ప్రేమ… జార్జి హెర్బర్ట్, వెల్ష్ కవి
ప్రేమ నాకు స్వాగతం పలికింది, కానీ నా మనసు
వెనక్కి లాగింది నా మురికినీ, చేసిన పాపాలనీ తలుచుకుని.
కానీ చురుకు చూపులుగల ప్రేమ నేను లోపలికి
అడుగుపెట్టిన తర్వాత నేను వెనుకాడడం ఇట్టే గ్రహించి
నన్ను తనకి దగ్గరగా తీసుకుంది, మధురమైన
స్వరంతో నాకేమిటి కావాలో అడిగింది.
“ఇక్కడికి రా దగిన అతిథులెలా ఉంటారో చూద్దామని,” అన్నాను
ప్రేమ, “వేరెవరో ఎందుకు నువ్వే ఆ అతిథివి,” అంది.
“నేనా? నావంటి నిర్దయుడూ, కృతఘ్నుడూనా?
ప్రభూ! అది వింటే సిగ్గుతో తలెత్తుకోలేను,” అన్నాను.
ప్రేమ ఆప్యాయంగా నా చెయ్యి తన చేతిలోకి తీసుకుని,
“మంచీ చెడూ చూసే కనులిచ్చింది ఎవరు? నేను కాదూ?” అంది.
“నిజమే ప్రభూ! కాని వాటిని నే నెన్నడో పోగొట్టుకున్నాను;
నా అకృత్యాలకు అర్హమైన చోటుకి నన్ను పోనీ.”
“నీకు తెలియదూ నేరాలన్నీ ఎవరు తలకెత్తుకున్నారో?” అంది.
“అయితే, స్వామీ! నన్ను నీ సేవ చేయనీ.”
“నువ్వు కూచోవలసిందే, నా ఆతిథ్యం స్వీకరించవలసిందే,” అంది.
ఇక తప్పక నేను కూచుని ప్రేమ ఆతిథ్యం స్వీకరించాను.
.
జార్జి హెర్బర్ట్
(3 April 1593 – 1 March 1633)
వెల్ష్ కవి .
.
Love bade me welcome, yet my soul drew back,
Guilty of dust and sin.
But quick-ey’d Love, observing me grow slack
From my first entrance in,
Drew nearer to me, sweetly questioning
If I lack’d anything.
“A guest,” I answer’d, “worthy to be here”;
Love said, “You shall be he.”
“I, the unkind, the ungrateful? ah my dear,
I cannot look on thee.”
Love took my hand and smiling did reply,
“Who made the eyes but I?”
“Truth, Lord, but I have marr’d them; let my shame
Go where it doth deserve.”
“And know you not,” says Love, “who bore the blame?”
“My dear, then I will serve.”
“You must sit down,” says Love, “and taste my meat.”
So I did sit and eat.
.
George Herbert
(3 April 1593 – 1 March 1633)
Welsh Poet
Poem Courtesy:
దీన్ని మెచ్చుకోండి:
మెచ్చుకోండి వస్తోంది…
అనువాదలహరి 
స్పందించండి