స్నేహంగా పలకరించే పాతవ్యధల ముఖాలే నాకిష్టం; వాటికి తెలియని రహస్యాలంటూ నాకు ఏవీ లేవు. అవెంత పాతవంటే, అప్పుడెప్పుడో, ఎంత పరుషమైన మాటలు నేను వినాల్సొచ్చిందో అవి ఈపాటికి మరిచిపోయి ఉంటాయి.
తీక్ష్ణమైన, కనికరంలేని కొత్త వ్యధలచూపులంటే నాకసహ్యం; ఎప్పుడూ ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడే నన్ను పట్టుకుని అలా నిలబడి నన్నే పరీక్షిస్తుంటాయి.
పాత వ్యధలు ఎంత మార్పుకు లోనయ్యాయో గుర్తుంచుకోగలిగితే బహుశా, నేను మరింత ధైర్యంగా ఉండగలిగేదాన్నేమో! .