ప్రార్థన … లూయీ అంటర్ మేయర్, అమెరికను కవి
ప్రభూ! ఈ బ్రతుకు జీవచ్ఛవం లాంటిదైనప్పటికీ
మేమేమి చేస్తున్నామో మాకు అవగాహనలేకపోయినప్పటికీ
మేము పురిలేని సన్నని దారంవంటి నమ్మకాలతో బ్రతుకుతున్నప్పటికీ
పోరాడి ఓడిపోవడానికి కావలసిన ధైర్యాన్ని ప్రసాదించు.
ఎప్పుడైనా తిరగబడగలిగితే నన్ను తిరగబడనీ
నన్ను భక్తుడికంటే సాహసికుడిని చెయ్యి
నన్ను అన్నిటికీ అతి సులభంగా సంతృప్తిపడేలా చెయ్యకు
నన్ను ఎప్పుడూ సందేహాలతో తేలియాడేలా అనుగ్రహించు.
దృశ్యాలచుట్టూ పరివేష్టితమైన అందాన్నీ
ఆశ్చర్యకరమైన విషయాలనీ చూడగలిగే కన్నులివ్వు
కానీ అన్ని వేళలా పంకిలాలనీ
అందులోనే పుట్టి నశించేవాటినీ చూడగలిగేట్టు చెయ్యి.
నా చెవులు సంగీతాన్ని ఆస్వాదించగలిగేట్టు అనుగ్రహించు
వాసంతపు తొలి మురళీరవాలకీ, మృదంగాలకీ పులకరించనీ
కానీ ఎన్నడూ మురికివాడలలో మ్రోగే
విషాదగీతాలను మరిచిపోయే సాహసం చెయ్యనీకు.
పనులు సగంచెయ్యడానికీ, రాజీపడిపోడానికీ
దూరంగా ఉండే అహంభావిగా, మొండివాడిగా నన్ను ఉంచు
కడకు విజయం నన్ను వరించినప్పటికీ,
ప్రభూ! నాలో ఇంకా కొంత అసంతృప్తి మిగుల్చు.
.
లూయీ అంటర్ మేయర్
(October 1, 1885 – December 18, 1977)
అమెరికను కవి .
.
Prayer
.
God, though this life is but a wraith,
Although we know not what we use,
Although we grope with little faith,
Give me the heart to fight—and lose.
Ever insurgent let me be,
Make me more daring than devout;
From sleek contentment keep me free,
And fill me with a buoyant doubt.
Open my eyes to visions girt
With beauty, and with wonder lit—
But always let me see the dirt,
And all that spawn and die in it.
Open my ears to music; let
Me thrill with Spring’s first flutes and drums—
But never let me dare forget
The bitter ballads of the slums.
From compromise and things half done,
Keep me with stern and stubborn pride;
And when at last the fight is won,
God, keep me still unsatisfied.
.
Louis Untermeyer
(October 1, 1885 – December 18, 1977)
American Poet
Poem Courtesy:
http://www.bartleby.com/104/107.html
ప్రకటనలు
అనైతికం … ఎజ్రా పౌండ్, అమెరికను కవి
మనం ప్రేమకోసం, తీరుబడికోసం అర్థిస్తాం
మిగతావి ఏవీ అర్రులుజాచేంత గొప్పవి కావు
నేను చాలా దేశాలు తిరిగినా
జీవితంలో ప్రత్యేకత ఏదీ కనిపించలేదు.
గులాబిరేకలు వాడికృశిస్తేనేం
నేను నా ఇష్టమైనది ఆరగిస్తాను
హంగేరీలో ఘనకార్యాలు చేసేకంటే
అందరి నమ్మకాలూ దాటి ముందుకెళతాను.
.
ఎజ్రా పౌండ్
(30 October 1885 – 1 November 1972)
అమెరికను కవి.
.
An Immorality
.
Sing we for love and idleness,
Naught else is worth the having.
Though I have been in many a land,
There is naught else in living.
And I would rather have my sweet,
Though rose-leaves die of grieving,
Than do high deeds in Hungary *
To pass all men’s believing.
Ezra Pound
(30 October 1885 – 1 November 1972)
American Poet
Notes for students:
* high deeds in Hungary = I believe this refers to heroic deeds in Hungary
during World War I
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Immortality.htm
యువకుడూ- ఆయుధాలూ…. విల్ఫ్రెడ్ ఓవెన్, ఇంగ్లీషు కవి
ఆ కుర్రాడిని తుపాకి బాయ్ నెట్ కత్తిని అలా చేత్తో రాస్తూ
అది ఎంత చల్లగా ఉందో, ఎంత రాక్తదాహంతో పదునుగా ఉందో
వెర్రివాడి చేతిలో రాయిలా, అసూయతో పచ్చబారిందో,
మాంసానికి అలమటిస్తూ సన్నగా తీర్చబడిందో తెలుసుకోనీండి.
యువకుల గుండెల్లో ఒదగాలని తపించే, మొండి, విచక్షణ
ఎరుగని సీసపుగుళ్ళని ఇచ్చి లాలనగా నిమరనీండి
లేదా వాళ్ళకి పదునైన జింకు గుళ్ళని సరఫరా చెయ్యండి
అవి దుఃఖమూ, మృత్యువంత పదునుగా ఉండాలి.
అతని దంతాలు ఆపిలుపండు కొరుకుతూ ఆనందంగా ఉండదగ్గవి
అతని సున్నితమైన చేతివేళ్ల వెనుక ఏ పక్షిగోళ్ళూ లేవు
అతని కాలివేళ్లకి దైవము ఏ పదునైన డేగగోళ్ళూ మొలిపించదు
అతని దట్టమైన ఉంగరాలజుట్టులోంచి ఏ కొమ్ములూ మొలవవు.
.
విల్ఫ్రెడ్ ఓవెన్
(18 March 1893 – 4 November 1918)
ఇంగ్లీషు కవి
.
.
Arms and the Boy
Let the boy try along this bayonet-blade
How cold steel is, and keen with hunger of blood;
Blue with all malice, like a madman’s flash;
And thinly drawn with famishing for flesh.
Lend him to stroke these blind, blunt bullet-leads
Which long to nuzzle in the hearts of lads,
Or give him cartridges of fine zinc teeth,
Sharp with the sharpness of grief and death.
For his teeth seem for laughing round an apple.
There lurk no claws behind his fingers supple;
And God will grow no talons at his heels,
Nor antlers through the thickness of his curls.
Wilfred Owen
(18 March 1893 – 4 November 1918)
English Poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/ArmsAndTheBoy.htm
మినర్వా జోన్స్… ఎడ్గార్ లీ మాస్టర్స్, అమెరికను కవి
1915 లో Spoon River Anthology అన్న పేరుతో Edgar Lee Masters సంకలనం ప్రచురించి ఒక అద్భుతమైన ప్రయోగం చేశాడు. ఆయన స్వంత ఊరుకి దగ్గరగా ప్రవహిస్తున్న Spoon River పేరుతో ఒక నగరాన్ని కల్పనచేసి, ఆ నగర ప్రజలలో 212 మంది మృతులు తమ జీవితాలగురించి తామే చెబుతున్నట్టుగా 244 సంఘటనలను ప్రస్తావిస్తూ కవితలు వ్రాసాడు. అమెరికను నగరాల గురించి, పల్లెల గురించి ప్రజలలో ఉన్న కొన్ని భ్రమలని తొలగింపజెయ్యడమే ఈ సంకలనం ముఖ్యోద్దేశం.
***
నా పేరు మినర్వా, నేనొక జానపద కవయిత్రిని
వీధిలో అల్లరిచిల్లరగా తిరిగే పోకిరీవాళ్ళు
నా భారీశరీరానికీ, మెల్ల కళ్ళకి, కాళ్ళీడ్చి నడవడానికీ
నన్ను వెక్కిరించేవాళ్ళు. అన్నిటికీ మించి ఆ దుర్మార్గుడు
వెల్డీ నన్ను దారుణంగా వెంబడించి మరీ చెరిచాడు.
డాక్టర్ మేయర్స్ దగ్గర నా ఖర్మకి నన్ను విడిచిపెట్టాడు.
పాదాలదగ్గరనుండి పై వరకూ స్పర్శకోల్ఫోతూ క్రమక్రమంగా
మంచులోకి కూరుకుపోతున్నట్టూ, మృత్యుకుహరంలోకి ప్రవేశిస్తున్నట్టూ ఉంది.
దయచేసి ఎవరైనా ఈ పల్లెలోని పాత వార్తాపత్రికలు సంపాదించి
అందులో నేను వ్రాసిన కవితల్ని కవితల్ని సంకలించరూ?
నేను ప్రేమ కోసం అంతగా ప్రాకులాడేను!
నేను జీవితంకోసం అంతగానూ తపించేను!
.
ఎడ్గార్ లీ మాస్టర్స్
(August 23, 1868 – March 5, 1950)
అమెరికను కవి
.
.
Minerva Jones
.
I am Minerva, the village poetess,
Hooted at, jeered at by the Yahoos of the street
For my heavy body, cock-eye, and rolling walk,
And all the more when “Butch” Weldy
Captured me after a brutal hunt.
He left me to my fate with Doctor Meyers;
And I sank into death, growing numb from the feet up,
Like one stepping deeper and deeper into a stream of ice.
Will some one go to the village newspaper,
And gather into a book the verses I wrote?—
I thirsted so for love!
I hungered so for life!
Edgar Lee Masters
(August 23, 1868 – March 5, 1950)
American Poet
పల్లెటూరిసంతలో… థామస్ హార్డీ, ఇంగ్లీషు కవి
మనిషికి వివేకము గొప్ప వరం. మనిషిని తక్కిన జంతువులతో వేరుచేయగల సాధనం అదే. కానీ, మనిషి తన వివేకాన్ని కాకుండా తన నమ్మకాలమీద ఎక్కువ ఆధారపడతాడు. అవి ఒంటికన్నువి. అంటే, నమ్మకాలు కొన్ని కోణాల్ని మాత్రమే చూపించగలవు. అయినా మనిషి ఆ ఒంటికన్ను నమ్మకాలకే, తన వివేకాన్ని బానిసగా చేసి ప్రవర్తిస్తాడని చాలా చమత్కారంగా చెప్పిన కవిత
***
మొన్న జరిగిన ఒక పల్లెటూరి సంతలో
ఒక మరుగుజ్జు ఒక మహాకాయుణ్ణి రుమాలువంటి
ఎర్రని తాడుతో నడిపించూకుంటూ వెళ్ళడం చూశాను.
ఆ ఇద్దరిలో తనెంత ఎక్కువ బలవంతుడో
ఆ మహాకాయుడు గుర్తించినట్టు లేదు.
తర్వాత మరింతజాగ్రత్తగా చూసి అతను గుడ్డివాడని గ్రహించేను
ఆ మరుగుజ్జు వ్యవహారదక్షతగలిగిన ఒంటికన్నువాడు;
ఆ మహాకాయుడు తనకంటూ స్వంత ఆలోచన లేనట్టు
సౌమ్యంగా, పిరికిపిరికిగా,
ఆ తాడు ఎలాతీసికెళితే అలా అనుసరించేడు.
ఆ మరుగుజ్జు ఎక్కడికి తీసికెళ్ళాలనుకుంటే అక్కడికి
అతని అడుగుల్లో అడుగువేసుకుంటూ వినమ్రంగా
(బహుశా వినిపించకుండా లోపల గొణుక్కుని ఉండొచ్చు)
అతనికి ఇష్టం ఉన్నా లేకున్నా
విధి అతన్ని శాశించిన వాడిలా అనుసరించేడు.
చాలా దేశాల్లో, చాలా సమయాల్లో ఇటువంటి
దృశ్యాన్ని చూసేను, ఇంకా ఇలాంటివి చూస్తాను కూడా
కానీ ఈ దృశ్యాన్ని మాత్రం నేను మరిచిపోలేను
నేను చూసిన వందల మూకాభినయాల్లో
ఇంత బాధాకరమైనది అదొక్కటే.
.
థామస్ హార్డీ
ఇంగ్లీషు కవి
wikimedia.org
At a Country Fair
At a bygone Western country fair
I saw a giant led by a dwarf
With a red string like a long thin scarf;
How much he was the stronger there
The giant seemed unaware.
And then I saw that the giant was blind,
And the dwarf a shrewd-eyed little thing;
The giant, mild, timid, obeyed the string
As if he had no independent mind,
Or will of any kind.
Wherever the dwarf decided to go
At his heels the other trotted meekly,
(Perhaps—I know not—reproaching weakly)
Like one Fate bade that it must be so,
Whether he wished or no.
Various sights in various climes
I have seen, and more I may see yet,
But that sight never shall I forget,
And have thought it the sorriest of pantomimes,
If once, a hundred times!
Thomas Hardy
(2 June 1840 – 11 January 1928)
English Poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/AtACountryFair.htm
పదవీ విరమణచేస్తున్న గ్రద్ద … రాబర్ట్ ప్రాన్సిస్ , అమెరికను కవి
అందరూ అనుకుంటున్నారు
గ్రద్ద గ్రద్దగా ఉండి విసిగెత్తిపోయిందనీ
దాని రెక్కలు మార్చుకోవాలనుకుంటోందనీ
అంతగా రాజసం లేని మరో పక్షికి
మాటవరసకి, సీగల్ ని, పదవి అప్పగించి
తను తప్పుకోవాలనుకుంటోందని.
హంసలలోనూ, కొంగలలోనూ, బాతులలోనూ
అదే పుకారు వ్యాపించింది,
దాని అధికార హోదా ఏ మాత్రం నచ్చక,
అది నమ్మశక్యంకని కారణమనుకోండి
వీలయితే కేవలం ఒక పక్షిగానే ఉండిపోయి
పదవి విరమించి ప్రశాంతంగా ఉండాలనుకుంటోందని.
ఒక పుకారు వ్యాప్తిలో ఉంది
గ్రద్ద రాష్ట్రీయ చిహ్నంగా
అధికారముద్రలో తన స్థనాన్నీ
తన హక్కును శాశ్వతంగా
విడిచిపెట్టాలని యోచిస్తోందని
ఇలా పదవీ విరమణ చెయ్యాలనుకోవడానికి
కారణం వయసు మీరడమా
కేవలం వృద్ధాప్యానికి చెందిన ఫిర్యాదా
లోపల కుతకుత ఉడికిపోవడమా?
లేదా దానికి వెరే నిగూఢమైన తాత్త్విక కారణాలున్నాయా?
మరో పుకారు చక్కర్లు కొడుతోంది
(దేవుడు మనని రక్షించుగాక) ఒక వృద్ధ యోధుడు
సూర్యుణ్ణిచూసి అరుస్తూ తొడకొట్టినవాడూ
సీజరూ, నెపొలియనుల వెనుక తిరిగినవాడు
ఇపుడు యుద్ధం అంటే తప్పులుపడుతున్నాడని
అతను పదవీ విరమణ చెయ్యడమో
రాజీనామా చెయ్యడమో లేదా
ఎవరికీ అందుబాటులో లేని
ఏకాంత ప్రదేశానికి తరలిపోయి
అక్కడ ఒక కలహం సృష్టించాలనుకుంటున్నాడని
అది కేవలం అతని వ్యక్తిగత కలహం
.
రాబర్ట్ ప్రాన్సిస్
(August 12, 1901 – July 13, 1987)
అమెరికను కవి
.
Photo Courtesy:
Poetry Foundation.org
.
The Disengaging Eagle
.
There is a rumor
the eagle tires of being eagle
and would change wing
with a less kingly bird as king,
say, the seagull.
With swans and cranes and geese,
so the rumor goes,
finding his official pose
faintly absurd,
he would aspire to unofficial peace
and be, if possible, pure bird.
There is a rumor
the eagle nurses now a mood
to abdicate
forever and for good
as flagpole-sitter for the State.
Is it the fall of age
merely, a geriatrical complaint,
this drift to disengage,
this cool unrage?
or rather some dark philosophical taint?
There is a rumor
(God save us) the old warrior
who screamed against the sun
and toured with Caesar and Napoleon
cavils now at war
and would allegedly retire,
resign, retreat
to a blue solitude,
an inaccessible country seat
to fan a native fire
a purely personal feud.
Robert Francis
(August 12, 1901 – July 13, 1987)
American poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/DisengagingEagle.htm
మార్తా… వాల్టర్ డి లా మేర్, ఇంగ్లీషు కవి
“అనగా అనగా ఒక ఊళ్ళో…”
అలా ఎన్ని సార్లు ప్రారంభించి
మార్తా మాకందరికీ ఆ చిలకపచ్చని
కోనలో ఎన్ని కథలు చెప్పేదో.
ఆమెవి చాలా స్వచ్ఛమైన గోధుమవన్నె కళ్ళు
మీరు గాని వాటిని అలా చూస్తూ ఉంటే
అసలు ఆ కథలన్నీ ఆ కళ్ళు తమ
కలల ప్రశాంతతతో చెబుతున్నట్టు అనిపిస్తుంది.
ఆమె తన సన్నని రెండు చేతులతో
తనముణుకులని బంధించినట్టు కూచునేది;
మేము మాత్రం మా రెండు చేతులమీదా
వెనక్కి వాలి ఆమె వంకే అలా చూసే వాళ్లం.
ఆమె గొంతుకా, కొనదేరిన చుబుకమూ
గంభీరంగా ఉండే ఆమె చిన్న తలా,
కథలో ఆమె వాడిన మాటలకు
సగం అర్థాన్ని చెబుతున్నట్టుండేవి
“అనగా… అనగా… ఒక ఊళ్ళో…”
అది మనం నిద్రలో కనే కలలాంటిది
అవన్నీ ఇప్పుడు అడవిలోని ఏ యక్షిణులో
పిశాచాలో ఎత్తుకుపోయాయి.
సుదూర భవిష్యత్తులో ఆమె అందం కూడా
కనుమరుగౌతుంది; ఆమె గోంతుకొనసాగుతూనే ఉంటుంది,
చివరకి ఈ అడవుల పచ్చదనం,
వేసవి ఎండలూ అన్నీ సమసిపొయేదాకా.
అలసి అలసి అందరూ అన్నీ మరిచిపోతారు;
ఎత్తుగా ఆకాశం మీది మబ్బుల్లా
మా మనసులుకూడా గతించిన ఆ కాలపు
జ్ఞాపకాల మౌనంలో నిశ్చలంగా ఉండిపోయాయి.
.
వాల్టర్ డి లా మేర్
25 April 1873 – 22 June 1956
ఇంగ్లీషు కవి .
.
Martha
.
“Once . . . Once upon a time . . .”
Over and over again,
Martha would tell us her stories,
In the hazel glen.
Hers were those clear gray eyes
You watch, and the story seems
Told by their beautifulness
Tranquil as dreams.
She’d sit with her two slim hands
Clasped round her bended knees;
While we on our elbows lolled,
And stared at ease.
Her voice and her narrow chin,
Her grave small lovely head,
Seemed half the meaning
Of the words she said.
“Once . . . Once upon a time . . .”
Like a dream you dream in the night,
Fairies and gnomes stole out
In the leaf-green light.
And her beauty far away
Would fade, as her voice ran on,
Till hazel and summer sun
And all were gone:—
All fordone and forgot;
And like clouds in the height of the sky,
Our hearts stood still in the hush
Of an age gone by.
.
Walter de la Mare
25 April 1873 – 22 June 1956
English Poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Martha.htm
వెన్నెల… సారా టీజ్డేల్, అమెరికను కవయిత్రి
ముదిమి పైబడిన తర్వాత నాకు బాధ అనిపించదు,
చంద్రకాంతితో జ్వలిస్తూ సాగే కెరటాలు ఇకపై
కోరలుసాచిన వెండి పాముల్లా నన్ను కాటెయ్యవు;
రాబోయే రోజులు నిరుత్సాహపరుస్తూ విచారంగా గడుస్తాయి,
అయినప్పటికీ, ముక్కలయ్యేది సంతుష్ట హృదయమే.
మనసెప్పుడూ జీవితం ఇవ్వగలిగినదానికంటే ఎక్కువే ఆశిస్తుంది
అది తెలుసుకోగలిగితే, సర్వమూ తెలిసుకున్నట్టే,
ఒక విలువైన పాయమీద మరొకపాయగా కెరటాలు దొర్లిపడుతుంటాయి,
కానీ సౌందర్యం మాత్రం స్థిరంగా నిలవక పలాయనం చిత్తగిస్తుంటుంది,
అందుకే, ముదిమి పైబడినా, నాకు పెద్దగా బాధ అనిపించదు.
.
సారా టీజ్డేల్
(August 8, 1884 – January 29, 1933)
అమెరికను కవయిత్రి
Moonlight
.
It will not hurt me when I am old,
A running tide where moonlight burned
Will not sting me like silver snakes;
The years will make me sad and cold,
It is the happy heart that breaks.
The heart asks more than life can give,
When that is learned, then all is learned;
The waves break fold on jewelled fold,
But beauty itself is fugitive,
It will not hurt me when I am old…
.
Sara Teasdale
(August 8, 1884 – January 29, 1933)
American
ప్రతి ఉదయం నవోదయం… సూసన్ కూలిడ్జ్ , అమెరికను కవయిత్రి
ఓ మనసా!
పదే పదే పునరావృతమయే పల్లవిని విను!
ప్రతిరోజూ ఒక నవోదయం!
బాధలు ఎప్పటిలాగే ఉండనీ,
చేసిన పాపాలే చెయ్యనీ,
భవిష్యత్తులో కొత్త కష్టాలు రాబోనీ,
బహుశా సరికొత్త వేదనలూ కలగనీ…
కానీ రోజుని ప్రేరణ తెచ్చుకో,
జీవితాన్ని కొత్తగా ప్రారంభించు.
.
సూసన్ కూలిడ్జ్
(January 29, 1835 – April 9, 1905)
అమెరికను కవయిత్రి
.
.
New Every Morning
.
Every day is a fresh beginning,
Listen my soul to the glad refrain.
And, spite of old sorrows
And older sinning,
Troubles forecasted
And possible pain,
Take heart with the day and begin again.
.
Sarah Chauncey Woolsey (Pen name: Susan Coolidge)
(January 29, 1835 – April 9, 1905)
American Children’s Author ( “What Katy Did” was her famous novel)
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/NewEveryMorning.htm
నీకు వయసు పైబడిన తర్వాత… విలియమ్ బట్లర్ యేట్స్, ఇంగ్లీషు కవి
నీకు వయసు పైబడి, జుత్తు నెరిసి, నిద్రాళువువై, పొయ్యిదగ్గర
చలికాచుకుంటూ తలూపేవేళ, ఈ పుస్తకం చేతిలోకి తీసుకుని
తీరికగా చదువుకుంటూ, యవ్వనంలో నీ కనులెంత కోమలంగా,
వాటి ఛాయలు ఎంత గంభీరంగా ఉండేవో ఒక్కసారి జ్ఞప్తికి తెచ్చుకో.
నువ్వు ఆనందంతోమురిసి మిసమిసలాడినపుడు నిన్నెందరు ప్రేమించేరో లెక్కలేదు
నీ సౌందర్యాన్ని స్వచ్ఛమైన ప్రేమతోనూ, కపటంతోనూ ఆరాధించినవారున్నారు.
కాని ఒక్కవ్యక్తి మాత్రం “దేహసంచారియైన నీ ఆత్మని” మనసారా ప్రేమించాడు
ఆమ్రేడితమవుతున్న దుఃఖాలకి మారుతున్న నీ ముఖకవళికల్నీ ప్రేమించాడు.
జ్వలిస్తున్న ఆ కట్టెల సమీపంలో ఒదిగి కూచుని, కొంచెం విచారంతోనైనా,
నిన్ను ప్రేమించినవాడు ఎలా అకస్మాత్తుగా జీవితంలోంచి కనుమరుగై, ఎదురుగా
అంబరాన్ని తాకుతున్న గిరిశిఖరాలపై తిరుగాడుతూ, అక్కడ చుక్కలగమిలో
ఎలా తలదాచుకున్నాడో మనసులో ఒకసారి తలపోసుకో.
.
విలియమ్ బట్లర్ యేట్స్
13 June 1865 – 28 January 1939
ఇంగ్లీషు కవి.
Photo Courtesy: http://ireland-calling.com
.
[Some useful information: This poem, When You Are Old, is based on a poem by the French poet, Ronsard entitled, “Quand vous serez bien vieille”. The poem is addressed to his life long friend but cold to his proposal(s) for marriage, Maud Gonne. She was a beautiful actress.]
When You Are Old
.
When you are old and grey and full of sleep,
And nodding by the fire, take down this book,
And slowly read, and dream of the soft look
Your eyes had once, and of their shadows deep;
How many loved your moments of glad grace,
And loved your beauty with love false or true,
But one man loved the pilgrim soul in you,
And loved the sorrows of your changing face;
And bending down beside the glowing bars,
Murmur, a little sadly, how Love fled
And paced upon the mountains overhead
And hid his face amid a crowd of stars.
.
William Butler Yeats
13 June 1865 – 28 January 1939
English Poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/WhenYouAreOld.htm
