ఓ వ్హిట్మన్! ఈ రోజుల్లో నువ్వు జీవించి ఉండాల్సింది బ్రూక్లిన్ సబ్వేలలో ప్రయాణిస్తూనో, కేబ్ లలో వెళుతూనో; గాయాలని మాన్చే ప్రయత్నంకాకుండా, మా జీవితాలను చేదుగా చేసిన గాయాలపై ఎండిన పొక్కులు తొలగిస్తూ. నువ్వెరిగిన ఆరోగ్యవంతులైన కార్మికులు ఇప్పుడు కార్ఖానాల్లో వంటింట్లో, ఆఫీసుల్లో, ప్రయోగశాలల్లో ఒదుక్కుని బ్రతుకుతున్నారు. ఇక్కడి కాంక్రీటు గోడల మధ్య బిక్కుబిక్కు మంటున్న వాళ్ళ హృదయాలు నీ ప్రేమలో కొంత ధైర్యాన్ని పుంజుకోవచ్చునేమో! ఓ వాల్ట్! అన్ని చీకటి ప్రదేశాల్లోకీ ఏ సంకోచాలూ లేకుండా వెళ్ళి అందరితో ఆనందంగా గడిపినవాడివి నువ్వు! కొనుగోలు దారులు ముసుగులేసుకుని, పైమెరుగుల ముఖాలతో తిరిగే ఈ వాతానుకూల షాపింగు మాల్స్ లో, నువ్వు నేడు మా భీతావహమైన ముఖాల్నీ, లేత శరీరాల్నీ గమనించి మా హుందాతనం ఎక్కడ మాయమయిందో చెవుల్లో గుసగుసలాడవూ? . జడ్సన్ జెరోమ్ (February 8, 1927 – August 5, 1991) అమెరికను కవి .
Judson Jerome
.
Brooklyn 1979
Whitman, thou shouldst be living at this hour,
riding the Brooklyn subway or its cabs,
not tending wounds, but picking at the scabs
that crust our lives and turn our lifeblood sour.
The lusty laborers you knew now cower
in factories, kitchens, offices, or labs.
Their furtive hearts behind the concrete slabs
might yet find courage in your loving power.
O Walt, who reached into all secret places
unjudgingly and celebrated all,
now in this air-conditioned shopping mall
where buyers mingle masked, their features glossed,
