రచయిత అనుభూతించే ఆనందం పూర్వం ఋషు లనుభవించినదే.
నిరాకారంనుండి ఆకార మావిర్భవిస్తుంది;
నిశ్శబ్దం నుండి కవి పాట పుట్టిస్తాడు.
ఒక గజం పొడవు పట్టుదారంలో అనంతమైన రోదసి దాగి ఉంది;
భాష గుండె మూలలనుండి పెల్లుబికే వరద ప్రవాహం.
ప్రతీకల వలల వలయాలు యథేచ్ఛగా విశాలంగా విరజిమ్మి ఉన్నవి.
ఆలోచనలు మరింతలోతుగా అధ్యయనంచేస్తున్నవి.
లెక్కలేనన్ని పూల, అరవిరిసినమొగ్గల నెత్తావులు కవి వెదజల్లుతున్నాడు
పిల్లగాలులు నవ్వుతూ ఉత్ప్రేక్షిస్తున్నాయి:
వ్రాయు కుంచియల వనభూమినుండి మేఘాలు మింటిదారి నధిరోహిస్తున్నాయి.
.
లూ చీ
(261 -303) CE
చీనీ కవి
From The Art of Writing
Satisfaction
.
The pleasure a writer knows is the pleasure all sages enjoy.
Out of non-being, being is born; out of silence, the writer produces a song.
In a single yard of silk, infinite space is found; language is a deluge from one corner of the heart.
The net of images is cast wider and wider; thoughts search more and more deeply.
The writer spreads the fragrance of new flowers, an abundance of sprouting buds.
Laughing winds lift up the metaphor; clouds rise from a forest of writing brushes.
.
Lu Chi
(261 -303) CE
Tr: Sam Hamill
Poem Courtesy:
దీన్ని మెచ్చుకోండి:
ఇష్టం వస్తోంది…
