ప్రతి ఊరూ నా ఇల్లు
ప్రతి మనిషీ నా చుట్టము.

మన జీవితాలు, అవెంతప్రియమైనవైనా
వాటి మార్గాన్ని అవి అనుసరిస్తాయి,

ఆకాశాన్ని చీలుస్తూ మెరిసే మెరుపుల తర్వాత
కురిసినకుండపోతకి
ఉధృతంగా పారే నదీ ప్రవాహానికి
రాళ్ళమీద ఒక్కదెబ్బకు ముక్కలయో
లేదా దారితప్పో పోతున్నాయి తెప్పలు.

ఇదంతా
దూరదృష్టిగలవారి
దార్శనికతవల్ల మనం తెలుసుకోగలం

అందుకే
మనల్ని గొప్పవాళ్ళు ఆశ్చర్యపరచరు
సామాన్యుల్ని మనం కించపరచము.
.
కణియన్ పూన్‌గున్రనార్

తమిళకవి
సంగం యుగం.

Every Town a Home Town

.

Every town our home town,

 Every man a kinsman.

 Good and evil do not come

 from others.

 Pain and relief of pain

 come of themselves.

 Dying is nothing new.

 We do not rejoice

 that life is sweet

 nor in anger

 call it bitter.

 Our lives, however dear,

 follow their own course,

        rafts drifting

        in the rapids of a great river

        sounding and dashing over the rocks

        after a downpour

        from skies slashed by lightnings-

 we know this

 from the vision

 of men who see.

 So,

 we are not amazed by the great,

 and we do not scorn the little.

–

Kaniyan Punkunran

Tamil Poet and Philosopher of ‘Sangam’ Period

(Tr. from “Purananuru” by: AK Ramanujan)