రచయిత అనుభూతించే ఆనందం పూర్వం ఋషు లనుభవించినదే.

నిరాకారంనుండి ఆకార మావిర్భవిస్తుంది;

నిశ్శబ్దం నుండి కవి పాట పుట్టిస్తాడు.

ఒక గజం పొడవు పట్టుదారంలో అనంతమైన రోదసి దాగి ఉంది;

భాష గుండె మూలలనుండి పెల్లుబికే వరద ప్రవాహం.

ప్రతీకల వలల వలయాలు యథేచ్ఛగా విశాలంగా విరజిమ్మి ఉన్నవి.

ఆలోచనలు మరింతలోతుగా అధ్యయనంచేస్తున్నవి.

లెక్కలేనన్ని పూల, అరవిరిసినమొగ్గల నెత్తావులు కవి వెదజల్లుతున్నాడు

పిల్లగాలులు నవ్వుతూ ఉత్ప్రేక్షిస్తున్నాయి:

వ్రాయు కుంచియల వనభూమినుండి మేఘాలు మింటిదారి నధిరోహిస్తున్నాయి.

.

లూ చీ

(261 -303) CE

చీనీ కవి

From The Art of Writing

Satisfaction

.

The pleasure a writer knows is the pleasure all sages enjoy.

Out of non-being, being is born; out of silence, the writer produces a song.

In a single yard of silk, infinite space is found; language is a deluge from one corner of the heart.

The net of images is cast wider and wider; thoughts search more and more deeply.

The writer spreads the fragrance of new flowers, an abundance of sprouting buds.

Laughing winds lift up the metaphor; clouds rise from a forest of writing brushes.

.

Lu Chi

(261 -303) CE

Tr:   Sam Hamill

Poem Courtesy:

https://archive.org/details/worldpoetryantho0000wash/page/228/mode/1up