మనిషికి వివేకము గొప్ప వరం. మనిషిని తక్కిన జంతువులతో వేరుచేయగల సాధనం అదే. కానీ, మనిషి తన వివేకాన్ని కాకుండా తన నమ్మకాలమీద ఎక్కువ ఆధారపడతాడు. అవి ఒంటికన్నువి. అంటే, నమ్మకాలు కొన్ని కోణాల్ని మాత్రమే చూపించగలవు. అయినా మనిషి ఆ ఒంటికన్ను నమ్మకాలకే, తన వివేకాన్ని బానిసగా చేసి ప్రవర్తిస్తాడని చాలా చమత్కారంగా చెప్పిన కవిత
***
మొన్న జరిగిన ఒక పల్లెటూరి సంతలో
ఒక మరుగుజ్జు ఒక మహాకాయుణ్ణి రుమాలువంటి
ఎర్రని తాడుతో నడిపించూకుంటూ వెళ్ళడం చూశాను.
ఆ ఇద్దరిలో తనెంత ఎక్కువ బలవంతుడో
ఆ మహాకాయుడు గుర్తించినట్టు లేదు.
తర్వాత మరింతజాగ్రత్తగా చూసి అతను గుడ్డివాడని గ్రహించేను
ఆ మరుగుజ్జు వ్యవహారదక్షతగలిగిన ఒంటికన్నువాడు;
ఆ మహాకాయుడు తనకంటూ స్వంత ఆలోచన లేనట్టు
సౌమ్యంగా, పిరికిపిరికిగా,
ఆ తాడు ఎలాతీసికెళితే అలా అనుసరించేడు.
ఆ మరుగుజ్జు ఎక్కడికి తీసికెళ్ళాలనుకుంటే అక్కడికి
అతని అడుగుల్లో అడుగువేసుకుంటూ వినమ్రంగా
(బహుశా వినిపించకుండా లోపల గొణుక్కుని ఉండొచ్చు)
అతనికి ఇష్టం ఉన్నా లేకున్నా
విధి అతన్ని శాశించిన వాడిలా అనుసరించేడు.
చాలా దేశాల్లో, చాలా సమయాల్లో ఇటువంటి
దృశ్యాన్ని చూసేను, ఇంకా ఇలాంటివి చూస్తాను కూడా
కానీ ఈ దృశ్యాన్ని మాత్రం నేను మరిచిపోలేను
నేను చూసిన వందల మూకాభినయాల్లో
ఇంత బాధాకరమైనది అదొక్కటే.
.
థామస్ హార్డీ
ఇంగ్లీషు కవి
wikimedia.org
At a Country Fair
At a bygone Western country fair
I saw a giant led by a dwarf
With a red string like a long thin scarf;
How much he was the stronger there
The giant seemed unaware.
And then I saw that the giant was blind,
And the dwarf a shrewd-eyed little thing;
The giant, mild, timid, obeyed the string
As if he had no independent mind,
Or will of any kind.
Wherever the dwarf decided to go
At his heels the other trotted meekly,
(Perhaps—I know not—reproaching weakly)
Like one Fate bade that it must be so,
Whether he wished or no.
Various sights in various climes
I have seen, and more I may see yet,
But that sight never shall I forget,
And have thought it the sorriest of pantomimes,
If once, a hundred times!
Thomas Hardy
అనువాదలహరి 
స్పందించండి