నా ఇష్టాయిష్టాలతో నిమిత్తం లేకుండా, అవిచ్ఛిన్నమైన

వెలుగుపుంజమొకటి కాలక్రమంలోనన్నావహించింది,

అది సమస్త వస్తువుల్నీ విశ్లేషించి విశ్లేషించి కడకు, నా ముందు

వర్ణ,రూపరహితమైన వస్తువుగా నిలబెట్టేది,కేవల భావనగా.

జనప్రవాహంతో పొరలిప్రవహించే మౌలికమైన దివారాత్రాలు కూడా

ప్రాభాతసమయాన అరుణోదయానికి ఎదురుచూస్తూ

చిక్కగా, స్థిరంగా, నిలకడగా కనిపించే ఉషః కాంతిలా

మారిపోయేవి. నాకు ఒక్కటంటే ఒక్కటైనా మనిషిముఖం

చూడగలిగితేబాగుణ్ణనిపించేది. నాకు తెలియకుండానే,

చేత్తోపట్టుకోడం తప్ప మరేమీచెయ్యలేని ఆ మూసిన విజ్ఞానసర్వస్వ

సంపుటాలలోంచి చిన్నచిన్న పక్షులూ, వెన్నెల చందమామలూ ఎగిరిపోయేవి.

మంచికో చెడుకో, తక్కినవాళ్ళందరికీ ఈ ప్రపంచం దక్కితే దక్కనీ

నాకు మాత్రం ఈ మసకవెలుతురూ, కవిత్వప్రయాసలూ చాలు.

.

జార్జ్ లూయీ బోర్హెస్

(24^th Aug 1899 – 14^th June 1986)

అర్జెంటీనా కవి

 

 

.

Jorge Luis Borges
Argentine Poet

On His Blindness

.

In the fullness of years, like it or not,

A luminous mist surrounds me, unvarying,

That breaks things down into a single thing,

Colorless, formless. Almost into a thought.

The elemental, vast night and day

Teeming with people have become a fog

Of constant, tentative light that does not flag,

And lies in wait at dawn. I longed to see

Just once a human face. Unknown to me

The closed encyclopedia, the sweet play

In volumes I can do no more than hold,

The tiny soaring birds, the moons of gold.

Others have the world, for better or worse;

I have this half-dark, and the toil of verse.

.

Jorge Luis Borges

(24^th Aug 1899 – 14^th June 1986)

Argentine Poet

Poem Courtesy: https://www.poetryfoundation.org/poetrymagazine/browse?contentId=38927