కొత్త జీవితం… ఆస్కార్ వైల్డ్ ఐరిష్ కవి
ఏ వేటా లభించని సముద్రం అంచున అలా నిరీక్షిస్తూ నిలబడ్డాను
నా ముఖాన్నీ, జుట్టునీ నురుగుతో కెరటాలు తడి ముద్ద చేసేదాకా.
గతించిన రోజు ఎర్రని చితిమంటలు సుదీర్ఘంగా
పశ్చిమాకాశాన మండుతున్నాయి; గాలి బావురుమని ఊళలేస్తోంది;
అరుచుకుంటూ సీ గల్స్ నేలవైపు పరిగెత్తుతున్నాయి;
“అయ్యో! నా జీవితమంతా బాధలమయమేగదా!
నిత్యం ప్రసవవేదన పడే ఈ చవిటి నేలల్లో
పళ్ళూ, బంగారు ధాన్యాన్నీ ఎవరు పండించగలరు?”
అని వగచేను. నా వలలు తెగి, పురితగ్గి, నోరు వెళ్ళబెడుతున్నాయి.
అయినప్పటికీ చివరిసారిగా విసిరేను సముద్రంలోకి
చివరికి ఎమవుతుందోనని ఎదురు చూస్తూ.
వావ్ ! పరమాద్భుతమైన వెలుగులు!
ధవళ కాంతులతో ఆకాశానికి బాలుడు ఎగబ్రాకుతున్నాడు.
ఆ ఆనందంలో వేదనామయమైన గతాన్ని మరిచిపోయాను .
.
ఆస్కార్ వైల్డ్
16 October 1854 – 30 November 1900
ఐరిష్ కవి
.
.
Vita Nuova
.
I stood by the unvintageable sea
Till the wet waves drenched face and hair with spray,
The long red fires of the dying day
Burned in the west; the wind piped drearily;
And to the land the clamorous gulls did flee:
‘Alas!’ I cried, ‘my life is full of pain,
And who can garner fruit or golden grain,
From these waste fields which travail ceaselessly!’
My nets gaped wide with many a break and flaw
Nathless I threw them as my final cast
Into the sea, and waited for the end.
When lo! a sudden glory! and I saw
The argent splendour of white limbs ascend,
And in that joy forgot my tortured past.
.
Oscar Wilde
16 October 1854 – 30 November 1900
Irish Poet, Playwright, Novelist
Poem Courtesy:
https://www.poemhunter.com/poem/vita-nuova/
ప్రకటనలు
