మాస్కోలోని జంతుప్రదర్శన శాల… ఎ. ఎమ్ జస్టర్. అమెరికను
మాస్కోలోని జంతుప్రదర్శనశాలలో ఒక సామూహిక సమాధి చూశాం
విషణ్ణవదనుడైన ఒక వ్యక్తి అందులోంచి ఒక పుర్రె తవ్వి తీశాడు.
దాన్ని విలేఖరులందరికీ కనిపించేలా ఎత్తి చూపించేడు
న్యాయవైద్యనిపుణులు వచ్చేరు ఉపేక్షించబడ్డ ఆ సమాధిలోని
అవశేషాలను పోగుచేసి ఆధారాలను గుర్తించడానికి; కారణం
ఇప్పటికీ ఆ జాగాలో ఎలుగుకి ఒక బోను నిర్మించే ఆలోచనలో ఉన్నారు.
నిపుణులు ఇక్కడి సమాధిలోని వ్యక్తుల్ని ఏవో ప్రత్యేక కారణాలవల్ల
కాల్చి చంపేరని నిర్ధారించేరు; కానీ సమానాంతరంగా నగరాల్లో
అటువంటి సమాధులు ఉన్న దాఖలాలు ఎవరికీ తెలీదు.
ఈ ఎముకలు గూఢచారులవో, యూదులని అనుమానించిన వారివో
లేదా సమసమాజంకోసం గట్టిగా పోరాడినవారివో తెలీదు.
అందుకని, అధికారులు హాయిగా ప్రశాంతంగా కార్లలో దిగి
“అది బహుశా జార్ చక్రవర్తులు చేయించిన పని అయి ఉండొచ్చు”
అనగానే, మా కెవ్వరికీ అది అనుమానించదగినదిగా కనిపించలేదు.
.
ఏ. ఎమ్ . జస్టర్
జననం 1 అక్టోబరు 1956
అమెరికను కవి, విమర్శకుడు
.
.
Moscow Zoo
We saw the mass grave at the Moscow Zoo.
A sullen man dug up a human skull
Then held it high for journalists to view.
Forensic specialists arrived to cull
Remains and clues from this forgotten plot
On which the zoo still plans to cage a bear.
The experts guessed these prisoners were shot
For special reasons; no one was aware
Of comparable scenes at urban sites.
No one knew if these bones belonged to spies,
Suspected Jews or zealous Trotskyites,
So none of us displayed the least surprise
When bureaucrats emerged from quiet cars
To hint this might have been the work of czars.
A.M. Juster
Born 1st October 1956
American
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/MoscowZoo.htm
ప్రకటనలు
తాగుబోతు… జడ్సన్ జెరోమ్ , అమెరికను కవి
మా నాన్న తాగేవాడు (అందరి నాన్నలూ తాగరూ?)-
ఆ తరానికి చెందిన గొప్ప చెడు అలవాటది
అతను మమ్మల్ని చితకబాది పడిపోతుంటే, చాలా ఓపికగా
అతన్ని అర్థంచేసుకుందికి ప్రయత్నించేవాళ్ళమి
అందరం క్షమించే వాళ్లమి (జీవితమనగా ఎంత, క్షణికం!)
అది తప్పో ఒప్పో చెప్పడానికి అందరం నిరాకరించే వాళ్ళమి.
మాకు తెలుసు, నోరార్చుకుపోయే ఈ వేడి ఓక్లహామా నగర వాతావరణంలో
తాగుడుకి ఒకే ఒక్క విరుగుడు ఆప్యాయతా, ప్రేమా మాత్రమే.
ఈ శరీరము దుర్బలమూ, శ్వాస బలహీనమూ అని తెలుసు
అందుకే అందరూ కోరికలకి దాసులై మృత్యువాతపడుతుంటారు.
కానీ అతను నన్ను తిడుతూ, దబాయిస్తూ సవాలు విసిరినపుడు,
నా ఆలోచనల, జ్ఞాపకాల్లోంచి సన్నగా జారుకుంటున్నపుడు,
దవడ క్రిందకి జారిపోయి నాలిక తడబడుతూ మాటాడుతున్నపుడు
అతనికి అవగాహనతోనే సమాధానం ఇచ్చిఉండవలసిందేమో?
అతను ఏంచేస్తున్నా అది అతని బలహీనత అని అనుకునే వాళ్లం.
(నవ్వుతూ, లాక్కున్న ఒక పదిని ఊపుతూ అతను పారిపోయే వాడు)
అతని హృదయం నిష్కల్మషం, అతని బుర్రే తిన్ననైనది కాదు
అనుకునే వాళ్లం. (తర్వాత అరుస్తూ ఆయాసపడడం చూసేవాడిని)
అతను గతించిన చాలా సంవత్సరాలకి వెనుతిరిగి చూసుకుంటే
మేం అతన్ని ఎంతగా అవమానించేవాళ్లమో, దిగజారేలా చేశామో తెలుస్తోంది.
అతనికి ఆత్మవిశ్వాసం లేదనీ, ఎప్పుడూ తప్పులు చేస్తాడనీ అంటూ,
అతనికిగల తప్పుచేసే హక్కుని నిరాకరించాం.
పాపం లం.కొ. (దేముడు అతన్ని క్షమించుగాక!) తాగి తాగి చనిపోయాడు
ఎందుకంటే అతని స్వాభిమానాన్ని మేము అర్థంచేసుకోలేకపొయాం.
.
జడ్సన్ జెరోమ్
(8 February 1927 – 5 August 1991)
అమెరికను కవి
Alcoholic
My father (didn’t everybody’s?) drank—
The Dread Disease, plague of his generation—
And we were patient, swallowed down his spite,
And understood him as he thrashed and sank,
And all forgave (oh, life means brief duration!)
And all refrained from saying wrong or right.
We knew, in dry, bright Oklahoma City,
The only cure for drink was love and pity.
We knew the flesh was frail, with delicate breath,
And so indulged each other into death.
But when he dared me—cursing me, demanding—
And shuffling scrawnily down halls of my mind,
Sagging his jaw, speaking with tongue gone blind,
Should I have answered him with understanding?
He cannot help the things he does, we said.
(He grinned and snitched a ten and drove off, weaving.)
His heart, we said, is spotless—but his head
Disturbed. (Late I would hear him, racketing, heaving.)
Years after he was gone I think I saw
How we insulted him, drove him along:
His spirit we called nerves, said nerves were raw,
Denied his holy sanction to be wrong.
The sonofabitch (God bless him) drank and died
Because we understood away his pride.
.
Judson Jerome
(8 February 1927 – 5 August 1991)
American poet
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Alcoholic.htm
Two Poems from Amukta Malyada… Sri Krishnadevaraya, Telugu, Indian
Just as Madhava, occupied the three worlds
To subdue the haughtiness of Virochana’s son
His namesake, the Spring, subdued nether world, earth and ether
With cascades of nectar, flowerscape and their spores.
Under the swarm of bees
Savoring the stream of wafting spores
The trees, at spring time, looked like shadows
Standing still and moving hither and thither.
.
Sri Krishnadevaraya
(16 February 1471 – 1529)
Emperor of Vijayanagar 1509- 1529.
ఆముక్తమాల్యద నుండి రెండు పద్యాలు
1
సాంద్ర మకరంద వృష్టి రసాతలంబుఁ
దొరఁగు పువ్వుల భువియుఁ, బూధూళి నభము
నీక్రమత్రయి మాధవుఁ డాక్రమించె
నురు విరోచన జనిత మహోష్మ మడగ.
[మాధవుడు: విష్ణువు, వసంతుడు
విరోచనుడు: సూర్యుడు, ప్రహ్లాదుని కొడుకు(బలిచక్రవర్తి తండ్రి) ]
2
ఊరుకొనబడు మధూళిక
యోడికలకుఁ గ్రిందఁ గ్రమ్మి యుండెడు తేంట్లన్
నీడలు దిరిగియుఁ దిరుగని
జాడఁ దరుల్వొలిచె నవ్వసంతపు వేళన్
[మధూళిక: పుప్పొడి ; ఓడిక: ప్రవాహము; ]
శ్రీకృష్ణదేవరాయలు…
ఆముక్తమాల్యద నుండి
ఆశ్వాసము 5, పద్యం 136 & 138
Courtesy: https://www.facebook.com/notes/telugu-poetry/srikrishnadevaraya-two-poems/1640616216012031/
నాన్న… జెఫ్ హోల్ట్, అమెరికను కవి
అతను మా అమ్మ మాతోఉండనిచ్చిన అతిథిలా కనిపించే వాడు
కారు నిండా ఏవో కాగితాల కట్టలు నింపుకుని ఎప్పుడో గాని
మాతో మాటాడేవాడు కాదు; అయితే ప్రమాదం లేని వ్యక్తి.
ఒకరోజు అతను తను చదువుకుంటున్న గది ఓరువాకిలిగా విడిచిపెడితే
సగం గాలికొట్టిన నా బంతిని గట్టిగా తన్నేను
సగంతెరిచిన తలుపుసందులోంచి వస్తున్న వెలుగులోకి.
తలుపు అన్నేళ్ళుగా మూసి ఉంచినందుకు నిరసన ప్రకటిస్తున్నట్టు
గోడకేసి గట్టిగా దభాలున చప్పుడుచేస్తూ కొట్టుకుంది
అతను బయటకి పరిగెత్తుకొచ్చాడు, నాలా కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుంటూ
అతని ఆగ్రహానికి ఎదురుచూస్తూ అతని ముందు నిలబడ్డాను.
ఒక్కడినీ ఆడుకుంటూ ఎందుకతన్ని తన గుహలోంచి
బయటికి రప్పించేనో అతనికి చెప్పదలుచుకోలేదు.
కోపం తెచ్చుకోడానికి బదులు గట్టిగా ఒక నవ్వు నవ్వి పేరుపెట్టి పిలిచాడు
ఆటలో ఓడిపోయానని తెలుసుకుని నేనే వెనకడుగువేసి పారిపోయాను.
.
జెఫ్ హోల్ట్
జననం 1971
అమెరికను కవి.
.
Dad
.
He seemed a stranger Mom let stay with us,
The man with stacks of papers in his car
Who rarely spoke, but wasn’t dangerous.
One day he left his study door ajar
And I drop-kicked my half-inflated ball
Into the crack of light he’d left exposed.
The door flew back, crashing against the wall
As if protesting years of staying closed.
He hurried out, his eyes wide as my own.
I stood before him, waiting for his rage.
I couldn’t tell him why, playing alone,
I’d broken in and drawn him from his cage.
Rather than roar, he smirked and mouthed my name.
I shrank away knowing I’d lost the game.
.
Jeff Holt
Born 1971
American
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/Dad.htm
మార్చి… రైనా ఎస్పేలాట్, డొమినికన్ రిపబ్లిక్ – అమెరికను కవయిత్రి
మార్చి నెలా! ఏదీ, నీ సుప్రభాత ప్రార్థనలను మరొక్కసారి వినిపించు!
పెళుసెక్కిన రెమ్మలమీంచి ఏ ఆశ్రయాన్నీవ్వలేని బోడి చెట్ల
కొమ్మలపైకి అలుపులేక ఎగిరే పక్షుల రెక్కల చప్పుడు వినిపించు.
భూమి దున్నడానికి ఇంకా చలిగా ఉంది, లే చివురులను వాగ్దానం చెయ్యి;
మరొకసారి నీ రాకని ప్రకటించు, పచ్చని ఆశీర్వాదమా,
సూర్యుని ముద్దులమూటా! ఓ భ్రమరాల్లారా, మౌనంగా ఉండకండి,
ఈ నెలనుమించిన కరుణార్ద్రమైన పేర్లను చెప్పి ఒప్పించండి చూద్దాం,
ఇపుడు లభించే రుచిర ఫలాలను మించినవుంటే చెప్పండిచూద్దాం.
హృదయం దాని సందేహాల విషయంలో స్థిరంగా ఉంటుంది:
తొలిరోజులు కాఠిన్యానికి ప్రతీకలుగా ఎలా ఉంటాయో
పునరావృతమయే కష్టకాలాలను నెమరువేసుకుంటూ.
బారులు తీరుస్తూ ఉత్తరదిశగా నా నగరాకాశాన్ని కమ్ముతున్న బాతులారా
మీ కేమైనా కబుర్లు తెలుసా, ఎందుకు తిరిగొస్తున్నారో తెలుసా,
నాకు అర్థమయేదాకా, పదే పదే బోధించండి!
.
రైనా పి. ఎస్పేలాట్
జననం: 20 జనవరి 1932
డొమినికను రిపబ్లిక్ – అమెరికను కవయిత్రి
.
March
.
Sing me once more your morning litany,
bird shuttling without rest from brittle twig
to naked branch of each unsheltering tree;
promise me shoots, earth still too cold to dig;
pronounce yourself again, green blessing, kiss
of the sun; persuade me, bees, do not be mute,
read me the names of months kinder than this,
remind me of the taste of summer fruit.
The heart is stubborn in its unbelief,
remembering how beginnings harden down
to this recurrent metaphor for grief.
Geese pouring north above my wintry town,
you’ve heard some news, you know why you return:
teach me, again, again, until I learn.
Rhina P. Espaillat
born January 20, 1932
Dominican Republic
Bilingual Dominican-American Poet and Translator
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/March.htm
The Angst… Ravi Verelly, Telugu Indian.
When the butterflies squiggle poems in their flight for flowers,
Or, the wind and the blades of straw are locked in playing piggy-ride
Or, when spectra open up their pinions full on the tails of sunrays
You enter into my thoughts.
*
After your departure
When I was struggling to find answers to the seething questions…
Sun rose as usual, and
As did the rain after him.
The sapling you planted bloomed so wildly
That it provided enough flowers for a lifetime.
The star you tossed away while leaving
Cast such a brilliance that it illuminated the whole firmament.
Suddenly-
Days — longing for the nights, and
Nights — longing for the days, till then
Stopped singing dirges of lovesickness.
When the value of things lost was completely off my mind;
And it was clear that sunny days
Were banished forever in my life ahead,
At the knell of the parting day
While I was casting feed for young birds
You surfaced
Like a sizzling dagger on the brink of night.
Surprisingly, ingesting all colors
You spewed a trail of infinite darkness.
When I was only searching for questions
My body had turned into a brush in your hands!
I was left wondering what the answer would be;
And anxiously waiting for what its color could be.
.
Ravi Verelly
Mr. Ravi Verelly is a Software Architect with TMEIC. He lives in Roanoke, Virginia.
Ravi is a poet of very fine poetic sensibilities and and a commensurate poetic diction. He is very nostalgic about his village Amudalapalle and his childhood. He brought out his maiden collection of poems in Telugu … Doopa (Thirst) in 2012. He is on the Editorial Board of Telugu Web Magazine Vaakili since its inception in January 2012. This year he brought ot his second collection of Poetry “కుందాపన” (The Angst)”.
కుందాపన
పూలకోసం తుమ్మెదలు గాల్లో పద్యాలు రాస్తున్నపుడో
గాలీ, గడ్డిపరకా ఉప్పుబస్తాట ఆడుకున్నప్పుడో
కిరణాల తోకలమీద నీటిరంగులు పురివిప్పినపుడో
నువ్వే గుర్తొస్తావ్
నువ్వెళ్ళాక-
ప్రశ్నలకు జవాబులు వెదుక్కునే రోజుల్లో-
ఎప్పట్లానే సూర్యుడొచ్చాడు
ఆ తర్వాత వానా వచ్చింది.
నువ్వెళ్తూనాటిన మొక్క
జీవితానికి సరిపడేన్ని పూలని పూసింది.
నువ్వెళ్తూ విసిరిన నక్షత్రం
ఆకాశానికి సరిపడేన్ని వెలుగుల్నీ చిమ్మింది.
హటాత్తుగా-
పగళ్ళకోసం రాత్రులు
రాత్రులకోసం పగళ్ళు
విరహగీతాలు పాడుకోవడం మానేసాయి.
పోగొట్టుకున్నవేమిటో పూర్తిగా మరిచిపోయాక
మిగిలినవన్నీ పగళ్ళని వెలేసిన రోజులే అని తేలిపోయాక
మునిమాపుమూలమలుపులో
పావురాలకోసం గింజలు జల్లుతున్నప్పుడు
చీకటి అంచున పిడిబాకులా తళుక్కుమని
మళ్ళీ నువ్వుకనిపించావ్.
రంగుల్ని మింగేసి
చిత్రంగా చీకటిని ఉమ్మేసావ్.
ప్రశ్నల్ని మాత్రమే వెతుకుతున్నప్పుడు
నా దేహం నీకుంచెగా మారిపోయింది!
సమాధానం ఏమిటా అని చూస్తూ వుండిపోయాను.
దాని రంగేమిటా అని ఎదురు చూస్తూ వుండిపోయాను.
.
రవి వీరెల్లి
కుందాపన (2017) సంకలనం నుండి
మరో చిత్రప్రదర్శనశాలకు మార్గసూచి …డేనా జోయ్ యె
ఇది విరిగిపోయిన అవయవాలుంచే గది.
ఇక్కడ దేవదూతల చేతుల చెంతనే
ముక్కలైన పాలరాతి క్రీడాకారుల విగ్రహాలున్నాయి.
ఇక్కడ ఏవీ బయటపారవేయబడవు.
ఈ తుమ్మెదలు వరుసలో పేర్చబడి ఉన్నాయి.
చిన్నగా, లోపలి పదార్ధం ఎంత రంగువెలిసి ఉన్నాయంటే
అవన్నీ ఒక్కలాగే కనిపిస్తున్నాయి. బహుశా, మృత్యువు
అన్నిజీవుల్లోనూ సారూప్యత తీసుకువస్తుందేమో!
మూడు వరుసలలో అజ్ఞాత వ్యక్తుల చిత్తరువులు
ఒకదానిమీద ఒకటి ఇక్కడ వేలాడదీసి ఉన్నాయి.
పాపం, పేరుకోసం తపించిన ప్రతి ఆత్మా
అనామకంగా ఇక్కడ చిరస్థాయిగా పడిఉండవలసిందే.
ఇక్కడ ఇవిగో ఎన్నడూ చదవని పుస్తకాల అలమరలు.
లక్షలకొద్దీ పేజీలు రంగువెలిసిపోయి ఉన్నాయి.
సందర్శకులందరూ వీటిని చూస్తూ పోతుంటారు
గాని, ఒక్కరూ ఒక పుస్తకమూ వెంట తీసుకుపోరు.
నేను మెరుగైన మార్గదర్శకుడినయితే బాగుండును.
మీరిక్కడ చూడవలసిన వెన్నో ఉన్నాయి.
ఉత్త ఖాళీ సీసాలు ఎన్నో వరుసల్లో ఉన్నాయో!
ప్రదర్శనలో తాళాలులేని కప్పలు అనేకం ఉన్నాయి.
మీకు చూడాలని ఉందా? చూస్తే బాగుంటుంది.
ఈ గదిలో ఎంత ప్రశాంతత ఉంటుందో చెప్పలేను.
చూడండి అతి పురాతనమైన కర్రతో చేసిన ఆ పెట్టె
దానిమీద ఏమీ రాసి లేదు. అది మీ కోసమే.
.
డేనా జోయ్ యె
Born December 24, 1950
అమెరికను కవి.
.
Guide to the Other Gallery
.
This is the hall of broken limbs
Where splintered marble athletes lie
Beside the arms of cherubim.
Nothing is ever thrown away.
These butterflies are set in rows.
So small and gray inside their case
They look alike now. I suppose
Death makes most creatures commonplace.
These portraits here of the unknown
Are hung three high, frame piled on frame.
Each potent soul who craved renown,
Immortalized without a name.
Here are the shelves of unread books,
Millions of pages turning brown.
Visitors wander through the stacks,
But no one ever takes one down.
I wish I were a better guide.
There’s so much more that you should see.
Rows of bottles with nothing inside.
Displays of locks which have no key.
You’d like to go? I wish you could.
This room has such a peaceful view.
Look at that case of antique wood
Without a label. It’s for you.
.
Dana Gioia
Born December 24, 1950
American
Poem Courtesy: http://www.poemtree.com/poems/GuideToTheOtherGallery.htm
ఉచితానుచితాలు… రాబర్ట్ ప్రాన్సిస్, అమెరికను కవి
సౌందర్యం ఉచితంగా ఉంటుంది. న్యాయమూ ఉచితంగానే ఉంటుంది.
కానీ ఏం లాభం? ఒకటి అతిసామాన్యమైతే రెండోది అత్యంత అపురూపం.
ఒకటి అన్నిటా కనిపిస్తే, రెండోది కలికానికికూడా కనరాదు.
ఈ ప్రపంచం ఉచితానుచితాలమయం. మనకే వివేకం ఉంటే,
అతివేలమయినదానితో, అరుదైనదాన్ని భర్తీచేసి
ఈ ప్రపంచాన్నీ ఎంతో యోగ్యమైనదానిగా చేసి ఉండేవాళ్ళం.
.
రాబర్ట్ ఫ్రాన్సిస్
(12 August 1901 – 13 July 1987)
అమెరికను కవి
Fair and Unfair
The beautiful is fair. The just is fair.
Yet one is commonplace and one is rare,
One everywhere, one scarcely anywhere.
So fair unfair a world. Had we the wit
To use the surplus for the deficit,
We’d make a fairer fairer world of it.
Robert Francis
(12 August 1901 – 13 July 1987)
American
Poem Courtesy:
http://www.poemtree.com/poems/FairAndUnfair.htm
The Room… Nyayapati Srinivasa Rao, Telugu, Indian
Because I can’t help it
I enter the room
Saying open sesame
To the lock blocking my way.
If some letters
Slip through the door
I have to pick them up.
Of course,
I may as well ignore and walk in.
The animate,
The inanimate, and I
In this Room are
So familiar to one another
That, even when the doors were closed
We feel as if we were watching
A wonderful attraction
At the City Center.
True!
There were times when I felt
Lonely or Grave yard silence in this Room
But not anymore.
It is in this Room
That I achieved self-control.
Creating my own alter egos
I learnt living in my own company.
(I must acknowledge the yeoman service
Rendered by my Room in this endeavor)
My room saved me
From blaming others like Selkirk.
What more,
Even before I started loving the room
It had started loving me.
This Room’s influence on me
Is not just great;
It is utmost.
Because I live
Away from my home and people
I can cite many examples:
The railway station
No longer looks as invaluable
As the Cashmere Shawl.
Whenever I think of trains
My eyes no longer
Get bleared with swelling tears.
Didn’t I tell you
I achieved self-control in this Room?
If I am the soul of this Room
The Room is my bod.
Just as we come back and
Re-read a sentence
While reading a book…
At times,
While locking the door
I forget what I wanted to do
And, opening the door
I walk in instead
When I stand at the threshold
Of my Room as I lock it,
I look like a follicle of hair
Coming out of an inflated mole.
In that well known fable
Just as the fox and the crocodile
Negotiated friendship on the seashore
The camaraderie between
Me and my Room
Lasts forever.
.
(Nyayapati Srinivasa Rao)
(Born 17 Nov 1964)
Telugu
Indian
Born on 17 Nov 1964 in Berhampur, Odisha, Vasu (Nyayapathi Srinivasa rao) is an IT professional working and living in Bangalore. He wrote mostly during the period 1987-93 and published his collection of poems, titled “కాసేపు” (For A Little While) in 2004 with a fore-word by eminent Telugu poet, critic and litterateur, Vadrevu China Veerabhadrudu. He breathes and lives poetry and adores all great poets of all ages, regardless of genre and political affiliations. He firmly believes – with strong justification – that Sri Sri is the greatest of Telugu poets for without him, Modern Telugu Poetry would not have been as
diverse and rich as it is today. He is active on Facebook.
ది రూమ్
తప్పదు గనుక
అడ్డుపడిన తాళాన్ని తీసేసి
రూమ్‌లోకి వెళతాను.
తలుపు సందులోంచీ
వుత్తరాలు జారిపడితే
వొంగి అందుకోవాలి.
లేదా తిన్నగానే వెళ్ళొచ్చు.
ఈ రూమ్‌లో సజీవులూ,
నిర్జీవులూ, నేనూ
ఒకర్నొకరం ఎరుగుదుం గనక
తలుపులు మూసుకున్నా
మా కందరికీ సిటీ జంక్షన్ లో
చోద్యం చూస్తున్నట్టే ఉంటుంది.
రూమ్‌లో ఏకాంతం, శ్మశాన నిశ్శబ్దం
ఒకప్పుడు కనిపించేవి.
ఇప్పుడు కాదు.
ఈ రూమ్‌లోనే ఆత్మనిగ్రహం సాధించేను.
ఏకోనేకోనమస్మి అనుకుని
సాయం సృష్టించుకోవడం
నేర్చుకున్నాను.
(ఇందులో రూమ్ సహకారం ఎంతైనా ఉంది.)
సెల్కిర్క్ లాగ నేను నిందకి దిగకుండా
రూమే నన్ను సేవ్ చేసింది.
అంతెందుకు?
నేను రూమ్ ని ప్రేమించక ముందే
రూమ్ నన్ను ప్రేమించడం
మొదలుపెట్టింది.
నా మీద రూమ్ ప్రభావం ఎంతైనా కాదు.
ఎంతో ఉంది.
ఇంటికి దూరంగా ఉంటున్నాను గనుక
దీనికి ఉదాహరణలు ఇవ్వగలను.
ఇప్పుడు స్టేషను ఆవరణ
కాశ్మీరు శాలువలా కనిపించడం
మానేసింది.
రెయిళ్ళని తలుచుకుంటే పూర్వంలా
పొగనీళ్ళకళ్ళు ఎర్రబారట్లేదు.
చెప్పానుగా నేనీ రూమ్‌లో
ఆత్మనిగ్రహం సాధించానని.
నేను ఈ రూమ్ ఆత్మని.
ఈ రూమ్ నా శరీరం.
ఒక్కోసారి మనం
పుస్తకం చదువుతూ చదువుతూ
చదివిన వాక్యమే మళ్ళీ
చదవబోయినట్టు
రూమ్ బయటకొచ్చి తాళం వేస్తూ
వేస్తూనే
తాళం తీసి రూమ్ రూమ్‌లో కెళ్ళిపోతాను.
నేను రూమ్
బైట నిలబడి తాళం
వేస్తూ గడపమీద
నించుంటే
ఆ దృశ్యం ఉబ్బిన
పుట్టుమచ్చలోంచీ
వెంట్రుకబైటపడినట్టుంటుంది.
అదేదో కథలో
నక్కకీ మొసలికీ
చెలియలికట్టముందు
చెలిమి కుదిరినట్టు
నాకూ, నా రూమ్‌కీ ఎన్నాళ్ళైనా
పొసుగుతుంది.
.
(25 జూన్ 1987)
వాసు
“కాసేపు” కవితాసంకలనం 2004
It is Spring Again… Vinnakota Ravi Sankar, Telugu, Indian
Youth is an itinerant vagabond
Old age is an uninvited guest
Who rests for too long
In a lackluster house.
When a fleeting light falls on you
And glistens
Memories of distant past
Fly like fireflies
In the thicket of my dark eyes.
While the opportunities of morrow
Stretch before you
Like enduring pastures
The days slipped out my hands
Float like wasted flowers
On the river of turbulent times.
On this ever spiraling earth
Leaning thoughtfully aside
Every being has its seasons.
But it is only the tree that Spring
Greets over and over with its sweet touch.
.
Vinnakota Ravi Sankar
Telugu
Indian
Vinnakota Ravisankar is living in Columbia, South Carolina, USA for the last 20 years. He has to his credit three collections of poetry in Telugu published so far — kuMDeelO marri ceTTu (The Bunyan in a Flowerpot) (1993), vEsavi vaana (Summer Rain) (2002) & remDO paatra (The Second Role)(2010).
మళ్ళీ వసంతం
యౌవనం నిరంతర సంచారి
ముసలితనం
అలసిన గృహంలో చిరకాలం తిష్టవేసే
ఒక అనాహ్వానిత అతిథి.
పారిపోయే వెలుగు
నీపై పడి మెరిసినపుడు
ఎప్పటెప్పటి జ్ఞాపకాలో
నా చీకటికళ్ళ గుబుర్లలో
మిణుగురులై మెదుల్తాయి.
రేపటి అవకాశాలు నీ ముందు
అంతులేని పచ్చిక బయళ్ళలా పరుచుకున్నప్పుడు
చే జారిన నా గత దినాలు
ఒడుదుడుకుల కాలం నదిలో
రాలిన పూలై కదుల్తాయి.
సాలోచనగా వాలి
నిత్యం పరిభ్రమించే భూమి మీద
ప్రతి జీవికీ ఋతువులుంటాయి
కాని ఒక చెట్టుని మాత్రమే వసంతం
మళ్ళీ మళ్ళీ వచ్చి తట్టి పలకరిస్తుంది.
.
విన్నకోట రవిశంకర్
rvinnako@yahoo.com
11th Sept 2017 Andhra Jyothi Daily
