రోజులు… వికీ ఫీవర్, ఇంగ్లీషు కవయిత్రి అవి మనదగ్గరికి కడగని సీసాల్లా ఖాళీగా, మురికిగా వస్తాయి. వాటి అంచులకి ‘నిన్న’ మసకగా పొరలా కమ్మి ఉంటుంది. మనం వాటిని ఉంచుకోలేం. మన బాధ్యత వాటిని నింపి వెనక్కి పంపెయ్యడమే. దానికి కూలి ఏమీ ఉండదు. దానికి ప్రతిఫలం: చేసిన పనే. అంతే! దీన్ని మనం ప్రశ్నిస్తే వాచీల్లా గుండ్రటి ముఖాల్తో వాళ్లు కోపంతో అరుస్తారు. పోనీ అద్దం పగులగొడదామని అనుకుంటే మనల్ని మనమే గాయపరచుకుంటాం. రోజుల్లో ఏమీ మార్పు ఉండదు. అవి పొద్దు పొడుస్తూనే వెలుతురుతో మనల్ని నిద్రలేపుతాయి. పొద్దుపోగానే, చీకట్లో వదిలి పోతాయి. చీకటి వాటి బలహీనత కాదు; మృత్యువు గురించి ఆలోచించనలతో మనల్ని పెట్టే బాధ. రోజులకి అంతం లేదు. పంజరం మీద గుడ్డ ఎప్పుడో కప్పి ఉంది. . వికీ ఫీవర్ జననం 1943 ఇంగ్లీషు కవయిత్రి . Image Courtesy: https://www.poetryarchive.org/poet/vicki-feaver . Days . They come to us Empty but not clean- Like unrinsed bottles Sides clouded With film Of yesterday. We can’t keep them. Our task is to fill up And return. There are no wages. The reward is said to be The work itself. And if we question this, Get angry and scream At their round clock faces Or try to break the glass, We only hurt ourselves. The days remain intact. They wake us up With light and leave us In the dark. For night is not Their weakness- but a tease To make us dream of death. There is no end to days. Only a cloth laid Over a birdcage. . Vicki Feaver Born 1943 English Poetess Poem Courtesy: https://archive.org/details/strictlyprivatea00mcgo/page/66 Rate this:దీన్ని పంచుకోండి:పంచుకోండిలింక్డ్ఇన్ట్విట్టర్టంబ్లర్వాట్సాప్ఫేస్బుక్దీన్ని మెచ్చుకోండి:ఇష్టం వస్తోంది… వ్యాఖ్యానించండినవంబర్ 27, 2019
అనువాదలహరి 