వానంటే ఎవరికి ఇష్టం?… క్లారా డోటీ బేట్స్, అమెరికను
“నాకు,” అంది బాతు, “అది గొప్ప సరదాగా ఉంటుంది.
ఎందుకంటే, అప్పుడు నేను కాళ్ళతో ఈదొచ్చు
మెత్తని బురదలో నడిచేప్పుడు, మూడు కాలివ్రేళ్ళ
ముద్రలు పడతాయి… క్వాక్! క్వాక్!!”
“నాకు,” అని అరిచింది డేండిలియన్ పువ్వు.
“నా మొగ్గలు ఎండిపోయాయి, వేళ్ళు నీటికై తపిస్తున్నాయి,”
అంది, పచ్చగా ఒత్తుగా ఉన్న తన గడ్డి పరుపు మీంచి
తన చిందరవందరగా ఉన్న తల పైకెత్తుతూ.
సెలయేరు పాట అందుకుంది,”ప్రతి చినుకుకీ స్వాగతం,
వాన చినుకులారా! చిత్తుగా కురవండి! నన్ను
మీరొక నదిలా పొంగించేదాకా తెరిపి ఇవ్వొద్దు.
అప్పుడు నేను మిమ్మల్ని సముద్రందాకా మోసుకుపోతాను.
“నాకు,” అన్నాడు టెడ్, “అప్పుడు నేను పొడవాటి
బూట్లు తొడుక్కుని, రెయిన్ కోటు వేసుకుని
బడికెళ్ళే దారిలో కనిపించే ప్రతి బురదగుంట,
పిల్ల కాలువ, నీటిచెలమలోంచీ పరిగెత్తొచ్చు!
.
క్లారా డోటీ బేట్స్,
December 22, 1838 – October 14, 1895
అమెరికను కవయిత్రి
.
.
Who Likes the Rain?
.
“I,” said the duck. “I call it fun,
For I have my pretty red rubbers on;
They make a little three-toed track
In the soft, cool mud—quack! quack!”
“I,” cried the dandelion, “I,
My roots are thirsty, my buds are dry,”
And she lifted a tousled yellow head
Out of her green and grassy bed.
Sang the brook: “I welcome every drop,
Come down, dear raindrops; never stop
Until a broad river you make of me,
And then I will carry you to the sea.”
“I,” shouted Ted, “for I can run,
With my high-top boots and raincoat on,
Through every puddle and runlet and pool
I find on the road to school.”
.
Clara Doty Bates
December 22, 1838 – October 14, 1895
American Poet
Poem Courtesy:
దీన్ని మెచ్చుకోండి:
ఇష్టం వస్తోంది…
అనువాదలహరి 
స్పందించండి