చప్పుళ్ళు… ఫేనీ స్టెరెన్ బోర్గ్, డచ్చి కవయిత్రి

నగరంలోని చప్పుళ్ళు

నా కలల్లో కలగాపులగం అవుతుంటే

ఈ రోజు ఉదయాన్నే నిద్రలేచాను.

రెండు సింహాలు గర్జిస్తూ

పరువుకోసం పోట్లాడుకుంటున్నాయి.

బహుశా అవి రోడ్డుమీద వాహనాలై ఉండొచ్చు.

వేటగాడు ఏదో అరుస్తున్నాడు

బహుశా అవి వీధిలో అమ్ముకునేవాడి కేకలై ఉండొచ్చు;

కాసేపు అంతా నిశ్శబ్దం

అకస్మాత్తుగా ఆరుబయట ఒక తుపాకిగుండు ప్రతిధ్వని

అది ఏ కారు సైలెన్సరు పగిలిందో

లేదా అది పిల్లవాడి బొమ్మతుపాకీనో.

క్రమంగా నిద్రలోంచి మెలకువ వస్తుంటే,

అసలు చప్పుళ్ళు ఏమిటో తెలుస్తూ ఉంటాయి

పక్కింటివాళ్ళు గోడల్లోంచి

నడుచుకుంటూ వస్తుంటారు

నేను తొలివెలుగు రేకకి ఆవులిస్తుంటాను.

క్రిందింట్లో ముసలాయన

ప్రతిరోజులాగే ఈ రోజూ

రేడియో వింటుంటాడు.

మేడమీదివాళ్ళ పిల్లలు

వాళ్ళ గొంతు పగిలేలా అరుస్తున్నారు.

వీధిలోకివెళ్ళబోతున్నవాళ్ళు

చావడిలో అడుగులు తడబడుతున్నారు.

కానీ నిత్యమూ పోట్లాడుకునే పక్కింటి

కొత్త యువజంట నుండి చప్పుళ్ళేమీ వినరావు!!!

వాళ్ళిద్దరూ చివరకి పదిపోయారా?

ఎప్పటికైనా జరగవలసినట్టు

ఆఖరికి విడిపోయారా?

ఒక్కసారిగా వసారాలోని మనుషులు అరుస్తూ పరిగెడుతున్నారు

వాళ్ల గొంతులో ఆందోళన స్పష్టంగా తెలుస్తుంటే

పక్కమీంచి దిగ్గున లేచాను.

తలుపు కన్నంలోంచి చూడబోతే

పక్కింటాయన కనిపించేడు

అతని చొక్కా నిండా రక్తం మరకలు

అతని చేతిలో ఒక తుపాకీ!

.

ఫెన్నీ స్టెరెన్ బోర్గ్

జననం 1956

డచ్చి కవయిత్రి

.

Fenny Sterenborg

Dutch Poetess

.

Noises

.

I woke up this morning

with the city’s noises

fusing into my dream

A pride of lions

roaring in anger

The traffic, it must have been

A hunter shouting something

but I probably heard a street vendor

For a moment, total silence

then a shot rings out in the wild

Perhaps a car’s broken exhaust

or the toy pistol from a child

The noises slowly become familiar

as I slip out of my dream

I hear the neighbours coming in

through the walls

and I yawn in the dawn’s early gleam

The old man from below

like every morning

is listening to the radio

The children from upstairs

screaming their lungs out

and there are people stumbling in the hallway

as they go about

But from the young couple next door

usually fighting, not a sound

Did they finally reconcile

or at long last break up

like they were bound

Suddenly the people in the hallway scream and run

I hear the panic in their voices

and hurry out of bed

As I look through the peephole

I see the guy from next door

his shirt, bloodshed red

and in his hand a gun.

(June 15, 2006)

.

Fenny Sterenborg

Dutch Poetess

(Born 1956)

Poem Courtesy:
http://famouspoetsandpoems.com/poets/fenny_sterenborg/poems/22029