చేతిలో చెయ్యివేసుకుని ఒక వరుసలో గెంతుతాయి
ఇటూ అటూ, ముందుకీ వెనక్కీ, దండెం మీద బట్టలు
తప్! తపా తప్! అంటూ గాలికి కొట్టుకుంటాయి
మంచుసోనలాంటి తెల్లనైన రెపరెపలాడే శాల్తీలు
బెదురుతున్న గుర్రాల్లా దుముకుతూ యెగిసిపడుతుంటాయి
జానపదకథల్లో మంత్రగత్తెల్లా వెర్రిగా గెంతుతుంటాయి
ముందుకి గుండ్రంగా, వెనక డొల్లగా
అవి ఆహ్లాదకరమైన మార్చి పిల్లగాలికి వణుకుతూ, దాటుతుంటాయి.
ఒకటి అలా పిచ్చిగా గెంతడం చూశాను
అది విడిపించుకునే దాకా తెగ గింజుకోవడం.
అంతే, దండానికున్న క్లిప్పుల్ని వాటిమానాన వాటిని వదిలేసి
పక్షిలా రెక్కలుజాపుకుంటూ ఎవరికీ దొరక్కుండా ఎగిరిపోయింది
మంచి ఎండలో తెరచాపలా అది ఎగరడం నేను చూసేను
సరదాకి వొంకరలు పోతూ, తపతపకొట్టుకుంటూ, దబ్బున జారిపోతూ.
ఇప్పుడది ఎక్కడుందో ఎవరికీ తెలీదు
సముద్రంలో మునిగిపోయిందో, కాలువలో పడిపోయిందో.
ఇందాకటి వరకు అది నా చేతిరుమాలుగా ఉండేది
అది తిరిగి నా జేబులోకి చేరదని మాత్రం నాకు తెలుసు.
.
ఛార్లెట్ డ్రూయిట్ కోల్
(ఈ కవయిత్రి గురించి సరియైన సమాచారం ఇవ్వలేనందుకు విచారిస్తున్నాను )
.
The Clothes-Line
.
Hand in hand they dance in a row,
Hither and thither, and to and fro,
Flip! Flap! Flop! And away they go—
Flutt’ring creatures as white as snow,
Like restive horses they caper and prance;
Like fairy-tale witches they wildly dance;
Rounded in front, but hollow behind,
They shiver and skip in the merry March wind.
One I saw dancing excitedly,
Struggling so wildly till she was free,
Then, leaving pegs and clothes-line behind her,
She flew like a bird, and no one can find her.
I saw her gleam, like a sail, in the sun,
Flipping and flapping and flopping for fun.
Nobody knows where she now can be,
Hid in a ditch, or drowned in the sea.
She was my handkerchief not long ago,
But she’ll never come back to my pocket, I know.
.
Charlotte Druitt Cole
(I deeply regret I could not get any reliable information about this poetess)
అనువాదలహరి 
స్పందించండి