వెలుగు ఆమె హేలగా మారి, కళ్ళు మిరుమిట్లు గొలుపుతూ

మనుషాకృతుల్లో ఎన్నో క్రీనీడలను ప్రాకిస్తోంది. 

చూడు, వెలుగు మనసు దోచి మనచే ఎలా కూనిరాగాలు తీయిస్తోందో! 

ఆమె క్షణకాలం సూర్యుడి వెలుగుని ధరిస్తుంది

నా మనసు ఎన్నడో ఆమె అధీనమైపోయింది .

కీకారణ్యాల్లో ఏ జింకపిల్లలూ, దుప్పులూ సంచరించవు

అంత నిశ్శబ్దంగా ప్రాకుతోంది సూర్యరశ్మి;

ఆమె నడుస్తున్నంత మేరా, తలవాల్చిన పచ్చిక మీద

మెరుస్తున్న పచ్చలు ఎక్కడ త్వరగా ఇగిరిపోతాయోనని సూరీడు

వాటిని క్రిందకి తరుముతున్నాడు; సాలీడు సైతం

ఆమె అంత నాజూకుగా, సన్నగా తన పట్టునెయ్యలేదు.

.

ఎజ్రా పౌండ్

(30 October 1885 – 1 November 1972)

అమెరికను కవి .

.

Ballatetta *

The light became her grace and dwelt among

Blind eyes and shadows that are formed as men;

Lo, how the light doth melt us into song:

The broken sunlight for a healm* she beareth

Who has my heart in jurisdiction.

In wild-wood never fawn nor fallow* fareth

So silent light; no gossamer* is spun  

So delicate as she is, when the sun

Drives the clear emeralds from the bended grasses

Lest they should parch too swiftly, where she passes.

Ezra Pound 

(30 October 1885 – 1 November 1972)

American Poet and Critic

[Notes:   Ballatetta = “little ballad” in Italian

                  healm = helm

                 fallow = a type of deer

                gossamer = spider web]

Poem Courtesy:

http://www.poemtree.com/poems/Ballatetta.htm