అది కేవలం ఉరుముతున్న అకాశం మీద
గన్ మెటలు మేఘాలను
వెంట తరిమే గాలిపరగడాయే కాదు;
కొమ్ము ఊదినపుడు వెలువడ్డ శబ్దతరంగం
పైకి ఎగసినట్టు అంతటి వడిగాలిలో
మనంకూడా తేలిపోతున్న అనుభూతే కాదు;

అది మా చెల్లెలు నీటిలోకి దూకడం,
ఆమె అరుపులూ, ఒక్కసారి రక్తం,
ఎముకలూ క్రిందకి ప్రవహిస్తున్న అనుభవమే కాదు;

అందులో అన్నీ కలిసి ఉన్నాయి.
బురదా, కరుగుతున్న మంచులోంచి
కొత్తగా మొలకెత్తుతున్న గరికా,
క్రిందటివారం కురిసిన మంచుతుఫానుకి
మా ఇంటి ద్వారం ముందు వాలిపొయిన లిలాక్
తిరిగి కొత్తగా మొగ్గతొడగడమూ.

ఇప్పుడు ఆ బాలెంత, ప్రాణాలు కడగట్టుకుపోయి,
తన బిడ్డను సాకడానికి ప్రయత్నిస్తోంది,
సుదీర్ఘమైన వీడ్కోలుకు సంసిద్ధమవుతూ…
.

కేథ్లీన్ నోరిస్

Born  27 July 1947

అమెరికను కవయిత్రి

 .

.

Ascension

(Why do you stand looking up at the skies?

Acts 1:11)

It wasn’t just wind, chasing

Thin gunmetal clouds

Across the loud sky;

It wasn’t the feeling that one might ascend

On that excited air,

Rising like a trumpet note.

And it wasn’t just my sister’s water breaking,

Her crying out,

The downward draw of blood and bone…

It was all that,

The mud and the new grass

Pushing up through melting snow,

The lilac in bud

By my front door, bent low by last week’s ice storm.

Now the new mother, that leaky vessel,

Begins to nurse her child,

Beginning the long good-bye.

.

Kathleen Norris

Born 27 July 1947

Poem Courtesy:

Poetry Magazine, April 1990, P17.

https://www.poetryfoundation.org/poetrymagazine/browse?volume=156&issue=1&page=17