ఏరోన్ స్టార్క్… E.A. రాబిన్సన్, అమెరికను

పైగా, ఏరోన్ స్టార్క్ చాలా బక్కపలచని మనిషి, శాపగ్రస్తుడు;
మురికిగా, శుష్కించి, ఎప్పుడూ ఏదోపోయినట్టు, తగువులాడుతూ ఉంటాడు.
అతనొక పిసినారి, తగ్గట్టే ముక్కుకూడా ఉందా లేదా అన్నట్టు ఉంటుంది,
అతని కళ్ళు చీకట్లో చిరునాణేల్లా ఉంటాయి.
అతని గీతగీసినట్టున్న నోరు అక్కడొక ఆనవాలులా ఉంటుంది;
అతను మాటాడినపుడు నోటంట వచ్చే ఆ రెండుమూడు శబ్దాలూ
ఎడమైనకోరలమధ్యనుండి కోపంతో వచ్చే బుసలా ఉండి,
కుక్క దాని అరుపుకే భయపడి జాగ్రత్తపడినట్టు ఆగిపోతాయి.

అతనికున్న చెడ్డపేరుకి సంతోషిస్తూనే
ప్రేమచేబహిష్కృతుడైన అతడు కర్రపట్టుకుని
ఊరంతా విచ్చలవిడిగా తిరుగుతుంటాడు;
అప్పుడప్పుడు అతని చెవుల్లోకి ఎక్కడో దూరాన్నుండి
జొరబడిన అజ్ఞాత కరుణార్ద్రమైన మాటలు మనసుతాకి,
కళ్ళు చెమర్చినపుడు, అప్పుడే, ఏరోన్ ఒక చిరునవ్వు నవ్వుతుంటాడు.
.

E. A. రాబిన్సన్

(December 22, 1869 – April 6, 1935)

అమెరికను

.

.

Aaron Stark

Withal a meagre man was Aaron Stark,

Cursed and unkempt, shrewd, shrivelled, and morose.

A miser was he, with a miser’s nose,

And eyes like little dollars in the dark.

His thin, pinched mouth was nothing but a mark;

And when he spoke there came like sullen blows

Through scattered fangs a few snarled words and close,

As if a cur were chary of its bark.

Glad for the murmur of his hard renown,

Year after year he shambled through the town,

A loveless exile moving with a staff;

And oftentimes there crept into his ears

A sound of alien pity, touched with tears,—

And then (and only then) did Aaron laugh.

E.A. Robinson

(December 22, 1869 – April 6, 1935)

American

(Winner of 3 Pulitzer Prizes and nominated for Nobel 4 times)

Poem Courtesy:

http://www.poemtree.com/poems/Aaron-Stark.htm