ఈ రోజు గడిచింది… లాంగ్ ఫెలో, అమెరికను కవి

మొత్తానికి రోజు గడిచింది, రేయి
రెక్కలనుండి చీకటి జాలువారుతోంది,
ఎగురుతున్న గ్రద్ద ఈక ఒకటి ఊడి
క్రిందకి తేలియాడుతూ రాలుతున్నట్టు.

ఈ పొగమంచులోంచీ, రాలుతున్న తుంపరలోంచీ
ఆ పల్లెలోని దీపాలు మిలమిలా మెరుస్తున్నాయి;
నన్ను ముసురుకుంటున్న దుఃఖాన్ని
నా మనసు నిగ్రహించలేకపొతోంది  
     
ఒక ఆవేదన, ఒక విషాద భావన
అది పొగమంచుకీ తుంపరకి ఉన్న సామ్యంలా
అది బాధ అని అనలేను గాని
ఒక విషాదకరమైన మానసిక స్థితి.

రండి, ఎవరైనా ఒక పద్యాన్ని వినిపించండి
మనసుని హత్తుకునే ఒక గీతాన్ని ఆలపించండి
అది ఈ తెలియని వేదననుండి ఊరటకలిగించాలి
ఈ రోజు గూర్చిన ఆలోచనలు పటాపంచలు చేయాలి.  
               
అలనాటి గొప్ప సంగీతకారులవీ
పేరుపడ్డ గొప్ప కవులవీ వద్దు,
దూరాననున్నా వారి అడుగుజాడలు ఎప్పుడూ
కాలం వసారాలో ప్రతిధ్వనిస్తూనే ఉంటాయి.

ఎందుకంటే, యుద్ధ గీతికలలా
అందులోని గొప్ప ఆలోచనలన్నీ
జీవితంలోని అనంత వేదనల్ని కీర్తిస్తాయి.
నాకు ఈ రాత్రికి విశ్రాంతి కావాలి.
    
ఒక పేరులేని కవి కవిత చదవండి
అవి అతని మనసుచించుకుని వచ్చి ఉండాలి
వేసవిలో మబ్బునుండి రాలే చినుకుల్లా
కనుకొలకులనుండి జారే కన్నీటిలా

అతను కొన్ని రాత్రులు ఆశాంతితో
ఎన్నో రోజులు కష్టపడి కష్టపడి
అతని ఆత్మరాగాన్ని, అద్భుతమైన
ఆర్ద్రగీతాల్ని విని ఉండాలి.
    
అటువంటి గీతాలకే ఆవేదనలని
ప్రేమతో ఊరడించగల శక్తి ఉంటుంది
అవి ప్రార్థనానంతరం మనమీద
వర్షించే దేవుని కృపలా ప్రసరిస్తాయి.     
              
కనుక మీరు పదిలంగా దాచుకున్న
సంకలనంనుండి నచ్చిన కవిత చదవండి
ఆ కవి సబ్దార్థ విన్యాసాలకి
అణ్దమైన మీ స్వరాన్ని ఎరువియ్యండి.

ఈ రాత్రి సంగీతఝరిలో నిండిపోతుంది
పగలల్లా పట్టిపీడించే వేదనలన్నీ
వాటి నెలవులు ఎత్తివేసుకుని, అరబ్బులలా
ఎక్కడికో చెప్పకుండా జారుకుంటాయి.
.

H W లాంగ్ ఫెలో

(27 February  1807 –  24 March 1882) 

అమెరికను కవి

.

The Day Is Done

The day is done, and the darkness   

  Falls from the wings of Night,       

As a feather is wafted downward     

  From an eagle in his flight.   

I see the lights of the village           

  Gleam through the rain and the mist,      

And a feeling of sadness comes o’er me    

  That my soul cannot resist;  

A feeling of sadness and longing      

  That is not akin to pain,               

And resembles sorrow only    

  As the mist resembles the rain.      

Come, read to me some poem,

  Some simple and heartfelt lay,       

That shall soothe this restless feeling,              

  And banish the thoughts of day.    

Not from the grand old masters,      

  Not from the bards sublime, 

Whose distant footsteps echo 

  Through the corridors of Time.             

For, like strains of martial music,    

  Their mighty thoughts suggest       

Life’s endless toil and endeavor;      

  And to-night I long for rest. 

Read from some humbler poet,                

  Whose songs gushed from his heart        

As showers from the clouds of summer    

  Or tears from the eyelids start;      

Who through long days of labor      

  And nights devoid of ease,           

Still heard in his soul the music       

  Of wonderful melodies.        

Such songs have power to quiet      

  The restless pulse of care,    

And come like the benediction        

  That follows after prayer.    

Then read from the treasured volume        

  The poem of thy choice,       

And lend to the rhyme of the poet   

  The beauty of thy voice.               

And the night shall be filled with music,    

  And the cares that infest the day    

Shall fold their tents, like the Arabs,

  And as silently steal away.

.

HW Longfellow 

(27 February  1807 –  24 March 1882) 

American

Poem Courtesy:

The World’s Best Poetry.

Volume I. Of Home: of Friendship.  1904.

Poems of Home: V. The Home

Eds: Bliss Carman, et al. 

http://www.bartleby.com/360/1/180.html