జూన్ నెలలో ఒక రాత్రి… విలియమ్ వర్డ్స్ వర్త్, ఇంగ్లీషు కవి
సూర్యుడెప్పుడో అస్తమించాడు
నక్షత్రాలు ఒక్కటొకటిగా మిణుకుమంటున్నాయి
చెట్లగుబురుల్లో
పిట్టలు ఇంకా రాగాలాపనలు అందుకోలేదు.
అక్కడొక కోయిల ఇక్కడ ఒక రెండు పాలపిట్టలూ
దూరాన్నుండి ఎగసివస్తున్న సుడిగాలి
పక్కనే పారుతున్న సెలయేటి పాట
ఒక్కసారిగా దిగంతాలవరకూ సాగుతూ
రోదసిని ముంచెత్తుతున్న కోయిల పాట…
ఇవన్నీ ఉంటే
ఎవడయ్యా ఇటువంటి జూన్ రాత్రిలో
ఆడంబరంగా లండను పోయేది?
మారువేషాలతో ఆటలాడేది?
అంత మెత్తని వెన్నలాంటి అర్థచంద్రుడూ
ఇంత ఖర్చులేని ఆనందాలూ దొరుకుతుంటే?
అందులో ఇంత చక్కని రాతిరి?
.
విలియమ్ వర్డ్స్ వర్త్
(7 ఏప్రిల్ 1770 – 23 ఏప్రిల్ 1850)
ఇంగ్లీషు కవి
.
A Night in June
(This Impromptu appeared, many years ago, among the Author’s poems, from which, in subsequent editions, it was excluded. It is reprinted at the request of the Friend in whose presence the lines were thrown off.)
The sun has long been set,
The stars are out by twos and threes,
The little birds are piping yet
Among the bushes and trees;
There’s a cuckoo, and one or two thrushes,
And a far-off wind that rushes,
And a sound of water that gushes,
And the cuckoo’s sovereign cry
Fills all the hollow of the sky.
Who would go “parading”
In London, and “masquerading,”
On such a night of June
With that beautiful soft half-moon,
And all these innocent blisses?
On such a night as this is!
.
William Wordsworth
(7 April 1770 – 23 April 1850)
English Poet
https://www.poetrynook.com/poem/night-june-3
ప్రకటనలు
పిల్లికూనల ఆట… విలియమ్ వర్డ్స్ వర్త్, ఇంగ్లీషు కవి
Today is 249th Birthday of William Wordsworth
ఆ గోడమీద పిల్లికూనలు కనిపిస్తున్నాయా
చక్కని వెలుతురుతో, హాయిగా ఉన్న ఈ ఉదయం
అతిచల్లని ప్రశాంతమైన వాతావరణంలో
ఎల్డర్ చెట్టునుండి ఒకటి… రెండు… మూడు…
ఒకటొకటిగా రాలుతున్న పండుటాకులతో
అవి ఆడుకుంటున్నాయి…
ఒకసారి గమనించు, ఓ పిల్లికూన ఎలా ప్రారంభించి
ఒళ్ళుకూడదీసుకుని, కాళ్ళు ఒక్కసారి సాగదీసి
పంజాతో నేలని దువ్వి ఒక్కసారి దూకుతోందో
పెద్దపులిలా ఒక దూకుదూకి రాలనున్న
తన వేటని మధ్యదారిలోనే అందుకుంటోంది,
అది ఎంత త్వరగా రాలినా ఫర్వాలేదు,
అది దాని గుప్పిట తప్పించుకోలేదు.
ఇప్పుడది మూడవ, నాల్గవ విన్యాసం చెయ్యబోతోంది
అలనాటి భారతదేశపు ఐంద్రజాలికుడిలా;
అతను తనకళలో ఎంత హస్తలాఘవం కనబరుస్తాడో
ఈ పిల్లికూన తనకేళిలో అంతచురుకుదనం చూపిస్తోంది;
అక్కడ వెయ్యిమంది ప్రేక్షకులుంటే ఉందురుగాక,
టాబీ వాళ్ళని ఎందుకు లక్ష్య పెడుతుంది?
.
విలియం వర్డ్స్ వర్త్
7 ఏప్రిల్ 1770 – 23 ఏప్రిల్ 1850
ఇంగ్లీషు కవి
.
The Kitten at Play
.
See the kitten on the wall,
Sporting with the leaves that fall,
Withered leaves, one, two and three
Falling from the elder tree,
Through the calm and frosty air
Of the morning bright and fair.
See the kitten, how she starts,
Crouches, stretches, paws and darts;
With a tiger-leap half way
Now she meets her coming prey.
Lets it go as fast and then
Has it in her power again.
Now she works with three and four,
Like an Indian conjurer;
Quick as he in feats of art,
Gracefully she plays her part;
Yet were gazing thousands there;
What would little Tabby care?
.
William Wordsworth
(7 April 1770 – 23 April 1850)
English Poet
Poem Courtesy: https://www.poetrynook.com/poem/kitten-play
కామన… మాత్యూ ఆర్నాల్డ్, ఇంగ్లీషు కవి
ఒంటిగా ఉయ్యాలలూగెడివాడా!
నీదేమిటో తెలిసిన స్వామీ!
ఓ సర్వజ్ఞుడా,
ఊయలనుండి పాడెదాకా
రక్షంచు, ప్రభూ, నన్ను రక్షించు!
ఈ ప్రపంచపు వ్యామోహాలనుండీ
ఇక్కడి విపత్తులనుండీ
మేము నిరంతరం తపించి కృశించే
తీవ్ర ఆవేదనలనుండీ,
మృత్యువంత బరువైనదీ
సమాధి అంత చల్లనిదీ అయిన
మా లోలోపలికి చొచ్చుకుపోయి
మమ్ము వివశుల్ని చేసే జడత్వం నుండి
కాపాడు, మహప్రభో, కాపాడు!
ఆప్తమిత్రుడు ‘గర్వం’
పక్కన తోడుగా నడుస్తుంటే
ఈ ఆత్మ నిష్కల్మషమౌతున్నకొద్దీ
భగవంతుని దరిదాపులోకూడా కనలేదో,
ఈ ఆత్మ ఎత్తు ఎదుగుతున్న కొద్దీ
దైవానికి కనుచూపుమేరలో చేరుకోలేదో,
అది ఈ ఆత్మ చేసే ప్రయత్నాలు వమ్ముచేస్తూ
దాని చురుకైన కళ్ళకు పొరలుకప్పుతుందో
ఆనందంతో కేరింతలెస్తూ,
ఆరాధనకి విగ్రహాలు సృష్టిస్తుందో
ఆత్మ తనని తాను సమర్పించుకునే
హృదయదఘ్నమైన భావనని
కేవలం చర్మమంత ఉపరితలభావనగా
తన మాటల నైపుణ్యంతో దిగజార్చుతుందో
తిరుగులేని మోసాలకీ
తిరుగుబాటులేని దాస్యానికీ గురిచేస్తుందో…
ఆ స్థితినుండి స్వామీ, నన్ను రక్షించు, రక్షించు!
మట్టిలో పుట్టి
మట్టి తత్త్వాన్ని జీర్ణించుకున్న
నువ్వు సృష్టించిన ఈ జీవిని
దుఃఖం నుండీ… అదికేవలం ఒక రాగం,
వేడుకలనుండీ… అవి కేవలం నటన
కన్నీటినుండీ… అవి స్వస్థతచేకూర్చవు
అర్థంలేని ఆరోపణలనుండీ
నీ శక్తిని ప్రదర్శించి
స్వామీ, కాపాడు, నన్ను కాపాడు!
అన్నీ రెండుగా కనిపించే ద్వైదీభావనలనుండి
ఎక్కడ ధీమంతులు కూడా తప్పటడుగువెస్తారో,
ఎక్కడ ఊరట సంకటంగా పరిణమిస్తుందో
ఎక్కడ సద్వర్తనులకి అన్యాయం జరుగుతుందో
ఎక్కడ విషాదం ఆనందాన్ని కాలరస్తుందో
ఎక్కడ తియ్యదనం అంతలోనే వెగటుపుట్టిస్తుందో
ఎక్కడ నమ్మకాలు (పునాదులులేని)మట్టిపై నిర్మించబడుతాయో
ఎక్కడ ప్రేమ సగం అనుమానంతో ఉంటుందో
నిర్వీర్యమై, అలమటించే నన్ను, దయాసాగరుడవై
తప్పించు, ప్రభూ, మమ్ము తప్పించు.
బలహీనమైన మా మనసులు
నిరంతరం కొట్టుమిట్టాడేచోట
మా పాడు ఆలోచనలు పోతే పోనీ,
ఎక్కడ నీ గొంతు వినిపిస్తుందో
అక్కడ సందేహాల నోరు మూతపడనీ
అన్ని మాటలూ సాధువుగా
అన్ని కలహాలూ నివారింపబడి
అన్ని బాధలూ ఏమారి
వెలుగు కళ్ళకు గుడ్డిదనాన్నీ
ప్రేమ ద్వేషాన్నీ
జ్ఞానం వినాశాన్నీ
భయం తప్పిదాలనీ తీసుకురాకుండా
ఊయలనుండి, పాడె దాకా
రక్షించు, ప్రభూ, రక్షించు !
.
మాత్యూ ఆర్నాల్డ్
(24 December 1822 – 15 April 1888)
ఇంగ్లీషు కవి
Image Courtesy: Project Gutenberg
.
Desire
.
Thou, who dost dwell alone;
Thou, who dost know thine own;
Thou, to whom all are known,
From the cradle to the grave,—
Save, O, save!
From the world’s temptations;
From tribulations;
From that fierce anguish
Wherein we languish;
From that torpor deep
Wherein we lie asleep,
Heavy as death, cold as the grave,—
Save, O, save!
When the soul, growing clearer,
Sees God no nearer;
When the soul, mounting higher,
To God comes no nigher;
But the arch-fiend Pride
Mounts at her side,
Foiling her high emprize,
Sealing her eagle eyes,
And, when she fain would soar,
Make idols to adore;
Changing the pure emotion
Of her high devotion,
To a skin-deep sense
Of her own eloquence;
Strong to deceive, strong to enslave,—
Save, O, save!
From the ingrained fashion
Of this earthly nature
That mars thy creature;
From grief, that is but passion;
From mirth, that is but feigning;
From tears, that bring no healing;
From wild and weak complaining;—
Thine old strength revealing,
Save, O, save!
From doubt, where all is double,
Where wise men are not strong;
Where comfort turns to trouble;
Where just men suffer wrong;
Where sorrow treads on joy;
Where sweet things soonest cloy;
Where faiths are built on dust;
Where love is half mistrust,
Hungry, and barren, and sharp as the sea;
O, set us free!
O, let the false dream fly
Where our sick souls do lie,
Tossing continually.
O, where thy voice doth come,
Let all doubts be dumb;
Let all words be mild;
All strife be reconciled;
All pains beguiled.
Light brings no blindness;
Love no unkindness;
Knowledge no ruin;
Fear no undoing,
From the cradle to the grave,—
Save, O, save!
.
Matthew Arnold
(24 December 1822 – 15 April 1888)
English Poet
Poem courtesy: http://www.bartleby.com/360/4/77.html
ఆఖరి ఆకు… అలెగ్జాండర్ పూష్కిన్, రష్యను కవి
నా బ్రతుకు కోరికల పరిధి దాటింది
నా వ్యామోహాలుతలుచుకుంటే విసుగేస్తోంది;
శూన్యహృదయ జనితాలైన
దుఃఖాలొక్కటే చివరకి మిగిలేది.
నా అధికార తీరాలపై
విధి రేపే క్రూరమైన తుఫానుల నీడలో
నా తుది ఘడియకోసం ఎదురుచూస్తూ
దుఃఖభరితమైన ఒంటరి బతుకు ఈడుస్తున్నాను.
ఆవిధంగా, శీతగాలి ఊళలేస్తూ
చలితో కోతపెడుతుంటే
ఆఖరిఆకు మాత్రమే మిగిలి మోడుబారిన
కొమ్మ … గజగజా వణుకుతోంది.
.
అలెగ్జాండర్ పూష్కిన్
6 జూన్ 1799 – 10 ఫిబ్రవరి 1837
రష్యను కవి
.
.
The Last Leaf
.
I ’ve overlived aspirings,
My fancies I disdain;
The fruit of hollow-heartedness,
Sufferings alone remain.
’Neath cruel storms of Fate
With my crown of bay,
A sad and lonely life I lead,
Waiting my latest day.
Thus, struck by latter cold
While howls the wintry wind,
Trembles upon the naked bough
The last leaf left behind.
.
Alexander Pushkin
(6 June 1799 – 10 February 1837)
Russian
Tr. From the Russian by John Pollen
Poem Courtesy: http://www.bartleby.com/360/3/110.html
సంశయాత్మ … ఏడిలేడ్ ఏన్ ప్రాక్టర్, ఇంగ్లీషు కవయిత్రి
ఈ పిచ్చుకలు ఎక్కడికి వలస పోయాయి?
కొంపదీసి ఏ చీకటి తుఫాను తీరాలలోనో
తడిసి వణుకుతూ మరణించలేదు గద!
ఈ పూలు ఎందుకు వాడిపోవాలి?
ఓ సంశయాత్మా!
కన్నీటి వర్షాన్ని లెక్కచేయకుండా
ఈ చలిపీఠాలలో ఎందుకు బందీలై ఉండాలి?
ఒకవంక నీ పెదాలపై చిరునవ్వు మొలిపించడానికి
శీతగాలులు వీచుతుంటే
తెల్లపిల్లిలాంటి మెత్తని మంచుక్రింద
అవి కేవలం నిద్రిస్తున్నాయి
ఇన్నాళ్ళూ సూర్యుడు
తన కిరణాల్ని దాచుకున్నాడు
ఓ నా పిరికి మనసా!
ఈ ప్రపంచాన్ని నైరాశ్యపు ఋతువు విడిచిపెట్టదా?
అంతటి ప్రకాశవంతమైన ఆకాశాన్నీ
అప్పుడే తుఫాను మేఘాలు కమ్ముకుంటున్నాయి.
త్వరలోనే, శలవుతీసుకుంటున్న వసంతం
పసిడి కాంతుల గ్రీష్మాన్ని తట్టిలేపనుంది.
నిజమైన ఆశ అణగారిపోయింది.
చీకటి వెలుగుతో దాహాన్ని తీర్చుకుంటోంది.
నిరాశానిస్పృహల నీరవాన్ని ఏ శబ్దం చేదించగలదు?
ఓ నా అనుమానపు మనసా!
ఆకాశం మేఘావృతమై ఉంది
చివరకి చుక్కలు పొడచూపక మానవు.
గతించిన చీకటిని వెలిగిస్తూ
దేవదూతల సరసభాషణని గాలి మోసుకొస్తోంది.
.
ఎడిలేడ్ ఏన్ ప్రాక్టర్
(30 October 1825 – 2 February 1864)
ఇంగ్లీషు కవయిత్రి
A Doubting Heart
.
Where are the swallows fled?
Frozen and dead
Perchance upon some bleak and stormy shore.
O doubting heart!
Far over purple seas
They wait, in sunny ease,
The balmy southern breeze
To bring them to their northern homes once more.
Why must the flowers die?
Prisoned they lie
In the cold tomb, heedless of tears or rain.
O doubting heart!
They only sleep below
The soft white ermine snow
While winter winds shall blow,
To breathe and smile upon you soon again.
The sun has hid its rays
These many days;
Will dreary hours never leave the earth?
O doubting heart!
The stormy clouds on high
Veil the same sunny sky
That soon, for spring is nigh,
Shall wake the summer into golden mirth.
Fair hope is dead, and light
Is quenched in night;
What sound can break the silence of despair?
O doubting heart!
The sky is overcast,
Yet stars shall rise at last,
Brighter for darkness past;
And angels’ silver voices stir the air.
.
Adelaide Anne Procter
(30 October 1825 – 2 February 1864)
English Poet and Philanthropist
కెరటాలమీద పడవ… విలియమ్ ఎలరీ చానింగ్, అమెరికను
తెల్లని మంచు పెల్లలపై
గాలి విడిచిపెట్టిన వంకర అడుగు జాడల్లా
ఎగిసి మెలితిరిగిన కెరటం
అదాటున విరగబడినచోట అలతోపాటు వంపులు తిరుగుతూ,
మన పడవ కెరటాలపై అలవోకగా సాగుతుంది.
పద! పద! నీటిపుట్టపై నిలువెత్తు త్రోవ అదిగో!
పెనుగాలి రానుంది, తెరచాపలెత్తు…
గాలినుండే మనము ఉత్సాహం దొరికించుకోవాలి
మనసు దిటవుగా ఉంటే,
ఎంత నల్లటిమేఘమైనా తలవంచుతుంది
గాలి ఊళలకి మనం భయపడేది లేదు!
.
విలియమ్ ఎలరీ చానింగ్
(November 29, 1818 – December 23, 1901)
అమెరికను
.
“Our boat to the waves”
.
Our boat to the waves go free,
By the bending tide, where the curled wave breaks,
Like the track of the wind on the white snowflakes:
Away, away! ’T is a path o’er the sea.
Blasts may rave,—spread the sail,
For our spirits can wrest the power from the wind,
And the gray clouds yield to the sunny mind,
Fear not we the whirl of the gale.
.
William Ellery Channing
(November 29, 1818 – December 23, 1901)
American Transcendentalist poet
Poem courtesy: http://www.bartleby.com/360/5/291.html
విధేయత… ఎడిలేడ్ ఏన్ ప్రోక్టర్, ఇంగ్లీషు కవయిత్రి
ఏనాడో ఇచ్చిన వాగ్దానాన్ని
నువ్వు వెనక్కి తీసుకున్నావు;
ఇచ్చిన హృదయాన్నీ వెనక్కి తీసుకున్నావు-
నేను దానికి కూడా పోనీమని ఊరుకోవాలి.
నాడు ప్రేమ ఊపిరులూదినచోట, నేడు గర్వము నశించింది;
తొలుత గొలుసు తెగిపోకుండా ఉండడానికీ, తర్వాత,
తెగిన లంకెలు కలిపి ఉంచడానికీ
నేను ఎంతో ప్రయత్నించాను గాని, ప్రయోజనం లేదు.
పూర్వంలా నీ స్నేహాన్ని పరిపూర్ణంగా
నేను పునరుద్ధరించలేక పోవచ్చు,
నీ నుండి తీసుకున్న హృదయం
ఇకనుండి ఎల్లకాలమూ నా స్వంతమే.
ఏ పశ్చాత్తాపభావనా నిన్నిక స్పృశించదు,
భయపడకు, నీ మీద నా హక్కుని కోరనులే!
అలాగని, నన్ను నేను స్వతంత్రురాలిగా
భావిస్తున్న ఊహ నీలో కలుగనియ్యను.
నేను అప్పటి ప్రమాణానికి కట్టుబడి ఉన్నాను;
బంగారంలాంటి ఆ బంధాన్ని ఏది త్రెంచగలదు?
నే ననుభవించిన తీవ్రమైన బాధకే కాదు
నువ్వాడిన మాటలకి కూడా సాధ్యం కాదు;
ఈ రోజు నువ్వు నమ్మకాన్ని వమ్ముచేసావనీ,
ఇచ్చిన మాట వెనక్కి తీసుకున్నావనీ,
నేను నీకు సమర్పించిన నా హృదయంలోని
గాఢమైన ప్రేమ ఇసుమంతైనా తగ్గుతుందనుకున్నావా?
అది అలాగే ఉంటుంది. అది ఏ కంటికీ కనిపించకపోవచ్చు;
కాని నా హృదంతరాల్లో నిలిచే ఉంటుంది,
ఎవరికీ కనిపించకుండా. కానీ అది నిద్రలో
కలతచెందినపుడల్లా నాకు తెలుస్తూనే ఉంటుంది.
గుర్తుంచుకో! ఈ రోజు నువ్వు పనికిరాదనీ
విలువలేనిదనుకుంటున్న ఈ స్నేహం,
నువ్వు తిరిగి అది కావాలని కోరుకునేదాకా
ఆశతో, ఓరిమితో నిరీక్షిస్తూనే ఉంటుంది.
బహుశా ఏ జీవితసంధ్యాసమయంలోనో ,
మనం చూసిన చాలామంది వృద్ధులలాగే
గతస్మృతులనీడలు నిన్ను చుట్టుముట్టినపుడు
నేటి నీ స్నేహితులు నీపట్ల ఉదాసీనం వహించినపుడు
నువ్వు స్నేహానికై నావైపు చెయ్యి జాచవచ్చు.
ఆహ్! నువ్వు జాస్తావు. కానీ ఎప్పుడు నేను చెప్పలేను.
అప్పటిదాకా నీ కోసం ఎంతో విధేయతతో,
నా ప్రేమని పరిరక్షించుకుని నిలబెట్టుకుంటాను.
.
ఎడిలేడ్ ఏన్ ప్రాక్టర్
(30 October 1825 – 2 February 1864)
ఇంగ్లీషు కవయిత్రి
.
.
Fidelis
.
You have taken back the promise
That you spoke so long ago;
Taken back the heart you gave me-
I must even let it go.
Where Love once has breathed, Pride dieth,
So I struggled, but in vain,
First to keep the links together,
Then to piece the broken chain.
But it might not be-so freely
All your friendship I restore,
And the heart that I had taken
As my own forevermore.
No shade of reproach shall touch you,
Dread no more a claim from me-
But I will not have you fancy
That I count myself as free.
I am bound by the old promise;
What can break that golden chain?
Not even the words that you have spoken,
Or the sharpness of my pain:
Do you think, because you fail me
And draw back your hand today,
That from out the heart I gave you
My strong love can fade away?
It will live. No eyes may see it;
In my soul it will lie deep,
Hidden from all; but I shall feel it
Often stirring in its sleep.
So remember that the friendship
Which you now think poor and vain,
Will endure in hope and patience,
Till you ask for it again.
Perhaps in some long twilight hour,
Like those we have known of old,
When past shadows gather round you,
And your present friends grow cold,
You may stretch your hands out towards me-
Ahl You will-I know not when-
I shall nurse my love and keep it
Faithfully, for you, till then.
Adelaide Anne Procter
నానావర్ణ సౌందర్యం… గెరార్డ్ మేన్లీ హాప్కిన్స్, ఇంగ్లీషు కవి
Trout
Brinded Cow
Finch
ఇన్ని వన్నెచిన్నెలుగల ప్రకృతిని సృష్టించిన దైవానికి నుతులు.
పొడల ఆవులా జంట రంగుల్లో కనిపించే ఆకాశమూ;
విలాసంగా ఈదే చుక్కలచుక్కల జల్లచేపకి పక్కలో గులాబిరంగు మెరుపులూ;
అప్పుడేవెలిగించిన బొగ్గులా చెట్లనుండి రాలిన బాదంలూ; ఫించ్ పక్షుల బారజాచిన రెక్కలూ;
పంటపొలాలతో, చవిటినేలలతో, రకరకాలచెట్లతో కనుచూపుమేరా అలంకరించే ప్రకృతిదృశ్యాలూ
అన్ని రకాల వృత్తులూ, వాటి పరికరాలూ, పనిముట్లూ వగైరా వగైరా. ఓహ్! ఏం చెప్పను!
అందులో మళ్ళీ సహజమైనవీ, అనుకరణలూ, చిత్రమైనవీ, అరుదైనవీ,
చంచలమైనవన్నీ వింత వింత వన్నెల్లో (అవెందుకలా ఉన్నాయో ఎవరు చెప్పగలరు?)
వడియైనవీ, నెమ్మదియైనవీ, తియ్యనివీ, పుల్లనివీ, మెరిసేవీ, అస్పష్టమైనవీ ;
ఇన్నింటి సౌందర్యం మార్పుకి అతీతంగా తీర్చిదిద్దిన ప్రభువు అతను.
అతనికి జేజేలు పలకండి.
.
గెరార్డ్ మాన్లీ హాప్కిన్స్
(28 July 1844 – 8 June 1889)
ఇంగ్లీషు కవి
.
.
Pied Beauty
.
Glory be to God for dappled things
For skies of couple-colour as a brinded cow;
For rose-moles all in stipple upon trout that swim;
Fresh-fire coal chestnut-falls; finches’ wings;
Landscapes plotted and pieced—fold, fallow, and plough;
And all trades, their gear and tackle and trim.
All things counter, original, spare, strange;
Whatever is fickle, freckled (who knows how?)
With swift, slow; sweet, sour; adazzle, dim;
He fathers-forth whose beauty is past change:
Praise Him.
.
Gerard Manley Hopkins
(28 July 1844 – 8 June 1889)
English Poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/PiedBeauty.htm
ప్రార్థన… హెన్రీ డేవిడ్ థరో, అమెరికను కవి
శక్తిసంపన్నుడవైన ప్రభూ! నన్ను నేను నిరాశపరచుకోకుండా
జీవించగలగడాన్ని మించి ఏ తుచ్ఛ సంపదలూ కోరుకోను,
నా చేతల్లో, ఇప్పుడు ఈ కంటితో స్పష్టంగా ఏ ఎత్తులైతే
చూడగలుగుతున్నానో, ఆ ఎత్తులకి ఎదగగలిగేలా ఆశీర్వదించు.
ఆ చేతల విలువ, అది నీ కటాక్షఫలితమే గనుక,
నీవు ఏ ప్రత్యేకత నాకు ప్రసాదించావో అది నా మిత్రుల
ఊహకి అందనివిషయం గనుక,వాళ్ళు దానిని ఎలా నిర్వచించినా,
విలువకట్టినా, వాళ్లని నేను నిరుత్సాహపరచినా, పరచనీ.
అశక్తమైన ఈ చెయ్యి, నా ప్రగాఢమైన నమ్మకానికి తగ్గట్టు పనిచెయ్యనీ
నా జీవితము, నా నోరు ఏది ఉచ్ఛరిస్తే దానిని ఆచరించగలగనీ
ఈ పేలవమైన రాతలు గాని
నా నీచమైన నడవడికగాని,
నీ అంతరార్థము తెలుసుకోలేకపోయానని గాని
నీ కల్పనాలీలని అతిగా ఊహించేననిగాని సూచించకుండుగాక!
.
హెన్రీ డేవిడ్ థరో
(July 12, 1817 – May 6, 1862)
అమెరికను
.
