ఓ నా ప్రియ మిత్తికా! నువ్వూ గతించవలసిందే!
ఇంత నీ సౌందర్యమూ నిన్ను ఎంతమాత్రం కాపాడలేదు;
ఎక్కడా లోపం కనరాని ఈ నిపుణ హస్తమూ, అందమైన శిరసూ,
జ్వలించే ఉక్కులాంటి ఈ శరీరమూ, సుడిగాలివంటి
మృత్యువు ముందు, లేదా దానీ హేమంత హిమపాతం ముందు,
ఏ ఆకు రాలడానికి భిన్నంగా లేకుండా, మొట్టమొదటి ఆకు రాలినట్టు
రాలిపోక తప్పదు; ఈ అద్భుతం తెరమరుగుకాక తప్పదు…
మార్పుకిలోనై, అందరికీ దూరమై, చివికి శిధిలమై.
ఆ సమయంలో నా ప్రేమకూడా నిన్ను రక్షించలేదు.
ఇంత నా ప్రేమ నిన్ను వెన్నంటి ఉన్నా, ఆ రోజు నువ్వు
శరీరంనుండి లేచి వాయుమార్గంలో ప్రయాణం చేస్తావు …
ఎవ్వరూ పట్టించుకోని పువ్వులా ఏ గుర్తింపూ లేకుండా.
నువ్వు ఎంత అందంగా ఉన్నావన్నది అక్కడ ప్రశ్నేకాదు
మరణించింది అన్నిటికంటే ఎంత ప్రియమైనదన్నదీ కాదు.

.

ఎడ్నా సెంట్ విన్సెంట్ మిలే

(February 22, 1892 – October 19, 1950)

అమెరికను కవయిత్రి

.

.

And You as Well Must Die, Beloved Dust

And you as well must die, beloved dust,

And all your beauty stand you in no stead;

This flawless, vital hand, this perfect head,

This body of flame and steel, before the gust

Of Death, or under his autumnal frost,

Shall be as any leaf, be no less dead

Than the first leaf that fell,—this wonder fled.

Altered, estranged, disintegrated, lost.

Nor shall my love avail you in your hour.

In spite of all my love, you will arise

Upon that day and wander down the air

Obscurely as the unattended flower,

It mattering not how beautiful you were,

Or how beloved above all else that dies.

Edna St. Vincent Millay

(February 22, 1892 – October 19, 1950)

American Poet

Poem Courtesy: 

http://www.poemtree.com/poems/And-You-As-Well-Must-Die.htm