
As long as there are legs
As long as there is anything
.
Vasko Popa
(June 29, 1922 – January 5, 1991)
Serbian Poet of Romanian descent
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/vasko_popa/poems/16170
నా బ్రతుకులో వైరుధ్యాలు… డెల్మైరా ఆగస్టినీ, ఉరుగ్వే కవయిత్రి
నే బ్రతుకుతాను, మరణిస్తాను, దహిస్తాను, మునిగిపోతాను
ఏకకాలంలోనే వేడినీ చల్లదనాన్నీ అనుభవిస్తాను.
జీవితం ఒకప్రక్క మెత్తగా ఉంటూనే చాలా కఠినంగా ఉంటుంది
నా కష్టాలలో ఆనందం కలగలిసే ఉంటుంది.
ఒక్కొక్కసారి నవ్వుతోపాటే ఏడుపూ వస్తుంది
నా ఆనందం ఎన్నో కష్టాలను దిగమింగగలిగేలా చేసింది.
నా సుఖం క్రమేణా పల్చబడినా మార్పులేక స్థిరంగా ఉంటుంది
జీవితం నిస్సారమైన క్షణంలోనే పచ్చగా మొలకెత్తుతుంటాను.
ప్రేమలోని వైరుద్గ్యాలూ అలాగే భరిస్తుంటాను.
‘నా వల్లకాదు, ఈ బాధ భరించలేను’ అని నే ననుకుంటానా
నాకు తెలియకుండానే అది ఎలా మాయమౌతుందో మాయమౌతుంది.
హమ్మయ్య ఇక ఫర్వాలేదు ఈ బాధలు గట్టెక్కాయి
నా జీవితంలో అత్యంత ఆనందకర క్షణాలొచ్చాయి అనుకుంటానా
వెంటనే శరీరమంతటా తెలీని నొప్పేదో సలపడం ప్రారంభిస్తుంది.
.
డెల్మైరా ఆగస్టినీ,
(October 24, 1886 – July 6, 1914)
ఉరుగ్వే కవయిత్రి
.
Delmira Augustini
(October 24, 1886 – July 6, 1914)
.
I Live, I Die, I Burn, I Drown
.
I live, I die, I burn, I drown
I endure at once chill and cold
Life is at once too soft and too hard
I have sore troubles mingled with joys
Suddenly I laugh and at the same time cry
And in pleasure many a grief endure
My happiness wanes and yet it lasts unchanged
All at once I dry up and grow green
Thus I suffer love’s inconstancies
And when I think the pain is most intense
Without thinking, it is gone again.
Then when I feel my joys certain
And my hour of greatest delight arrived
I find my pain beginning all over once again.
.
Delmira Agustini
(October 24, 1886 – July 6, 1914)
Uruguayan Poet
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/delmira_agustini/poems/7504
అతను చంపిన వ్యక్తి … థామస్ హార్డీ, ఇంగ్లీషు కవి
ఒక పాత వసతిగృహంలో ఎప్పుడైనా
అతనూ నేనూ కలుసుకుని ఉంటే
ఇద్దరం కలిసి కూచుని ఎన్ని
చషకాలైనా తాగేసి ఉండేవాళ్ళం.
కానీ, పదాతిదళంలో పెరగడం వల్ల
ఒకరికొకరు ఎదురుపడి తీక్ష్ణంగా చూసుకుంటూ
అతను నామీదా, నే నతనిమీదా కాల్పులుజరుపుకున్నాం.
నే నతన్ని ఉన్నవాణ్ణి ఉన్నట్టుగా కాల్చిచంపాను.
అతన్ని నేను ఎందుకు కాల్చి చంపేనంటే…
అతను నా శత్రువు గనుక;
అదంతే! అతను నా శత్రువు, వైరి వర్గం;
అందులో సందేహం లేదు, కాకపోతే
నా లాగే, అనుకోకుండా, బహుశా అతనికీ
సైన్యంలో చేరుదామనిపించి ఉండొచ్చు,
ఏ పనీ దొరక్క, వలలూ, బోనులూ అమ్ముకునేవాడు
అంతకంటే మరో కారణం కనిపించదు.
నిజం; యుద్ధం ఎంత వింతైనది, ఆసక్తికరమైనది!
యుద్ధభూమిలో కాక ఏ మద్యం దుకాణంలోనో తారసపడిఉంటే
ఆదరించాలనో, పదిరూపాయలు సాయంచేయాలనో అనిపించే
సాటి వ్యక్తిని … నిర్దాక్షిణ్యంగా కాల్చి చంపుతాం.
.
థామస్ హార్డీ
ఇంగ్లీషు కవి
.
.
The Man He Killed
.
Had he and I but met
By some old ancient inn,
We should have set us down to wet
Right many a nipperkin!
But ranged as infantry,
And staring face to face,
I shot at him as he at me,
And killed him in his place.
I shot him dead because–
Because he was my foe,
Just so: my foe of course he was;
That’s clear enough; although
He thought he’d ‘list, perhaps,
Off-hand like–just as I–
Was out of work–had sold his traps–
No other reason why.
Yes; quaint and curious war is!
You shoot a fellow down
You’d treat, if met where any bar is,
Or help to half a crown.
.
Thomas Hardy
(2 June 1840 – 11 January 1928)
English Novelist and Poet
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/thomas_hardy/poems/10687
చావుతప్పినవాడు … థియొడోర్ రెట్కీ, అమెరికను కవి
ఈ కవిత ప్రస్తుతం అన్ని సమాజంఅలలోనూ ఉన్న విద్యావ్యవస్థలమీద నిశితమైన వ్యాఖ్యగా నేను భావిస్తున్నాను. విద్యాలయాలలో బోధిస్తున్న విషయాలు మనిషినీ- మృగాన్నీ; వెలుగునీ-చీకటినీ, ప్రేమనీ- ద్వేషాన్నీ, వేరుచేసి చూడలేని అశక్తతను కలిగిస్తున్నాయి. మన ఆలోచనలకు రూపాన్నిచ్చే పదాలు, వాటి భావచిత్రాలు, కేవలం శుష్కమైన పర్యాయపదాల్లో ఇమిడిపోతున్నాయి తప్ప, సారూప్యంగా ఉన్న విరుద్ధవిషయాలను విశ్లేషించి వేరుచేయగల సమర్థతను అందించలేకున్నాయి. ఈ చదువు ఒకరకంగా గొర్రెపిల్లను వేటకు తీసుకెళుతున్న చందాన ఉంది. ఆ ఉరికంబంనుండి ఏ కొద్దిమందో మాత్రమే బయటపడగలుగుతున్నారు.
***
నా వయసు ఇరవై నాలుగు
నన్ను వధ్యశిలకు తీసుకుపోయినా
ఎలాగో ప్రాణాలతో బయటపడ్డాను.
ఈ క్రింది శుష్కపదాలన్నీ సమానార్థకాలు:
మనిషీ- మృగమూ
ప్రేమా- ద్వేషం
మిత్రుడూ- శత్రువూ
చీకటీ – వెలుగూ
మనిషినీ మృగాన్నీ చంపే తీరు ఒక్కటే
నేను కళ్ళారా చూసేను:
లారీలనిండా ముక్కలుగా నరికిన
దిక్కులేని మనుషుల శవాల్ని.
ఆలోచనలకేముంది, అవి వట్టి మాటలు:
సద్వర్తన – నేరప్రవృత్తి
నిజాలు- అబద్ధాలు
రూపం – కురూపం
సాహసం- పిరికిదనం.
సద్గుణానికీ నేరప్రవృత్తికీ ఇచ్చే విలువ ఒక్కటే:
నేను కళ్ళారా చూసేను:
ఒకమనిషి ఎంత సుగుణాలపుట్టో
అతనంత నేరప్రవృత్తిగలవాడు.
నేను ఒక దేశికునికోసం, గురువుకోసం వెతుకుతున్నాను
అతను నా దృశ్య, శబ్ద, వాక్ శక్తులని పునరుద్ధరించగలడనీ
అతను తిరిగి వస్తువులకీ, ఆలోచనలకీ సరియైన పేర్లివ్వగలడనీ
అతను చీకటినీ, వెలుగునీ వేరుచేసి చూపించగలడనీ.
నా వయసు ఇరవై నాలుగు ఏళ్ళు
నేను ఉరికంబందాకా వెళ్ళి
బతికి బట్టకట్టినవాణ్ణి.
.
థియొడోర్ రెట్కీ
(May 25, 1908 – August 1, 1963)
అమెరికను కవి.
.
.
The Survivor
.
I am twenty-four
led to slaughter
I survived.
The following are empty synonyms:
man and beast
love and hate
friend and foe
darkness and light.
The way of killing men and beasts is the same
I’ve seen it:
truckfuls of chopped-up men
who will not be saved.
Ideas are mere words:
virtue and crime
truth and lies
beauty and ugliness
courage and cowardice.
Virtue and crime weigh the same
I’ve seen it:
in a man who was both
criminal and virtuous.
I seek a teacher and a master
may he restore my sight hearing and speech
may he again name objects and ideas
may he separate darkness from light.
I am twenty-four
led to slaughter
I survived.
.
Theodore Roethke
(May 25, 1908 – August 1, 1963)
American Poet
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/theodore_roethke/poems/16319
గాలిపరగడ వచ్చేముందు… ఆర్థర్ సైమన్స్, వెల్ష్ కవి
సముద్రంమీద గాలి విసురు మెల్లగా పుంజుకుంటోంది,
వెలినురుగునర్తకీమణులు గాలివాటుకి నర్తిస్తున్నారు
అపారపారావారము నిద్రపోవాలని ఒత్తిగిలినా,
నిద్రరామికి అయిష్టంగా మూలుగుతోంది.
నేలమీద దరువువేస్తూ ఇసుకపొరల్ని ఎగరేసి,
తేమగాలితో చెల్లాచెదరుచేస్తున్న అదృశ్యహస్తాలేవో,
ఒకటొకటిగా పొడచూపుతున్న కొండశిఖరాలని
ఆ ఇసుకమేటుతోనే సమాధిచేస్తున్నాయి.
కనుచూపుచివర క్షితిజరేఖ సమీపంలో
ఆకాశం ఒంగినచోట గోడలా ఏదో కనిపిస్తోంది…
ధూళిదూసర వర్ణంలో ఉన్న అది బహుశా, రానున్న
గాలిపరగడ సూచించే తెరచాపల ఉబుకులేమో!
.
ఆర్థర్ సైమన్స్
(28 February 1865 – 22 January 1945)
వెల్ష్ కవి.
Arthur Symons
.
Before the Squall
.
The wind is rising on the sea,
The windy white foam-dancers leap;
And the sea moans uneasily,
And turns to sleep, and cannot sleep.
Ridge after rocky ridge uplifts,
Wild hands, and hammers at the land,
Scatters in liquid dust, and drifts
To death among the dusty sand.
On the horizon’s nearing line,
Where the sky rests, a visible wall,
Grey in the offing, I divine,
The sails that fly before the squall.
.
Arthur Symons
(28 February 1865 – 22 January 1945)
Welsh Poet, Critic and Magazine Editor
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/arthur_symons/poems/22239
కవిత్వంలాగే కొందరు… జిష్వావా షింబోర్స్కా , పోలిష్ కవయిత్రి
.
మామూలు కలమూ కాగితమూ తీసుకో. రాయి.
నే చెప్పినట్టు రాయి: “వాళ్ళకి తిండి పెట్టలేదు.
వాళ్ళందరూ ఆకలి తాళలేక చనిపోయారు”. “అందరూనా?
అంటే ఎంత మంది? అదొక పెద్ద మైదానం. వాళ్ళందరినీ
సమాధిచెయ్యడానికి ఎంత నేల కావలసి వచ్చుంటుంది?”
ప్రశ్నలడక్కు. నే చెబుతున్నట్టు రాయి: అది నాకు తెలీదు.
చరిత్ర అస్థిపంజరాలని వేలల్లోనూ, లక్షల్లోనూ చెబుతుంది
ఉదాహరణకి వెయ్యిన్నొకటిని వెయ్యిగా చెబుతుంది
అక్కడికి ఆ వెయ్యిన్నొక్క వ్యక్తి ఎన్నడూ భూమ్మీద పుట్టనట్టు:
ఆ పిండం ఒక కల్పన, అది ఊగిన ఊయల శూన్యం,
అది ఓనమాలుకూడా దిద్దకుండానే మరణించింది.
అది నవ్విననవ్వులూ, దాని ఏడుపులూ, పెరుగుదలా,
తోటలోకి మెట్లమీంచిపెరిగెత్తిన పరుగూ … అంతా శూన్యమే.
ఆ అనామిక సరళరేఖమీద గుర్తింపులేని ఒక బిందువు.
అది రక్తమాంసాలతో నడిచిన మైదానం మీద మేము నిలుచున్నాం.
దొంగ సాక్షిలా మైదానం మౌనంగా మిన్నకుంది.
చక్కని ఎండ. ఎటుచూసినా పచ్చదనం. దగ్గరలోనే
దట్టంగా పెరిగిన చెట్లతో అడివి. తినడానికీ కావలసినంత ఎరువు.
చెట్టు బెరడులో ప్రవహిస్తున్న నీరూ అదే. మనిషికి దృష్టిదోషం
వచ్చేదాకా ఎదుటనే ప్రతిరోజూ కనువిందు చేసే సౌందర్యం.
జీవం ఉట్టిపడే ఎగురుతున్న పక్షి రెక్కల నీడ
వారి* పెదాలను తాకింది. దాని దవడలు తెరుచుకున్నాయి.
దంతాలు ఒకదానిమీద ఒకటి ఒరుసుకున్నాయి.
కొడవలిలాంటి చంద్రుడు రాత్రి ఆకసంలో మెరిసి
వాటికి రొట్టెనివ్వడానికి గోధుమచేను కోతకోసాడు.
మసకబారిన బొమ్మల్లోంచి చేతులు తేలుతూ వచ్చాయి.
వేళ్ళసందున ఖాళీ కప్పులు పట్టుకుని.
ముళ్ళకంచెమీద కురిసిన వర్షపుచినుకుల్లో
ఒక మనిషి ఎవరో ఒత్తిగిలుతున్నాడు.
నిండా మట్టికొట్టుకుపోయిన నోళ్ళతో వాళ్ళు పాటలుపాడుతున్నారు:
“యుద్ధం సూటిగా ఎలా గుండెలలోంచి దూసుకుపోతుందో
చెప్పే అందమైన పాట.” అంతా నిశ్శబ్దం అని రాయి. రాసేవా?
“హాఁ ! రాసేను.”
.
జిష్వావా షింబోర్స్కా
2 July 1923 – 1 February 2012
పోలిష్ కవయిత్రి
* ఆకలికి తాళలేక యుద్ధంలో/ యుద్ధం వల్ల చనిపోయిన వ్యక్తుల శవాలు.
వారి రక్తమాంసాలిపుడు ప్రకృతికి ఎరువులు. శవాలైపోయినా తీరని వారి ఆకలిని తీర్చడానికి కొడవలిలా ఉన్న చంద్రుడు గోధుమపంట కొయ్యడం గొప్ప వ్యంగ్యంతో కూడిన ఉపమానం.
మరి, కవిత్వానికీ, యుద్ధానికీ, ఈ కవితకీ సంబంధం ఏమిటి? మంచి కవులుకూడా యుద్ధంలో పోరాడే సైకులలాటివాళ్ళే! ! వాళ్ళు ఎప్పుడూ లెక్కలోకి రారు. వాళ్ళూ అలమటించవలసిందే! యుద్ధంలో అనామకంగా మరణించిన సైనికుల్లా వారూ అనామకంగా మరణించవలసిందే! కానీ, వాళ్ళు రాసి వదిలేసిన కవితలే తక్కినవాళ్ళకి బలవర్ధకాలు.
.
Some Like Poetry
.
Write it. Write. In ordinary ink
on ordinary paper: they were given no food,
they all died of hunger. “All. How many?
It’s a big meadow. How much grass
for each one?” Write: I don’t know.
History counts its skeletons in round numbers.
A thousand and one remains a thousand,
as though the one had never existed:
an imaginary embryo, an empty cradle,
an ABC never read,
air that laughs, cries, grows,
emptiness running down steps toward the garden,
nobody’s place in the line.
We stand in the meadow where it became flesh,
and the meadow is silent as a false witness.
Sunny. Green. Nearby, a forest
with wood for chewing and water under the bark-
every day a full ration of the view
until you go blind. Overhead, a bird-
the shadow of its life-giving wings
brushed their lips. Their jaws opened.
Teeth clacked against teeth.
At night, the sickle moon shone in the sky
and reaped wheat for their bread.
Hands came floating from blackened icons,
empty cups in their fingers.
On a spit of barbed wire,
a man was turning.
They sang with their mouths full of earth.
“A lovely song of how war strikes straight
at the heart.” Write: how silent.
“Yes.”
.
Wislawa Szymborska
2 July 1923 – 1 February 2012
Polish Poet
Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/wislawa_szymborska/poems/11678
