అవినీతి బలిసిపోయిన ప్రభుత్వంలో ఇమడలేక, ఉన్నతోద్యోగానికి వయసులోనే రాజీనామాచేసి, జీవితావసరాలని సంక్షిప్తంచేసుకుని జీవించగలిగితే, ప్రకృతిలో మనిషికి చాలినంత ఉంటుందనీ, కీర్తిప్రతిష్టల లాలసలేనపుడు ప్రకృతితో మమేకమై జివించడానికి మించిన “జీవితం” లేదనీ తన గ్రామానికి తిరిగి వెళ్ళి, పోతనలా హాలికుడై, ప్రకృతికీ, సాహిత్యానికీ ఉన్న దగ్గర సంబంధాన్ని తన జీవితంద్వారా ఋజువుచేసిన కవి తావో చియాన్. 

ఈ దిగువనిచ్చిన లింకులోనూ, వికీపీడియాలోనూ ఈ కవిగురించి మంచి సమాచారాన్ని చదవొచ్చు.

.

ఏప్పటినుండో నాకు అనిపిస్తుండేది ఈ కొండలూ, సరస్సులూ

రా రమ్మని నన్ను పిలుస్తున్నట్టు; రెండో ఆలోచన చేసే వాడిని కాదు

కానీ నా కుటుంబమూ, స్నేహితులూ నేను ఒక్కడినీ ఉంటానన్న

ఆలోచననే అంగీకరించే వారు కాదు; అదృష్టవశాత్తూ ఒక రోజు

నన్ను ఒక వింత ఆవేశం ఆవహించి ఉన్నపళంగా బయలు దేరాను

చేతికర్ర సాయంతో, పడమటిదిక్కునున్న మా కమతానికి.

ఎవరూ ఇంటిదిక్కు పోవటం లేదు, రోడ్డునానుకున్న పొలాలన్నీ

ఒకదాని పక్కన ఒకటి బీడుపడి వ్యవసాయానికి పనికిరాకున్నాయి.

కానీ మా తాటిగుడిశకొండ మాత్రం ఎప్పటిలాగే కళకళలాడుతూ ఉంది

మా కొత్త పొలాలుకూడా పాతవాటిలా స్థిరంగా సేద్య యోగ్యంగా ఉన్నాయి.

లోయలోని మలుపులన్నీ శీతకాలంలో చలికి గజగజలాడించినపుడు

వసంతంలో చేతికొచ్చిన ద్రాక్ష ఆకలినీ శ్రమనీ తగ్గిస్తుంది.

అప్పటికింకా బలంగా ఎదగకపోయినా, ద్రాక్షతీగలు,

ఏమీ లేనిదానికంటే నయం, ముందెలాగా అన్న బెంగ తీరుస్తాయి.

ఇక్కడ నెలలూ సంవత్సరాలూ దొర్లిపోతుంటే

ప్రపంచపు బాధలన్నీ దూరంగా కనుమరుగైపోతాయి.

దున్నిన దుక్కీ, నేతమగ్గమూ మా అవసరాలు తీరుస్తాయి

అంతకంటే ఎవరికైనా కావలసిందేముంటుంది?… ఫో… ఫో

ఈ వంద సంవత్సరాల జీవితంలోనూ, ఆ పైనా

నేనూ, నా కథా ఇలాగే కాలగర్భంలో కలిసిపోతాము.
.

తావో చియాన్

(365 – 427)

చీనీ కవి .

.

After Mulbery-Bramble Liu’s Poem

.

I’d long felt these mountains and lakes

Calling, and wouldn’t have thought twice,

But my family and friends couldn’t bear

Talk of living apart. Then one lucky day

A strange feeling came over me and I left,

Walking-stick in hand, for my west farm.

No one was going home: on outland roads

Farm after farm lay in abandoned ruins,

But our Thatch Hut’s already good as ever,

And our new fields look old and settled.

When valley winds turn bitter and cold

Our spring wine eases hunger and work,

And though it isn’t strong, just baby-girl

wine, it’s better than nothing for worry.

As months and years circle on away here,

The bustling world’s ways grown distant,

Plowing and weaving provide all we use.

Who needs anything more? Away- away

Into this hundred-year life and beyond,

My story and I vanish together like this.

.

T’ao Ch’ien (aka T’ao Yüan-ming)

(365 – 427)

Chinese Poet

Poem Courtesy: https://archive.org/details/mountainhome00davi/page/8

Read about the poet here

Note:

Mulbery Bramble or Ch’ai-sang : It is the name of the Poet’s ancestral village .

Thatch Hut or Lu :  It is the name of the famous Mountain  northwest of which his village lies.