నెల: జూలై 2019

నిజమైన ప్రేమికుడికి మతం అంటూ ఏదీ ఉండదు,

ఈ సత్యాన్ని గ్రహించుకో.

కారణం, ప్రేమే అభిమతమైనవారికి దేని మీదా

అటు విశ్వాసమూ ఉండదు, ఇటు అగౌరవమూ ఉండదు.

అసలు, ప్రేమలో పడినప్పుడు

ఈ శరీరం, బుద్ధి, మనసు, ఆత్మల ఉనికే ఉండదు.

ప్రేమలో ఆ స్థితిని చేరుకో.

అప్పుడు నీకు వియోగమన్న ప్రశ్నే ఉండదు.

.

రూమీ

13వ శతాబ్దం

పెర్షియను కవి .

.

True lover

.

A true Lover doesn’t follow any one religion, 
be sure of that.
Since in the religion of Love, 
there is no irreverence or faith.
When in Love, 
body, mind, heart and soul don’t even exist.
Become this Love, 
and you will not be separated again.

.

Rumi

Persian Poet

Poem Courtesy:

https://www.rumi.net/rumi_poems_main.htm

కాలమనే ఈ గోడల మధ్య పనిచేసే

వారందరూ భావిభాగ్యవిధాతలే;

కొందరు మహత్తరమైన కార్యాలు సాధిస్తే,

కొందరు చక్కని నడకగల కవిత్వాన్ని రాస్తారు.

వీటిలో ఏదీ పనికిమాలినదీ, తక్కువైనదీ లేదు;

దేనిమట్టుకు అది దాని స్థాయిలో ఉత్తమమైనదే;

పైకి కేవలం కాలక్షేపపు పనిలా కనిపించేది సైతం 

తక్కినవాటికి బలంకూర్చి సహకరిస్తుంది.

మనం నిలబెట్టే కేవల ఆకృతిస్వరూపానికి

కాలం తగిన వస్తుసముదాయం నింపి పూర్ణత ఇస్తుంది.

మనం ఈ స్వరూపాన్ని వర్తమానం, గతం

అనే ఇటుకలతోనే కట్టి నిలబెట్టేది.

ఈ కట్టడం ఆకారంలో, పోకడలలో నిజంగా కొత్తది

మధ్యలో పెద్ద పెద్ద లోపాలను విడిచిపెట్టదు.

వాటి గురించి పెద్దగా ఆలోచించవద్దు, ఎందుకంటే

అవి ఎవరికీ కనిపించవు, గుర్తించనూ లేరు.

కళాత్మకతతో సృష్టిచేసే తొలిరోజుల్లో,

ప్రతి కళాకారుడూ అతిసూక్ష్మమూ, స్పష్టంగా కనుపించని

వివరాలనిసైతం విశ్వవ్యాపియైన భగవంతుడు

అన్నీ గమనిస్తాడన్న నమ్మికతో శ్రద్ధగా తీర్చిదిద్దేవారు.

మనం కూడా మన పనిని బాగా పూర్తిచేద్దాం

గోచరాగోచర ప్రకృతులు రెండింటితో సహా.

భగవంతుని స్థావరమైన మన ఇళ్ళనుకూడా

పూర్తిగా పరిశుభ్రంగా, అందంగా దిద్దుకుందాం.

లేకపోతే మనజీవితాలు అసంపూర్ణంగా

మిగిలిపోతాయి; కాలం గోడల మధ్య మిగిలే

విరిగిపోయిన మెట్లవరుసలమీద ఎక్కడానికి

అడుగులు వేసినపుడు కాళ్ళు తడబడతాయి.

కనుక, ఈ రోజు మనం ఏది నిర్మించినా విశాలంగా,

వెడల్పుగా, దృఢంగా ఖచ్చితంగా ఉండేలా నిర్మిద్దాం.

అపుడు, రేపు అవి ఎక్కుతున్నపుడు మన భవిష్యత్తు

చిరకాలం భద్రంగా ఉండడం మనం గ్రహిస్తాము.

అలా చెయ్యగలిగినపుడే ఈ విశ్వమంతా

ఒక సమతలప్రదేశంలా కనిపిస్తూ

చూపుల అంచున అనంతాంబరాన్ని తాకుతూ 

కనిపించే శిఖరాలని అందుకోగలుగుతాము.

.

హెన్రీ వాడ్స్ వర్త్ లాంగ్ ఫెలో

(February 27, 1807 – March 24, 1882)

అమెరికను కవి.

.

The Builders

.

All are architects of Fate,

Working in these walls of Time;

Some with massive deeds and great,

Some with ornaments of rhyme.

Nothing useless is, or low;

Each thing in its place is best;

And what seems but idle show

Strengthens and supports the rest.

For the structure that we raise,

Time is with materials filled;

Our to-days and yesterdays

Are the blocks with which we build.

Truly shape and fashion these;

Leave no yawning gaps between;

Think not, because no man sees,

Such things will remain unseen.

In the elder days of Art,

Builders wrought with greatest care

Each minute and unseen part;

For the Gods see everywhere.

Let us do our work as well,

Both the unseen and the seen;

Make the house, where Gods may dwell,

Beautiful, entire, and clean.

Else our lives are incomplete,

Standing in these walls of Time,

Broken stairways, where the feet

Stumble as they seek to climb.

Build to-day, then, strong and sure,

With a firm and ample base;

And ascending and secure

Shall to-morrow find its place.

Thus alone can we attain

To those turrets, where the eye

Sees the world as one vast plain,

And one boundless reach of sky.

.

H W Longfellow

(February 27, 1807 – March 24, 1882)

American Poet

గూటిలోంచి జారి పడిపోయిన నిన్నొకసారి చూసేను

గాయపడిన రెక్కతో నీ బెదురుచూపులూ గమనించాను.

నీ గాయాన్ని మాన్పి భయాన్ని నెమ్మదిగా పోగొట్టేను,

అప్పుడు నువ్వు ధైర్యంగా కిచకిచలాడుతూ పాడ బోయేవు.

నిన్ను పెంచుకుందికి నీకో పంజరం కూడా కొన్నాను,

ఈ అడవి నీకు అంత పరిచయం లేదన్న ధీమాతో

కాలక్రమంలో అన్నీ మరిచిపోతావని ఊహించుకుని

నాతోనే నువ్వు ఒంటరిగా ఉండిపోతావని సంతృప్తి పడ్డాను.

కానీ, వేసవి పొడచూపడంతోనే నీలో దూరంగా, ఎక్కడికో

ఎగిరిపోవాలన్న కాంక్ష మోసులువారింది- నీదైన రీతిలో

నాకు చెప్పావుకూడా మౌనంగా నీలాకాశంవంకే చూపులు నిలుపుతూ,

నీ కోరికను గ్రహించి పంజరంలోంచి నిన్ను వదిలేసాను.

ఓ నా చిన్ని విహంగమా! పంజరంలాంటి జీవితం నన్నింకా గట్టిగా పట్టి ఉంది.

కానీ త్వరలోనే, అమృతహస్తమొకటి నాకూ విముక్తి ప్రసాదిస్తుందిలే, తెలుసా!

.

ఏంటొనెట్ డి కూర్సే పాటర్సన్

September 17, 1866 – April 30, 1925

అమెరికను కవయిత్రి.

.

To A Bird

.

I found you fallen from your nest one day,

With little frightened eyes and wounded wing;

I healed the hurt and coaxed the fear away,

And then you bravely tried to chirp and sing.

I bought a cage to keep you for a pet:

So little of the woodland you had known

I felt assured you would in time forget,

And be content to stay with me alone.

But when the summer came, a longing grew

To fly far, far,- you even told me so

In your mute way, with eyes fixed on the blue.-

I understood the wish, and let you go.

Ah, little Bird, life’s cage still holds me fast,

But a kind hand will free me, too, at last!

.

Antoinette De Coursey Patterson

September 17, 1866 – April 30, 1925

American Poet

Poem Courtesy:

https://archive.org/details/sonnetsquatrains00patt/page/7